Voorpagina

Zoekresultaten voor

'privacy'

Foto: Tom Davidson (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Internetconsultatie aanpassing WBP

, door

overheidnlKrap twee maanden geleden ging het nieuwe initiatief van de overheid van start om via internet bij bepaalde weten burgers te consulteren. Ik schreef toen dat het op zich een toe te juichen plan is, maar dat de uitwerking nog niet zo best was. Echter, dat moet ons er niet van weerhouden toch eens een keertje mee te praten. Wachten was echter op een wetsvoorstel waar ook iets mee te doen viel. Gelukkig komt er nu eentje voorbij die goed past binnen de onderwerpen die ik recent behandeld heb. Het gaat om de aanpassing van de wet op de bescherming persoonsgegevens. Dus over privacy.

Hetgeen gelijk opviel was de zin “Doel van de voorgestelde wijziging van het Vrijstellingsbesluit Wbp is het zoveel mogelijk vrijstellen van eenvoudige verwerkingen van persoonsgegevens van de verplichting om die verwerking aan te melden bij het College bescherming persoonsgegeven.”

En dat is ook de essentie van de aanpassingen. Hoewel dat gevaarlijk is in mijn ogen, is het ook begrijpelijk. Zo wil men groepen als gerechtsdeurwaarders en bureaus voor werving en selectie dezelfde vrijstelling geven als advocaten en notarissen. Maar ook websites en weblogs die meestal bijna vanzelf persoonsgegevens opslaan (ook dit weblog) hoeven dat dan niet meer te melden, tenzij ze er iets anders mee gaan doen natuurlijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mediacode RVD past niet binnen journalistiek

, door
Kapotte camera (Foto: Flickr/pointnshoot)

De kroonprins en zijn vrouw zijn gefotografeerd in een Argentijns skioord. Wat de nieuwswaarde van de foto’s is, begrijp ik nog steeds niet. Persbureau Associated Press verspreidt ze echter en nu zijn de rapen gaar. De Rijksvoorlichtingsdienst daagt het internationale bureau voor de Nederlandse rechter en eist verwijdering van de beelden.

De RVD, een omhoog gevallen clubje spindoctors en communicatieadviseurs, beroept zich op de mediacode. Dat is een afspraak tussen de RVD, als vertegenwoordigers van het Koninklijk Huis, en het journaille. De Oranjes willen niet constant worden gehinderd door paparazzi in struiken.

De dienst probeert dit gevolg van de ontegenzeggelijk publieke functie van de Oranjes te ondervangen door in conclaaf te gaan met de Nederlandse media. De media krijgen fotomomenten met lachende kinderen in de duinen in ruil voor privacy voor de Oranjes als ze niet hun publieke taak uitvoeren.

Het AP heeft echter lak aan de zelfbevlekking van de Oranjes en publiceert de foto’s gewoon. Daarin wordt het AP gesteund door Reporters Sans Frontiers, een organisatie die strijdt voor de vrije pers. Die weet de zaak op waarde te schatten door te reppen van een gedevalueerde functie van de pers.

?If the Dutch courts comply with this request, it will limit the press to being promotional agencies that just publish photos selected for them. This would be censorship pure and simple, and would give other heads of states the opportunity to demand similar treatment.?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomerquote | Record Jackpot (moet hoger)

, door

zomerquotes3“Waarom één persoon belasten met zo’n megabedrag als je er tien gelukkig kunt maken? Dat is niet alleen veel beter voor de winnaars, ook voor de Staatsloterij zelf. Die kan dan adverteren met een tien keer zo grote kans op levenslange rijkdom”. (NRC)

staatsloterijHerbert Blankesteijn vindt dat de Staatsloterij moet stoppen met de zijn ogen ‘exhibitionistische beloningen’. Gisteren was er een Record Jackpot te winnen van 27,5 miljoen euro. Dat is echter veels te veel volgens Blankesteijn, een mens kan makkelijk toe met één tiende zo rekent hij voor.

Ondertussen is de Record Jackpot gevallen op één vijfde lot. Ergens in Nederland zit nu iemand ontzettend te balen dat ie niet eventjes iets meer heeft betaald voor een volledig lot en 27,5 miljoen in plaats van 5,5 miljoen euro zou hebben gewonnen. Want in tegenstelling tot wat Blankesteijn beweert geeft een dergelijk exhibitionistisch bedrag juist wat meer armslag voor het opzetten van interessante activiteiten waar je je als new born millionaire mee kan bezig houden: het opzetten van een innovatief bedrijf, een unieke stichting of een instelling voor het algemeen nut. Een cradle to cradle garnalenkwekerij, een Watchdog Institute voor privacy en burgerrechten, een linkse GeenStijl, We Gaan Iets Nieuws DoenTM. Onze kenniseconomie schreeuwt om gedurfde investeringen. Niets is erger dan suffe miljonairs met een villa en droomauto die verder niks te doen hebben.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Droomt Erik Puik van elektrische schapen?

, door

robotZaterdag 8 augustus jl. publiceerde Erik Puik, lector microsysteemtechnologie aan de Hogeschool Utrecht, in de Volkskrant een artikel in de rubriek Opinie. In dit artikel schetst hij een somber beeld van de samensmelting van hyperintelligente computers en de mensheid. Uiteindelijk zullen we volgens Puik zelfs ten prooi vallen aan de computer. Het is erop of eronder. Puik denkt dat als we niet alert zijn, ‘onze young professionals slaven zijn van een door ons gecreëerde meester.’ Kijk, dat wekt mijn nieuwsgierigheid.

Het artikel is een ingekorte versie van een essay dat Puik schreef in het kader van het debat over ‘de identiteit van de hbo-professional’, eind augustus. Puik bekijkt de technologische ontwikkelingen met argusogen. ‘Met de moderne communicatie, die ‘24/7’ doorgaat, vervaagt de grens tussen werk en privé. […] Dit is misschien nog even wennen voor mijn generatie maar is geheel vanzelfsprekend voor mijn studenten. Voor hen zijn ‘plaats’ en ‘tijd’ relatieve begrippen in een leven waarin alles door elkaar loopt. […] met enige bezorgdheid zie ik ook dat de snelheid waarmee de technologie voortschrijdt steeds hoger wordt. Is die straks voor mensen nog wel bij te benen of zullen we slaven worden van onze computers? Als politici en wetenschappers als ikzelf er niet bovenop zitten, vrees ik het laatste.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomerquote | Gekloond in een minuut

, door

zomerquotes3““It takes a few milliseconds to read [a chip] and, depending on what equipment I’ve got, doing the cloning can take a minute, I could literally do it on the fly.”

RFID is een technologie van minieme chips die data bevatten en die kan worden opgevraagd via radiogolven. Deze chips zullen de komende jaren bijna overal opduiken: in magazijnen om voorraadbeheer te vereenvoudigen, in de koerierswereld om realtime volgen van je pakket mogelijk te maken en in winkels om diefstal tegen te gaan. Maar ook in paspoorten, creditcards, bedrijfspasjes en autosleutels zal de techniek gebruikt worden.

De technologie om informatie van deze chips te halen en op een andere chip te zetten is gewoon beschikbaar en zal binnenkort als integraal pakketje voor minder dan 50 dollar te koop zijn.

Het was al langer bekend dat RFID serieuze beveiligingsproblemen heeft, en op DefCon werd aangetoond dat mensen zich (nog) niet bewust zijn van de risicos: een openlijk zichtbare scanner met camera plukte de data van de passerende rfid kaarten en maakte en passant een foto van de eigenaar. Waarvan de aanwezige Feds behoorlijk schrokken.

Wired: Feds at DefCon Alarmed After RFIDs Scanned

Een aluminium hoedje heb je niet nodig, maar een aluminium portemonnee is nog niet zo’n gek idee, wil je je privacy enigszins beschermen. Wat niet wegneemt dat je alsnog wel gevolgd kunt gaan worden door middel van deze technologie, want aluminium kleding… neh…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ondanks dataretentie is cybercrime geen prioriteit

, door
Server-rack (Foto: Flickr/Digital:Slurp)

Mooi, de overheid begint een campagne om mensen bewuster te maken van de gevaren van het internet. Absoluut geen overbodige luxe, aangezien de meeste mensen al een kleine tien jaar op datzelfde internet rondlopen. Beter laat dan nooit, zullen we dan maar zeggen en het geeft aan hoe belangrijk de overheid online veiligheid vindt, toch?

Maar tegelijkertijd laat dezelfde overheid het wel na om mensen te wijzen op het gebruik van encryptie. Dat zou het versturen van privacygevoelige informatie pas echt veilig maken. Maar zo’n advies zou een ander initiatief van de overheid raken: namelijk de verplichte opslag van al het dataverkeer door de providers. Met goede encryptie zal het zelfs voor de overheid moeilijk worden om nog iets zinnigs uit je berichten te halen.

Het meest opvallend aan de dataretentie-wetgeving is dat hij is ingesteld om de criminaliteit op het internet tegen te gaan, en dat er nu juist op dat gebied nog bijna niets is gebeurd. Ja, de overheid gaat binnenkort eens een nulmeting doen, zodat we de criminaliteit op het net vanaf dat moment kunnen gaan vergelijken met, ehm, de criminaliteit op dat moment.

En dat ondanks dat je zou verwachten dat de overheid, gezien de volhardendheid waarmee deze wetgeving is doorgedrukt en de opgegeven redenen, wel werk gemaakt zou hebben van de online criminaliteitsbestrijding. Maar niets van dat alles. Het bleek dus belangrijker de mogelijkheid te hebben dan er daadwerkelijk wat nuttigs mee te doen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Trots op niets

, door

Er was eens, lang lang geleden, een jongetje dat zat te glunderen in de schoolbanken. Tijdens de lessen geschiedenis en maatschappijleer kreeg hij te horen welke unieke ontwikkelingen het piepkleine koninkrijk waarin hij woonde allemaal doormaakte. Tegen de grote boze buitenwereld in verwierven de mensen vrijheden op zaken die jarenlang taboe waren. De grote boze kerkmeneren konden niet langer tegenhouden dat beschikking over het eigen leven, abortus en zelfs een stukje drugsgebruik vrij gegeven werden.
Het gebeurde niet zonder slag of stoot en er gingen eindeloze discussies aan vooraf. Maar uiteindelijk kwamen er dan toch wetten, regels en afspraken waar men uitstekend mee kon leven. En in die strijd weerstond men de druk van het grote conservatief christelijke buitenland om de wetten toch vooral niet door te voeren. Kijk, dat was nou eens kracht tonen!

Het jongetje groeide op, werd man en ging meehelpen om het kleine landje nog beter te maken en te zorgen dat alle vastgeroeste waarden ter discussie gesteld werden zodat nog meer mensen een gelukkig en gezond leven zouden kunnen leiden.
Maar op een zekere dag keek de man verschrikt om zich heen. Terwijl hij nog bezig was met het vechten voor een nieuwe, betere samenleving, waren ze achter zijn rug al een tijdje bezig om alle bereikte zaken weer af te breken. Een smoes was voldoende. Een suïcidaal Frans meisje was genoeg om de paddo’s te verbieden. Verkeersdrukte aan de grens kon gebruikt worden om de coffeeshops aldaar te temmen. De nabijheid van scholen werd gebruikt om de coffeeshops in de steden uit te dunnen (niet de tabakswinkels). Een paar aanslagen in de wereld en twee in Nederland zijn gebruikt om de privacy en de vrijheid stevig in te perken. En nu gaan ze ook nog eens zitten morrelen aan de regels rondom abortus.

De man schudde met zijn hoofd. Is er dan straks helemaal niets meer om trots op te zijn in dit kleine koninkrijk? Vallen we dan gewoon terug naar de jaren vijftig met zijn conservatief christelijke waarden? Terwijl grote groepen mensen wijzen naar de migranten en hun “achterlijke” religie, zijn we zelf bezig een kleinburgerlijke angstige samenleving te maken waarin mannen in pakken of jurken bepalen wat goed voor ons is en vrouwen vooral weer de rol van passieve broedkippen moeten opnemen.
Natuurlijk moet er altijd de mogelijkheid zijn om zaken opnieuw ter discussie te stellen. Maar neem dan wel rekenschap van de discussie die al gevoerd is. En negeer vooral niet de gevolgen van het traditionele verbieden. Want met verbieden verdwijnen de meeste zaken niet, ze gaan alleen ondergronds en ongecontroleerd verder. Dan treedt het tijdperk van de breinaalden weer in.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fotograferen = afluisteren

, door

Neemt u me niet kwalijk als ik even uit de slof schiet tijdens de komkommertijd. Dat komt door mijn heftig allergische reactie op mensen die vinden dat ze het recht hebben om het privéleven van anderen te exploiteren voor eigen commercieel gewin en ter vermaak van het kwijlende gepeupel.
Het schijnt dat ene meneer Verlinde boos is omdat wat onstuimige post-pubers hem een week lang hebben afgeluisterd. Hij vond dat een inbreuk op zijn privacy. Duh!
Zijn hele carrière bestaat uit het inbeuken van de privacy van andere mensen. Zeg maar gerust dat hij aan de top van de piramide van het privacy-inbeukend-media-industrieel-complex staat (waar BNN overigens ook al lang onderdeel van is).
Fotograferen van privé situaties (waar niemand gevraagd is om van mee te genieten) en die publiceren is net zo hard inbreuk maken op de privacy als het afluisteren. Ik zie geen onderscheid tussen beeld of geluid. Ook roddelen over ziekenhuisopnames en mogelijke relaties behoren hiertoe.
Dus nu zit ik met een dilemma. Moet ik nu hopen dat hij die rechtszaak verliest omdat hij het niet verdient om zoiets te winnen? Of moet ik nu hopen dat hij de rechtszaak wint zodat straks andere mensen met dat als jurisprudentie hem keihard van de buis kunnen slaan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn | Evaluatie Wet Uitbreiding Identificatieplicht

, door

Logo kamerstukken van de dagRuim drie jaar geleden werd de Wet Uitbreiding Identificatieplicht van kracht. Vanaf dat moment moest iedereen boven de 14 jaar zich kunnen identificeren in de openbare ruimte als oom agent dat nodig vond. Bij het aannemen van de wet is gesteld dat na drie jaar er een evaluatie moest komen. Een eerste stap in de evaluatie is een rapport dat het ministerie van Justitie heeft laten maken. Dat verscheen afgelopen week (Big PDF alert!).
Minister Hirsch Ballin lichtte het toe. Conclusie: De wet voldoet prima in het helpen bij de rechtshandhaving.
Nu weet u inmiddels dat ik als een gek op alle privacy-gerelateerde onderwerpen duik. Dus u kunt vast voorspellen wat ik deed toen ik dat hoorde. Jawel, het rapport lezen. Alle 209 oersaaie pagina’s.
Hier mijn conclusie: vooral bij kleine vergrijpen is het middel uitgebreid ingezet. Dat leidt ertoe dat de overheid meer geld heeft verdiend omdat ze of nog een extra boete konden geven (geen ID aanwezig) of makkelijker de boete op de juiste plaats konden krijgen. Het heeft de administratie van de politie makkelijker gemaakt omdat er minder fouten in het bestand komen. Het grootste deel van de Nederlanders is inmiddels braaf een ID met zich gaan meesjouwen waardoor het aantal boetes weer daalt.
En last but not least: er is geen aantoonbaar effect op de criminaliteit of de veiligheid op straat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom Slimme Meters en Google voorlopig niet matchen

, door

googlemeter Google stapte een paar maanden terug in de smart grid business: een van de snelst groeiende groene bedrijfstakken. Een smart grid is een elektriciteitsnetwerk dat wederzijdse informatie-uitwisseling tussen producent en consument toestaat waardoor het optimaal kan anticiperen op (temporele en spatiële) flucaties in vraag en aanbod. Slimme meters: elektriciteitsmeters die het energieverbruik doorgeven aan de producent zouden die communicatie moeten verzorgen. Echter de frequentie waarop de huidige generatie slimme meters haar informatie verstuurt (max. vier keer per uur) is onvoldoende om consumenten aan te sporen op efficiency. Het groen-technische blog Earth2Tech legt uit waarom: “If you are only given one number per hour regarding how much energy your home used, it will be very difficult to figure out how much energy was used by each of the behaviors you performed in the past hour.” De prikkel tot zuiniger gebruik blijft uit vanwege een te lange tijd tussen handeling (droger aanzetten) en signaal (maandoverzicht per post).

powermetergoooogle1Met behulp van de toekomstige Google PowerMeter zouden consumenten real time inzicht moeten krijgen in hun energieverbruik. Google ziet het als haar missie “to organize the world’s information and make it universally accessible and useful” en gelooft dus ook dat consumenten het recht hebben op gedetailleerde informatie over hun elektriciteitsverbruik en het variabele prijskaartje (Official Google Blog). Zo zou een écht smart grid consumenten kunnen tonen wanneer gedurende de dag de energieprijs stijgt en zo verbruik tijdens piekuren ontmoedigen. Dat is mooi maar er zijn ook mensen die kritisch staan tegenover het verstrekken en opslaan van energieverbruiksdata van consumenten en er een gevaar voor de privacy in zien.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het EPD: nuttig maar gevaarlijk

, door
Bij de doktor (Foto: Flickr/j.reed)

Als zelfs artsen niet willen worden opgenomen in het elektronisch patiëntendossier, dan weet je dat er iets niet goed zit. Juist deze beroepsgroep zou het nut van het dossier immers in moeten zien. En dat nut, daar zijn de meeste artsen van overtuigd. Maar de veiligheid, daar maken ze zich zorgen over. De privacy is gewoon niet voldoende gewaarborgd. Het probleem zit hem vooral in het aantal mensen die de dossiers kan inzien: ruim 400.000 mensen die als arts of een aanverwant beroep zijn ingeschreven. Situaties in Engeland, waar patiëntgegevens op straat lagen door onvoorzichtigheid of hackpogingen voeden die terechte angst.

Daarnaast maken de artsen zich zorgen over de correctheid van de gegevens. Een menselijke fout is zo gemaakt, en er is nergens een centraal aanspreekpunt om zulk soort fouten te herstellen. Het kan zelfs dat door fout ingevoerde gegevens er meer fouten gemaakt gaan worden dan dat er worden voorkomen.

Het lijkt er dus een beetje op dat het elektronisch patiëntendossier ons door de strot geduwd wordt. Als je niet wil dat je informatie voor alle artsen in Nederland (en de ICT-diensten, en mensen die toevallig toegang hebben tot een ingelogde computer) toegankelijk is, moet je een uittreksel bij de burgerlijke stand halen en deze vervolgens opsturen. Verre van gemakkelijk, dus.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De opmars van mediawijze pubers

, door

Deze gastbijdrage komt van Rob Martens, hoogleraar / hoofd onderzoek bij het Ruud de Moor Centrum van de Open Universiteit.

Dit is een deel van de filmposter van The Informers. Het boek is van Bret Easton Ellis. Je zou meer van hem kunnen lezen. Doe dat nou maar.

De wat stichtelijke website Mijn kind online gaat over het gebruik van internet door kinderen en tieners. Gisteren publiceerde de stichting een interessant onderzoek. Daaruit blijkt dat tieners enorm beïnvloed worden door beelden. Staat Britney of Lindsay ergens te tongen met een vrouwelijke collega, dan duiken de weken daarna steevast talloze zelfgemaakte foto’s op van vriendinnen die dit nadoen. Maar er is ook ander nieuws. Het bleek dat fotoshopvaardige tieners zich bewuster zijn van fotomanipulatie in de media dan tieners die dat minder doen. Meisjes die wat pubervet digitaal bij zichzelf wegzuigen herkennen dergelijke beeldmanipulaties door anderen veel beter, zo bleek.

Op het E-learning 2.0 congres zag ik eergisteren een heftige PowerPoint-presentatie van Justine Pardoen, hoofdredacteur van Mijn kind online. Flauwe woordspeling, maar Pardoen moest vaak pardon zeggen. Moraal van haar verhaal was dat tieners niet de mediawijsheid hebben die sommigen veronderstellen, en zich zelden realiseren dat wat ze aan digitale kruimelpaden en vooral plaatjes achterlaten op internet, hen nog jaren kan en zal achtervolgen. Ze liet wat voorbeelden zien. To get the picture: de piemelfoto’s in het Volkskrant Magazine van half mei staken er maar magertjes bij af. Opnames, gemaakt door scholieren die zich nauwelijks realiseerden dat met een paar muisklikken van de handige Pardoen hun gewaagde zelfportretten en filmpjes frontaal klassikaal op het smartboard pronkten.

Vorige Volgende