'privacy'

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft. Dit is het tweede deel in een serie van acht. Lees deel 1 hier.

Het is niet overdreven te zeggen dat kinderen ? en in hun spoor het hele gezin ? naakt staan voor het oog van hulpinstanties en overheid. Waarom kom ik tot die conclusie? Voor wie staat het kind naakt, wie loopt er dan te turen? Hoe doen ze dat? Wat gebeurt met die observaties? En belangrijker nog, is het naakte, zichtbare kind daadwerkelijk een beter geholpen en gelukkiger kind?

Ieder Kind Wint in de verwijsindex
Ontmoet Yasmine, een vrolijke mollige baby van acht maanden. Ze heeft korte zwarte krulletjes en met haar grote bruinen ogen kijkt ze nieuwsgierig de wereld in. Yasmine is onlangs geboren in Rotterdam. Ze is een van de 31.000 kinderen in de stad wier welzijn door twee of meer risicofactoren worden bedreigd. Ze woont in de achterbuurt Spangen. Haar moeder is net twintig geworden. Hoewel vader als postbode werkt en in principe genoeg verdient, oogt het huis volgens de kraamverpleegkundige armoedig. Ze weet niet dat de vader ook zijn ouders en jonge broer in Marokko onderhoudt. Yasmine behoort gelukkig niet tot de zesduizend ?Maasmeisjes? die Rotterdam volgens jeugdwethouder Leonard Geluk zou tellen: de meest problematische kinderen die aan meer dan drie risicofactoren bloot staan.

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft. Dit is het eerste deel in een serie van acht.

Het is donker op het verlaten bospad, vlakbij het Twentse Holten. De maan hangt achter de wolken. Het heeft de hele dag gemiezerd. Een auto rijdt over de natte modderweg. Twee agenten nemen poolshoogte. Voorin zit Mario Bijleveer. Naast hem Sonja de Jong, zijn echtgenote. Op de achterbank zit de vier maanden oude Rowena ingesnoerd in haar kinderstoeltje. In de kofferbak ligt haar driejarige zus Savanna. Dood.

De feiten van Savanna’s leven zijn ronduit treurig. Sonja’s eerste twee kinderen zijn al uit huis geplaatst als Savanna op maart 2001 wordt geboren. Sonja behandelt haar dochter zoals ze vroeger door haar eigen moeder behandeld werd. Ze slaat. Sluit haar urenlang op in kleine kastjes. Zet haar onder de koude douche. En hongert haar bijna uit. Als Savanna een paar weken is, wordt ze voor vijf maanden uit huis geplaatst. Sonja krijgt een nieuwe kans. De mishandelingen gaan verder. Savanna groeit enorm geïsoleerd op. Geen vriendinnetjes. Geen peuterspeelzaal. Nauwelijks mensen over de vloer. Af en toe komt huisvriend Reffles langs. Die mishandelt Savanna ook.

Beluister de podcast hier, download hem op iTunes, of lees verder.

Download