Voorpagina

Zoekresultaten voor

'privacy'

Foto: Tom Davidson (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het naakte kind (7) – Risicoprofielen

, door

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft. Dit is het zevende deel in een serie van acht. Lees ook deel 1, deel 2, deel 3, deel 4, deel 5 en deel 6.

Naakte pop (Foto: Flickr/a visual invasion)

De belangrijkste manier om onderscheid te maken tussen grote groepen kinderen is het gebruik van risicoprofielen, die in de afgelopen afleveringen al vaak voorbij zijn gekomen. Een risicoprofiel is een verzameling van karakteristieken of factoren van een kind en zijn omgeving die de ontwikkeling van het kind kunnen bedreigen. Een profiel geeft een waarschijnlijkheid aan dat iets gebeurt en vindt zijn oorsprong in de statistiek. Het kind of gezin dat het meest extreme profiel heeft, krijgt vaak voorrang in de hulpverlening.

Daarnaast worden profielen in toenemende mate gebruikt om een voorspelling te doen. Een profiel geeft vaak een kans aan dat problemen zich gaan openbaren. Ook al lijkt alles nu nog koek en ei. Om te voorkomen dat uit de kiem van een probleem een probleemjongere groeit, kan nu alvast worden ingegrepen. Hoe hoger het risico, hoe groter de kans op problemen en hoe sneller en rigoureuzer er ingrepen wordt.

Luister hier de podcast, of download die bij iTunes.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Securitylobby vrij spel

, door

Iedereen die wel eens een krant leest of naar een serieus programma kijkt, weet dat beleid niet alleen rust op Dat Wat Juist Is. Beleid wordt gevormd door beïnvloeding van verschillende belanghebbenden. Politieke partijen kijken ook naar politieke winst. Maatschappelijke organisaties behartigen de belangen van hun achterban. Burgers, die van zichzelf. En het bedrijfsleven probeert natuurlijk ook goed voor zichzelf te zorgen. Dit proces van beïnvloeding noemen we lobbyen en daar is op zich niet zo heel veel mis mee, zolang het maar transparant gebeurt.

Daarom is het jammer dat de media zo tekortschieten in de berichtgeving over Brussel, de lobbyhoofdstad van de wereld. Onder de publieke radar wordt daar namelijk hard gewerkt aan het uitvouwen van een security industrial complex. En dat zijn niet mijn woorden, maar die van de industrie zelf.

Onlangs werd een rapport vrijgegeven door de European Organisation for Security, waar alle grote techniek-, defensie-, ICT- en securitybedrijven lid van zijn (vertegenwoordigen bedrijven met in totaal 2 miljoen werknemers). Het is een position paper, waarmee de lobby het Europese beleid op het gebied van veiligheid wil beïnvloeden.


Enkele hoofdpunten zijn:

“Security is a relatively new market sector which needs stronger support through the definition and development of a comprehensive and sustainable European model for security with a specific industrial policy which will help to make security a strategic sector for Europe. A ‘security industrial policy’ would differ from a ‘defence industrial policy’ on several aspects, including different market structure and dynamics, different market maturity, customer fragmentation, acceptability of industries addressing only the civilian market etc. Yet, these two policies also have several elements in common, like dual technologies, confidentiality issues etc.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Burger in zijn blootje: onzin van preventief fouilleren

, door

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft.

Iedereen gefouilleerd (Foto: Flickr/sass_face)

Het NRC Handelsblad had gisteren het volgende bericht (helaas niet online):

De politie wil met mobiele wapendetectoren werken. Handig bij voetbalwedstrijden of bij de ingang van een winkelcentrum.

Uit het onderzoeksvoorstel voor de ontwikkeling van de wapendetector waarmee de politie momenteel universiteiten, onderzoeksinstellingen en bedrijven benadert, blijkt dat ook wordt gedacht aan gebruik buiten gebieden die zijn aangewezen als preventief fouilleergebied. “De urgentie is hoog. De dreigings- situatie op straat blijft groot. (…) Alleen preventieve fouilleermogelijkheid is een te beperkt middel,” zo staat in het voorstel dat onder meer door de Rotterdamse politie is opgesteld. Dankzij een detector weet de politie direct wie er wel en wie er niet nader moet worden onderzocht. In het voorstel worden scenario’s genoemd waarin burgers ? al of niet op de hoogte gesteld ? op afstand worden doorgelicht.

De wapendetector kan volgens de politie ook worden ingezet bij grote evenementen als voetbalwedstrijden, bij het doorzoeken van auto’s en bij de in- en uitgang van het openbaar vervoer en winkelcentra. Bij die laatste twee categorieën geldt “dat de mensenmassa ongemerkt snel wordt gescand op verborgen wapens.”

In de Tweede Kamer zijn in ieder geval het CDA, de PvdA en de VVD positief over invoering. “Het fouilleren van mensen is veel kwalijker voor de privacy dan het gebruik van een detector. Bovendien kost fouilleren veel meer tijd,” zegt Sybrand van Haersma Buma (CDA). Ton Heerts van de PvdA vindt dat er een debat moet komen over de vraag wat belastender is voor de privacy: visitatie van het lichaam, of detectie op afstand. “?Maar de PvdA vindt dat een scanapparaat de voorkeur verdient.” Fred Teeven (VVD) zegt voorstander te zijn van ‘alles wat tijdwinst oplevert voor de politie’, al betwijfelt hij of scannen op afstand minder ten koste van de privacy gaat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Democratie les 1

, door

Trouwe bezoekers van Sargasso kunnen de eerstvolgende twee paragrafen overslaan. Wat daar staat heb ik de afgelopen 4 jaar al op verschillende manieren verteld.

Op papier is Nederland een representatieve democratie. Maar een representatieve democratie veronderstelt dat de gekozen leden ongeveer doen wat hun kiezers van ze verwacht. In Nederland is dit echter nauwelijks te controleren. Dus is iedere volgende verkiezing in feite een farce. Kiezers baseren hun stem op enkele berichten uit de media en de mooie woorden van de kandidaten, niet op wat de kandidaten of partijen werkelijk doen als ze gekozen zijn. Dat kan namelijk niet, want vrijwel niemand weet dat.

Als u op GroenLinks stemt, weet u dan ook of ze voor alle milieuwetten hebben gestemd en tegen alle liberaliseringen? Als u voor de VVD stemt, weet u dan of de VVD werkelijk voor meer vrijheid voor het individu heeft gestemd en tegen alle betuttelende overheidsmaatregelen? Nee, dat weet u niet. Met uitzondering van enkele thema’s die in de media komen (en zelfs dan nog niet), heeft u geen flauw idee wat ze werkelijk gestemd hebben. Dat kan ook niet. Die honderden, duizenden stemmingen zitten opgeslagen in een ontoegankelijk archaïsch systeem waar slechts een handjevol mensen mee weet om te gaan. En zelfs die mensen hebben niet alle tijd van de wereld om de informatie te ontsluiten.
En dat is en blijft een schande.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het naakte kind (6) ? Stalinistisch en megalomaan

, door

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft. Dit is het tweede deel in een serie van acht. Lees ook deel 1, deel 2, deel 3, deel 4 en deel 5.

Naakte pop (Foto: Flickr/a visual invasion)

Van embryo tot arbeidskracht. Het kind wordt gevolgd door een veelvoud aan instellingen die allemaal zeggen het belang van het kind voorop te stellen. Iedereen houdt met de beste bedoelingen een oogje in het zeil: de kraamverzorgende, het consultatiebureau, de peuterleidster, de basis- school, de politieagent, de tandarts, de huisarts en de ambulancebroeder, de eerste hulp posten, de maatschappelijk werker, de jongerenwerker, de leraar in het voortgezet onderwijs, de arbeidsconsulent, de gemeentelijke handhavers. Al die loszittende observaties worden door middel van techniek aan elkaar geknoopt en tot een elektronische lappendeken geweven die het kind thuis, op straat en op school bedekt. Een deken dat ‘niet-pluis vermoedens’ aanvoelt en registreert. En met het kind staat ook het hele gezin onder toezicht. Tot slot wordt in toenemende mate een voorschot genomen op de toekomst en gekeken naar de huidige risicofactoren en de scenario’s die zij in zich zouden bergen.

Luister hier de podcast, of download die bij iTunes.

Download

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het naakte kind (5) ? Gezien in de klas

, door

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft. Dit is het vijfde deel in een serie van acht. Lees ook deel 1, deel 2, deel 3 en deel 4.

Naakte pop (Foto: Flickr/a visual invasion)

Maar Yasmine brengt natuurlijk een groot deel van haar tijd door op school en daar wordt ze vrijwel continu geobserveerd en bemeten. Dat begint al op de peuterspeelzaal met bijvoorbeeld het registratiemodel KIJK! Peuters. Het zou beter een volgmodel kunnen heten. In het programma wordt genoteerd of Yasmine zelfvertrouwen heeft, ze ondernemend is en betrokken is bij de activiteiten van andere kinderen. Daarnaast wordt er naar een aantal risicofactoren gekeken waaronder spel-, spraaktaal- en sociaal-emotionele ontwikkeling. In Zeeland wordt dit model gebruikt om een kwart van de peuters te volgen. De zogenoemde zorgenkinderen. Het vergt wel enorm veel inzet van de begeleiders: per kind drie uur, iedere drie of zes maanden. De gegevens van de kinderen in KIJK! Peuters worden aan de basisschool doorgegeven. De ouders krijgen daarentegen niet zondermeer het dossier te zien, omdat het bedoeld is voor professionals. Ouders die toch inzage willen, krijgen eerst een mondelinge samenvatting. Alleen als ze er echt expliciet om vragen, krijgen ze het dossier te zien. In Zeeland gaat men er ook vanuit dat het dossier naar jeugdzorg kan gaan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het naakte kind (4) ? Jonge delinquentjes

, door

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft. Dit is het tweede deel in een serie van acht. Lees ook deel 1, deel 2 en deel 3.

Naakte pop (Foto: Flickr/a visual invasion)

Yasmine is inmiddels oud genoeg om alleen buiten te spelen. Ze woont nog steeds in Spangen. Op een dag wordt voor haar neus een autoruit ingetikt. Toevallig is er politie in de buurt. De agent noteert wat er gebeurd is en schrijft ook de naam van Yasmine op, evenals haar adres. Als hij terugkeert op het bureau, maakt hij een proces-verbaal op. Hij opent het programma ProKid en voert Yasmine in. ProKid is een databank van de politie, die in Arnhem is ontwikkeld. Als het aan minister van Binnenlandse Zaken Guusje ter Horst ligt, wordt het straks in heel Nederland gebruikt. De politie noteert dat er een autokraak is gepleegd, haar naam, waar ze woont en of Yasmine dader, slachtoffer of getuige is. ProKid vergelijkt die informatie met andere databanken en kijkt of Yasmine en haar ouders, broertjes en zusjes vaker in de politiesystemen opduiken.

Luister hier de podcast, of download deze op iTunes.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het naakte kind (3) ? De schaamhaarpolitie

, door

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft. Dit is het tweede deel in een serie van acht. Lees ook deel 1 en deel 2.

Naakte pop (Foto: Flickr/a visual invasion)

De verwijsindexen zijn in relatieve rust ontwikkeld en opgezet. Dat geldt niet voor het Elektronisch Kind Dossier (EKD) dat van alle jongeren tot 19 jaar gemaakt wordt. Eind 2008 breekt er grote onrust uit als minister Rouvoet de Data Basis Set (.pdf) naar de Tweede Kamer stuurt. Deze dataset is een gestandaardiseerde lijst met medisch relevante vragen en daarmee een blauwdruk voor het EKD. Kamerlid Ineke Dezentjé (VVD) verwoordt het onbehagen van veel mensen door te waarschuwen voor de ‘schaamhaarpolitie‘. In de Data Basis Set staat namelijk een aantal vragen over de schaamhaarontwikkeling bij kinderen. Of sprake is van ‘ongepigmenteerd haar langs de labia (schaamlippen)’, een jongen ‘donkere, gekrulde beharing rond basis penis’ toont, of dat zijn haartjes ‘licht, lang en ongekruld zijn’. Is het relevant om die informatie op te slaan en dan ook nog zo lang, vroegen velen zich af. Het dossier wordt tot het 34ste levensjaar bewaard.

Luister hier de podcast, of download deze op iTunes.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso jaaroverzicht 2009 in getallen

, door

Altijd bijzonder gevonden dat alle media hun jaaroverzichten doen voordat het jaar om is. Voor je het weet mis je een of andere tsunami. En als je het over getallen hebt, kan je niet anders dan te wachten tot nieuwjaarsdag voordat je de balans opmaakt. Wat we bij deze dan ook traditiegetrouw doen.

Eerst maar eens de grote getallen. In 2009 kwamen er 1,7 miljoen unieke bezoekers langs zie samen 3,6 miljoen reguliere pagina’s bekeken. Technisch verstouwden we zo 107 miljoen hits en 1325 Gb aan data. Drukste dat was 4 juni met 15.854 bezoekers. En er werden 65420 legale reacties geplaatst.

Dan de lijstjes. Te beginnen met de belangrijkste. Hier de vijftien postjes met de meeste reacties dit jaar. Want alles draait hier tenslotte om een goede discussie:
1. Internet is eerste levensbehoefte (506)
2. Doet u mij maar een Goudse mocro (465)
3. Een hit-job op de PVV (320)
4. Volbloed Hollander laat van zich horen (307)
5. Poll 13-jarige wereldzeilster (298)
6. Creationisme folder? Terug naar je Maker! (280)
7. De zon is dood! Not. (260)
8. H1N1 Pandemie | Dossier (256)
9. Klimaatcomplot niet aangetoond (253)
10. Brief Aan Karst Tates (253)
11. Wilders wil nog maar één net voor Publieke Omroep en noemt ‘linksige’ omroepmensen bij naam… (250)
12. De vlijmscherpe Godwin van Samsom (236)
13. PVV Kamerlid Richard de Mos kost 1750 euro per Kamervraag, dat tikt aan… (209)
14. dagsluiting | De Europese Wildernis (204)
15. GeenStijl? Wel Stijl! (202)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bodyscanner: Kijk ons eens daadkrachtig zijn

, door
Naaktscanner (Foto: Flickr/remolacha.net fotos)

En wat zijn we opeens weer daadkrachtig. De bodyscanner, tot voor kort hevig controversieel wegens de potentiële inbreuk op de privacy wordt er nu ‘in the heat of the moment’ even doorheen gejast. Of met deze scanner de privacy meer wordt geschaad dan met fouilleren, daar denken mensen verschillend over, en ook ik ben daar niet over uit. Daarom was er ook een debat gaande.

Het gaat me hier dan ook niet specifiek over de privacy-aspecten van de bodyscanner maar de manier hoe na dit soort calamiteiten alle rede in onze parlementariërs (en mensen in het algemeen) op slag lijkt verdwenen en ze opeens bereid zijn zonder gedegen overleg, en overhaast toch maatregelen te nemen.

Want is er nu opeens echt meer bekend waardoor we dit nu ineens moeten doen? Vooraf kenden we de beperkingen van ons systeem, en er zijn nu niet opeens andere beperkingen aan het licht gekomen. Daarnaast lijkt het grote falen hier niet geweest te zijn dat er geen bodyscanners waren, maar dat duidelijke signalen vooraf, zoals een telefoontje van de vader van de terrorist-wannabe, en zijn aanwezigheid als verdachte op een lijst* werden genegeerd.

Het hals over kop invoeren van de bodyscanner komt dan wel weer daadkrachtig over en zo wordt een privacydiscussie wel heel makkelijk geslachtofferd om indruk te maken op het electoraat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tijd voor discussie rond beveiliging vliegen

, door
Vliegtuig (Foto: Flickr/davipt)

“I don’t feel good,” said Mee Hyun Koo. “It’s uncomfortable, scary.”

Hoe ver gaan we in het beveiligen van vluchten en vliegvelden? De mislukte aanslag op eerste kerstdag resulteert in een scala aan nieuwe veiligheidsmaatregelen. Zichtbaar en onzichtbaar. Uiteraard zullen de passagierslijsten nog weer beter onder de loep genomen worden en gaan de veiligheidsdiensten ‘intensiever’ samenwerken. Tevens wordt er meer gefouilleerd, mag er één stuk handbagage mee in de kist en mogen mensen vanaf een uur voor de landing niet meer van hun plek en mogen ze helemaal niets – niet eens een deken – meer op schoot hebben in die tijdspanne. Onder begeleiding naar het toilet, dat soort praktijken dus.

Het is een standaardreactie, de aangescherpte veiligheidsmaatregelen. Na 11 september volgde er een serie van maatregelen en na de shoebomber moeten passagiers zelfs hun schoenen uit doen als ze door de check gaan. Sommige maatregelen worden na een tijdje terug gedraaid, maar de meeste zijn nog steeds intact. Ze zullen ook niet snel verdwijnen, met om de zoveel tijd een mislukte aanslag. Het moet de veiligheid van passagiers, personeel, vliegtuig en mensen op de grond garanderen, maar het maakt een vlucht naar New York er niet prettiger op.

Daarom vind ik de vraag gerechtigd: hoe ver gaan we in de beveiliging? Mee Hyun Koo reageert hierboven namelijk niet op terrorisme, maar op de daaropvolgende maatregelen. Daar is ze bang voor en ik kan haar gelijk geven. Ik voel niet zozeer angst bij al die maatregelen, maar wel vernedering. En ongemak. Hinder. Als ik vlieg, maak ik me vele malen drukker om het fouilleren en de gegevens die overheden en instanties van me hebben, dan om een mogelijke aanslag. Sterker, dat laatste komt niet eens in me op.

Vorige Volgende