Rechtspraak kan transparanter

Het is te veel werk om alle uitspraken van rechters geanonimiseerd online te zetten, volgens het ministerie van justitie. Onzin, zolang het openbaren van de uitspraken een uitgangspunt is, beargumenteert Dirk Kloosterboer. In theorie is de rechtspraak openbaar. In de praktijk hebben we rechtspraak.nl, een redelijk gebruiksvriendelijke website waar uitspraken kunnen worden opgezocht. Daar is echter lang niet alles te vinden: slechts 2% van de uitspraken wordt online gezet. Bovendien kan het soms best lang duren voordat dit gebeurt. Op zich hoeft het misschien niet te verbazen dat veel uitspraken niet online staan. Ook in andere opzichten is Nederland niet zo transparant – zo is overheidsinformatie niet heel erg toegankelijk, we scoren matig als het gaat om openbaarheid van bedrijfsgegevens en na aanscherping van de regels rond partijfinanciering blijft het voor politieke partijen mogelijk om giften geheim te houden.

Woede-aanval kost Barclays topman zijn baan

Woede-aanval tegen bouwvakkers kost Barclays topman zijn baan. Het hoofd van de foreign exchange strategy Asia Pacific bij de Barclays bank ging op een zaterdagochtend door het lint tegen bouwvakkers naast zijn huis in Singapore. De Fransman was woest dat zijn gezin niet van de weekend-rust kon genieten en schold de bouwvakkers de huid vol. Een van hen filmde alles, het kostte de bankier zijn baan… [bron]

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Shirley de Jong (cc)

Katholieke kerk hanteert wereldwijde mediastrategie

ANALYSE - De katholieke kerk wordt nu al jarenlang geconfronteerd met niet aflatende beschuldigingen van seksueel misbruik. Inmiddels lijkt de Kerk een nieuwe, wereldwijde mediastrategie bedacht te hebben om met deze aanslag op haar reputatie om te gaan: ‘Anderen doen het ook!’

Onlangs werd bekend dat de Australische regering een groot onderzoek gaat beginnen naar seksueel misbruik binnen religieuze organisaties, jeugdzorginstellingen en scholen. Ondanks de brede opzet van het onderzoek, was de directe aanleiding de beschuldiging van een hooggeplaatste Australische politiebeambte dat de katholieke kerk stelselmatig de wandaden van pedofiele priesters met de mantel der liefde bedekte.

De Australische bisschoppenconferentie verklaarde dat ze de brede onderzoekscommissie zou steunen, maar benadrukte vervolgens dat kindermisbruik ‘niet alleen in de katholieke kerk voorkomt.’

Kardinaal George Pell, de hoogstgeplaatste katholieke geestelijke in Australië, voegde hier het volgende aan toe:

Public opinion remains unconvinced that the Catholic church has dealt adequately with sexual abuse. Ongoing and at times one-sided media coverage has deepened this uncertainty.

Kortom: ‘Anderen deden het ook, maar dankzij “de media” worden alleen wij erop aangekeken.’

Het is opvallend dat toen de Commissie-Samson een maand geleden haar rapport over misbruik binnen de Nederlandse jeugdzorg openbaar maakte, het Bisdom Haarlem-Amsterdam op vrijwel identieke wijze reageerde als de Australische bisschoppen:

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Langs de Grenzen van Turkije

COLUMN - Waarin hardboiled TV-detective Max Molovich onderzoekt wat de hedendaagse televisie te bieden heeft. Aflevering 1: Langs de grenzen van Turkije.

Turkse boer voor de camera. Over de vele vluchtelingen die via zijn land de rivier proberen te bereiken om naar Griekenland over te steken. Vanuit Turkse wachttorens worden het land en de oevers van de rivier in de gaten gehouden. De boer heeft medelijden met de vluchtelingen. Je laat niet voor niets alles achter om met gevaar voor eigen leven Fort Europa te bereiken. Mensen willen het beste. Geef ze eens ongelijk.

Aan de andere kant van de rivier. Vanachter hun ouzo bekijken Griekse mannen met lede ogen aan hoe hun dorp dag in dag uit wordt overspoeld door sukkelaars uit alle windstreken die als zombies door de straten zwerven. Of tegen een boom gaan zitten. Wachten totdat ze opgepikt worden door de douane. Een enkeling realiseert zich dat zijn voorouders hetzelfde hebben gedaan. De meesten laten zonder zelfcensuur hun zwart geblakerde hart spreken. 

De Turkse boer ziet wanhoop. Mensen die, voortgedreven door overlevingsdrift, met hun laatste krachten Europa proberen te bereiken. De Grieken zien gelatenheid. Passievelingen die uitgeput wachten op wat komen gaat. Ongedierte, noemen ze het. Muggenzwermen die komen teren op onze welvaart. Parasieten. Europa doet niks.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: jekert gwapo (cc)

Met zweet toont de mens emoties

ACHTERGROND - Wie niet helemaal okselfris is, heeft al gauw de neiging riant met een fles deodorant te spuiten. Dat is zonde, want zweetgeur is deel van onze nonverbale communicatie, volgens biologe Liyen Siaw.

Het is bekend dat mensen zowel nonverbaal als verbaal met elkaar communiceren. Bij het uiten van emoties gebruiken we woorden of maken we bepaalde gebaren, gezichtsuitdrukkingen of geluiden waardoor een ander een idee krijgt van hoe we ons op dat moment voelen.  Maar wist je dat we met de geur van zweet ook onze emoties kunnen laten zien? Sociaal psycholoog Gün Semin van de Universiteit Utrecht heeft dit tijdens zijn onderzoek aangetoond.

In de dierenwereld is al langer bekend dat het gebruik van geuren meerdere functies heeft. Zo kunnen dieren de geurstof feromoon produceren om seksuele partners te lokken, markeren dieren die een territorium hebben deze vaak met urine en gebruiken sommige dieren geur als verdedigingsmechanisme als ze zich bedreigd voelen.

Hoewel bij mensen de visueel en auditief sociale communicatie bekender is, zijn er al gevallen bekend dat ook mensen via geuren met elkaar communiceren. Verschillende wetenschappelijke onderzoeken hebben aangetoond dat lichaamsgeuren een rol kan spelen bij de partnerkeuze. Uit het onderzoek van Clark (1988) over de invloed van parfum in een sociale en georganiseerde setting, bleken vrouwen in een theater eerder een programmaboekje mee te nemen of op een stoel te zitten die besprenkeld was met 5 α-androstenone, een geurstofje die in het okselzweet van mannen aanwezig is. Het reukzintuig is een van de meest primitieve zintuigen en is verbonden met het limbisch systeem van de hersenen. Het limbisch systeem regelt voornamelijk onze gevoelens, emoties en gedrag, wat de samenhang tussen reuk en emoties verklaard.

Foto: kozumel (cc)

Brief aan Tanja Nijmeijer

BRIEF - Tanja Nijmeijer is een verdwaalde getikte hippie, waar we zo min mogelijk aandacht aan zouden moeten besteden.

Beste Tanja,

Je houdt de gemoederen hier in Nederland nogal bezig. Terwijl jij in de Colombiaanse jungle een beetje drugs zit te gebruiken en boeren af te persen, gaat er hier geen dag voorbij of we hebben het over je. Tamelijk vermoeiend, kan ik je verzekeren. Dat daarbij je naam negen van de tien keer nog wordt uitgesproken als Niemeijer, doet niet veel goeds.

Zaterdag hoorde ik een nieuwsbericht over je, waarin werd vermeld dat je je familie telefonisch had gesproken. Ja, dat haalt hier dus alle journaals. Je oom deed verslag van het gesprek en vertelde dat jij je verbaast over alle media aandacht die je in Nederland krijgt. Nou Tanja, daarover zijn we het dus eens.

Helaas voor ons beiden is de rest van Nederland mateloos gefascineerd door je. Dat je wel naar Oslo gaat. Dat je niet gaat. Dat je misschien gaat. Dat je op Cuba zit. Dat je na Cuba alsnog naar Oslo gaat. Of toch niet. Het haalt hier alle voorpagina’s. Op de momenten dat je met brandbommen loopt te gooien, lezen we daar gek genoeg niets over. Het nationale Nijmeijer-zwak is zo groot dat sommigen zelfs denken dat je mooi bent.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Voorzitter Ugandese Parlement: draconische anti-homowetgeving is ‘kerstcadeautje’ aan Ugandese volk

Rebecca Kadaga (ook nog juriste) bezweert dat anti-homowetgeving uit 2009 eind dit jaar van kracht zal zijn.

Homoseksualiteit zal volgens de nieuwe wetgeving bestraft worden met levenslange gevangenisstraf voor gewone lui, en zelfs met executie voor ouders, gezagsfiguren, mensen met HIV, pedofielen en herhalingsovertreders.

Vorige Volgende