Zoekresultaten voor

'chavez'

Foto: Presidencia de la República del Ecuador (cc)

Herdenking in Chili, Chávez’ opvolger en interview Kirchner

ELDERS - Terwijl een groot deel van de wereld op 11 september de aanslagen op de Twin Towers herdacht, stond men in Chili stil bij de staatsgreep van dictator Augusto Pinochet. De coup maakte een einde aan de regering van gekozen president Salvador Allende, die tijdens de coup zelfmoord pleegde.

Hoewel Pinochet is overleden, zijn de herinneringen aan die dag nog springlevend. Tienduizenden  gingen in hoofdstad Santiago de straat op om de coup te herdenken. Zij willen dat de mensenrechtenschendingen van het regime alsnog vervolgd worden. Voor een kleine minderheid van de Chilenen is de voormalig dictator nog altijd een held. Zij vinden dat Pinochet het land heeft gered van het communisme en economisch heeft gemoderniseerd.

De presidentsverkiezingen maken de herdenking dit jaar nog urgenter: de vaders van beide kandidaten waren generaals in het Chileense leger ten tijde van de coup. De vader van linkse kandidaat Michelle Bachelet stierf in gevangenschap, terwijl de vader van rechtse kandidaat Evelyn Matthei juist deelnam aan de regering van Pinochet.

Maduro’s economische oorlog

Het valt Nicolás Maduro – president van Venezuela – niet mee om in de schoenen van Chávez te staan (of op zijn fiets te blijven zitten). Hij vecht tegen de onveiligheid en inflatie waar de Venezolanen dagelijks mee te maken hebben. Maar de ontevredenheid zit vooral in de maag: het land kent namelijk grote voedseltekorten.

Foto: flickr.com/arteurbana

Zuid-Amerika: Chávez (laatste keer in person), cadeautjes, crisisjournalistiek

ELDERS - Deze week uit Zuid-Amerika het overlijden van icoon Chávez, macabere cadeautjes in Sao Paulo en rampenjournalistiek: zijn de media te hijgerig in rampgebieden, en waarom?

Het grootste nieuws deze week kwam een halve dag na de vorige post: de dood van Chávez. Buzzfeed verzamelde de zeventien “meest buitensporige” citaten van El Comandante. Hoewel, zoals een reageerder terecht aangeeft, voor sommige quotes de buitensporigheid vooral erin zit dat Buzzfeed dat etiket erop plakt.

Het tweede opmerkelijke nieuws komt uit Brazilië. Daar zijn in Sao Paulo bij Mormoonse tempels en ambassades in totaal zeven in rood cadeaupapier verpakte menselijke schedels gevonden. Op beelden van beveiligingscamera’s was een vrouw te zien die de schedels neerlegde. Is het een ritueel? Wat is het verband tussen de Russische, Zuid-Afrikaanse en Tsjechische ambassade – die er allemaal een ontvingen? Mysterie, mysterie.. De Huffington Post heeft als terzijde een mooie fotoserie van versierde schedels uit een Boliviaanse cultus.

Tot slot een langere meta-bijdrage van The Frontline Club, over rampenjournalistiek – en of (en waarom) journalisten soms te snel weer verdwijnen naar de volgende ramp, als variant van ‘de waan van de dag’. Hij mag in deze Zuid-Amerikaanse Elders want het gaat mede over Haïti. Overigens doneerde Bill Clinton’s stichting deze week ook nog US$700.000 aan projecten op het eiland.

Foto: flickr/ceslava

Zuid-Amerika: Chávez en Cuba (wederom), Correa

ELDERS - Deze week vanuit het zuiden: Correa wint, Chávez keert terug en journalisten ijveren voor grotere vrijheid in Cuba.

Zoals velen al verwachtten, heeft Ecuadoriaanse president Rafael Correa zondag een nieuwe termijn voor zichzelf veilig gesteld – de derde inmiddels. Met ongeveer 60% van de stemmen is Correa onverminderd populair en ook in het Congres heeft hij zijn macht vergroot. Volgens the Economist zit er aan die populariteit een schaduwkant: Correa kan slecht tegen kritiek, monopoliseert de media – net als Chávez in Venezuela en Fernández de Kirchner in Argentinië – en vergroot langzaam maar zeker zijn invloed in de onafhankelijke instituten van het land.

Over Hugo Chávez gesproken: zijn gezondheid lijkt vooruit te gaan nu de eerste foto’s sinds zijn operatie beschikbaar zijn en de president zelf op maandag weer in Venezuela arriveerde. Weliswaar nog altijd geïntubeerd en in het ziekenhuis, maar toch weer op eigen bodem – tot vreugde van veel van zijn landgenoten. De Minister van Informatie klapte van vreugde op nationale televisie: “Hij is terug, hij is terug, bravo!” Niettemin blijft de vraag bestaan of Chávez zelf weer voor jaren de touwtjes in handen kan nemen, of dat herverkiezingen toch aan de orde zijn zoals de oppositie zegt.

Foto: copyright ok. Gecheckt 07-11-2022

Zuid-Amerika: Chávez, Cuba, Concha

ELDERS - Zoals vorige week aangekondigd, deze keer in Elders.. Zuid-Amerika onder meer een update van het nieuws over Hugo Chávez. Verder: Cubanen mogen weer reizen en el Español, muy popular en Tuiter!

Het is bekend: Chávez gaat niet zo lekker. Al weken ligt hij in het ziekenhuis, voor een kankerbehandeling en toen kreeg hij ook nog een longinfectie. En dat terwijl hij vorige week, op 10 januari, ingezworen zou moeten worden! Want dat staat in de grondwet. Maar ja, daar stonden ook nog wat andere bepalingen en het hooggerechtshof was niet echt klaar om een negatieve lezing daaraan te geven. Dus zeiden de Chavistas “LOL 10 januari, who cares? We doen het lekker een ander keertje. Bevriende staatshoofden, waaronder ook CFK, kwamen buurten in Cuba om El Comandante een hart onder de riem te steken – schijnbaar met enig effect. Ondertussen riep de oppositie “staatsgreep!” maar niemand luisterde. Wel heeft Brazilië gezegd in het geval van Chávez’ dood snel verkiezingen te willen – dus wederom, stay tuned for more Hugo.

Niet al het nieuws uit Cuba was gerelateerd aan de Venezolaanse president; belangrijk voor Cubanen was ook de versoepeling van de strenge regels voor buitenlandse reizen. Zo is het onder meer niet langer nodig een uitnodiging uit het land van bestemming over te leggen. De Cubanen natuurlijk verheugd. Toch is er nog wel het een en ander te verbeteren: zo mogen militairen, sporters en hoger-opgeleiden – zeg maar, iedereen die een motivatie heeft in het buitenland te willen blijven – voorlopig nog niet soepeler reizen. Bovendien zijn niet voor alle landen de regels evenveel losser gemaakt en blijft het voor de gemiddeld Cubaan gewoon te duur om het land te verlaten.

Elders in de wereld is Chavez een voorbeeld en een vijand

De lofzang op Chavez komt op een wat raar moment, want het is nog maar de vraag hoelang Chavez in het zadel kan blijven.

In The Guardian houdt historicus Richard Gott een warm pleidooi voor Chavez. Europa kan veel van hem leren. De dictator uit Venezuela is dan misschien wat clownesque, je kan hem niet beschuldigen van inconsistentie. Al 13 jaar houdt Chavez tirades tegen het neoliberalisme en het Amerikaanse imperialisme. En hij schraagt zijn woorden met geld. Helpt bijvoorbeeld verarmde Amerikanen aan goedkope olie. Waarom zouden de Zuid-Europese landen niet eens met hem gaan praten? 

,,Chávez and his co-religionaries in the new “Bolivarian revolution” have called for “21st-century socialism”, not a return to Soviet-style economics or the continuation of the mundane social democratic adaptation of capitalism, but, as the Ecuadorean president Rafael Correa has described it, the re-establishment of national planning by the state “for the development of the majority of the people”. Greece has a wonderful chance to change the history of Europe and to throw their caps of Bolívar into the air, as once the Italian carbonari did in Paris all those years ago.”

Het klinkt mij een beetje als het gedweep met Castro in de jaren zestig en zeventig: op zijn zachtst gezegd, nogal bijziend.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

¡Humala presidente! – En de schaduw van Hugo Chávez

Ollanta HumalaIn 2006, in Latijns-Amerika een eeuwigheid geleden, was ik nog student journalistiek in Tilburg en schreef ik voor mijn afstudeerproductie een analyse van de verkiezingen in Peru. Destijds ging de strijd tussen Ollanta Humala en Alan García. De eerste werd gezien als radicaal-links, de tweede had een totaal mislukt presidentschap in de jaren ’80 achter de rug. Ik interviewde per telefoon en email enkele figuren uit de Peruaanse politiek en het bedrijfsleven, en enkele Peruaanse vrienden. De consensus was dat Humala “een gevaar voor Peru” was, en dat hij met zijn radicaal-linkse geluid Peru gelijk Venezuela zou isoleren.

Dat was toen, dit is nu. We schrijven 2011 en Ollanta Humala is eergisteren ingezworen als president van Peru. Net als in 2006 ging de kandidatuur van Humala gepaard met angstscenario’s. De bekende talking heads uit de Latijns-Amerika analyse waarschuwden voor de vervreemding die Humala zou kunnen veroorzaken. Hij werd met Hugo Chávez vergeleken en zou de volgende president in de links-populistische as Chávez (Venezuela)-Correa (Ecuador)- Morales (Bolivia) – Castro (Cuba) worden.

Die angst lijkt evenwel ongegrond. Humala heeft de namen van zijn kabinet bekendgemaakt: een gedistingeerd rijtje van gematigde partijpolitici, centrum-rechtse economen en spectrum-brede partijtijgers. Zo radicaal anders is Humala’s kabinetskeuze ten opzichte van zijn (voormalige) radicale imago, dat sommige linkse critici nu mopperen dat Humala een centrum-rechts kabinet heeft aangesteld. Het kan verkeren. Analisten als James Bosworth speculeren nu hardop of Humala niet eerder een Peruaanse variant op Lula gaat worden.

Volgende