C’est l’histoire d’un homme
qui tombe d’un immeuble de 50 étages.
Au fur et à mesure de sa chute,
pour se rassurer, il se répète:
“Jusqu’ici, tout va bien.”
“Jusqu’ici, tout va bien.”
“Jusqu’ici, tout va bien.”
Mais l’important, c’est pas la chute.
C’est l’atterrissage…
Eén van de films die u heeft gezien voor u doodgaat: La haine. Maar, toen ik hem onlangs nog eens zag in Parijs vroeg ik me al schuddend in de Métro af: wat blijft van deze voorspelling? Gaan we (nog steeds) in één langgerekte val naar de verdoemenis? En stellen we ons nog steeds keer op keer gerust?
Reacties (10)
Noorwegen – Frankrijk 2-1.
But seriously: status quo denk ik, en dan zegt men “stilstand is achteruitgang”.
Gaan we (nog steeds) in één langgerekte val naar de verdoemenis?
Nee Crachat, het is een gevoel. U heeft het nodig om het spanningsveld tussen datgene wat u opgelegd wordt (zodat u braaf blijft) en datgene wat u graag zou willen een plaats te geven.
Ik doe ook consult aan huis.
KJ, alvorens het voorrecht te mogen genieten bij Crachat ‘aan huis’ te gaan, misschien eerst maar eens een gastbijdrage proberen: “Hoe geef je spanningsvelden een plaats?”
(afl. 1, door lekker te scratchen)
KJ: los van mijn gevoel omtrent De Stand Der Zaken, ik ben de boodschapper van wat 15 jaar gelden gezegd werd. Of daarvoor, for that matter, door de ‘No Future’ generatie.
Ik wil niet instaan voor jouw wereldbeeld, en alzo sprak het zinnetje “wat blijft van deze voorspelling?” toch wel navenante boekdelen in het concept ‘begrijpend lezen’.
en DANK MARK!!
Wel fijn dat “La Haine” nog ’s opduikt zonder brandende auto’s aan de horizon. Wat me eraan doet denken: heeft Sarkozy de banlieues nu al betere oorden gemaakt? Of course not.
Kärcher is er beter van geworden, naar verluidt.
Nice one Mark.
Fransen zijn ontzettend lelijk. Zelfs in Augustus is elke dag bewolkt in Parijs.
not in my 4 days they were.
Maar dat de klad in Parijs zit is duidelijk.
Gelukkig zijn er de blacks nog.