RECENSIE - In de derde aflevering van Zomergasten 2013 ontving presentator Wilfried de Jong hoogleraar Conflict en Veiligheid Beatrice de Graaf, die ons een boeiend kijkje gunde in haar veel te snel denkende hoofd.
Ik krijg het altijd wat warm als een ongelovige een praktiserend gelovige probeert te begrijpen, terwijl je aan alles merkt dat hij niet wezenlijk geïnteresseerd is om het écht te begrijpen. Wilfried de Jong vroeg aan zomergast Beatrice de Graaf hoe gelovig zij was op een schaal van één op tien. Aanvankelijk gaf zij een ontwijkend antwoord.
Een kwartiertje later kwam ze er nog op terug, door te zeggen dat zij dat stadium al lang voorbij was. De grootste uitdaging, legde zij uit, zat ‘m erin uit te vinden hoe jij jouw geloof, met alle eeuwenoude regels en dogma’s van dien, laat verhouden tot jezelf en tot de tijd waarin je leeft. Wilfried de Jong vroeg haar of ze, als ze zou mogen kiezen, haar werk zou inruilen om een leven als ouderling in haar kerk te leiden. De Graaf keek Wilfried de Jong vol ongeloof aan. Ze had net een kleine twee uur vol vuur over haar werk als historicus en terrorismedeskundige verteld.
Randstedelijke arrogantie
Kortom, hoewel hij een bijzonder intelligente, autonoom denkende vrouw tegenover zich had, bleef Wilfried de Jong haar geloof als een zelfgekozen gevangenis zien. Het was een beetje als Jules Deelder die we een half uur daarvoor aan het woord hadden gehoord in het VPRO-programma Neon uit 1980. Deelder bezocht daarin West-Berlijn. “Het leuke van de muur is dat ie ons in West-Berlijn overal omringt. Zo niet in Oost. Dus wie zit er meer gevangen?”, vroeg Jules Deelder zich wijsneuzerig af. “Liever maf dan mof”, schreef hij aan het eind van het fragment op de (westkant van) de muur. Daar viel Deelder toch even van z’n sokkeltje, moet ik eerlijk bekennen.
Wellicht, bedacht ik me, was het Randstedelijke arrogantie van Wilfried de Jong, dat hij het geloof van dat meisje uit Gods vrezende Putten niet wilde begrijpen. Aan het begin van de uitzending kregen we een fragment te zien over de razzia van Putten, een stukje vaderlandse geschiedenis over De Graafs geboortegrond dat ongetwijfeld in mijn geheugen heeft gezeten, maar in de loop der tijd is wegbezuinigd. De razzia vond plaats op 1 oktober 1944 als vergelding voor een aanslag van de Puttense verzetsgroep. Uiteindelijk werden er 659 mannen afgevoerd naar diverse concentratiekampen en kwamen er 552 mensen om het leven. In de documentaire ‘Putten op de Veluwe’ vertelt psycholoog Andries van Dantzig dat hij, als gevangene in het kamp Neuengamme, geregeld heeft gezien hoe deze Puttenaars eigenlijk zonder nadenken de schop oppakte om te gaan werken, zich niet realiserend dat ze geen voedsel kregen en zich dus binnen geen tijd zouden doodwerken. Daarom zou het percentage Puttenaars dat de kampen niet had overleefd zo groot zijn geweest. Randstedelijke arrogantie, volgens Beatrice de Graaf. En een vorm van blaming the victim.
Pijnlijk
We bleven nog even bij de razzia van Putten. En wel met de documentaire ‘Op de drempel van het grote vergeten’ waaraan Beatrice de Graaf zelf had meegewerkt toen ze nog maar net was afgestudeerd. In een van de meest aangrijpende fragmenten die ik sinds lange tijd heb gezien, interviewt De Graaf een SS’er die mogelijk bij de razzia aanwezig was geweest. De SS’er zegt het zich allemaal niet zo goed te herinneren. Hij had er bij moeten zijn, maar hij was er niet bij. Ze waren vergeten hem mee te nemen. Maar dan begint zijn vrouw zich ermee te bemoeien. Die merkt dat het verhaal van haar man niet helemaal klopt. En samen met zijn vrouw, komen wij erachter dat hij er wel bij was en dat hij het zich allemaal nog wel degelijk kan herinneren. Het is zo pijnlijk, dat het bijna niet om aan te zien is. De vrouw realiseert zich beetje bij beetje wat haar man op zijn geweten heeft. Ze had er ook voor kunnen kiezen om haar man bij te staan in zijn poging de waarheid verborgen te houden. Maar ze koos ervoor om het te willen weten.
Zoals iedereen altijd de keuze heeft om het goede te doen. In een fragment uit ‘Des hommes et des dieux‘ staat een Franciscaner monnik wiens klooster in tegenover een Moedjahedien. De Islamitische strijder wil de monnik dwingen medicijnen te geven voor zijn gewonde strijdmakkers. De monnik weigert omdat hij de medicijnen hard nodig heeft om de islamitische bevolking die rond zijn klooster woont te helpen. “Je hebt geen keus”, zegt de moedjahied. “Ik heb altijd een keus”, zegt de monnik.
Veiligheid en conflict
En daar ging het Beatrice de Graaf om. Je hebt altijd de keus om te doen wat je vindt dat je moet doen. Dat hoeft uiteraard niet betekenen dat die keus ook voor de maatschappij altijd de juiste keus is. Maar elk mens is een autonoom denkend persoon. En dat dient te worden gerespecteerd door de staat. Veiligheid, zo pleitte de hoogleraar ‘conflict en veiligheid’, behoort een wederzijds sociaal contract te zijn tussen de staat en haar burgers. Het is onvermijdelijk dat de overheid haar burgers in de gaten houdt, maar dat moet wel altijd gebeuren met inachtneming van hun integriteit en autonomie. Die veiligheid heeft immers ten doel burgers de ruimte te geven zichzelf in alle vrijheid te ontplooien, maar hoe kun je dat nog waarmaken als tegelijkertijd die autonomie aan alle kanten wordt ondergraven?
Beatrice de Graaf is een onvermoeibare babbelaar. Een soort intellectuele Fiona Hering. Ze ratelt maar door, maar ze weet precies waar ze het over heeft, heeft haar feiten altijd angstaanjagend snel paraat, kiest haar woorden trefzeker en had mooie fragmenten uitgekozen om haar verhaal mee over het voetlicht te brengen. Jammer dat Wilfried de Jong zich verplicht voelde haar geloof te begrijpen. Maar het mocht de pret niet drukken. Integendeel, eigenlijk. Het maakte misschien nog wel beter duidelijk waar ze voor stond. Prachtuitzending, als u het mij vraagt.
Reacties (62)
Beatrice is gelovig, en geloof (of levensovertuiging zoals ze aangaf) is voor een deel van de terorristen een drijfveer tot afschuwelijke daden. Ze gaf ook aan dat terorristen vaak gewone klungelige jongens zijn. Geen herkenbare idioten, maar mensen die voor een youtube filmpje over een aanslag nog gewoon grapjes maken. Die link (geloof en ‘gewone’ mensen) probeerde Wilfried uit te diepen aan de hand van vragen over haar eigen geloof. Hier slaagde hij niet in, bovendien was het onnodig, ze stond boven haar stof en boven haar keuze te geloven.
@ 1
Hij slaagde er inderdaad niet in. Dat was wel jammer want het had het interview meer diepgang gegeven. Nu bleef het toch wat oppervlakkig gebabbel tussen filmpjes die overigens zeer de moeite waard waren. Juist haar persoonlijke overtuiging en hoe dat conflicteert met wetenschap en de overtuiging van veel van de terroristen die ze bestudeert, had ik graag uitgediept gezien.
Mooie recensie. Ik heb slechts een half uur mogen kijken naar zomergasten, maar man, wat maakte die Beatrice de Graaf een indruk. Ze weet haar gedachten uiterst goed te verwoorden en wanneer ze een gebeurtenis uit het verleden aanhaalt om een punt te maken dan weet ze exact de data en de namen van de betrokkenen.
Het lijkt me een genot om student bij deze vrouw te zijn.
@2
Wat haar zielenroerselen zijn vind ik niet interessant. Deze vrouw geeft je de kans om de wereld beter te begrijpen en dan vind ik elke minuut die over haar eigen overtuiging gaat verspilde tijd.
Schot in de roos, deze zomergast. Veel beter dan aflevering 1 en 2.
Een professor als terrorisme deskundige, een contradictio in terminis.
Voor mij niet uitdagend genoeg. Ongetwijfeld een intelligente vrouw, maar het delen van opgedane kennis is iets anders dan nieuwe inzichten/zienswijzen verschaffen. En dat heb ik graag bij een programma als zomergasten.
Ik heb geen moment gedacht: Interessante invalshoek, of, zo had ik het nog nooit bekeken.
Daarbij vond ik de meeste fragmenten simpelweg niet boeiend genoeg.
Tot slot, maar dat is mijn mening, vond ik het een beetje merkwaardig om een fragment te kiezen waarin je zelf een hoofdrol speelt. Al was dit fragment (het interview met de gepensioneerde nazi) wel een interessante.
Jammer
Juist op het punt van haar geloof ging het mis. Het latere antwoord: ” De grootste uitdaging, legde zij uit, zat ‘m erin uit te vinden hoe jij jouw geloof, met alle eeuwenoude regels en dogma’s van dien, laat verhouden tot jezelf en tot de tijd waarin je leeft.” werd niet verder uitgediept omdat zij eigenlijk weigerde daarop verder in te gaan. Door te stellen dat de vraag over het kiezen tussen de wetenschap en het ouderling zijn, een gepasseerd station is en doordat de Jong hier verder niet op in kon gaan, mevr. de Graaf “ratelde” door over andere zaken, kon zij als vleesgeworden geweten vanuit christenhuize (iets waar het huidige christenen in de politiek maar al te vaak aan ontbreekt) haar enerzijds/anderzijds pleidooi over de verhouding staat/individu onbekommerd, zonder stelling te nemen, voortzetten. Alsof wetenschap waardevrij is. Dat is ze niet. Zo stelde de Jong geen enkele kritische vraag naar aanleiding van het fragment over de soldaten in Afghanistan, die zogenaamd hinderlijk voor de voeten werden gelopen door een hotemetoot uit het Haagse. Hij had mevr. de Graaf op meerdere momenten kunnen vragen naar wat zij vindt over het handelen van geweldsplegers, zo bleef het bij beschouwen, van een afstand, bleef de mens de Graaf buiten beeld en alhoewel zij kundig is, zinnige dingen zegt is het juist dat onderdeel wat boeiend had kunnen zijn. Immers mevr. de Graaf beweegt in de kringen met degenen die beslissen over inzet van troepen, die beslissen over leven en dood. Het gemis van haar oordeel over het gebruik van geweld vanuit haar geloof (ze hoeft geen kant te kiezen), stoort mij. Zij ontweek dit punt, Wilfried pakte niet door.
Jammer.
Futiel foutje: “In een fragment uit ‘Des hommes et des vieux‘ staat een Franciscaner monnik…” – moet zijn: Cisterciënzer monnik.
@5 Waarom? Wie zijn dan wel de echte terrorismedeskundigen, de terrorist en zijn slachtoffers? Dat zou me een saai interview worden, drie uur lang praten tegen een zak met verschroeide ledematen.
@2: ” Juist haar persoonlijke overtuiging en hoe dat conflicteert met wetenschap en de overtuiging van veel van de terroristen die ze bestudeert, had ik graag uitgediept gezien.” Lekker belangrijk…ze mag lekker denken en geloven wat ze wil. Ik ben wellicht wat bevooroordeeld aangezien ik nog college bij haar gevolgd heb maar zij is een bijzonder intelligente dame, met kennis van zaken die ook in staat is een helder, consistent verhaal te vertellen.
@10: Inderdaad is haar denken en geloven (lekker) belangrijk. Mevr. de Graaf geeft immers zelf steeds aan dat het handelen en denken begrepen moet worden vanuit de contect waaruit iemand opereert en er altijd een keuze is.
Ik ben dan benieuwd naar haar keuzen als invloedrijke hoogleraar. Hoe rechtvaardig vindt zij dan een missie in Afghanistan, wat vindt zij van Snowden en het schoothondjes gedrag van Nerdeland bij Amerika? Dat kwam helaas niet aan de orde. Zij ging het uit de weg en de Jong kreeg geen grip op haar. En een inkijkje in de gedachtenwereld van een prominent wetenschapper is dus (ik herhaal het) wel degelijk relevant omdat zij mede invloed uitoefend op verstrekkende besluiten.
Was Ischa er nog maar, die had dit wel bloot gelegd.
Mooie uitzending, boeiende, intelligente en gepassioneerde vrouw.
Een gemis: ik had heel graag één voorbeeld gehoord van een grap gemaakt door een islamextremist. Ik ben werkelijk benieuwd of ik die, net als Beatrice de Graaf, leuk zou vinden. In plaats daarvan schakelde ze snel over tot de foute grappen van rechtsextremisten.
En over dat blaming the victim: daar maakt Beatrice de Graaf zich ook schuldig aan. Als ze de film becommentarieert waarin Michaela sterft aan exorcisme door haar streng religieuze ouders, klinkt het meerdere keren (alsof Beatrice de Graaf zeker wilt zijn dat dit goed tot ons doordringt): ‘ze kiest er zelf voor om telkens terug te gaan naar haar familie. Ze had net als haar vriendin in de stad kunnen blijven.’ Hierin komt het vergoeilijken van religieuze praktijken om de hoek kijken. Niet: geïnstitutionaliseerd geloof rechtvaardigt te vaak wandaden door gevaarlijke idioten, maar: als het je niet bevalt blijf dan weg. Weg van je bloedeigen moeder, vader en liefhebbend zusje. Het motto ‘je hebt altijd een keus’ is hier wrang en misplaatst, vind ik.
Hebben wij naar een ander programma zitten kijken? Wat vond ik dit onvoorstelbaar slecht! De fragmenten waren slecht gekozen, en de Graaf blufte zich door de wereld van de Veiligheid op een manier dat ik dacht: “je hebt weliswaar veel kennis, maar werkelijk geen spoortje van diepgang”, en dat bleek telkens weer uit de manier waarop ze behendig de echte antwoorden wist te ontwijken. Tenenkrommend. Pure bluf. Zonde van mijn avond, en des te verbijsterender als blijkt dat er zo positief op gereageerd wordt.
grappig dat hier en op andere fora velen vallen over haar geloof en dat dat belangrijk moet zijn…
@13: Doe eens een voorbeeld, van die bluf en gebrek aan diepgang, geen idee wat je dan verwachtte?
@11: Wat is belangrijk? Ik geef aan wat ik ZELF graag gezien zou hebben… Ik denk dat het voor meer mensen interessant is dat iemand met een poldertaliban achtergrond de taliban en andere extremisten bestudeerd. Daar wringt het een en ander… Daarnaast wilde ze er blijkbaar zelf ook over praten getuige de verwijzing aan het begin naar Putten en aan het eind de afsluiting met de psalm. Het is jammer dat Wilfried de Jong daar niet verder op inging.
@flip
Ik ben het hier grotendeels mee eens: Mw de Graaf bezit overduidelijk een bak aan kennis, kennis die ze ook makkelijk paraat heeft.
Ik miste echter iets dat voor mij veel interessanter is dan kennis: Een visie, een kijk op dingen..
Ik kijk zomergasten voor meer dan een consistent verhaal alleen. Dat is in de collegebanken anders, dus dat ze een goede lerares is geloof ik direct.
@15: Bluf was haar opmerking over de vraag naar een keuze tussen geloof of wetenschap. Dat noemde ze een gepaseerd station en was ondanks een beetje aandringen van de Jong een “pose” en niets meer. Er kwam niet meer uit, dat ontweek, omzeilde ze en niet eens behendig.
Haar geloof is wel degelijk belangrijk omdat zij van daaruit stelling neemt in haar adviezen en onderzoekskeuzes en het is daarom belangrijk daar meer van te weten. De Graaf is meer dan een interessante goudvis in een kom. Zij neemt als hoogleraar deel aan een debat en beinvloedt dat.
@16: Dat ze naar de kerk gaat maakt haar toch nog geen “poldertaliban”? Ik kreeg geen moment de indruk dat zij een extremist zou kunnen zijn. Integendeel: extremisten zien geen nuances, dat deed zij wel.
@15 Als de interviewer een poging deed echt door te vragen was het antwoord steevast: “oh, maar dat weet ik niet”, waarna ze meteen behendig ratelend het gesprek een andere kant op stuurde. En even terzijde: ook ik vind het een buitengewoon vreemde zaak dat een wetenschapper zo klakkeloos en tamelijk onnozel gelovig blijkt te zijn – dan neem ik haar als wetenschapper meteen toch behoorlijk wat minder serieus, moet ik bekennen. Een vat vol tegenstrijdigheden, deze mevrouw de Graaf, maar op enige diepgang heb ik haar helaas niet kunnen betrappen, terwijl de interviewer toch echt zijn best wel deed.
Drie uur lang college over terrorisme was mij iets te veel van het goede. Wilfried bleef te braaf. Nooit werd het spannende of echt interessante TV. De Graaf kwam en vertelde, als een waterval overdonderde ze een (misschien te) vriendelijke gastheer. Bij Ischa Meijer ging het niet om informatie maar om de gast, die bij voorkeur ‘een beetje bloedend’ kon achterblijven. Wie is dan de mens achter die deskundigheid? Wie verbergt er zich werkelijk achter die gladde huid? Niets hebben we van haar echtheid gezien. Wat zijn haar hobbies, wat is haar humor, waarom is zij, juist zij, in die terreur wereld gefascineerd geraakt? Tot welk opperwezen bidt zij?
Nooit had zij getwijfeld aan haar geloof. Voor iemand die ‘alles’ zo extreem nauwgezet op een wetenschappelijk rijtje heeft staan, is dat een merkwaardige bijna ongeloofwaardige houding. Aan de ene kant predikt zij autonomie, maar aan de andere kant lijkt zij te weigeren die autonomie in zijn uiterste consequentie toe te passen op haar eigen bestaan, nota bene terwijl zij de kwalijke gevolgen van een geloof of overtuiging als deskundige analyseert.
Ging het mij boven de pet?
@21:
Maar waarom is dat nu interessant? Boeit me helemaal niets, al dat quasi-diepzinnige gepsychologiseer. Mevrouw was in haar element als het over haar expertise ging en had daar veel over te vertellen. Waarom kan dat niet voldoende zijn?
Ach ja die godsdienst toch.
Volgens mij gelooft een mens die ongedwongen, dus vrijwillig, een godsdienst belijdt NIET vrijwillig.
Uit een, naar ik meen canadees onderzoek bleek, dat door het uitwendig aanbrengen van een magnetisch veld, ter hoogte van de temporale kwab van de neocortex, kunstmatig religieuze hallucinaties kunnen worden opgewekt.
Ook de impact van allerlei drugs op de fysiologie van zenuwcellen én tegelijk op het bewustzijn van de gebruikers is bekend.
Het boven staande kan zich ook voordoen bij ziekte, en…:
Ik neem aan dat iemand met een mildere natuurlijke aanleg niet anders kan dan in een god m/v geloven.
Op zich is daar, voor zover ik het kan overzien en zolang het niet aanzet tot zendingsdrang of extremere godsdienstvormen, niets mis mee ;-)
@22: “Mevrouw was in haar element als het over haar expertise ging en had daar veel over te vertellen.”
Een “Zomergast” hoort in mijn beleving meer te zijn dan zijn of haar deskundigheid, al zou je bij Mevr De Graaf daaraan misschien zelfs wel kunnen gaan twijfelen.
@22: Dat is interessant omdat zij vanuit haar achtergrond invloed heeft op beleid. Beleid dat ieder van ons raakt en zeker hen die naar verzetshaarden worden gestuurd of bijvoorbeeld besluiten moeten nemen over het uitzetten van mensen naar conflictgebieden. Als je gelooft in objectiviteit ben je naief, daarom is het van belang. Dat dit jou niet boeit mag, maar is niet relevant.
De PVV debielen hebben ook al een mening over zomergasten:
https://twitter.com/Dvanderstoep/status/366637046841868289
@26:
Mogen die van Geert wel naar de VPRO kijken? ;-)
overigens nog een klein, misschien niet eens belangrijk, puntje nav de Duitse serie “Unsere Mütter, Unsere Väter”, en de discussie over de zin- en onzin van het oorlog voeren.
Beatrice claimde op basis van wetenschappelijk onderzoek dat deze vraag, over de zinvolheid van de oorlog, niet gesteld zou zijn in de oorlog en dat dit fragment hierdoor geen reëel beeld van de werkelijkheid zou geven. Ze gaat er hier wel aan voorbij dat dit niet alleen een discussie tussen 2 soldaten betrof, maar tegelijk ook een gesprek tussen 2 broers.
@25 Een beetje zoals elke potentiële presidentskandidaat in Amerika gescreend wordt op zijn privéleven, waarbij het een vereiste is dat je minimaal twee kinderen hebt en een vrouw in mantelpakje?
Ik ben zelf tevreden als ik hoor hoe Beatrice de Graaf kwesties beschouwt en ook wel hoe zij over kwesties denkt hoor (niets verkeerd met een mening), maar dan wel graag vakinhoudelijk. Het psychologische ‘röntgen-onderzoek’ mag van mij achterwege blijven.
Overigens alle begrip voor mensen die wel graag wat meer over mevrouw de Graaf zelf hadden geleerd, maar ik deel niet de mening dat dit belangrijk zou zijn.
@29: Leg eens uit dan waarom je mijn mening niet deelt. Ik vind het belangrijk te weten vanuit welke achtergrond een besluit wordt genomen. (Waar de Graaf over meepraaat.)
Het maakt in mijn ogen bijvoorbeeld veel verschil of je ten strijde trekt omdat je wilt bekeren of omdat je vindt dat mensenrechten worden geschonden.
Het maakt verschil of je de staat een monopolie op geweld wilt bieden omdat je god dat zo wilt of omdat je dat een praktische oplossing vindt bij het beslechten van conflicten.
Dat is geen “psychologische ‘röntgen-onderzoek’ “, dat is een vraag naar de legitimiteit van het toepassen van geweld en mij dunkt een zeer voorname vraag.
@19: Zucht. Ik noem haar geen poldertaliban en ook geen extremist. Ze komt echter uit SGP-land en getuige haar eigen keuze in filmpjes heeft ze daar nog altijd veel affiniteit mee. Ik vraag me dus af waar dat botst…
@30
Als iemand meepraat over de manier waarop Nederland met conflicten omgaat, dan kan je aan diegene vragen waarom zij van mening is dat Nederland ‘zus en zo’ moet doen. Volgens mij is dat zo’n beetje hoe je met elkaar moet omgaan: luisteren naar wat iemand te zeggen heeft over een onderwerp. Vervolgens kan je zelf bepalen of zij het bij het juiste eind heeft, maar of zij zich nou primair geïnspireerd voelt door de Bijbel of door het verdrag van de rechten van de mens, hoeft voor de sterkte van haar argumenten en haar visie niets uit te maken.
Wat jij belangrijk vindt, komt neer op wat ze in Amerika belangrijk vinden bij een presidentskandidaat. Als je blijkbaar niet de juiste set family values deelt, dan zal je ook geen geschikte president zijn. Ik vind dat soort gepsychologiseer onzin.
De Graaf wil dan ook begrijpen hoe je terrorisme het beste kan tegengaan. Begrip voor motieven en achtergronden van terroristen is voor haar werk essentieel, terwijl het verlangen om de motieven en achtergronden van Beatrice de Graaf te begrijpen meer op voyeurisme lijkt.
@20: Jammer inderdaad dat de interviewer zo hoffelijk was en zich iedere keer liet overdonderen door het gekwebbel van Beatrice. Hij probeerde het inderdaad goed en liet verschillende keren merken dat hij oprecht en zonder vooroordelen geïnteresseerd was in de manier waarop zij haar geloof invult. Een gemiste kans van Beatrice die in plaats van écht iets over zichzelf te vertellen alleen (te uitgebreid) uitweidde over haar “oppervlakkige ik”.
Is dit een goede samenvatting?
@32: “Wat jij belangrijk vindt, komt neer op wat ze in Amerika belangrijk vinden bij een presidentskandidaat. Als je blijkbaar niet de juiste set family values deelt, dan zal je ook geen geschikte president zijn. Ik vind dat soort gepsychologiseer onzin.”
Dat mag je vinden.
Echter ik vind het wel degelijk van belang of iemand geinspireerd wordt door de bijbel of anderzins.
Het heeft namelijk wel zeker wel invloed op de sterkte van je argumenten.
Waarmee overigens niet gezegd is dat gelovigen geen sterke argumenten kunnen hebben, waarmee overigens niet gezegd is dat ik ongelovig ben :)
@34: Geweldige link en inderdaad een leuke samenvatting van een groot deel van de discussie hier.
Natuurlijk mag de wetenschapper gevraagd worden naar zijn Islam achtergrond, maar niet met zo’n vooringenomenheid als dit kanaal al zo lang ten toon spreidt. Natuurlijk mag de Graaf naar haar Christen achtergrond gevraagd worden maar niet met het doel om haaronderuit te halen. Wel met het doel haar opvattingen beter te begrijpen.
@33:
Kijk lieve kijkbuiskinderen, dat is nou seksisme.
@5:je kan beter luisteren naar wat Noam Chomsky over terrorisme te vertellen heeft.hij heeft onafhankelijke visie. Dan vergeet je onnozele Beatrice snel. Zij wordt zonder dat ze ’t weet misbruikt door rechts .
Beatrice vooral voor veilig Nederland by all means. Dan weet je het wel. Grondwetsvoorstel met meer privacybescherming maar ook meer overheidscontrole. NB de VPRO gaf haar een 3uur lang een podium. Daar wordt je niet blij van.
@37 Eens.
@39: Ik heb niet de hele uitzending gezien, maar ik had nou juist de indruk dat ze vond dat privacy erg belangrijk is en gewaarborgt moet worden (ze haalde een voorstel van MIT-lab aan waarin werd voorgesteld om iedereen het recht te geven zelf te beschikken over zijn eigen internetdata) en ze vond ook dat zoveel data als dat er nu verzameld wordt niets helpt tegegen terorrisme. Mischien zit ze niet helemaal op de lijn van veel reaguurders hier, maar toch zeker niet op de lijn van Teeven.
EDIT: NB “de VPRO gaf haar een 3uur lang een podium. Daar wordt je niet blij van.” Jij wil dat de VPRO alleen maar zomergasten heeft die het 100% met jou eens zijn?
@37: alle werkwoorden die het taalgebruik van Beatrice beschrijven zijn zo’n beetje seksistisch; is ‘gekwetter’ minder seksistisch (en bovendien moderner)?
@42: Wat dacht je van gepraat, of wat mij betreft gelul?
@9:
Wat er van terroristen kan worden zie je aan Nelson Mandela.
Wie de avond besluit met een psalm zou op de schaal van 0 tot 10 voor ‘gelovigheid’ met een dikke 10 hebben moeten antwoorden. Laf om daar zo omheen te draaien, maar die zelfkennis had ze wel. Petrus zal wel een inspiratiebron geweest zijn.
@1:
geloof (of levensovertuiging zoals ze aangaf) is voor een deel van de terorristen een drijfveer tot afschuwelijke daden.
Humor, tijdens de Duitse bezetting was verzet ook terrorisme.
@38:
Chomsky: je moet wel geniaal zijn om het VS imperialisme niet te zien.
@45: “op de schaal van 0 tot 10”
Alsof religie een wedstrijdje is…
Een totaal belachelijke vraag van de Jong.
@33: hoffelijkheid heb ik bij Wilfried de Jong nauwelijks kunnen ontwaren. Ik vond hem regelmatig een irritante stoorzender die het verhaal van Beatrice de Graaf veel te vaak onderbrak om op zijn briefjes te kijken. Hij luisterde slecht en was intellectueel geen partij voor zijn gesprekspartner. Daarom kwam het niet tot verdieping. Wat mij betreft had De Graaf de hele uitzending alleen kunnen doen. Zij bleef overigens wél steeds hoffelijk tegenover haar gastheer als hij het weer eens niet goed begrepen had of een domme vraag stelde (hoe gelovig ben je op een schaal van 1-10, bv.)
Mevr De Graaf was zo verguld van haar kennis dat ze geen vragen dulde. De schaarse momenten dat De Jong door wilde vragen werden of ontweken of bleken volkomen verkeerd ‘gehoord’ te zijn.
Tegenover De Jong zat drie uur lang zowel letterlijk als figuurlijk een onbewogen persoon. Emotieloos, humorloos, ernstig en onbevlogen, nippend aan een glas rode wijn dat eeuwig halfvol bleef.
@46 de winnaar bepaalt vaak achteraf wat als terrorisme gelabeld wordt. Maar als humor zie ik dat niet. Ik heb altijd wt moeite homor en het opblazen van man, vrouw en kind te verenigen.
Velen hier verwarren het hebben van veel kennis met het bezitten van wijsheid.
@50:
Vooraf zei ik in de Open Draad dat ik haar altijd licht autistisch vind overkomen en dat ik benieuwd was of die indruk zou verdwijnen in een langer interview. Maar ik blijf erbij.
Gigantisch veel feitenkennis direct paraat (waarvan een deel volstrekt overbodig), haast geen stok tussen te krijgen als ze eenmaal was begonnen met praten, maar zodra Wilfried echter een vraag stelde waarvoor ze niet een antwoord paraat had, keek ze even verbouwereerd op en bleef het verder stil of praatte ze er overheen. Ook bijvoorbeeld als hij haar vraagt om zich in te leven in het vrouwelijk personage van de film simpelweg zeggen: ‘dat kan ik natuurlijk niet weten’…
@52 Nee hoor, jij bent de enige.
@54: Hoe voorspelbaar !
Lees echter maar eens de racties door. Heel vaak wordt bewondererd gesproken over haar kennis van zaken, maar daar alleen kom je er niet mee.
Los van het bovenstaande, een aantal reaguurders vindt het ongepast naar persoonlijke overtuigingen te vragen, zoiets doet niet ter zake wordt gesteld. Uitgelegd wordt die mening niet. De “echte bob” is de enige die een poging doet, hij stelt (vrij vertaald) in feite dat het je blik/openheid/luisterhouding vertroebeld, ik zeg dat het juist je begrip van de ander vergroot. Maar hij heeft een punt: het gevaar wat hij aangeeft bestaat.
Dat neemt niet weg dat mevr. de Graaf gesloten was en bleef en dat Dhr. de Jong daar niet door heen kon komen. Jammer.
@28:
Het is uiterst verwonderlijk hoe Duitsland doorgaat met de overwinnaarsversie van de geschiedenis te propageren.
@52:
Velen hier lijken noch kennis noch wijsheid te hebben.
Ze lijken niet eens te weten dat het Europese terrorisme t.a.v. de wereld buiten Europa begon met Columbus.
Zouden ze nooit van Pizarro en Cortes gehoord hebben, of van ene Coen, die de hele bevolking van de Banza Zee specerijen eilanden uitmoordde ?
Een uitstekend recent werkje over Europees terrorisme is Jawaharlal Nehru, ‘The discovery of India’, Calcutta 1948.
Hij schreef het boek in de gevangenis.
@57: De Noormannen waren eerder.
@58:
Die vermoordden maar een paar mensen in N Amerika.
En ook wel een lekker wijf – dat is in de discussie tot op heden nogal onderbelicht gebleven.
Deze vrouw viel misschien wel op, omdat zij met kennis van zaken en met goed taalgebruik de kijkers langdurig kon boeien. In DWDD-media een genot.
Ik krijg de indruk dat veel reageerders vinden dat een drie uur durend tv-interview met henzelf interessantere televisie oplevert dan met Beatrice de graaf. Zelf heb ik daar zo mijn bedenkingen bij…