COLUMN - In een poging de zorgkosten te drukken, wordt meer zorg aan de mensen zelf overgelaten. Terecht natuurlijk. Een beetje volwassen patiënt kan beter voor zichzelf zorgen dan een net op het mbo afgestudeerde puber, die alleen protocollair verantwoord de pleisters weet te vinden.
Zelfzorg gaat het helemaal worden. Het wordt van alle kanten gestimuleerd. Van verdachte huidplekjes zelf opsporen tot zelf de regie voeren als er toch professionals aan te pas moeten komen.
Met zelfzorg stimuleer je de zelfredzaamheid en daarmee blijft nog aardig wat eigenwaarde van de lijdende mens overeind. En dan zijn er ook mensen die zoveel eigenwaarde kennen, dat ze het niet nodig vinden de dokter te visiteren als er een kuchje opsteekt. Die mensen gaan zelf dokteren.
De maatschappelijk verantwoord ondernemende patiënt zal er alles aan doen de samenleving zo min mogelijk op kosten te jagen en gaat zelf aan het klussen.
Digitale zelfzorg
De ondersteuning van de zelfzorgende patiënt wordt op het internet verzorgd. Te beginnen bij al die digitale medische encyclopedietjes, waar een leek kan opzoeken wat hij of zij allemaal onder de leden heeft als er onverwacht een pukkel de kop op steekt.
Da’s mooi, want wie leest dat de pukkel gewoon acne is, rent naar de drogist voor een zalfje. Wie er uit opmaakt kanker te hebben gaat niet naar de dokter want dat heeft dan geen zin meer. In allebei de gevallen kostenbesparend.
Mensen die zo verstandig zijn wel de dokter te raadplegen, drukken zwaar op ’s lands begroting. Zeker als de arts besluit de pukkel met medicatie te bestrijden. Zijn de pilletjes afgehaald bij de apotheek, leest de zelfbewuste patiënt natuurlijk eerst de bijsluiter.
Bijverschijnselen
Waarna alweer de dokter geraadpleegd moet worden, want er staan bijverschijnselen op die verdacht veel lijken op de onrust die de patiënt voelt. Het ergste van alles is dat er mogelijke complicaties staan vermeld, in een taaltje waar de patiënt niets van snapt. Bijna een kwart van de Nederlanders vind de bijsluiter ingewikkeld leesvoer, heeft TNS Nipo eens uitgevogeld.
Daar is een snelle en goedkope hulp voor bedacht. Het bijsluiterwoordenboek. Er staan nu 964 woorden in waar mensen moeite mee blijken te hebben. Worden als coeliakie, loperamide en nervus opticus. Maar ook complexe termen als plas, wond en zweet.
Prachtig. Maar wat als je de bijsluiter kwijt bent? Geen nood. Gezondheidsnet.nl heeft een database waar je jouw medicatie kunt intikken en gebruiksaanwijzing of bijverschijnselen kunt opzoeken. Daarna moet je wel terug naar het bijsluiterwoordenboek, wil je er iets van begrijpen.
Met zoveel hulp is het eigenlijk een raadsel waarom er nog veel te veel mensen een dokter raadplegen. Hebben die lui dan geen enkel zorgschuldbewustzijn?
Reacties (9)
Kijk, dat is nou cool, dat je de bijsluiter kunt zoeken. Dat wist ik niet. Dan kan de apotheek meteen stoppen met het rekenen van zes euro voor een of ander kulpraatje over je medicijnen. Scheelt weer een hoop geld, wat we in belangrijker zaken kunnen steken.
@1: Wat een heerlijke kulpraat van u zelf. U begrijpt de strekking van het artikel klaarblijkelijk niet. Maar als er straks een dode is door verkeerd medicatie gebruik dan is het land te klein, wordt de schandpaal weer aangerukt en moet er wetgeving komen om dergelijke incidenten in de toekomst te voorkomen. En die 6 euro zat altijd al in de kosten van de apotheker. Enkel en alleen vanwege het schijnidee van transparantie staat die nu apart vermeld op de factuur. Zeg maar het zelfde dat als je een brood koopt bij de bakker dat er voor het zout apart afgerekend wordt. Want tja, transparantie, dat iedereen weet dat ie zout in zijn brood eet.
@2 de ophef over de 6 euro gaat niet over transparantie. Toen het duidelijk werd dat daar 6 euro voor gerekend wordt, viel men er over omdat er geen waarde geleverd wordt voor de 6 euro.
‘bent u bekend met de werking van het medicijn?’ antwoord: Ja> hoppa… 6 euro op de rekening.
Gebruik je een medicijn al je hele leven, maar haal je het op bij nieuwe apotheek> hoppa weer een keer de 6 euro….
En dat is het hele issue met de zorgkosten. Men declareert wat men MAG declareren, niet wat het daadwerkelijk gekost heeft.
in jouw voorbeeld:
Brood kost 3 euro.
transparant m.b.t. zout:
Brood 2 euro, zout 1 euro.
En dan zou ook jij vallen over het feit dat men 1 euro rekent voor zout.
Naar mijn bescheiden mening bevatten bijsluiters vooral juridische afwijzingen van aansprakelijkheid. “Als u deze pil slikt kunt u door vallende nijlpaarden getroffen worden.”
Mijn verzekeraar zet die zes euro inmiddels niet meer (apart) op de factuur. Want ook heisa kost geld. Wie als patiënt binnen het jaar het medicijn ververst, betaalt die zes euro de tweede keer niet meer. Na een jaar word je geacht het gesprek te zijn vergeten en mag het weer gerekend worden. Ik heb mijn apotheker eens gevraagd naar de meerwaarde van dat gesprek (hij had even tijd voor een praatje) en hij begon over controle en wisselwerking met andere medicijnen. Wat impliceert dat de apotheker inzage heeft in mijn medisch dossier en de toestemming daarvoor heb ik hem niet gegeven. Bovendien acht ik mijn huisarts beter in staat zulks te beoordelen, die schrijft het medicijn immers voor. Dus daar mag men mij -ongefactureerd- nog e.e.a. uitleggen.
Ik ben wel eens met kleinigheden bij mijn huisarts geweest en die kwam met oorzaken waar ik nooit aan gedacht heb. En simpele remedies. Toen ik opmerkte dat ik liever meteen naar hem ga omdat je volgens Dokter Google al snel met een been in het graf staat verraadde zijn zucht meer herkenning dan hem lief was.
@2:
Nee hoor. Er vallen nu al jaarlijks duizenden doden door medische fouten, waarvan verkeerde medicatie een fors aandeel is.
@3: “Men declareert wat men MAG declareren”
In dit geval declareert men wat men MOET declareren. De 6 euro declaratie en het 6 euro praatje zijn verplicht. Daarom is het ook zo’n onzin dat het apart vermeld wordt, het is gewoon onderdeel van de de kosten voor het medicijn. De aparte vermelding die de minister heeft bedacht “uit transparantie” lijkt bijna een welbewuste zet om patiënten tegen apothekers op te zetten (misschien met de gedachte dat die patiënten vervolgens minder vaak naar de apotheker toestappen, want dat is een afzetter, waarmee toch weer wat zorgkosten gedrukt worden).
@6, ja, ik denk dat het redelijk welbewust was en illustreert hoe de minister patienten en zorgverleners en zorgverzekeraars tegen elkaar uitspeelt.
Pfff..ik ben blij dat ik anti-Big Farma ben. Mij te ingewikkeld dat dokteren tegenwoordig. Moet je het nog zelf doen ook….
@6:
Minister Schippers is niet voor een zo goedkoop mogelijke zorg…
http://revu.nl/nu-in-revu/de-man-van-edith-schippers-is-een-zorgcowboy/
Ik durf er heel wat onder te verwedden dat Minister Schippers binnen korte tijd een rol heeft bij een verzekeraar nadat ze uit de politiek stapt.