Ik denk dat de verontwaardiging richting deze ene zorgclub wat eenzijdig is inderdaad. Volgens mij wordt er gigantisch veel gesjoemeld / opportunistisch gedeclareerd / substandaard zorg geleverd. Ook in de ‘reguliere’ GGZ. Dat mag best eens kritisch onder de loep genomen worden.
Er wordt inderdaad nogal geworsteld in de GGZ met de regels van de declaratie.
Dit is niet uit slechtheid. Je moet niet vergeten dat wat de regels onder goede geestelijke gezondheidszorg verstaan, niet altijd hetzelfde is als wat hulpverleners/instellingen daar onder verstaan. Men is het niet altijd eens over wat kwaliteit in de GGZ precies is. Helaas moet je wel aan de regels voldoen, anders krijg je geen geld. Als je echt overtuigd bent van je zorgconcept, dan ga je dus creatief met de regels om. Dat is het minste wat je cliënten van jou mogen verwachten.
Het gelijkstellen van substandaard zorg met gesjoemel in de declaratie lijkt mij dan ook onterecht.
De regels zijn, bijna per definitie, conservatief. Hoe strakker je de regels gaat handhaven, hoe minder ruimte er is voor vernieuwing. Het is geen eenvoudige materie.
Slechtheid zal het meestal niet zijn. Desinteresse, kiezen voor de makkelijkste weg, en iets teveel huisstijlontwerpers en managers zijn voldoende om de boel flink te laten ontsporen.
‘Geloven in je eigen zorgconcept’ – het klinkt mooi, maar ik heb niet hetzelfde vertrouwen in de oprechtheid van de GGZ. Het spijt me.
#2
frank
Jemig, dit was dat mooie marktsimulatie systeem dat destijds miljarden kostte om in te voeren maar waarna de marktpartijen (de verzekeraars) er wel voor zouden zorgen dat de zorg efficienter en goedkoper zou kunnen.
Reacties (5)
Ik denk dat de verontwaardiging richting deze ene zorgclub wat eenzijdig is inderdaad. Volgens mij wordt er gigantisch veel gesjoemeld / opportunistisch gedeclareerd / substandaard zorg geleverd. Ook in de ‘reguliere’ GGZ. Dat mag best eens kritisch onder de loep genomen worden.
Er wordt inderdaad nogal geworsteld in de GGZ met de regels van de declaratie.
Dit is niet uit slechtheid. Je moet niet vergeten dat wat de regels onder goede geestelijke gezondheidszorg verstaan, niet altijd hetzelfde is als wat hulpverleners/instellingen daar onder verstaan. Men is het niet altijd eens over wat kwaliteit in de GGZ precies is. Helaas moet je wel aan de regels voldoen, anders krijg je geen geld. Als je echt overtuigd bent van je zorgconcept, dan ga je dus creatief met de regels om. Dat is het minste wat je cliënten van jou mogen verwachten.
Het gelijkstellen van substandaard zorg met gesjoemel in de declaratie lijkt mij dan ook onterecht.
De regels zijn, bijna per definitie, conservatief. Hoe strakker je de regels gaat handhaven, hoe minder ruimte er is voor vernieuwing. Het is geen eenvoudige materie.
Slechtheid zal het meestal niet zijn. Desinteresse, kiezen voor de makkelijkste weg, en iets teveel huisstijlontwerpers en managers zijn voldoende om de boel flink te laten ontsporen.
‘Geloven in je eigen zorgconcept’ – het klinkt mooi, maar ik heb niet hetzelfde vertrouwen in de oprechtheid van de GGZ. Het spijt me.
Jemig, dit was dat mooie marktsimulatie systeem dat destijds miljarden kostte om in te voeren maar waarna de marktpartijen (de verzekeraars) er wel voor zouden zorgen dat de zorg efficienter en goedkoper zou kunnen.
Maar dat werkt nu toch?
Al is het aan de late kant.