Aldus burgemeester Bert Berghoef (Aalten, CDA) die als bestuurslid van het ISWI (de samenwerkende sociale diensten van Aalten en Oude IJsselstreek) verantwoordelijk was voor het gegeven dat bijstandsgerechtigden jarenlang gedwongen werden tot stompzinnige, onbetaalde arbeid op het niveau waar normaliter verstandelijk gehandicapten mee aan het werk worden gehouden.
De burgemeester heeft echter wel iets te zeggen in zijn verdediging: wir haben es nicht gewußt.
Reacties (7)
Dus een bestuurslid die nooit over de vloer komt bij zijn eigen project. Eh….
Het bestuur koos ervoor, hij was bestuurslid, maar wist toch nergens van… wat klopt hier niet?
Interessante comment bij de bron, trouwens:
Ligt hier een schone taak voor Sargasso om eens uit te zoeken wie er precies in dat bestuur hebben zitten slapen en van nicht geworst haben?
Wat ik eigenlijk dolgraag zou willen weten: waarom sociale-werkplekken / – werkplaatsen sluiten of krimpen. (geen vijf dagen dagbesteding, maar bv drie). Maar wel ‘bijstandsgerechtigden’ datzelfde werk laten doen?
@3, omdat de motivatie in beide gevallen voortkomt uit een vrij negatieve houding richting medemensen. Voor gehandicapte mensen willen we eigenlijk geen stuiver uitgeven, dus dat moet weg. Mensen onder druk zetten en ze het gevoel geven minder waard te zijn mag wat kosten, dus dat doen we wel.
En de plaatselijke ondernemers weten er wel een dealtje van te maken (en dan zijn niet-sociale werkplaatsmensen die je kunt uitbuiten wellicht ook wel iets productiever al denk ik niet dat het veel scheelt.)
Zouden we vanuit een positievere motivatie handelen, dan zouden we andere keuzes maken, maar ja, dat is niet in de mode op het moment.
@3 Dat heeft met subsidiepotjes en kostenposten te maken.
Moet je je voorstellen dat het UWV met allerlei mensen zit die lijden aan burn-out, rugklachten, etcetera en dus niet snel aan een baan kunnen komen. Die sluist het UWV dus lekker door naar sociale werkplaatsen, omdat zij die mensen dan niet maandelijks (en dat jarenlang) hoeft uit te keren. Dat geeft weer minder druk op het landelijk budget.
De ambtenaren bij de sociale werkplaatsen vonden dat wel fijn, want dat houdt hen ook weer aan het werk. Tot een aantal jaar terug kon men tappen uit de tiet van het Rijk, want dat stelde daar onbeperkt geld voor beschikbaar. Dus: stumpers aan het werk, het rijk betaalt wel, iedereen tevreden.
Inmiddels zitten er 100.000 man in de sociale werkvoorziening (2010). Daar zitten een heleboel mensen tussen waar die werkvoorziening niet voor bedoeld is. Dus gaat de rijksoverheid daarop bezuinigen. Al in 2008 heeft men een wet ingevoerd die gemeenten primair verantwoordelijk maken voor de financiering van de sociale werkplaatsen.
Kijk, en dan gaan die gemeenten zitten rekenen, want nu draaien zij ineens voor het leeuwendeel van de kosten op.
Dus wat doen ze dan: ze zetten een stop op het aantal nieuwe instromers in de sociale werkvoorziening en de duur waarin men daar kan blijven hangen, maar de kosten voor de gebouwen en de overhead lopen door, dus hoe dat te betalen?
Aha, dachten gemeenten massaal: we stallen daar onze bijstandsklantjes (zogenaamd om ‘arbeidsritme’ op te doen), en dan noemen we dat een ‘reïntegratietraject’. Dan maken we namelijk wél weer aanspraak op allerie subsidiepotjes voor het rijk, en zo kunnen we dergelijke toko’s in de lucht houden. Daar worden dan allerlei reïntegratiebureautjes aan gekoppeld, die mensen aan het werk moeten helpen, en zolang dat er op papier leuk uitziet en de kosten gedekt worden door het Rijk, kraait er op bestuurlijk niveau geen haan naar.
Past ook goed in de tijdgeest: mensen die gratis geld ontvangen moet je zoveel mogelijk treiteren, vernederen, betuttelen en prikkelen om weer deel te nemen aan de arbeidsmarkt. Bijvoorbeeld door hen debielenwerk te laten doen.
@5, ik heb het idee dat je zo diep niet moet gaan. Die invulling van ‘verkeerde’ mensen is volgens mij maar zelden voorbijgekomen en niet het excuus dat gegeven wordt – het beeld dat gepresenteerd wordt is juist dat heel veel mensen die we tot nu toe wel als SZW beschouwen ook ‘gewoon’ welkom zijn op de arbeidsmarkt.
En de onderliggende analyse is nooit zo diep gegaan, want anders hadden ze bv al snel ontdekt dat de SZW vooral ook een belangrijk alternatief voor dagbesteding is, dat ook op het budget drukt.
Er is ook weinig aan gerekend, want behoorlijke analyses zijn er vziw helemaal niet. Gemeentes kennen de regelgeving nauwelijks en kunnen alle wijzigingen niet bijhouden, laat staan dat ze werkelijk zicht hebben op wat een betere optie voor ze is. Het Rijk vertrouw ik voor geen meter maar het is duidelijk dat de beslissingen daar helemaal niet gaan om zinnige budgetbesteding, maar dat daar echt een ideologische overtuiging aan ten grondslag ligt dat overheidsgeld alleen maar naar rijke == succesvolle mensen mag gaan.
Dat stuivertje wisselen is daar overigens wel deel van (de groep die eerst in de bijstand kwam, dan in de wajong, dan weer in de bijstand, of via de SZW, het is allemaal lood om oud ijzer aangezien ze hoe dan ook min of meer rond bestaansminimum blijven hangen.) Zo kan men regelmatig doen alsof je een enorme besparing op de ene post kunt hebben, terwijl je de conclusie dat het dus een enorme last op een andere plek legt nog een paar jaar voor je uit kunt schuiven.
Maar nogmaals: rationaliseer niet teveel. Zelfs het idee van ‘verkeerde instroom’ / misbruik is volgens mij al teveel eer.
@ 4,5 en 6 Mijn dank, niet echt anders dan ik al dacht. Of bang voor was.. Mooi verwoord, daar kan ik wat mee.