Via Frontaal Naakt:
Afgezien van het feit dat de term [‘gezinsdrama’] dus een extra belasting is voor achterblijvende partner en familie (zij zijn de familie waarin het familiedrama plaatsvond, zij waren collectief de dramatische spiraal binnen hun gelederen niet de baas) denk ik dat hij gevaarlijk is. Het maakt het makkelijker voor potentiële daders (mannen die geen ‘nee’ of ‘voorbij’ accepteren en met het rudiment voor dit soort scenario’s in hun hoofd lopen) zichzelf in dat scenario als een slachtoffer, rebel of zelfs soort held te gaan zien, of een combinatie van alle drie. […]
Dit soort karakters is zeer vatbaar voor de gedachte hoe ze herinnerd zullen worden. Het woord ‘gezinsdrama’ kan ze sterken in het waanidee dat er met verdriet en spijt aan ze teruggedacht zal worden, met de gedachte ‘hadden we maar ingezien hoe hij leed….’. De reguliere onvolwassen zelfmoordfantasie gekoppeld aan de walgelijkste vorm van zelfzuchtige controlfreakerij over je graf heen.
Persoonlijk denk ik dat ‘gezinsdrama’s’ de ultieme consequentie van patriarchaal denken zijn. Als gezinshoofd en vader heb je het recht om vrijelijk over het lot van je vrouw en kinderen te beschikken. Zij zijn immers van jou.
Om gezinsdrama’s, zoals de schrijfster van het originele stuk doet, te benoemen als een vorm van seculiere eerwraak, lijkt mij dan ook een prima observatie.
Eerwraak is immers niet zozeer een consequentie van islamitische opvattingen, als wel van een patriarchale opvattingen: de gedachte dat de gevoelens, de wensen en de eer van de pater familias zwaarder wegen dan de autonomie van vrouw of kinderen.
Reacties (20)
Hoe komt het dat de media enerzijds- uit zorg over het (bewezen) voorbeeldeffect op labiele mensen – aan zelfmoord zo weinig aandacht schenken, terwijl dit soort afschuwelijkheden altijd enorm breed wordt uitgemeten?
Beats me..
Om gezinsdrama’s, zoals de schrijfster van het originele stuk doet, te benoemen als een vorm van seculiere eerwraak, lijkt mij dan ook een prima observatie.
Mij niet. Ik zie het eerder als ‘going postal’. Iemand net zo lang treiteren en de dingen die-ie liefheeft verneuken tot-ie terugmept. Dat dan weer gebruiken om de teugels nog strakker aan te trekken. Tot je iemand zover krijgt dat-ie daar de ultieme consequenties van trekt: ‘OK, ik niet, maar jij/jullie ook niet.’. En ja, dat is onmacht.
de gedachte dat de gevoelens, de wensen en de eer van de pater familias zwaarder wegen dan de autonomie van vrouw of kinderen.
Joh, vertel dat tegen een club als ‘dwaze vaders’. Dat zijn natuurlijk allemaal hufterige klootzakken die hun vrouw domineren (want het zijn mannen!), en het is natuurlijk volkomen terecht dat zo’n vrouw ’terugslaat’ door ze de toegang tot hun kinderen te ontzeggen.
@2 Er mag zeker meer aandacht komen voor mannen die hun kinderen niet mogen zien, maar als je dat doet in de context van vaders die hun kinderen naar de andere wereld helpen, vergoelijk je moord. Volgens mij wordt er niet gepleit voor de status-quo wat betreft oneerlijke omgangsregelingen voor vaders, maar voor een andere aanpak in de verslaggeving van ouders die hun kinderen vermoorden.
Van wikipedia, een lijstje.
Score: 22 mannelijke daders, 6 vrouwelijke daders, 2 onbekend.
Maar die vrouwen zijn natuurlijk ook besmet met patriarchale opvattingen.
“Afschuw voor dit soort daden én daders, door ze te presenteren als wat ze zijn kan volgens mij helpen ze te voorkomen.”
Ik sprak hier een psycholoog over en die gaf aan dat deze gedachtengang totaal niet aanslaat. De vaders die op het randje staan om zoiets gruwelijks te doen zijn er op deze manier niet mee bezig. Ze denken niet aan familiedrama of moord, ze denken veelal in termen van wraak in combinatie met uitzichtloosheid.
Wat Noortje zegt. De daders nog eens extra in de hoek schoppen gaat echt niet helpen. Wat wel zou kunnen helpen is om *beide* partijen duidelijk te maken dat de kinderen geen partij zijn in hun echtscheiding. ‘Doe normaal’.
@2 “Joh, vertel dat tegen een club als ‘dwaze vaders’. Dat zijn natuurlijk allemaal hufterige klootzakken die hun vrouw domineren (want het zijn mannen!)”
Het gaat hier niet om de trieste situatie van de dwaze vaders. Het gaat hier om een zeer klein handje vol mannen (en een paar vrouwen lees ik net ;) )die een andere gedachtengang heeft dan 99,999% van de dwaze vaders. Je gaat er tevens van uit dat door voldoende treiteren iemand tot zo’n daad gedreven wordt, maar er is een stuk meer nodig (type persoonlijkheid of -waarschijnlijker- persoonlijkheidstoornis) om tot zo’n daad te komen.
@7: Maar als het om een persoonlijkheidsstoornis gaat, dan is het hele ‘eerwraak’/’patriarchale opvattingen’-idee domweg een verzinsel van mensen die hun wereldbeeld bevestigd willen zien.
Je gaat er tevens van uit dat door voldoende treiteren iemand tot zo’n daad gedreven wordt,
Gegeven voldoende tijd en gepulk kun je iedereen woest krijgen.
@8 De psycholoog die ik sprak (met ervaring in dit soort cases) gaf aan dat narcisme een rol kan spelen (is asII/ persoonlijkheidstoornis); veel eigenliefde en grootheidswaan. Wanneer er sprake is van krenking, kunnen rare dingen gebeuren.
En woest kan je i.d.d. Iedereen krijgen, zelfs zo woest dat iemand kan doden. Woest is je (ex) partner doden. Maar je kinderen is beyond woest.
Omdat een familiedrama een bijzondere moord is. Next.
@10: En omdat het meestal gaat om een handeling in affect en bijna nooit om een koelbloedige daad die gepleegd werd met voorbedachte rade.
In die zin is reeds de titel: “Waarom noemen we ‘gezinsdrama’ niet gewoon moord?” reeds onzinnig of zelfs misleidend.
Ik ging er niks over zeggen. Maar aangezien dit artikel en de link dat ook niet doen, doe ik het toch maar.
Bij een moord is het slachtoffer vrijwel altijd betrokken als persoon. Niet als handelswaar. Als het slachtoffer min of meer als handelswaar is ingezet en geruild wordt tegen wraak, “eer”, geld, goedkopere bedrijfsvoering of weet ik wat, dan spreken we nooit van moord.
Er MAG best van moord gesproken worden, het dekt alleen de lading niet. En dat heeft niks met “afzwakken” te maken – in mijn beleving niet in ieder geval. Laten we dit soort discussies ook vooral niet ook gaan voeren over woorden als eerwraak, verkeersongeluk, gijzelingsdrama, bedrijfsongeval, vuurwerkramp, schietincident, jachtongeval, terroristische aanslag, mazelendode of dat soort dingen.
@11: De laatste paar gezinsdrama’s die ik me voor de geest kan halen waren alles behalve onvoorbereid.
@11: In oorlog en liefde is alles geoorloofd zegt men wel eens, alleen, wat hebben de kinderen er mee te maken? Narcistische moorden zijn gewoon moord hoor. Het dramatische zit ‘m hooguit in het karakter van de narcist: het zijn dramaqueens van de eerste orde. Waarom? Omdat hun leven een leugen is. Op het moment dat ze door de mand dreigen te vallen wordt er een kast met drogredenen opengetrokken. Één van die drogredenen is een beroep doen op angst of dreigen met geweld en represailles. Dit heeft m.i. een crimineel/antisociaal karakter. Daarom is het moord en niet zoiets als een crime passionnel of een wanhoopsdaad. Kinderen kunnen hier geen rol in spelen, hooguit als pionnen beschouwd worden. Als je het een handeling in affect wilt noemen zou ik willen zeggen: een handeling in gebrek aan affect.
@14: Toch mooi dat er mensen zijn die zich zo goed weten te verplaatsen in de geestesgesteldheid van iemand die dingen doet die op het eerste gezicht nauwelijks te verklaren zijn, dat ze precies weten waar het aan ligt:
die mensen zijn gewoon door en door slecht.
Persoonlijk denk ik dat ‘gezinsdrama’s’ niet zo makkelijk onder één (andere) noemer te vatten zijn. Moord is in ieder geval technisch gezien niet altijd het geval (of aantoonbaar, denk aan een recent geval in mijn achtertuin).
@9: Als iedereen tot zo’n moord(en) kan komen is het verhullend om “narcisme” “persoonlijkheidstoornis” als oorzaak aan te wijzen.
Blijkbaar is die wetenschap niet tot verandering in staat.
Waarom noemen we eerwraak niet gewoon gezinsdrama?
@17 Wellicht is voor jou een andere, persoonlijkheidsstoornis bekender – psychopaat (anti sociale persoonlijkheidsstoornis). Mensen die geen geweten en geen empathie hebben. Met in elk geval een stukje hersenen dat gewoon ontbreekt. Een aandoening is het asII spectrum is niet iets wat je wilt hebben zeg maar…
Desalniettemin zijn er veel mensen met een persoonlijkheidsstoornis die niet tot zulke acties komen, dus zal er ook wel iets meespelen als goed of slecht. Geen excuus dus, maar wel een belangrijk gegeven en niks verhullends aan (behalve wellicht voor die mensen die geen clou hebben wat een persoonlijkheidsstoornis is).
“Persoonlijk denk ik dat ‘gezinsdrama’s’ de ultieme consequentie van patriarchaal denken zijn”
Fijn. Maar waar baseer je dat op? En vervolgens eerwraak erbij slepen op een ongefundeerde uitgangspositie. Dit lijkt nergens op.
Gezinsdrama = moord, vind ik ook. Maar de rest van het stuk is luchtfietserij.