Tiener zet professor in zijn hemd

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lang werd gedacht dat de Ieren in de VS zwaar gediscrimineerd werden. Beroemd zijn de bordjes in winkels “No Irish need apply”.

Maar in 2002 maakte een hoogleraar furore door dit af te doen als een mythe. De conclusie van historicus Richard Jensen, hoogleraar aan de universiteit van Illinois at Chicago luidde:

Irish Catholics in America have a vibrant memory of humiliating job discrimination, which featured omnipresent signs proclaiming ‘Help Wanted—No Irish Need Apply!’ No one has ever seen one of these NINA signs because they were extremely rare or nonexistent.

De vader van Rebecca Fried gaf zijn kinderen een artikel waarin kond werd gedaan van deze radicale nieuwe gedachte, en zijn tienerdochter raakte geïntrigeerd.

Ook zij had op school geleerd dat zulke bordjes en advertentieteksten bestaan. Maar indien zo, dan moest daar toch bewijs van zijn. Ze ging aan de slag met Google en een krantendatabase die ze via de zoekmachine vond, en in een paar uur trof ze het ene na het andere voorbeeld aan.

Het leidde uiteindelijk tot een wetenschappelijk artikel in het Oxford Journal of Social History. Geen kleine prestatie voor een veertienjarige.

Open artikel

Reacties (21)

#1 Krekel

Hier (in de commentsectie) reageert die professor — uiteraard neerbuigend en de conclusies afwijzend — en krijgt opnieuw klop van de tiener in kwestie.

#2 zuiver

Mooi hè, geschiedenis wordt gebruikt. Wordt gebruikt door heersers en politici. Wordt gebruikt door iedereen die een handeling wil legitimeren. Die een ander voor zijn karretje wil spannen.

En historici zijn de zegelbewaarders en Rebecca gebonden door en trouw aan de waarheid. Mooi verhaal.

#3 Joost

Hilarisch. Het illustreert maar weer hoe koppig mensen zijn wiens heilige huisjes omver worden geschopt.

#4 Grolschje

En waarschijnlijk is die discriminatie opgehouden door niet meer allemaal stomdronken te zijn.

#5 zuiver

Terwijl ik de boodschappen aan het doen was moest ik hier toch nog even aan denken. En al denkend bedacht ik mij dat Miller blijkbaar als professor jarenlang Jensen had bevochten op dit punt. En niet succesvol.

Dan komt er ineens een meisje van 14 die op “Independence day” (!) met een artikel komt dat zijn gelijk helemaal bewijst. Kinderen en gekken vertellen de waarheid. Maar misschien heeft Miller het gewoon allemaal in scene gezet om die Jensen te pakken. Onder professoren.

Independece Day, het is bijna te mooi om waar te zijn.
Rebecca, je verzint het niet.

Al zal het waarschijnlijk wel waar zijn, er kriebelt iets ongemakkelijks aan het verhaal.

#6 Jeroen Laemers

@5:

Het verhaal is inderdaad te mooi om waar te zijn.

Jensen komt (al dan niet terecht) met het verhaal dat de wijdverbreide “No Irish need apply-bordjes” (NINA) in winkelramen e.d. grotendeels een mythe zijn. Jensen geeft daarbij overigens wel toe dat je heel sporadisch zoiets nog wel – met name – in krantenadvertenties tegenkwam.

Fried komt vervolgens (volgens Jensen in de reacties bij het gelinkte artikel – Frieds artikel zelf zit achter een paywall) met 69 advertenties uit 22 kranten over een periode van negentig jaar waarin sprake is van NINA. Aangezien kranten in de negentiende eeuw heel erg regionaal waren, is dat voor een gemiddelde lezer praktisch nihil.

Nu wil ik verder geen oordeel vellen over de oorspronkelijke these van Jensen (daar zal best wel wat op aan te merken zijn), maar op basis van de berichtgeving lijkt het er niet bepaald op dat Fried Jensen ‘in zijn hemd zet’.

Maar ja, het bekt zo lekker: ‘Tienermeisje zet professor te kakken.’ Vinden we allemaal leuk om te lezen.

En verder vraag ik mij af waarom de achterlijke stompzinnigheid van #4 hier wordt getolereerd.

#7 Bismarck

@6: “Fried komt vervolgens (volgens Jensen in de reacties bij het gelinkte artikel – Frieds artikel zelf zit achter een paywall) met 69 advertenties uit 22 kranten over een periode van negentig jaar waarin sprake is van NINA. Aangezien kranten in de negentiende eeuw heel erg regionaal waren, is dat voor een gemiddelde lezer praktisch nihil. “

Dat is een wat valse voorstelling van zaken. Datzelfde regionale aspect (waardoor kranten dus bij lange na niet allemaal over hun hele bestaan zijn gedigitaliseerd) zorgt ervoor dat Fried niet beschikking had over alle uitgaves van alle kranten, de publicatie bevat dus verre van een compleet beeld van het voorkomen van NINA advertenties (ook omdat door fouten in het digitaliseringsproces de zoekfunctie niet alle NINA’s kan vinden). Ze heeft maar beperkt kunnen zoeken en wist bijvoorbeeld in the Sun (een New Yorkse krant) alleen in 1842 al 15 NINA advertenties te vinden. Jensen was eerder trouwens tot de conclusie gekomen dat er maar 1 zo’n NINA advertentie en geen enkel bordje te vinden was (en gaat zelfs zover te zeggen dat er dus nooit ergens een NINA bordje hing, voor de Ieren er een Geuzenleus van maakten). Hoe je het ook wendt of keert, Fried heeft zijn ongelijk wat beide stellingen betreft bewezen. Wat Jensen vervolgens doet is zijn eigen eerdere stellingen verzwijgen, stromannen creëren en die aanvallen.

#8 Henk van S tot S

@6:

En verder vraag ik mij af waarom de achterlijke stompzinnigheid van #4 hier wordt getolereerd.

Ik denk, gewoon omdat mensen met het “verstand” in een beugelflesje ook een benevelde mening mogen hebben.
;-)

#9 Joost

@6: Hij doet wel een paar vreemde dingen. Zoals appartementen die niet verhuurd werden aan Ieren niet mee te tellen.

Daarnaast geeft hij “alle vacatures waar het woord irish in stond” te hebben bekeken, en dan mis je natuurlijk een heleboel.

#10 Jeroen Laemers

@7:

Jensen was eerder trouwens tot de conclusie gekomen dat er maar 1 zo’n NINA advertentie en geen enkel bordje te vinden was (en gaat zelfs zover te zeggen dat er dus nooit ergens een NINA bordje hing

Dan met je Jensen toch iets beter lezen. Uit zijn oorspronkelijke artikel:

It is possible that handwritten NINA signs regarding maids did appear in a few American windows, though no one ever reported one. We DO have actual newspaper want ads for women workers that specifies Irish are not wanted; they will be discussed below. In the entire file of the New York Times from 1851 to 1923, there are two NINA ads for men, one of which is for a teenager. Computer searches of classified help wanted ads in the daily editions of other online newspapers before 1923 such as the Booklyn Eagle, the Washington Post and the Chicago Tribune show that NINA ads for men were extremely rare–fewer than two per decade. The complete absence of evidence suggests that probably zero such signs were seen at commercial establishments, shops, factories, stores, hotels, railroads, union halls, hiring halls, personnel offices, labor recruiters etc. anywhere in America, at any time. NINA signs and newspaper ads for apartments to let did exist in England and Northern Ireland, but historians have not discovered reports of any in the United States, Canada or Australia. The myth focuses on public NINA signs which deliberately marginalized and humiliated Irish male job applicants. The overwhelming evidence is that such signs never existed.

#11 zuiver

Trouwens als ik de teksten van Rebecca Fried lees, in de discussie die #1 linkt, bekruipt mij weer het gevoel dat er iets niet klopt. Of Rebecca is zeer taalvaardig voor haar leeftijd, zeer intelligent of er wringt iets. En wellicht alles daarvan.

Quotes:
1) Let me make one last point and then I promise I will shut up and give you the last word if you want it.
2) I think the evidence, which includes many advertisements and signs, many more female-directed ones not even collected, and strong, concrete reasons showing that the existing digitized databases are vastly under-iunclusive, strongly supports the ordinary, simple explanation rather than the unusual psychological explanation.
3) The surprise is that there are so many surviving examples of ephemeral postings rather than so few. You haven’t defended your numerical calculation, nor addressed the multiple grounds discussed in the article why the extant database records are no more likely to be near complete today than they were when you found only one example several years ago.

Gebruikt een veertienjarige woorden als ‘ephemeral’, ‘extant database’, ‘under-inclusive’? Als ze bestaat heeft ze wellicht iets gezocht op google maar er zit iemand achter die haar influistert.

#12 Bismarck

@10: Inderdaad, maar hij spreekt zichzelf tegen, in de voetnoten stelt hij “this is the only NINA ad for men anyone has ever found”.

#13 stoethaspel

@11:

Yep. Dit is een Botox-discussie, dat kan bijna niet anders. Niet zo vreemd in een land waar zoveel dat glimt uiteindelijk opgewarmde lucht of roest blijkt te zijn.

#14 Ojajoh

@6:

Aangezien kranten in de negentiende eeuw heel erg regionaal waren, is dat voor een gemiddelde lezer praktisch nihil.

Zoals ik het mij voorstel zou je als je 1 keer zo´n artikel of bordje onder je neus hebben gehad, dit de rest van je leven heugen als Ier. Zou zoiets zich niet als een lopend vuurtje verspreiden?

#15 Lord Flash

@11

Ze is inderdaad niet “your average high-school teenager,” want gaat naar Sidwell Friends, een selectieve, zeer elitaire school, waar onder andere ook de Obamaatjes hun kinderen heen sturen.

Kennelijk zijn ze daar erg goed in Engels (van wikipedia):
“The Sidwell Friends Upper School has a particularly strong English Department. In 2005, Sidwell’s AP English Exam scores were the highest in the nation for all medium-sized schools (300–799 students in grades 10–12) offering the AP English exam.”

Desalwelteplus, het blijft een vrij wonderbaarlijke taalvaardigheid die ze tentoonspreidt…

#16 Bernard Weiss

@11: Ik heb helaas genoeg van dat soort pubers meegemaakt… Ja, ze zijn er. Jong en irritant slim. En gruwelijk arrogant, zeker als het meisjes zijn.

#17 Bernard Weiss

@15: Zeker voor een Amerikaanse….

#18 Henk van S tot S

@15:
En met dit “verhaal” heeft vast een goed vooruitzicht op een beurs bij een topuniversiteit.
:-)

#19 penderie

Bernard Weiss: “Irritant slim”? Ik hoop dat je geen leraar bent.

#20 Amateur Commenter

Ik lees voornamelijk een publieke smeercampagne tegenover een professor, ongeacht of Fried een stukje van de puzzel heeft bijgelegd.

#21 Richard Jensen

I’m the Richard Jensen who wrote the original article in 2002. I did not find any evidence of window signs. I was the first one to find newspaper ads, and Miss Fried copied my technique using much larger data sets in 2015. I looked again and now estimate from my study of 2.3 million issues of local newspapers that there is approximately one NINA mention per 10,000 issues. I call that very rare. I found no window signs. Fried found ONE window sign in the entire USA for the entire 19th century. It appeared in 1883 in a small rural village for a government patronage job to clean the lamps on bridges. (When the Republican Party won a local election they replaced all the Democrats holding government jobs. Almost all Irish were Democrats, so no Irish need apply as a replacement. This was called the “spoils system” and was the practice all across the USA in the 19th century.) Fried found zero signs at any business. Democratic newspapers reported when they found discrimination against the Irish, and that is how we know about the 1883 sign. No one has found another report.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

| Registreren

*
*
*