Via de Twitters, een veelzeggend stukje newspeak in een bericht op het VVD-blog:
Als het aan de VVD ligt, weten werkgevers en werknemers dankzij het nieuwe ontslagrecht, voortaan veel beter waar ze aan toe zijn. […] Tweede Kamerlid Cora van Nieuwenhuizen: ‘Het nieuwe ontslagstelsel, biedt naar wens van de VVD, veel meer duidelijkheid voor werkend Nederland.’
En wie is werkend Nederland volgens de VVD?
Door een maximum te stellen aan de ontslagvergoeding, namelijk 75.000 euro, weten werkgevers vooraf beter waar ze aan toe zijn, als ze afscheid moeten nemen van hun werknemer.
‘Werkend Nederland’ is volgens de VVD dus allereerst de werkgevers.
En hoewel ook werknemers nu beter weten waar ze aan toe zijn (‘het wordt allemaal minder’), zullen die daar – de masochisten uitgezonderd – echt niet blij van worden.
Ook zullen ontslagprocedures, als het aan de VVD ligt, een stuk sneller sneller gaan. Nog zo’n voordeel waar ‘werkend Nederland’ zich de vingers bij aflikt!
Reacties (22)
Het kan niet genoeg herhaald worden: the working class and the employing class have nothing in common.
Werkend Nederland: je baas is je vriend niet.
Ik moet de eerste directeur nog tegen komen, die met een fooitje van 75.000 euro als gouden handdruk genoegen neemt. Maar om die categorie werkenden zal het hier vast niet gaan.
@1.
Zolang mijn baas de rondjes in de kroeg betaalde op de vrijdagmiddag was het een ‘goeie’ vriend. Daar is ie mee opgehouden.
De flexibilisering van de arbeidsmarkt. Het nieuwe eufemisme om werknemersrechten aan te tasten. Tijdens reorganisaties wordt tegen werknemers letterlijk gezegd dat ze ‘blij mogen zijn nog een baan te hebben’. Niet dat het bedrijf nog blij dient te zijn met goede werknemers. Werknemers zijn namelijk een last, kosten. Weinig aanhangers van dat geloof weten nog dat zonder werknemer er geen bedrijf is.
Vaste contracten doen we niet meer aan, ga maar lekker in een ZZP of payroll constructie zitten. Geen last van vakbonden, ondernermingsraden of andere lastige rechten die ons verhinderen om precies te doen met je wat we willen. Ontslag om bedrijfseconomische redenen is tegenwoordig dat de hoge winst nog hoger moet, want anders zet de aandeelhouder daar gewoon een andere slager neer die het wel doet. Zo is de verantwoordelijkheid meteen ook afgeschoven.
Versimpeling en efficiency zijn leuke manieren om te zeggen dat je harder moet werken omdat je collega’s ontslagen of geoutsourced worden. De double think achter meer kwaliteit met minder kosten zien ze niet meer.
En ja, die kantonrechtersformule is ook niet meer van de tijd. Onlangs nog flink naar beneden bijgesteld door de rechters zelf, wil de politiek er nu nog een schepje bovenop doen. Vergeet maar dat HR en bestuur tegenwoordig een rolberoerte krijgen van mensen aannemen boven de 40 jaar. Vergeet maar dat de belasting de helft afroomt. Vergeet maar dat je plannen had, dat het bedrijf je zekerheid had belooft, dat je een huis hebt, of wil, of voor kinderen moet zorgen, dat je partner ziek is, of zelf boventallig is geworden. Dat je bedrijf je nooit heeft opgeleid omdat ze de budgetten bevroren of terugtrokken, of je manager gewoon nooit capabel genoeg was om je te ondersteunen.
Ik zou die Haagse jongens en meisjes eens willen uitnodigen om met hun staalharde gezichten en ongetwijfeld soortgelijk aangedane geslachtsdelen langs te komen, om de onmacht en het verraad op de gezichten van de mensen af te lezen wanneer ze te horen krijgen dat ze omwille de winst weg mogen. Om de zorgen door het gelaat te zien sijpelen, het besef dat ze nooit meer werk zullen vinden.
Werknemers in West-Europa en zeker Nederland, en dan nog in vaste dienst, een stelletje verwende kwasten, dat zullen de werkgevers aanvoeren. En ze hebben niet helemaal ongelijk.
@5 Jaar op jaar loonmatiging of zelfs nullijn terwijl de top telkens weer met 10% loonsverhogingen wegkwamen. En dat noem jij verwend? Het wordt tijd dat de werknemer doorheeft dat hij al die jaren besodemieterd is!
@6.
Nonsens. Je klaagt als een kind dat elke dag een zak snoep krijgt, en van lieverlee een paar snoepjes moet delen met anderen of gewoonweg niet meer krijgt. Nog steeds verwend.
@4: ik had het niet beter kunnen verwoorden…
@6
Hij bedoelt vergeleken met werknemers in de hele wereld (waar mensen steeds meer hun productiviteitsachterstand op Nederland inlopen) en het deel (vooral jongeren) van de West-Europese werknemers dat al langer onder het nieuwe werkregime zat (en waar verbazingwekkend weinig aandacht voor was voordat de crisis ook de rest van de werknemers begon te raken).
Wat dat betreft is er een echte tweedeling: bijna niemand onder de 30 verwacht ooit ook maar een euro aan ontslagvergoeding te krijgen, mensen boven de 50 vinden 75.000 euro ontslagvergoeding niet genoeg. Binnen de 50-plussers heb je ook een tweedeling: zij die alles extreem goed geregeld hebben met een vaste baan met goede voorwaarden en de 50-plussers die gedwongen werkloos zijn omdat de 50-plussers met werk, wegens allerlei speciale regels, duurder zijn voor werkgevers dan jongere mensen. Dan is er ook nog eens de legale ontduiking van het minimumloon die “jeugdloon” heet. Het is duidelijk dat de solidariteit tussen verschillende groepen werknemers ook veel te wensen laat, een faal van o.a. de vakbewegingen.
10% loonsverhoging krijgt men alleen aan de absolute bestuurstop (raad van bestuur en eventueel raad van commisarissen) van grote bedrijven, zogenaamd middle level en lower management hebben ook gewoon te maken met loonmatiging en ontslagen.
@7 Wat een simplistische nonsense. De werknemers zijn continu meegegaan met matigingen ten bate van hun ondernemingen. Jaar na jaar onder de inflatie gezeten. De bazen hebben in de tussentijd de prijzen flink opgeschroefd. Of in jouw kleutertaal: ze hebben steeds weer hun snoep ingeleverd zodat anderen ook konden meesnoepen. Alleen is de baas er met al dat extra snoep er vandoor gegaan in plaats van de snoep te delen met een nieuwe. En nu roept hij, en jij blijkbaar ook: kijk eens naar die verwende kleuters die niets delen! Het is pure spin.
@4:
Den Haag kan daar weinig aan doen, hoe graag ze dat ook zouden willen (op de VVD na), het enige dat ze kunnen doen is de lasten meer tussen werknemers verdelen zodat het gat tussen de groepen kleiner wordt (en dat betekent automatisch achteruitgang voor degenen die nog een vast contract hebben met allerlei goede voorwaarden), daarnaast kunnen de belastingen op aandeelhouders en bestuurders omhoog maar het is zeker niet zo dat dat alles op het oude niveau brengt voor de werknemer. De gemiddelde Nederlander zou nu ver boven zijn stand leven met de arbeidsvoorwaarden van pak em beet de jaren ’70 (natuurlijk lag de welvaart toen lager). We hebben gewoon niet meer het gigantische productiviteitsvoordeel t.o.v. de rest van de wereld (gelukkig hebben we wel bepaalde technische specialisaties die iig. een deel van de bevolking nog tientallen jaren werk garandeert) en dan krijg je dat in bv. China de lonen omhoog gaan en in Nederland de lonen omlaag gaan of stagneren. Wen er maar alvast aan en bid dat Den Haag iedere Nederlander van de bedelstaf kan weghouden.
@9 Wat dat betreft is er een echte tweedeling: bijna niemand onder de 30 verwacht ooit ook maar een euro aan ontslagvergoeding te krijgen, mensen boven de 50 vinden 75.000 euro ontslagvergoeding niet genoeg.
Ga toch weg. Nota bene deze maand wat medewerkers gedag moeten zeggen die voor hun 15 jaar diensttijd amper een maandloon meekregen. En de laatste decennia is het heus geen vetpot geweest qua vergoedingen. Sowieso gezien hoe de 50+’ers bij het grof vuil zijn gezet met geen enkel uitzicht op werk. Allemaal spin om de geesten rijp te maken voor de totale afbraak van werknemersrechten. Lekker tegen elkaar uitspelen is het devies. En ze komen er nog mee weg ook.
@10.
Zeg gewoon dat je jaloers bent dat jij als werknemer moet inleveren (…), en je baas meer voor zichzelf opeist. Ga wat voor jezelf beginnen, initiatief nemen, ondernemen, in plaats van degene van wie je loon ontvangt zitten opnaaien.
En omdat kleutertaal goed begrepen wordt: de werknemer heeft niet alle snoepjes hoeven in te leveren, zeker als je het vergelijkt met landen niet eens ver van ons vandaan, die er een crime voor zouden willen doen. Raar he , dat die Oosteuropeanen wel genoegen nemen met de verwende kleuter minder, maar hun een stuk meer, zij weten nauwelijks wat snoep is.
Maar terug naar het punt ‘ontslagrecht’: Dat gaat onherroepelijk fout. Dat gaat voor een hoop werknemers financieel de kop kosten. Zeker in het begin. De volgende generaties zullen er aan wennen. Die weten al dat flexwerken soms de enige mogelijkheid is, en stellen zich erop in. Ze weten straks bijna niet beter. En zullen/zijn jaloers zijn op de grijze kuiven met hun vaste banen. Die de flexwerkers niet voor vol nemen, en naar hartenlust uitlachen als ze in spanning zitten over of ze de dag erop nog kunnen werken.
@12.
Tegen elkaar uitspelen???
De vakbonden hebben de flexwerkers verraden in de jaren 90, gekozen voor de vaste medewerkers, dat heeft een hoge pief mij zelf verteld. Nergens in Europa zijn de verschillen tussen vastgeroeste rechten van de vaste werknemer en nauwelijks rechten van flexwerker zó groot.
Allemaal randverschijnselen welke moeten verhullen dat technologische werkloosheid allang heeft toegeslagen.
De enige manier om werkgevers te ‘bestrijden’ is door te concurreren.
Rest nog de vraag of dat makkelijker of moeilijker gaat worden.
Kern van het probleem is dat er op dit moment meer aanbod van werknemers is dan vraag.
Als straks de rollen omgedraaid zijn dan zullen de vakbonden (en dus de werknemers) de werkgevers leegzuigen.
Dus nu klagen de werknemers en over 10 jaar weer de werkgevers en zo gaat het al eeuwen.
P.S.
Er is straks geen werknemer die als er een tekort is zal zeggen, nee ik ga niet naar de concurrent die mij 100 euro in de maand meer bied.
http://daskapital.nl/2014/02/vvd_draait_over_tijdelijke_con.html
@Bolke
Een probleem is dat waarschijnlijk ook over 10 jaar de rollen niet zullen zijn omgedraaid (in Nederland tenminste). Dat deel van de malaise dat een vertrouwenscrisis is zal dan wel opgelost zijn maar de druk van globalisering zal nog sterker zijn dan nu en dat blijft nog decennia zo. Welke bijdrage automatisering zal leveren aan de werkloosheidscijfers van morgen is moeilijk te zeggen: technologie zal zich snel blijven ontwikkelen maar misschien komen er in de toekomst ook snel nieuwe banen in de dienstverlening bij. De enige manier om dan werkloosheid grootschalig en duurzaam tegen te gaan wordt het verlagen (of iig. minder snel groeien) van de beloning (per gewerkt uur). Meer mensen technisch opleiden helpt ook een beetje maar lang niet genoeg om alle problemen op te lossen.
@19:
Nou dan heb ik heugelijk nieuws voor je, ik ‘zit’ in de bedrijfstelecommunicatie (lees als : “ik zorg er voor dat bedrijven internet e.d. hebben”) en het aantal inhouse* vestigingen van uitzendbureaus is weer behoorlijk aan het toenemen.
En aangezien uitzendbureaus de graadmeter zijn voor een aantrekkende arbeidsmarkt is dat een zeer goed teken.
*inhouse = uitzendbureaus die een kantoor hebben IN het bedrijf die de uitzendkrachten inhuurt ipv een kantoor ergens anders in de stad.
@13 Zeg gewoon dat je jaloers bent dat jij als werknemer moet inleveren (…), en je baas meer voor zichzelf opeist.
Alweer dat spin. De Nederlandse werknemer heeft zich meer als voorbeeldig gedragen in de laatste decennia. Amper stakingen, hoogstens wat morren bij de nullijn. En ook nu dat de gemiddelde werklast flink vermeerderd is hoor je ze niet. En als dank krijgt hij kwalificaties als jaloers en verwend toe geslingerd..
De discussie kan hier worden voortgezet.