Zo meldt Trouw:
Circa 80 procent van de werknemers in de geestelijke gezondheidszorg (ggz) vindt de mentale belasting te hoog. Verder meent 76 procent dat de zwaarte van de zorg toeneemt. Dat meldt de Abvakabo FNV woensdag op basis van een onderzoek onder 1578 werknemers in de ggz […]
En verder:
82 procent van de deelnemers aan het onderzoek vindt dat er steeds meer naar de kosten van werkzaamheden wordt gekeken in plaats van naar goede zorg. […] Behandelaars, verpleegkundigen en begeleiders besteden meer dan 30 procent van hun tijd aan administratie. Die tijd kunnen ze beter besteden aan de zorg voor patiënten.
En zo zien we de inmiddels gebruikelijke combinatie van een eindeloze queeste naar de heilige graal van de kostenefficiëntie en een diep wantrouwen van professionals op de werkvloer die bij iedere stap gecontroleerd dienen te worden.
Dat leidt misschien niet tot betere zorg (of betere wat dan ook), maar houdt natuurlijk wel de managers en consultants van de straat. En dat is uiteraard ook niet onbelangrijk.
Reacties (2)
Bij dit soort onderzoekjes van bedrijven zijn jullie altijd (terecht) kritisch. Maar als de vakbond met het zoveelste onderzoekje aankomt waarbij de conclusie van tevoren vast staat, dan gaat het erin als zoete koek.
Welke ‘managers en consultants’ heb je hier precies in gedachten?
Dat de administratieve druk in de ggz torenhoog is klopt als een bus en is een groot probleem. Maar de oorzaak ligt niet bij ‘managers en consultants’, maar bij de behoefte om de sterk oplopende kosten te beheersen en onenigheid binnen het veld over wat ‘goede zorg’ eigenlijk is. Kortom, de vraag: krijgt iedereen die van zichzelf vindt dat hij of zij ‘goede ggz’ levert dat zonder controle vergoed?
Er is niet één verantwoordelijke aan te wijzen voor het ontstane drama. ‘managers en consultants’ spelen hun rol, maar het publiek ook als ze schande spreken van het vergoeden van therapie ter genezing van homoseksualiteit en soortgelijke zaken (hoe terecht dat ook is).