Weekendbedenking – Op naar een nieuwe PvdA

De actie Stop Bos.nl is een stille dood gestorven. Wie deze naam intikt krijgt nu de jubelkreet “Start Future Now”. Wouter zal er niet blij mee zijn. Weer een kans minder om vanuit een underdogse positie de kiezersballen in het PvdA-mandje te verzamelen. Het gaat namelijk zoals we inmiddels wel weten niet goed met de PvdA en Wouter. Hoe dat komt is niet geheel duidelijk. Wouter en zijn partij maken geen andere geluiden. Is het de prijs die je betaalt voor de compromissen die je moet sluiten om een regering te vormen?

Want dat is natuurlijk iets dat altijd speelde bij de PvdA. Maar nu kan dat niet meer het geval zijn. Om in regeerbaar vaarwater te komen hebben socialistische partijleiders de partij immers sinds begin jaren 90 consequent naar het politieke midden gemanoevreerd. Dat was misschien niet zo’n slimme zet. Weliswaar heeft dat de partij betrouwbaarder gemaakt voor de middenklasse, maar tegelijk is de partij er kleurlozer door geworden. Er is namelijk al een enorme middenpartij, het CDA, en waar moet je je dan nog mee profileren? Wat rode franje aan de marktwerking hangen? Het blijft toch marktwerking.

Terug naar de socialistische bron kan bijna niet meer aangezien de SP de meiboom als exclusief domein heeft geclaimd. Met eenzelfde achtergrond is het ook bijna onmogelijk voor de PvdA om zich scherp af te zetten tegen de SP, want dan dreigt het laatste restje geloofwaardigheid bij de historische achterban verloren te gaan. Een lastig parket voor Wouter. De partij zal zich wederom moeten omvormen en op zoek moeten naar een nieuw draagvlak in de samenleving.

Een naamsverandering zou in dit verband misschien zo gek nog niet zijn. Nu spreekt men in bepaalde kringen al schamper van de “Partij van de Allochtonen”. Op zich hoef je dat niet ernstig op te vatten, de werkelozen in allochtone kring zouden zich best nog kunnen emanciperen door middel van deelname aan het arbeidsproces. Maar het drukt ons wel pijnlijk op het besef, dat het woord “arbeid” misschien niet helemaal meer van deze tijd is. Beter is het om een woord als “vrijheid” op te nemen in een nieuwe naam. Dat is een concept dat nu erg in is, kijk maar naar de PVV. Met “vrijheid” wil iedereen wel geassocieerd worden, met “arbeid” daarentegen niemand.

Ik geef hier 4 mogelijke nieuwe namen en de lezer mag kiezen welke de meeste kans heeft te blijven drijven in het troebele water waarin men vandaag de dag naar kiezers vist.

1. a) PVDA. Dezelfde afkorting, maar met een heel andere betekenis die beter aansluit bij de huidige middenpositie. Partij voor Vrijheid, Democratie en Appèl. Vooral dat Appèl hakt er in. De kiezers zien meteen dat dat niet per sé christelijk hoeft te zijn.
2. b) PSV. Partij voor Socialisme in Vrijheid. Het woord vrijheid doet het altijd goed. En op deze manier kunnen ze zich afzetten tegen de stalinistische SP van Jan Marijnissen. Kan alleen verkeerd uitpakken als ze in Eindhoven rottig gaan voetballen.
3. c) SVP. Socialistische Volks Partij. Staat als een huis. Met deze naam kunnen ze nog wel wat wegsnoepen bij Jan. Heeft een prettig beleefde en ouderwetse resonantie, die er bij de oude garde goed in zal gaan.
4. d) TOV. Trots op Vrijheid. Slaat nergens op, maar in één keer al het gras voor Verdonk weggemaaid. Het woord vrijheid zit er weer in en het sluit heerlijk opportunistisch aan bij een bestaande volksbeweging, wat wil je nog meer.

 
 
[poll=120]