Wat eten we vandaag, Polynesisch of Tunesisch?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alwéér aardappelen op tafel? Met bloemkool of bietjes, een lapje vlees en een kuiltje jus? De doorsnee Hollandse maaltijd blinkt nu niet echt uit in creativiteit. De Chinese restaurants zorgen vanaf de tweede helft van de 20e eeuw voor wat afwisseling, maar het hield nog niet echt over. De ‘buitenlandse’ keuken werd specifiek aangepast om aan de Hollandse platte smaak te voldoen. Gelukkig heeft de voedingsindustrie daar een antwoord op gegeven. In menig supermarkt kun je tegenwoordig kant en klare wereldmaaltijden uit het schap trekken, zoals moussaka, teriyaki of burrito’s. Alles zit erin, afhankelijk van het soort gerecht, een zakje rijst, een kruidenmix, een tarwetortilla en/of een marinade. Alleen een stukje kip en een bosuitje of een paprika toevoegen en klaar. Een kind kan de was doen, toch? Totdat het moment komt dat je beseft dat die industrieel vervaardigde pakken voedsel allemaal een beetje hetzelfde smaken: vlak, flauw en smakeloos.

Chris en Carolyn Caldicott runnen al geruime tijd het World Food Café in London en zijn verzot op reizen. De recepten die zij vanuit de hele wereld verzamelen hebben zij uitgebracht in een drietal boeken, vergezeld van korte reisverslagen, anekdotes en prachtige foto’s. Twee van die boeken zijn onlangs gebundeld in één dik boekwerk: World Food Café Classics. Voor wie de eeuwige stamppot en de voorgekauwde Unilever-meuk zat is geworden en wie zoekt naar exotischer maaltijden vormt deze compilatie een veelzijdig alternatief. De gerechten in World Food Café Classics komen uit alle hoeken van de wereld, van Latijns-Amerika tot India en van Polynesië tot Afrika. Het boek bevat recepten voor soepen, curry’s, tajines, sauzen, salades, hoofdgerechten en bijgerechten. Je vindt er simpele maaltijden en gerechten die wat meer tijd nodig hebben, maar zeer zeker ook de moeite waard zijn. Serveer eens een heerlijke Polynesische soep van zoete aardappelen en kokos. Maak eens amok (met broccoli en spinazie). Treiter je PVV-buren door met het open raam een Tunesische lablabi of een Marokkaanse chermoula te bereiden. Eitje bakken? Probeer eens de curry-omelet met kokosmelk, currybladeren en chilipepers. Peruviaanse aardappelkoekjes. Indische narangi pulao met sinaasappelrijst. Braziliaanse mangosalsa. Indonesische tempeh goreng. Creoolse cajun-tofoe. Honderden verschillende kruidige en smaakvolle gerechten uit alle windstreken, voor de liefhebber van lekker eten.

Er zit wel één klein nadeel aan het boek. Omdat het allemaal gerechten uit den verre zijn, zul je voor een aantal recepten toch de gang moeten maken naar een kruidenwinkel of toko voor currybladeren, fenegriekzaad, tamarinde of andere exotische ingrediënten. Dat is voor iemand in een redelijk grote stad doorgaans geen probleem, maar voor mensen die zijn aangewezen op de supermarkt in een kleine gemeente is dat wellicht wat lastig. Daarentegen, het is zeker aan te raden om toch eens een keer wat heerlijk geurende ingrediënten in huis te halen.

Dit boek is zeer zeker aan te raden voor mensen met een hunkering naar lekker exotisch eten, maar zeker ook voor diegenen die toch al met het idee spelen om minder vlees te gaan eten. Op een zeker moment krijg je namelijk door dat je al twee weken vegetarisch zit te eten en je dagelijkse portie vlees niet eens mist. Op dat moment heb je die schamele € 24,95 die het boek kost, al lang en breed uitgespaard door de kiloknallers in het vleesschap te laten liggen. Tel uit je winst en bestel gewoon World Food Café Classics, al is het alleen maar om je smaakpapillen een plezier te doen.

Reacties (8)

#1 larie

Vast een ‘lekker” boek, maar er zijn er al zoveel. Als vleeseter (hoe liever ze kijken hoe lekkerder ze smaken;) een kanttekening. Vleeseters zijn niet de geschetste horde kiloknallers kopers. Zo ook een kanttekening tegen veronderstelde de eetgewoontes van “PVV’rs. De politieke PVV’r bestaat wellicht maar niet de gastronomische.

  • Volgende discussie
#2 Harm

Tamarinde (asem), santen, gember (djahe), laos, palmsuiker en citroengras zijn allemaal vrij goed houdbaar in de koelkast, dus dat hoeft de liefhebber niet te weerhouden. Rode peper kun je vaak in gedroogde vorm krijgen en dan doe je er een stukje paprika bij voor de smaak. Trassi vervangen door een bouillonblokje.
En ik pas nog meer truukjes toe. Kemiri noten vervangen door ongebrande cachewnoten bijvoorbeeld. Moet de smaak wat frisser? Een opengesneden limoetje er in, met schil en al. Een beetje fantasie doet wonderen

Helemaal hetzelfde wordt het natuurlijk niet, maar het is een stuk lekkerder dan dat voorverpakte spul.
Braziliaanse klanten vonden dat ik de recepten in de kluis moest bewaren, maar ze staan gewoon hier:

http://www.kokkieblanda.nl/

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 eli

Idee voor een Sargasso-lijst: favoriete kookboeken/kookwebsites.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 larie

@Harm..mijn oprechte dank. Wat een fantastische site!
*spruitjes weggooien doet*

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 DSV

Treiter je PVV-buren door met het open raam een Tunesische lablabi of een Marokkaanse chermoula te bereiden
Wat een treurig Peggold-niveau. Je laat je zo wel kennen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 larie

De naam is Pechtold @DSV, zo laat je je wel zo kennen ;)

Wat wel opvalt is dat deze sympa man, woont een paar straten verder, in het dagelijks gedoe niet van de grote ogen opzet.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie