Het bloggen in Nederland lijkt op een kruispunt te staan. In korte tijd verschenen er een aantal boeken over weblogs in Nederland en de kunst van het bloggen. Welke kant gaat het op met webblogs? Is er nog hoop of een toekomst voor bloggen? Of nemen nieuwe speeltjes zoals Facebook en Twitter en iPhone apps de wereld over? Wie interesseert zich nog in de zieleroerselen van de eenzame bloggert op een zolderkamer? Meer dan 140 tekens gebruiken lijkt niet meer in de mode. Sterker nog, het oergevoel komt misschien wel nooit meer terug? Uit de recent gepubliceerde blogboeken “Bloghelden” van Frank Meeuwsen en “Sex, Blogs & Rock-‘n-roll” van Ernst-Jan Pfauth borrelt een aantal mogelijke toekomstscenario’s op voor het bloggen in Nederland. Welke is volgens u het meest realistisch?
Bloggen is dood. Dat gevoel bekruipt je bij het lezen van het boek “Bloghelden” van Frank Meeuwsen. Het staat vol met quotes en persoonlijke herinneringen van bloggers over hun (ter ziele gegane) weblogs. Als je meegenomen wilt worden in de wereld van Nederlandse weblogs aan de hand van de eerste bloggers in Nederland, dan is dit boek een goede keuze. Verwacht geen wetenschappelijke verhandelingen, maar een vlot geschreven boek. Je moet zelf wel een beetje een nerd zijn om de lol van alle bijdragen in te zien. Aan het eind blijft toch vooral hangen dat het voorbij is, die mooie blogtijd. Het boek beschrijft niet voor niks het webloggen in Nederland in de periode 1995-2005.
Bloggen is springlevend. Bloggen is dood, leve het bloggen! Nu de meuk van de eerste tien jaar bloggen uitgemolken is, is er ruimte voor nieuw leven. Bloggers moeten een niche, een klein deel van de markt, opzoeken. Als ze dat doen, een beetje leuk kunnen schrijven en ook oog hebben voor aantrekkelijke beelden? Dan ligt de wereld aan hun voeten. De champagne kan vast ontkurkt worden, binnenkort kun je er zelfs je geld mee verdienen. Dit is de zonnige kijk van Dutch Problogger Ernst-Jan Pfauth. In zijn boek “Sex, blogs & rock-‘n-roll” predikt hij het blogevangelie. Het leest als “Pietje Bell in Amerika“. Als je enthousiast wilt worden over bloggen, koop het dan gerust. Verwacht echter geen afgewogen verhaal, Pfauth wil vooral inspireren.
Bloggen is volwassen geworden. Het is misschien weinig rock-‘n-roll, maar bloggen is geen nieuws meer. Grote kranten als New York Times of onze eigen NRC(-next) gebruiken het blogformat op hun eigen websites. Bloggen is niet heel spannend meer, maar een geaccepteerde vorm van schrijven. De vraag blijft dan wel openstaan waar de nieuwe bloghelden te vinden zijn. Worden die nog geboren op zolderkamertjes? Of moeten we ze zoeken bij Huffington Post, Joop.nl of GeenStijl? Zonder een zak geld, geen nieuwe bloghelden?
Reacties (12)
Ik word altijd een beetje meewarig van dat soort verhalen. Geen van allen.
Meeuwsen is de oude generatie. Een groepje mensen die doordat ze er in het begin bovenop zaten als vanzelf doorgerold zijn in die business. Ze kregen allerlei positieve feedback op wat ze deden. Bloggen was geen doel, maar een middel.
Pfauth is een singleton. Onomwonden naiëf optimisme. Hij is Neerlands professioneel blogger, maar realiseert zich onvoldoende dat zijn manier van doen slechts haalbaar is voor de enkeling. Mensen horen liever een positief verhaal dan een realistisch verhaal.
En bloggen volwassen noemen? Ik weet het niet. Er zijn nog teveel hond/kat-bloggers en mensen die het gewoon voor de lol doen, bewust voor een klein publiek. Net zoals bij de geschreven pers heb je hier verschillende gradaties van professionaliteit.
Bovenstaande mensen die als voorbeeld worden aangehaald voor de verschillende standpunten zijn slechte voorbeelden. Ze creëerden hun eigen gespreide bedje of dat werd door hen gespreid, en het was voor hun dan ook makkelijk doorgaan.
De echte blogheld is wat mij betreft de blogger die jaar in jaar uit blogt zonder dat het hem direct of indirect vooruithelpt.
Wie zong ooit dat echte helden, dode helden zijn?
Maar goed, aansluitend op Joost’s laatste zin: de echte bloghelden zijn wij dus.
Nu serieus: de pioneers mag je wat mij betreft bloghelden noemen. En verder de volhouders, wiens invloed blijkbaar ook de geverstige media raken.
Niet alleen worden blogtechnieken gejat van blogs, die ook getreiterd worden omdat een linkje hier of daar een auteursrecht zus of zo zou aantasten.
En dat het bloggen maar geen instituut wil worden is geen tekortkoming, maar een kwaliteit.
@2: Oh nee hoor. Ikzelf niet. Ik heb er de afgelopen twee banen in ieder geval gedeeltelijk aan te danken.
de nieuwe bloghelden zijn die mensen die al jaren regelmatig schrijven en andere mensen inspireren en dingen laten ontstaan. daarvoor zul je verder moeten kijken dan je eigen voortuin.
Het blog is volwassen geworden. Dat is alles. Ben dol op blogs. Blogs worden nog steeds gezien als een anarchistisch gevaar. Een blog kan dingen veranderen. Een blog is een platform voor expressie.
Zowel Meeuwsen en Pfauth schrijven er mooie dingen over.
En dingen een toekomst geven doe je door erin te blijven geloven.
@5: Blogs volwassen noemen is wishful thinking. Blogs hebben hun plek ingenomen in de hiërarchie omdat journalisten zijn gaan bloggen en bloggers journalisten zijn geworden. Uiteraard zijn er uitzonderingen. Maar gemiddeld is “de blogger” nog net zo amateuristisch als 10 jaar geleden, maar dan met betere tools.
En Marco, jij hoort bij die eerste lichting, dus jij bent sowieso niet objectief :-)
Leuk, deze verhandeling en de discussie. Mag ik eerst een misverstand uit de wereld helpen? Ik zeg volgens mij nergens dat bloggen dood is, maar inderdaad is geëvolueerd in een normaal medium, een digitale thuishaven voor velen. Of dat nu de hond/kat blogs zijn, een professioneel gedreven thematisch blog of een nieuwsuitgever die het blogformat omarmt, blogs zijn behoorlijk normaal geworden.
Maar Marco slaat de spijker op de kop. Voor het eerst was/is het mogelijk om zonder tussenkomst van redacties, drukpersen en dure logistieke kanalen je stem te laten horen. Ongefilterd en echt. Daar komt Ernst-Jan om de hoek kijken, in zijn SB&RnR laat hij dat zien. Zijn ongebreidelde enthousiasme en onophoudelijke stroom van inspiratie en output op zijn blog(s). Ik vind het niet raar dat hij Hunter S Thompson als zijn favoriete schrijver heeft :-)
Terwijl veel blogs zijn geprofessionaliseerd staan er nog steeds nieuwe bloggers op, die gewoon starten. Die gewoon een verhaal vertellen online omdat ze dat leuk vinden. Denk aan een Rutger van De Koekjesfabriek of de enorme stroom muzikale inspiratie van Niels Aalberts op EHPO.En zoals de laatste zei bij het winnen van een Dutch Bloggie: Hij heeft zich in dat jaar de tyfus gewerkt voor dat k*t-blog om die waardering te krijgen. Want dat is het en dat blijft het, hard werken en geloven in je passie en je eigen enthousiasme. Kun je dat niet of wil je dat niet? Don’t blog. Degene die dat wel deden en doen, staan in Bloghelden.
“Degene die dat wel deden en doen, staan in Bloghelden.”
Oh? :-)
Denken jullie aan het Blogbal http://blogbal.nl/ op dinsdag 15 maart 2011? De avond van het Boekenbal? Tegenover het Boekenbal?
Voor de échte, échte bloghelden, moeten we in landen zijn waar geen persvrijheid is, maar wel enkele dappere bloggers.
Mooie opsomming van verschillende types bloggers hierboven. Van de ambitieuze blogger(mooi betoog Frank) tot de blogger die er niks voor terugkrijgt, en daardoor een held is.
Ja, das een beetje het type SP-bloggert. De gewone man :-)
Ik sprak net met Interniek uit Den Haag. Zit sinds 1994 online. Ook bekend van Hagazine. Een held. Ook bekend van denhaag.org dat online was voor het officiële denhaag.nl