Nou, kennelijk vindt iedereen het wel best zo.
Persoonlijk vind ik het heel raar dat je voor keuzes die je toch altijd moet maken een notaris nodig hebt.
Waarom is er niet een eenvoudig register waar je kan aangeven wie je als primaire erfgenamen ziet? Ieder jaar ff checken en aanpassen.
De lijn van erfrecht richting schoonouders (bij afwezigheid kinderen en eigen ouders) is ook zo iets raars. Alsof ze alsnog de bruidschat claimen. Wat hebben zij er nou mee te maken?
Overigens denk ik dat erfrecht alleen op de vaste partner van dat moment en op de eigen kinderen van toepassing moet zijn. Tenzij je bewust kinderen van een partner (of via adoptie) aanwijst.
#2
richard
Ik ken dit wetsvoorstel niet, maar op het moment dat een willekeurige beroepsvereniging een wet voorstel gaat maken, dan staan bij mij alle alarmbellen volledig op rood. In goede Friedmanse traditie, voor alle kijkbuiskindertjes die denken dat beroepsverenigingen ook maar een ons aan constructieve bijdrage hebben.
Zeker als het zo’n monopolie-club als notarissen zijn.
@richard: Het komt niet van notarissen maar van wat hoogleraren in het recht. Geen belang, alleen wijzen op de kromme, traditionele, huidige constructie. Die is erg gericht op het ouderwetsche huwelijk.
#4
Peter
Nou zal er de komende jaren niet veel te verdelen zijn onder de toekomstige nabestaanden. Steeds meer mensen jagen hun erfenis er bij leven en welzijn flink doorheen, met volledige toestemming van hun kinderen (zie Trouw van 7 december jl.).
Op die manier bespaar je eventuele familiaire ellende en zijn de nabestaanden ook gevrijwaard van de belasting die op erfenissen wordt geheven. That’s the way, zou ik zeggen. Hoewel ik het nog voor mogelijk hou dat als zulk gedrag gemeengoed wordt, er altijd weer een slimmerik is die dat gedrag met een wetje gaat belasten, omdat er geen erfenisbelasting meer binnenkomt.
Maar goed, dan blijft er soms nog een huis, een waardevol schilderij of andere verborgen schatten over, die te cashen zijn.
Om de bestemking daarvan via een notaris te regelen, vind ook ik eeb rare en vooral dure optie.
Het idee van #1, een register, is zo slecht nog niet. Gewoon bij burgerzaken vastleggen hoe je dat wilt.
En voor alle gevallen dat mensen ook dat niet (willen) doen: de wet simpel houden. Eerst de kinderen (geld gaat richting toekomst), dan de partner, dan de gemeenschap ( overheid en/of goede doelen).
Dat laatste mag vreemd lijken, maar het is ook weer zo dat wij elkaars inkomen mogelijk maken. Je eigen inspanningen mogen dan beloond worden door de erfenis binnen de eerstelijns familier te houden. Is die er niet, dan komt het geld ten goede aan een ieder die meegewerkt heeft aan je inkomen.
#5
zutman
“Persoonlijk vind ik het heel raar dat je voor keuzes die je toch altijd moet maken een notaris nodig hebt.
Waarom is er niet een eenvoudig register waar je kan aangeven wie je als primaire erfgenamen ziet? Ieder jaar ff checken en aanpassen.”
Steeph, je hebt iets fundamenteels te pakken. Maak er een aktie van: waarom zet je je eigen testament niet op een speciale aktie-website http://www.tegennotarissen.nl? Kan de commjoenitie ook ieder jaar checken of je je je jaarlijkse check hebt gedaan.
En misschien wordt er wel een kamervraag over gesteld. En die kan je dan weer teruglezen in Parlando!
#6
Emile
Je hebt geen notaris nodig. Er is een wettelijk standaardsysteem voor iedereen die geen testament heeft laten opmaken. De vraag van de hoogleraren gaat over de houdbaarheid van dat systeem in het licht van de veranderde opvattingen rond ‘het huwelijk’ en de vermogensrechtelijke gevolgen van een dergelijke verbintenis. De mensen die wel een gedetailleerd testament maken hebben wel baat bij een notaris. Die wijst op de fiscale gevolgen van je testament en stelt vast dat je goed bij je verstand bent en uit eigen vrije wil verklaart eea zo te willen regelen. Daarna plaatst hij je testament in een register. Dat uitsluitend na jouw overlijden door een andere notaris kan worden geopend of in de gevallen waarin jij iets wilt wijzigen. Een testament is verder relatief goedkoop.
#7
IdeFX
Het erfrecht hoeft niet te veranderen, dat is ‘slechts’ de default optie. Zoveel mensen, zoveel meningen, zoveel voorkeuren. Dat enige zorgvuldigheid daarin nodig is, leidt al snel tot een systeem van ‘notarissen’. Wat wel mag veranderen is het successierecht….
#8
Moenen
Ik heb liever dat de belasting op erfenissen afgeschaft dan wel verlaagd wordt. Dat kan nogal oplopen en is eigenlijk moeilijk uit te leggen.
#9
Emile
@7. Het erfrecht voor die gevallen waarin geen testament is opgemaakt moet juist wel gewijzigd worden. De schrijvers betogen dat het kind van de overledene wettelijk erfgenaam wordt zonder dat de echtgenoot van dat kind eveneens op een erfdeel aanspraak kan maken. Dat lijkt mij in overeenstemming met de tijdgeest en de huidige opvattingen over het huwelijk.
#10
Bismarck
Dit soort problemen krijg je als mensen buiten hun stand gaan trouwen! Vroeger was er geen enkel probleem omdat beide ouders ongeveer gelijke erfenissen nalieten.
#11
Peter
Eh, Bismarck, stel je erfenisnivellering voor?
#12
JSK
Ik heb het liefst honderd procent belasting op erfenissen. Wel zo rechtvaardig. ;-)
#13
Bismarck
@11: Nee, herinvoering van het feodalisme natuurlijk ;-)
De suggestie van #12 is wel goed trouwens (en daar dan gratis openbaar onderwijs mee financieren).
#14
JSK
Naja, het openbaar onderwijs is op zich al zo goed als gratis…
#15
richard
Steep, @3,
Bedoel je dat ik hier gewoon de mogelijkheid heb genomen mijn rechtse reactionare zelf (*) te propageren?
Tjee. Da’s gek. Zo ben ik anders nooit.
(*) Ik heb een mening, dus jelui zult er naar luisteren. Sorry about all that.
#16
IdeFX
De uitsluitingsclausule die de echtgenot(e) moet uitsluiten is idd iets van deze tijd… echtscheidingen zijn nog nooit zo gewoon geweest.
En toch, moet je dan de echtgenot(e) uitsluiten?
Wij hebben ervoor gekozen expliciet geen uitsluitingsclausule op te nemen. Als ons zoontje later ooit kiest voor het huwelijk / partnerschap kiest hij er zelf voor om zijn leven te delen met iemand. Hij kiest er samen met die persoon voor om voor elkaar te zorgen. En onder het motto waar er twee scheiden zijn er twee schuld – hij zal niet heilig zijn. Er is zelfs een kans dat hij zelf degene is die er een zooitje van maakt. Moeten zijn meisje en / of kinderen daar dan de dupe van worden?! Wij vinden van niet.
Edoch, ik kan alleen maar uit eigen ervaring spreken.
Daarnaast, #10, ik denk niet dat buiten je stand trouwen hier veel van invloed op is. Stel dat je ouders en schoonouders even rijk/arm zijn. Stel nou dat je ouders komen te overlijden, en je erft samen met je partner een bedrag. Vervolgens scheid je van je partner voordat zijn/haar ouders komen te overleiden. Dan heb je toch te maken met een scheve verhouding aangezien je partner de helft van jouw erfenis krijgt, en jij niets van de hare/zijne.
Vandaar dat ik me geheel bij #9 aansluit dat de uitsluitingsclausule een uitvinding van deze tijdsgeest is. Ik betwist alleen of deze uitvinding gewenst is.
#17
Bismarck
@16: Huh, maar als je trouwt, doe je dat toch tot “de dood ons scheidt”?
@15: Ik denk dat hier eerder het (al door jezelf in de opening van #2 geconstateerde) ongehinderd door kennis van feiten is dat Steeph wat zal geirriteerd hebben. Als je een kleine beetje gelezen had, had je al kunnen zien dat het wetsvoorstel de “monopolie-club als notarissen” juist niet in de hand werkt, omdat het de weg naar de notaris om te voorkomen dat je schoonfamilie van je erfenis meeprofiteert overbodig maakt.
Als je tegen het wedsvoorstel was, omdat je als rechtse reactionair vindt dat het notariele gilde geld moet blijven verdienen aan het erfrecht, was dat een andere zaak.
#18
IdeFX
@16 Als je trouwt tot de dood je scheidt, waarom dan de moeite voor een uitsluitingsclausule? Waarom dan de discussie over het verschil in stand? Dan maakt het toch geen jota uit?
#19
IdeFX
@17 dus, voor alle duidelijkheid.
#20
Bismarck
@18: Nou, als je ene ouderpaar minder achterlaat dan het andere heb je nogal wat ongelijkheid in het huwelijk, dat kan niet goed gaan. Daar komen echtscheidingen van. Kijk maar naar tegenwoordig, nu iedereen maar met iedereen trouwt!
#21
IdeFX
@20, je prikkelt mijn nieuwsgierigheid naar de achtergrond van je mening, en of ik je niet geheel verkeerd interpreteer. Het is toch juist mooi aan deze tijd dat je niet meer in je eigen ‘caste’ een geschikte partner moet vinden, maar in des hele lands naar je maatje kan zoeken?
Ik ben van mening dat als je trouwt je dat uit liefde moet doen. Als je als stel echt en eerlijk van elkaar houdt ben je compatibel met elkaar – je normen en waarden, je gebruiken en meningen liggen vaak op een lijn. De manier waarop beide personen in dit huwelijk met de erfenis van bijvoorbeeld een miljoen om zouden gaan is dan toch gelijk? Ik zie niet in dat dit miljoen ‘ongelijkheid’ zal brengen op het moment dat je het in de gemeenschap van het huwelijk brengt. (dus zonder gebruik van de voorgestelde uitsluitingsclausule)
Wel denk ik dat een uitsluitingsclausule, waarmee bij wijze van spreken de ene partner multi-miljonair kan worden en de andere niets krijgt, ongelijkheid in een relatie met zich mee kan brengen. En daarmee juist de scheidingen veroorzaakt waartegen de clausule bescherming moet bieden. Self fullfilling prophecy?
Het wordt mi pas relevant als je in een of ander Hollywood verhaal terecht komt waarbij iemand voor het geld met een ander trouwt, zonder dat daar liefde bij komt kijken. In dat geval gaat mijn mening, vanzelfsprekend, niet op en biedt de uitsluitingsclausule iemand bescherming tegen golddiggers.
Reacties (22)
Nou, kennelijk vindt iedereen het wel best zo.
Persoonlijk vind ik het heel raar dat je voor keuzes die je toch altijd moet maken een notaris nodig hebt.
Waarom is er niet een eenvoudig register waar je kan aangeven wie je als primaire erfgenamen ziet? Ieder jaar ff checken en aanpassen.
De lijn van erfrecht richting schoonouders (bij afwezigheid kinderen en eigen ouders) is ook zo iets raars. Alsof ze alsnog de bruidschat claimen. Wat hebben zij er nou mee te maken?
Overigens denk ik dat erfrecht alleen op de vaste partner van dat moment en op de eigen kinderen van toepassing moet zijn. Tenzij je bewust kinderen van een partner (of via adoptie) aanwijst.
Ik ken dit wetsvoorstel niet, maar op het moment dat een willekeurige beroepsvereniging een wet voorstel gaat maken, dan staan bij mij alle alarmbellen volledig op rood. In goede Friedmanse traditie, voor alle kijkbuiskindertjes die denken dat beroepsverenigingen ook maar een ons aan constructieve bijdrage hebben.
Zeker als het zo’n monopolie-club als notarissen zijn.
Nee!
@richard: Het komt niet van notarissen maar van wat hoogleraren in het recht. Geen belang, alleen wijzen op de kromme, traditionele, huidige constructie. Die is erg gericht op het ouderwetsche huwelijk.
Nou zal er de komende jaren niet veel te verdelen zijn onder de toekomstige nabestaanden. Steeds meer mensen jagen hun erfenis er bij leven en welzijn flink doorheen, met volledige toestemming van hun kinderen (zie Trouw van 7 december jl.).
Op die manier bespaar je eventuele familiaire ellende en zijn de nabestaanden ook gevrijwaard van de belasting die op erfenissen wordt geheven. That’s the way, zou ik zeggen. Hoewel ik het nog voor mogelijk hou dat als zulk gedrag gemeengoed wordt, er altijd weer een slimmerik is die dat gedrag met een wetje gaat belasten, omdat er geen erfenisbelasting meer binnenkomt.
Maar goed, dan blijft er soms nog een huis, een waardevol schilderij of andere verborgen schatten over, die te cashen zijn.
Om de bestemking daarvan via een notaris te regelen, vind ook ik eeb rare en vooral dure optie.
Het idee van #1, een register, is zo slecht nog niet. Gewoon bij burgerzaken vastleggen hoe je dat wilt.
En voor alle gevallen dat mensen ook dat niet (willen) doen: de wet simpel houden. Eerst de kinderen (geld gaat richting toekomst), dan de partner, dan de gemeenschap ( overheid en/of goede doelen).
Dat laatste mag vreemd lijken, maar het is ook weer zo dat wij elkaars inkomen mogelijk maken. Je eigen inspanningen mogen dan beloond worden door de erfenis binnen de eerstelijns familier te houden. Is die er niet, dan komt het geld ten goede aan een ieder die meegewerkt heeft aan je inkomen.
“Persoonlijk vind ik het heel raar dat je voor keuzes die je toch altijd moet maken een notaris nodig hebt.
Waarom is er niet een eenvoudig register waar je kan aangeven wie je als primaire erfgenamen ziet? Ieder jaar ff checken en aanpassen.”
Steeph, je hebt iets fundamenteels te pakken. Maak er een aktie van: waarom zet je je eigen testament niet op een speciale aktie-website http://www.tegennotarissen.nl? Kan de commjoenitie ook ieder jaar checken of je je je jaarlijkse check hebt gedaan.
En misschien wordt er wel een kamervraag over gesteld. En die kan je dan weer teruglezen in Parlando!
Je hebt geen notaris nodig. Er is een wettelijk standaardsysteem voor iedereen die geen testament heeft laten opmaken. De vraag van de hoogleraren gaat over de houdbaarheid van dat systeem in het licht van de veranderde opvattingen rond ‘het huwelijk’ en de vermogensrechtelijke gevolgen van een dergelijke verbintenis. De mensen die wel een gedetailleerd testament maken hebben wel baat bij een notaris. Die wijst op de fiscale gevolgen van je testament en stelt vast dat je goed bij je verstand bent en uit eigen vrije wil verklaart eea zo te willen regelen. Daarna plaatst hij je testament in een register. Dat uitsluitend na jouw overlijden door een andere notaris kan worden geopend of in de gevallen waarin jij iets wilt wijzigen. Een testament is verder relatief goedkoop.
Het erfrecht hoeft niet te veranderen, dat is ‘slechts’ de default optie. Zoveel mensen, zoveel meningen, zoveel voorkeuren. Dat enige zorgvuldigheid daarin nodig is, leidt al snel tot een systeem van ‘notarissen’. Wat wel mag veranderen is het successierecht….
Ik heb liever dat de belasting op erfenissen afgeschaft dan wel verlaagd wordt. Dat kan nogal oplopen en is eigenlijk moeilijk uit te leggen.
@7. Het erfrecht voor die gevallen waarin geen testament is opgemaakt moet juist wel gewijzigd worden. De schrijvers betogen dat het kind van de overledene wettelijk erfgenaam wordt zonder dat de echtgenoot van dat kind eveneens op een erfdeel aanspraak kan maken. Dat lijkt mij in overeenstemming met de tijdgeest en de huidige opvattingen over het huwelijk.
Dit soort problemen krijg je als mensen buiten hun stand gaan trouwen! Vroeger was er geen enkel probleem omdat beide ouders ongeveer gelijke erfenissen nalieten.
Eh, Bismarck, stel je erfenisnivellering voor?
Ik heb het liefst honderd procent belasting op erfenissen. Wel zo rechtvaardig. ;-)
@11: Nee, herinvoering van het feodalisme natuurlijk ;-)
De suggestie van #12 is wel goed trouwens (en daar dan gratis openbaar onderwijs mee financieren).
Naja, het openbaar onderwijs is op zich al zo goed als gratis…
Steep, @3,
Bedoel je dat ik hier gewoon de mogelijkheid heb genomen mijn rechtse reactionare zelf (*) te propageren?
Tjee. Da’s gek. Zo ben ik anders nooit.
(*) Ik heb een mening, dus jelui zult er naar luisteren. Sorry about all that.
De uitsluitingsclausule die de echtgenot(e) moet uitsluiten is idd iets van deze tijd… echtscheidingen zijn nog nooit zo gewoon geweest.
En toch, moet je dan de echtgenot(e) uitsluiten?
Wij hebben ervoor gekozen expliciet geen uitsluitingsclausule op te nemen. Als ons zoontje later ooit kiest voor het huwelijk / partnerschap kiest hij er zelf voor om zijn leven te delen met iemand. Hij kiest er samen met die persoon voor om voor elkaar te zorgen. En onder het motto waar er twee scheiden zijn er twee schuld – hij zal niet heilig zijn. Er is zelfs een kans dat hij zelf degene is die er een zooitje van maakt. Moeten zijn meisje en / of kinderen daar dan de dupe van worden?! Wij vinden van niet.
Edoch, ik kan alleen maar uit eigen ervaring spreken.
Daarnaast, #10, ik denk niet dat buiten je stand trouwen hier veel van invloed op is. Stel dat je ouders en schoonouders even rijk/arm zijn. Stel nou dat je ouders komen te overlijden, en je erft samen met je partner een bedrag. Vervolgens scheid je van je partner voordat zijn/haar ouders komen te overleiden. Dan heb je toch te maken met een scheve verhouding aangezien je partner de helft van jouw erfenis krijgt, en jij niets van de hare/zijne.
Vandaar dat ik me geheel bij #9 aansluit dat de uitsluitingsclausule een uitvinding van deze tijdsgeest is. Ik betwist alleen of deze uitvinding gewenst is.
@16: Huh, maar als je trouwt, doe je dat toch tot “de dood ons scheidt”?
@15: Ik denk dat hier eerder het (al door jezelf in de opening van #2 geconstateerde) ongehinderd door kennis van feiten is dat Steeph wat zal geirriteerd hebben. Als je een kleine beetje gelezen had, had je al kunnen zien dat het wetsvoorstel de “monopolie-club als notarissen” juist niet in de hand werkt, omdat het de weg naar de notaris om te voorkomen dat je schoonfamilie van je erfenis meeprofiteert overbodig maakt.
Als je tegen het wedsvoorstel was, omdat je als rechtse reactionair vindt dat het notariele gilde geld moet blijven verdienen aan het erfrecht, was dat een andere zaak.
@16 Als je trouwt tot de dood je scheidt, waarom dan de moeite voor een uitsluitingsclausule? Waarom dan de discussie over het verschil in stand? Dan maakt het toch geen jota uit?
@17 dus, voor alle duidelijkheid.
@18: Nou, als je ene ouderpaar minder achterlaat dan het andere heb je nogal wat ongelijkheid in het huwelijk, dat kan niet goed gaan. Daar komen echtscheidingen van. Kijk maar naar tegenwoordig, nu iedereen maar met iedereen trouwt!
@20, je prikkelt mijn nieuwsgierigheid naar de achtergrond van je mening, en of ik je niet geheel verkeerd interpreteer. Het is toch juist mooi aan deze tijd dat je niet meer in je eigen ‘caste’ een geschikte partner moet vinden, maar in des hele lands naar je maatje kan zoeken?
Ik ben van mening dat als je trouwt je dat uit liefde moet doen. Als je als stel echt en eerlijk van elkaar houdt ben je compatibel met elkaar – je normen en waarden, je gebruiken en meningen liggen vaak op een lijn. De manier waarop beide personen in dit huwelijk met de erfenis van bijvoorbeeld een miljoen om zouden gaan is dan toch gelijk? Ik zie niet in dat dit miljoen ‘ongelijkheid’ zal brengen op het moment dat je het in de gemeenschap van het huwelijk brengt. (dus zonder gebruik van de voorgestelde uitsluitingsclausule)
Wel denk ik dat een uitsluitingsclausule, waarmee bij wijze van spreken de ene partner multi-miljonair kan worden en de andere niets krijgt, ongelijkheid in een relatie met zich mee kan brengen. En daarmee juist de scheidingen veroorzaakt waartegen de clausule bescherming moet bieden. Self fullfilling prophecy?
Het wordt mi pas relevant als je in een of ander Hollywood verhaal terecht komt waarbij iemand voor het geld met een ander trouwt, zonder dat daar liefde bij komt kijken. In dat geval gaat mijn mening, vanzelfsprekend, niet op en biedt de uitsluitingsclausule iemand bescherming tegen golddiggers.
Wat als je nooit geweten hebt DAT er sprake was
van een uitsluitingsclausule in het testament
van je schoonouders. En daar pas achter komt
als er sprake is van een echtscheiding ?
Overigens is de erfenis geheel en al besteed
aan allerlei dingen. OF dat er toe doet ???