Toen Suriname in 1975 onafhankelijk werd waarschuwde de Surinaaamse politicus Jaggernath Lachmon al dat een land zonder duidelijk vastgestelde grenzen in de toekomst problemen zou krijgen. Lachmon was destijds tegenstander van een snelle overgang (De Autonomie van Suriname, Jan Pronk). Een paar decennia later kreeg hij gelijk toen Suriname en Guyana bijna een oorlog begonnen over de zeegrens nadat er in het omstreden gebied olie was gevonden. In de komende maanden zal echter het Internationale VN- Tribunaal voor het Recht van de Zee (~UNCLOS) een uitspraak doen over waar de grens loopt (bron: IPS).
De onduidelijkheid over de juiste grenzen is al vroeg in het koloniale tijdperk ontstaan toen Nederlandse en Engelse overheersers niet veel werk maakten van het bepalen van de landsgrenzen in ondoordringbaar moerassig mangrovegebied. Enkele eeuwen later in het jaar 2000 dreigde de inmiddels onafhankelijke staten Guyana en Suriname echter met elkaar in oorlog te gaan toen er olie werd aangetroffen in het grensgebied. Het zou een dure en ‘lachwekkende’ oorlog zijn geworden, aangezien het leger van beide landen niet meer dan 4.000 militairen telt (IPS). Opmerkelijk detail was dat in dit conflict, dat dus haar wortels heeft in de koloniale tijd, internationale bedrijven wederom een rol speelden. Representing Guyana is CGX Energy Inc. of Toronto, Canada. Suriname’s claim is being supported by Spain’s Repsol YPF of and Denmark’s Maersk Oil. (CorpWatch). Ondanks hun actieve bemoeienis waren de bedrijven niet geïnteresseerd in een politieke oplossing zo wordt beweerd in het artikel van CorpWatch. Gelukkig bestaan de Verenigde Naties (ondanks alles) nog en zal er dus binnenkort een onafhankelijke uitspraak komen, maar of daarmee de kous af is?
Reacties (6)
Heeft Suriname niet ook een grensconflict met Guyana over een behoorlijke lap land (en trouwens ook met Frans Guyana)? Of is dat al opgelost?
Olie in suriname, ik zeg financieren die zooi.
Shell, gasunie of nam erheen om samen met dat surinaams olie bedrijf (dat niet rijk genoeg schijnt te zijn om alleen een borplatform te kunnen betalen), een project op te zetten. Oppompen die olie, liefst eerst schuin het gedeelte Guyana, afzetten in rotterdam. Inkomsten komen deels ten goede aan suriname, zij blij voor economische groei, wij blij want we hebben een extra diversiteit in onze energie voorzinning en het verbetert de onderlinge verhouding.
Uit de verschillende wikipagina’s wordt het niet helemaal duidelijk, maar sommige impliceren zelfs dat het dispuut over land ook onderdeel van de arbitrage is.
Dat zou goed kunnen.
Ik kan het me niet zo voorstellen. Guyana bezet de strook al bijna 30 jaar en Suriname lijkt meer met zichzelf bezig, dan met de stuk dunbevolkt oerwoud in de uiterste uithoek van het land.
Thuis werd er vaak tegen mij gezegd dat ik naar de barrebiesjes ging. Wisten wij veel waar die uitdrukking vandaan kwam. Meer over het grensconflict met de Barrebiesjes vind je in
http://nl.wikipedia.org/wiki/Berbice