OPINIE - Is een blogger publiek bezit? Hoe ver mogen reacties op een blogpost gaan? Trace vindt het op Sargasso te ver gaan en neemt afscheid.
‘Je zal wel geschrokken zijn van al die reacties?’ vraagt A., terwijl hij me een glas limonade overhandigt. Ik heb hem en zijn vrouw net hun exemplaar van “Criminologica” gebracht en op het balkon kletsen we wat bij. Het duurt even voordat ik door heb wat hij bedoelt. De enige reacties die ik op mijn blog krijg, zijn van kunststofkozijn- en Ugg-aanbieders. Hierdoor bevat mijn ‘geblokte woorden’-lijst nu niet alleen allerlei genitaliën en synoniemen voor prostituée, maar ook plaatsbare woningonderdelen en onschuldig schoeisel.
‘Ja reacties, op je blog over de Cannabijsluiter?’ Opeens begint het te dagen. Die blog was geplaatst op Sargasso en ik had er niet meer naar gekeken. Dat doe ik namelijk nooit. Het wordt geschreven, geplaatst, en dan is het klaar. Soms een keertje Google Analytics bekijken (gemiddeld 1000 bezoekers per maand), maar daar blijft het bij. Eenmaal thuis zoek ik mijn eigen stukje op en schrik van het aantal comments. Drie-en-veertig! Inmiddels zijn het er vijftig. Maar waar ik nog meer van schrik is de inhoud van de commentaren.
Van slag
De meeste reacties zijn namelijk nogal negatief, onaardig en op de persoon gespeeld. Ik zal uitleggen hoe ik doorgaans mijn columns / blogs schrijf. Ik pretendeer namelijk geenszins hoogdravende wetenschappelijk verantwoorde artikelen te maken, welnee. Ik signaleer het nieuws, of iets wat ik nieuwswaardig acht, heb daar mijn mening over en zoek daar een theoretisch kader en wat bestaand onderzoek bij. Mijn doel is te informeren en entertainen. Met de nodige humor en zelfspot. Dat mensen het lezen en denken: ‘Goh, dat wist ik niet.’ of ‘Dat is interessant. Ik ben het niet met haar eens, maar geinig geschreven.’ Zoiets.
Ik heb vervolgens met vriend A., zelf recreatief gebruiker, nog een heel fijn gesprek gehad over softdrugsgebruik en heb hem laten zweren dat als hij zich ooit zo ongelukkig of van streek voelt als Jason Halman, dat hij dan vrienden belt en geen gekke dingen gaat doen. Een verschil van mening veroorzaakt namelijk niet per definitie een meningsverschil (als in: ruzie).
Enigszins van slag mail ik Eva van Sargasso met de vraag hoe schrijvers omgaan met zoveel negativiteit en onaardige respons. Ze legde me uit mijn post een kleine 600 keer was gelezen, dat dus slechts een fractie reageert omdat zij hun ei kwijt moeten en dat Sargasso de auteurs uitnodigt om zelf actief deel te nemen in de discussie. Wat?! Laat ik daar nou net geen zin in hebben. Echt niet. Waarom zou ik anonieme personen die mij wereldvreemd, zielig, blind, sheeple, pedante snotneus, etcetera noemen, willen uitleggen waarom dat niet zo is? Ik peins er niet over. Ik doe wat ik al heel mijn leven doe met pesters en onaardige mensen: ze negeren. Maar om voor eens en voor altijd duidelijk te maken hoe het nou zit met de wereld van internetreacties, reaguurders, wegjorissen en trollen, schrijf ik dit blog.
Een schematisch overzicht
Ik heb de reacties op drie van mijn op Sargasso geplaatste blogs bekeken, “de Cannabijsluiter“, “Brood en Spelen” en “Radicaliserende WO’ers”. Ze zijn willekeurig gekozen, maar hebben vrij veel reacties gekregen en zijn respectievelijk politiekig, redelijk neutraal en persoonlijk van aard. Het eerste dat opvalt aan de reaguurders is dat ze bijna nooit onder hun volledige naam posten. Terwijl mijn naam bovenaan het stukje staat en verwezen wordt naar mijn persoonlijke website.
Definitie reaguurder: iemand die reacties achterlaat op een weblog. Van oorsprong GeenStijl-jargon.
Op deze drie blogs laten zestig verschillende personen in totaal 134 reacties achter. Er wordt dus door sommigen meerdere malen gereageerd, soms op mij, soms op elkaar. De meeste mensen, 37, schrijven anoniem of onder een alias, zoals Gladiool, Oud Zeikwijf, Bullie, Bolke de Big. Eenderde reageert met een menselijk klinkende voornaam, waarvan ik niet kan beoordelen of het diens eigen voornaam is of een zelfgekozen, maar twintig personen heten bijvoorbeeld gewoon Frank, Rob, Maaike of Pepijn. Er zijn dus slechts drie mensen die onder hun (?) volledige naam een reactie plaatsen. Ik begrijp het wel, mensen willen anoniem blijven, het schreeuwt ook makkelijker als je niet te achterhalen bent, maar een beetje laf is het wel. Na mijn initiële schrikreactie ben ik nog eens goed naar de inhoud van de reaguursels gaan kijken, en ik moet zeggen, de meeste zijn neutraal van aard: op inhoud, aanvullend of kritisch, maar niet onaardig of negatief op de persoon. Deze reacties zijn welkom. In vergelijking met andere websites zoals GeenStijl en NuJij valt het ook echt wel mee en zijn de meeste Sargasso-reaguurders niet onvriendelijk.
Er zijn er echter ook reacties die zo naar zijn, zo negatief, dat ik serieus overwoog om maar niet meer te schrijven. Reacties waar mensen, als ze in het echt, in het openbaar tussen vreemden zouden plaatsvinden, schande van zouden spreken. Maar blijkbaar is een blogger publiek bezit geworden, ‘iets’ waar je ongegeneerd op mag spugen. Zoals in de tabel hierboven te zien is, lokte vooral Cannabijsluiter negatieve reacties op. Enkele reacties bevatten meerdere elementen: het lukte sommige reaguurders om in een epistel niet alleen mij, maar ook medereaguurders af te zeiken en tegelijkertijd te verwijzen naar een ander artikel of YouTubefilmpje en daarmee dus in drie categorieën te vallen. In de thread op radicaliserende WO’ers ontstaat zelfs een hele discussie, waar ik bij deze mijn excuses voor wil aanbieden. Ik hoop dat niemand zicht gekwetst voelt door mijn stukje of bijbehorende reacties. Zoals gezegd, daar zijn mijn columns niet voor bedoeld. Ik wil dan ook niet te veel aandacht besteden aan de negatieve comments, maar ter illustratie zal ik wat voorbeelden geven. Zoals Anoniem: ‘Vallen er niet veel meer doden en gewonden bij geweld na alcoholgebruik, ook percentagegewijs, waarom dan dit grenzeloos hypocriete stuk waarin je pleit voor een bijsluiter voor wiet? (als je het niet helemaal verboden kan krijgen)?’ of van Jack Random: ‘Hahaha. Nee, serieus, kom eens terug huilen als je afwijzing nr. 200 binnen hebt.’ Of
Karel: ‘Ik heb nog maar zelden zo’n slecht kondtverhaal gelezen.’
Kont is bewust met dt geschreven trouwens, waarschijnlijk om te laten zien dat auteur GeenStijl-jargon beheerst of zodat het door filters heen komt. Anders zou het wellicht worden weggejorist door eventuele moderators. Alhoewel, op Sargasso geldt een zelfregulerend systeem waarbij andere lezers mogen vragen om verwijdering / verbanning van reaguurders die de huisregels overtreden. Hier, en op de meeste blogs, geldt dat er niet gediscrimineerd mag worden, grove persoonlijke beledigingen aan het adres van bloggers niet zijn toegestaan, en ook flames en off-topic geruzie niet welkom is.
Definitie wegjorissen: het verwijderen van aanstootgevende of strafbare uitingen van reaguurders. Soms gaat het wegjorissen gepaard met het intrekken van de rechten tot het plaatsen van een reactie (verbannen).
Definitie flame: een aanvallend of beledigend bericht.
Met de muismat wrijven
In de tabel staat ook het fenomeen ‘trolls’ genoemd. Ik had er nog nooit van gehoord, maar vreemd genoeg wist ik meteen wat er mee bedoeld wordt. Een troll is een reaguurder die flamed (als het goed is weet je nu wat dat betekent) en ontzettend ehm.. opgewonden wordt van de reacties die hij (of zij) teweeg brengt. Ik vind bijvoorbeeld Maxm’s reactie behoorlijk trollig, zie de afbeelding hierboven. Het stak vooral omdat het een heel persoonlijke column betrof, over de tegenslag die ik heb ondervonden bij het zoeken naar werk.
Caitlin Moran, ik heb haar eerder geroemd, legt in dit artikel, en haar boek Moranthology uit hoe je hiermee om kan gaan, namelijk gewoon niet voeren.’Until recently, I, too, would intone, “Don’t feed the troll.” Firstly, it’s a waste of time that could be spent otherwise. And secondly, there’s always the undeniable feeling that, as you castigate a troll, he’s rubbing his Red Dwarf mouse pad against his crotch and sighing: “Angry liveral women typing at me. Oh yah. That’s how I like it.”‘
Vrij vertaald: het is pure tijdsverspilling en de kans bestaat dat de troll aan zijn kant van de computer met de muismat over zijn kruis wrijft onder het genot van de gedachte aan een typende, liberale vrouw. Uiteraard zijn niet alle reaguurders trollen, en de ene troll is de andere niet; er bestaat een heel trollenspectrum. Zoals gezegd zijn de meeste reacties neutraal en een enkeling positief (of in ieder geval begripvol). Iemand die begrip voor de auteur toont, kan echter zelf een buslading commentaar verwachten. Daarom reageren positivo’s liever niet. Zo begon Rob met de reactie: ‘verfrissend stuk,’ om een dertigtal reacties later dit terug te nemen met de woorden: ‘Ok dan. Zo verfrissend is het nou ook alweer niet. *is wijzer geworden van andere reacties.’ Dit, en ook mijn initiële schrikreactie zijn een gevolg van de negativity bias. Dat is het psychologische fenomeen dat mensen negatieve commentaren zwaarder laten wegen dan positieve. We hechten er meer waarde aan, ze komen harder binnen en blijven langer hangen. Eigenlijk is het vreselijk, maar zo werkt het nou eenmaal.
Uit onderzoek blijkt dat de boze reaguurders eigenlijk helemaal niet de meerderheid zijn, ze zijn gewoon wat vocaler. Leed scoort. Een trol veroorzaakt leed en vindt dat heel lekker. Zo geeft zelfverklaarde troll Brian Limmond alias Limmy toe in the Guardian: ‘Firstly, why do I do it? Why do I want to annoy people? Because annoying people is funny. Why is it funny? Maybe because I find life and the people in it fucking irritating at times, so to turn the tables now and then by being an absolute pain in the arse, well, I don’t know, it tickles me.’ Is het hele artikel aas dat deze troll uithengelt om zich te voeden op de 651 (!) reacties? Misschien. Misschien ook niet.
Caitlin Moran pleit aan het eind van haar artikel voor het doodknuffelen van trollen. Ze wel degelijk voeren, maar met beleefde, liefdevolle commentaren. Ik vind het mooi gedacht, maar vrees dat ik de andere tactiek ga hanteren: uithongeren. Het is mooi geweest: dit is de laatste blog die ook op Sargasso geplaatst mag worden. Aardige lezers zijn welkom op mijn eigen site.
Reacties (94)
Welcome to the internet.
@Trace
Aangezien ik voor Sargasso ook weleens een stukkie heb geschreven (ook onder mijn eigen naam), heb ik denk wel recht van spreken. Ik heb niet van alle stukken die je hebt geplaatst de reacties herlezen, maar wel die van de Cannabisbijsluiter. Als je publiceert bij Sargasso dan geef je toestemming voor reacties op jouw schrijven. Want dat doen we hier nou eenmaal: discussiëren.
In alle eerlijkheid zie ik echt niet wat er mis is met de reacties op de Cannabisbijsluiter. Het zijn toch echt vrijwel uitsluitend reacties op de inhoud van het stuk en niet op de persoon. Bij je stuk over solliciteren, meen ik me herinneren dat het er inderdaad stevig aan toe ging. Maar dat was dan ook een persoonlijk verhaal en daar moet je voorzichtig mee zijn. Om je privacy maar ook omdat het moeilijk kan zijn kritiek op jezelf als persoon te krijgen.
Dat iemand de Cannabisbijlsluiter een ‘hypocriet stuk’ noemt is iemand’s goed recht. Hij legt ook uit waarom hij dat vindt. Als je hier publiceert dan is het bovendien ook leuk om je te mengen in de discussie, dan kun je uitleggen waarom het helemaal niet hypocriet was. Of toch je standpunt verduidelijken.
Bloggen is niet for the faint of heart, soms krijg je inderdaad onder uit de pan van de reaguurders, maar mijn ervaring is dat dat hier in het algemeen op beschaafde wijze gaat. Het is natuurlijk nooit leuk om kritiek te krijgen dus daar moet je tegen kunnen. Als ik voor mezelf spreek dan vond ik het een leerzame ervaring. Zowel inhoudelijk als persoonlijk.
Een erbarmelijk slecht stuk over cannabis schrijven op het internet en vervolgens criticasters aanklagen dat ze pesters zijn en hard weghollen..Zucht.
Niet om weer een negatieve reactie te willen posten, maar dit is een discussieblog. Niet iedereen is het met je eens. Je hebt het heel de tijd over trollen, maar in je tabelletje tel je er niet meer dan drie!
Die post die je aanhaalt, kan ik helemaal begrijpen en hoeft zeker geen getrol te zijn. Ik weet niet wat er in alinea drie stond, maar deze post zegt niet meer dan dat een goede opleiding geen garantie is voor een goed betaalde baan en dat je nogal pedant overkomt als je verontwaardigd gaat zitten doen als het tegenzit.
Als mensen gewoon reacties posten waarin ze gewoon zeggen dat ze het compleet met je oneens zijn, dan is dat geen reden om maar te vertrekken. Ik wil geen persoonlijke aanval doen, maar als je niet tegen kritiek kan, blijf dan maar weg.
Of is dit ook al trollen?
PS: Kevin is mijn echte naam en naasten weten ook dat ik die ene Kevin op Sargasso ben. Dat zwartmaken van pseudoniemen vind ik echt zwak. Pseudoniemen stellen mij in staat om mijn echte mening te uiten, zonder daar tegen Jan en alleman verantwoording over te hoeven afleggen.
Tja, ik was niet op de hoogte van je stukjes, maar heb ze naar aanleiding van dit verhaal maar eens bekeken.
En ja – wellicht vind je dit ook al op de persoon spelen – ze waren niet best. Inhoudelijk mager (laten we eerlijk zijn; de premissen achter je cannibisbijsluiter verhaal zijn met de grond gelijk gemaakt) en vaak pedant.
In dat verband is een opmerking als “kondtverhaal” weliswaar lomp geformuleerd en als feedback niet bijster nuttig wegens het ontbreken van inhoudelijke duiding, maar het ontgaat me waarom dit op de persoon spelen zou zijn. Zou je er ook problemen mee hebben als Karel geschreven zou hebben: “Ik vind dit inhoudelijk uitermate mager?”
Wellicht is iets meer zelfreflectie op wat je aflevert nuttiger dan reflecteren op wie op je reageert. Mocht je het niet doorhebben; dit is een goedbedoeld advies.
Over zeiken gesproken. Enfin, weer een naam die ik niet hoef te lezen.
Mensen, snap dat dan: dit artikel is één stuk groot troll-bait.
Ha! ha! ha! Daar trap ik dus mooi niet in!
…
Wacht eens ev…
Ook onder pseudoniem, maar eentje die echter zo vindbaar is met wat moeite dat als ik iets onder mijn echte naam zou tikken men zou denken dat ik hier nieuw ben.
De meeste kritiek die je hebt zou ik kunnen begrijpen als ik op de volkskrant of telegraaf-site zou zitten maar op Sargasso niet.
Overigens ben ik hier ook wel eens geplaatst en kritiek krijgen is alleen maar interessant. Bij veel onderwerpen weet je al wie wat gaat zeggen en wat je dient te bewijzen. Kortom een goede uitdaging om een (bijna) waterdicht stuk te tikken.
En de ene die dan onredelijk reageert. Sja dat vind ik net zo interessant als de vraag welke buurman de kerstboom buiten heeft gegooid. Maar kennelijk kunnen hele volksstammen daarmee bezig zijn.
Ik begrijp het wel, mensen willen anoniem blijven, het schreeuwt ook makkelijker als je niet te achterhalen bent, maar een beetje laf is het wel
Nee, het heeft niks met laf te maken, maar met zelf behoud, alles wat je op het internet zegt kan tegen je worden gebruikt, ook in het echte leven.
tl:dr: Over het paard getild tutje klaagt erover dat andere mensen het niet met haar eens zijn. En natuurlijk ligt dat aan die andere mensen. Niet aan haar mening, of de manier waarop ze die verwoordt.
Dat was geen trol maar een rechtstreekse reactie die uit gelokt werd door de neerbuigende toon jegens p&o-ers. Als je die toon aan slaat en niet tegen de geprikkelde reacties kan die daar op volgen is internet en waarschijnlijk de rest van het buitenste buitenbos geen geschikte plaats voor u.
Anoniem reageren is voor mij de enige manier om vrijuit te kunnen spreken. Dat gaat zover dat ik altijd gebruik maak van proxy’s. Want behalve mijn privépersoon ben ik eigenaar en gezicht van een bedrijf waar mensen werken met kinderen en hypotheken die schade kunnen ondervinden van mijn privé meningen.
Iemand als trol bestempelen omdat deze uw mening niet deelt is een vorm van zelfbedrog. Iemand zelfbevrediging verwijten en dan het slachtoffer uit hangen maakt van u een hele grote huilebalk waardoor mijn eerste diagnose waarschijnlijk ook meteen de juiste was.
Hoewel ik met genoegen iemand de kast op jaag, iets wat een zeer bruikbare discussietechniek is, is het een techniek en geen doel op zich. Dus na vijftien alinea’s zelfbeklag kan u niet eens de kerndefinities van uw betoog correct gebruiken. Succes ermee verder, ik ga u niet missen.
Kom terug! kom terug! haha! kostelijk..
Ik denk niet dat je bent wie je hoopt dat je bent, en heel hard probeert te doen alsof je bent in deze stukjes. Meer kan ik niet afleiden uit wat ik gelezen heb, en mijn persoonlijke inzicht in mensen in het algemeen. Misschien zit ik ernaast, waarschijnlijk zelfs, maar ik kan niet anders. Als je wil dat ik je beter beoordeel, schrijf dan maar een beter stukje.
Hans Spekman uit na jaren anonieme verwensingen en bedreigingen zijn oprechte verontwaardiging. Hij wordt te kakken gezet in een stuk op Sargasso.
De auteur van een stuk over radicaliserende WO-ers krijgt enkele kritische reacties, schrijft een (GS-newspeak maar te adequaat om hier niet te gebruiken) huilie-huilieverhaal compeet met statistiekje….en krijgt daarvoor een podium op datzelfde Sargasso.
Schiet mij maar lek.
Daar hoef je bepaald geen dartmeester voor te zijn. Gaat ‘ie dan…
Kennelijk is er op Sargasso ruimte voor allerlei geluiden en -tegengeluiden, ook als die tegengeluiden onderling elkaars tegenpolen zijn.
Als je liever de verkondiging van een uniforme waarheid wilt lezen, dan koop je maar een Russisch woordenboek en een buslading oude edities van Pravda…
Nou Therese, die andere mensen een alias verwijt en nu zelf als Trace komt.
Ik ben even bij de cannabisbijsluiter terug gaan kijken. Hij lijkt me erg veel zinnige feedback te bevatten en helemaal niet negatief maar meestal best inhoudelijk.
Maar jij hoeft deze dialoog niet.
Dus het is inderdaad beter dat je maar wegblijft.
En zeg nou zelf, je had maar wat bij elkaar gefratst, het stuk was van een buitengewoon kwalijk niveau.
Fijn dat je ze ons verder bespaart.
Succes met je je verder zo superieur voelen.
Hathor
Jij scherp, ik scherp (het gaat over mijn Heilig Kruid Cannabis)
Misschien kunnen je vrienden je deze feedback uitleggen
Ik snap het helemaal, op het WO wordt je ruggegraat verwijderd en je weerbaarheid tot nul gereduceerd, ik kom dan ook tot de conclusie dat het ‘internet’ niks is voor mensen als Trace, misschien is kantklossen een leuke bezigheid voor je.
Mijn e-mailadres is bij Sargasso bekend en van mij mag Carlos/Steeph je dat wel verklappen, als je graag opheldering wilt over mijn reacties. Ik kan mij niet herinneren op de man (m/v) gespeeld te hebben en over het algemeen acht ik de werkelijke naam van iemand (ik keek zelf ook niet verder dan “trace” bij je bijdrages) niet echt relevant (tenzij het natuurlijk bv. een bisschop blijkt te zijn die iets over religie gaat posten, dan kijk ik wel eens even wat die er eerder over beweerd heeft in andere media).
Dat je bij cannabijsluiter harstikke neergesabeld werd (overigens naar mijn mening door de overgrote meerderheid zeer inhoudelijk) heb je echt volledig te danken aan wat je daar neerkalkte. Het idee is ook dat je van de reacties (feedback!) iets leert, dus vandaar erg jammer dat je blijkbaar niet de gewoonte hebt aangeleerd om die op zijn minst te lezen (ik neem het overigens auteurs niet kwalijk als ze niet in discussie gaan).
De troll in mij zegt dat het goed is dat je besloten hebt je heil elders te zoeken, want het lijkt erop dat je niets geleerd hebt (je legt hier de schuld bij de Sargasso-reageerders, waarvan zelfs naar jouw maatstaven meer dan 90% niet heeft getrolld, ik wens je veel succes met het vinden van een omgeving waar je er beter vanaf komt), maar als reageerder vind ik het wel jammer dat je zo makkelijk opgeeft, terwijl je best wel succesvol bent (meer dan 50 reacties duidt er toch op dat je stuk in ieder geval stof voor discussie is en dat is toch het hele idee van een interactief blog).
Verder is de titel van deze post wel weer extreem slecht gekozen, zeker als we je cijfermatige onderbouwing erbij nemen. Vergeet niet dat je met een titel meteen een toon zet, die op zichzelf al een bepaalde soort reactie kan uitlokken (als ik wat minder tijd had gehad om de post te lezen, was mijn reactie waarschijnlijk behoorlijk de richting van f^ck you and good riddance opgegaan).
Over het pseudoniem: dit pseudoniem is een naam van mij, mijn derde naam. Mijn eerste voornaam, mijn roepnaam, is veel te herkenbaar. Omdat het ook een echte naam van mij is, identificeer ik mij ook met mijn pseudoniem. Hoe ik hier (of elders) reageer is altijd maar een deel van het plaatje, dat ik ben. Waarom dan niet mijn hele naam? Als mensen (collega’s, medestudenten, potentiele werkgevers) mij googlen, hoeven ze niet te weten dat ik af en toe hier en daar iets schrijf, wat ik van zus en zo vind. Als mensen willen weten wie ik ben, moeten ze mij leren kennen, en niet wat ze kunnen vinden op Google. Oftwel: wat Bolke in #9 al zei.
Ik heb verder geen zin om al die stukken weer door te lezen op de kwaliteit, dus daar ga ik geen oordeel over geven. Laat ik het (voornamelijk) over dit stuk hebben.
Inderdaad, sommige reacties (ik heb nog wel even gekeken bij Cannabijsluiter) zijn kortaf (de mijne, helaas, bijna nooit) en onomwonden. En heel soms moet de schrijver van zo’n reactie alleen zijn ei kwijt (“Ik heb nog maar zelden zo’n slecht kondtverhaal gelezen”), maar de meeste geven ook aan wat er steekt, sommige beter onderbouwd dan anderen. Kijk in deze lijst bijvoorbeeld naar gronk op #10. Kernachtig weet hij weer te geven wat hem steekt in bovenstaand artikel. Ik zou het nooit zo doen, ik vind het onbeschoft, al doet zo’n reactie mij wel afvragen: ben ik het ermee eens of niet? Ik heb hem niet geplust, anderen wel. Ik heb hem ook niet gemind
Je zegt dat je ook niet meer wil schrijven voor sargasso vanwege, wat naar alle redelijkheid, toch kritische -en niet meer dan dat- reacties genoemd mogen worden. Ik zal niet als enkele anderen in de trant van ‘doei-doei, zwaai-zwaai, tot-nooit-meer’ reageren, omdat ik toch elke keer stukken blijf beoordelen. Pas als ze mij (herhaaldelijk) bijzonder opvallen (goed of slecht), wil ik een kwalitatief oordeel aan de (schrijfkwaliteiten van de) auteur toekennen.
Alle onpartijdigheid terzijde, een ding vind ik zeer kwalijk. En laat ik daar duidelijk over zijn: ZEER kwalijk. Het gegeven, neen, de bekentenis dat u, als auteur/blogger, niet (tijdig) de reacties van uw blog bekijkt, niet reageert en pas nadertijd -in een ander stuk- wil ‘meta’-reageren op die comments. Hiermee doet u een paar dingen. Ten eerste: u geeft de controle over de reacties uit handen. Als u bijtijds was geweest, had u nog wat bij kunnen sturen, extra bronnen leveren, toelichting geven, of een ‘zo-had-ik-het-niet-bedoeld’je kunnen doen. Ten tweede :u schrijft voor een publiek, maar neemt het kennelijk niet serieus: ik krijg nu de indruk dat het u te doen is om hoeveel comments er zijn geplaatst (als maatstaf voor de populariteit) of de data van Google Anaylytics (idem). Uit dat oogpunt kan ik begrijpen dat de reacties op dit stuk bits zijn. Bij wijze van spreken: “Ze voelt zich te goed om onze reacties te lezen, wij hebben maar te lezen wat zij schrijft en daarmee is het voor haar uit. Stik er dan maar in.” Een blog/artikel is geen hondendrol die je uitpoept, om er -als hond- de volgende dag langs te lopen en te ruiken hoeveel andere honden eroverheen hebben gepist, omdat jouw drol zo prominent aanwezig is. Als u het wel zo ziet, dan zou het u ook niet moeten verbazen dat over uw artikelen wordt gezeken.
Hier dus de gouden tip: reageer op de comments. Laat weten dat u ze leest, dat u ze serieus neemt, dat u iets wil doen met de informatie die u aangeleverd krijgt. Neem het van mij aan, als commenter (‘reaguurder’ vind ik een nare bijsmaak hebben), ik waardeer het. Of neem het anders van basszje (#8, die wel iets geplaatst heeft hier) aan.
@Prediker Te makkelijk. Een divers debat is prima. Echter, op hetzelfde Sargasso dat een lichtgewicht als Trace de mogelijkheid biedt om het eigen falen nog eens omzichtig te verantwoorden, wordt Spekman geframed als digibete Internetleek.
“Schiet mij maar lek” heeft betrekking op het feit dat ik de motieven achter de redactionele afweging niet begrijp.
PvdA-bashing is zo 2012.
Overigens, Prediker, je referentie naar de edele dartsport verklaart veel over de subtiliteit waarmee je je standpunten placht te verkondigen. Wat dat betreft past die Pravda-opmerking je ook weer prima.
Ik kwam deze, geheel ongerelateerd, zojuist tegen:
http://i.qkme.me/3skoqz.jpg
Kijk in deze lijst bijvoorbeeld naar gronk op #10. Kernachtig weet hij weer te geven wat hem steekt in bovenstaand artikel.
Ik zou het nooit zo doen, ik vind het onbeschoft
Eh, d’r steekt me niets in bovenstaand artikel. In de zin van dat ik ergens ‘last’ van heb. Maar zoals ik het in #10 verwoord is wel hoe dit artikel (en de andere ook trouwens) op mij overkomen:’ik heb gelijk en boehoehoe waarom geeft de rest van de wereld mij geen gelijk (inclusief die mensen van P&O die mijn soli’s terzijde leggen).’
Misschien zit het probleem van ’trace’ d’r wel in dat ze niet alleen geen gelijk heeft, maar ook nog eens dat ze niet in staat is om zichzelf te realizeren dat andere mensen het anders of beter zien dan zij. Kruger/Dunniger (‘incompetent and unaware of it’) all over.
En ja, dat verwoord ik kernachtig. Dat kun je ‘onbeschoft’ vinden, omdat ik woorden gebruik als ‘over het paard getild tutje’. Ooooh. Maar is het dan zoveel netter om zo’n beetje iedereen die reageert op je postings uit te maken voor trollen, *ook* die mensen die de moeite nemen om beargumenteerd uit te leggen wat er niet klopt aan een stuk?
En, zoals je zelf zegt: is het niet minstens zo onbeschoft om je publiek niet serieus te nemen, als het de auteur blijkbaar alleen maar om de pageviews en het aantal comments gaat?
Ik krijg de indruk dat ’trace/therese’ vooral jaknikkende, bewonderende, instemmende reacties had verwacht. Hint: het is sargasso.nl, niet sargasso.nk.
Overigens, in dat opzicht is ze niet de eerste nieuwe-stijl-sargassoblogger met een zonnekeizersyndroom; ik meen me te herinneren dat Tom van Dormaal reaguurders ook maar onwenselijk gespuis vond. Da’s een mening, maar dan kun je net zo goed de reactiemogelijkheid onder je blogs gewoon uitzetten.
Hier dus de gouden tip: reageer op de comments.
Maar: met mate. Probeer niet iedere discussie dood te slaan, ook niet al te hautain te doen en geen trollen voeren (dag HPax/morika!).
@23: Ik neem aan dat je .kp bedoelt ipv .nk?
@bismarck: inderdaad, my bad.
@23:
Afgezien van je inhoudelijke punt, zou je op dezelfde botte manier reageren als het onder je eigen naam moest, for the whole world to see?
Indien ja, waarom dan niet onder je eigen naam?
Indien nee, zou het dan niet eerlijker zijn om je iets meer in te houden?
Deze vragen gelden uiteraard ook voor sommige anderen.
@27: Ik kan niet voor Gronk spreken, maar voor mezelf geldt dat ik onder eigen naam hier helemaal niet zou reageren.
Ik begrijp het wel, mensen willen anoniem blijven, het schreeuwt ook makkelijker als je niet te achterhalen bent, maar een beetje laf is het wel.
Wat is daar dan laf aan? Je kent de persoon zmmoccc even goed of slecht als de persoon met diens echte naam. Wat heb je eraan als even googlen op een naam een paar reacties op een artikel over cannabis oplevert?
Het onder eigen naam schrijven van zo’n artikel zegt over jou niet heel veel meer dan dat je onderzoek kunt doen, redelijk kunt schrijven maar het zegt niet noodzakelijkerwijs iets over jou, je leven of je denkbeelden. Het onderwerp hoeft je niet eens te interesseren (ik zeg niet dat dat het geval is, overigens;)).
Dat is een stuk anders bij reageerders; een reageerder heeft blijkbaar jouw specifieke stukje uitgekozen om zijn persoonlijke mening te uiten en daarmee ook nog eens zijn interesse bloot te geven. Het schrijven van een reactie over een bepaald onderwerp zegt daarom veel meer over de persoon achter de reactie dan het schrijven van een artikel over hetzelfde onderwerp iets zegt over het persoon achter het artikel.
Pak anders mijn reacties op je stuk over cannabis er nog eens bij. Is het laf dat ik daar niet mijn echte naam gebruik? Of gewoon verstandig? Zou de aard en openhartigheid van mijn reacties potentieel ernstige consequenties kunnen hebben bij bijvoorbeeld het vinden van een baan, mogelijk over 20 jaar in een slecht economisch klimaat en een volstrekt andere maatschappij? Ik ga er ieder geval niet op gokken dat dat niet zo is, temeer daar het gebruik van een echte naam niets toevoegt.
Ik vind het dan ook vrij kortzichtig om het gebruik van een pseudoniem als laf te bestempelen.
Daarnaast moet je de negatieve reacties op het Internet van vandaag de dag veelal als een stijlvorm zien die zijn oorsprong vind in de polemiek. Een stijlvorm die bij een gesprek “in het echt, in het openbaar tussen vreemden” helemaal niet aan de orde is en die je daar m.i. ook niet mee zou moeten vergelijken. Zie reacties liever als bevestiging dat je iets hebt bereikt met je artikel. De inhoud van de reactie, ook al is ie nog zo negatief, kan daar m.i. weinig aan af doen.
Kont is bewust met dt geschreven trouwens, waarschijnlijk om te laten zien dat auteur GeenStijl-jargon beheerst of zodat het door filters heen komt.
Het misplaatst gebruik van dt vindt volgens mij zijn oorsprong bij volkomenkut.com en retecool.com. Het is vervolgens verder gepopulariseerd door geenstijl-reaguurders (maar het gaat wat ver om geenstijl de eer te geven dit jargon naar haar te vernoemen). Daarmee is deze stijlvorm onlosmakelijk verbonden geraakt met de polemische reaguurstijlvorm die ik hierboven probeer te duiden en zal de auteur – hoewel geen gevorderd beoefenaar van de stijlvorm – verwachten dat je de reactie ook als zodanig interpreteert. Deze stijlvorm is overigens verre van een Nederlands verschijnsel en binnen deze stijlvorm komen we vergelijkbaar jargon in vrijwel alle andere talen tegen, hoewel deze met name in het engels veelal geevolueerd is uit leetspeek, een vocabulaire dat in de eerste helft van de jaren ’90 op IRC is ontstaan en van daaruit zijn weg heeft gevonden naar chatkanalen, reacties op blogs en discussiefora.
En, ja, daar komt trollen ook vandaan. Trollen zijn zeer pure vormen van deze stijlvorm; ze negeren de inhoud van het artikel volstrekt en moeten veelal worden beschouwd als niet meer of minder dan een vingeroefening in dit genre. Hoewel Brian Limmond alias Limmy trollen dan wel uitlegt als het irriteren van mensen, is dat niet noodzakelijkerwijs wat hij doet; dat irriteren is immers een stijlvorm geworden. Hoewel het soms grappig is als dat leidt tot een reactie van iemand die de troll niet als zodanig herkent (“feeding the trolls”), is dat m.i. niet het doel, ook al zegt hij van wel. Het doel is de stijl. En hoewel een reactie op zo’n troll zonder meer bevestigt dat je de stijl beheerst, is die reactie niet het hoofddoel.
Internet Commentiquette with Eric geeft naar mijn idee een van de beste kijkjes in dit genre door het genre in zijn eigen stijl te persifleren en parodieren.
http://www.youtube.com/watch?v=1K_dNE3SlJw
Extra sterk daarbij is natuurlijk het overdreven contrast tussen de zeer sympathieke en welbespraakte Eric en zijn onbeschofte, onsamenhangende reacties, hetgeen nog eens extra bevestigt dat het hier gaat om een stijlvorm en niet om mensen die communicatief gestoord zijn. Integendeel.
In mijn belevingswereld zie ik overigens grote parallellen tussen deze stijlvorm en een aantal humoristische, absurdische en soms nihilistische TV-series, veelal van VPRO- of BBC-makelij. Denk aan bepaalde typetjes uit Jiskefet en van Kooten en de Bie, maar ook in zekere zin Rambo en Rambo en natuurlijk Bottom.
De polemische Internet-gespreks-stijlvorm gaat derhalve alweer bijna 20 jaar mee, is voortdurend in ontwikkeling, heeft parallellen op TV (en ook in de literatuur) en is onlosmakelijk verbonden aan reageren op artikelen op Internet en maakt daarmee deel uit van de cultuur op Internet. Of wellicht een subcultuur, maar wel een erg dominante, want die ga je op vrijwel alle grote blogs en fora tegenkomen. Deze cultuur is net zo anders dan de cultuur in het alledaagse Nederland als de NEderlandse cultuur verschil van bijvoorbeeld de Britse. De gemiddelde buitenlander zal veel Nederlanders buitengewoon onbeschoft vinden. En dat is nou precies wat jou overkomt.
Vreemd hoor, maar deze discussie én die onder de stukjes waar Trace in het begin van haar last post naar verwijst heb ik eindelijk weer eens helemaal, geboeid en met rode konen zitten lezen. Dank, dame, dames en heren: zo moet het zijn op een goed blog.
Yeah, well… I’m gonna go build my own blog, with blackjack and hookers,
Potjandorie. Tijdens het typen van mijn buitengewoon lange reactie zijn er maar liefst 27 nieuwe verschenen die ook nog eens van buitengewoon bovengemiddelde lengte en welbespraaktheid zijn. Toen las ik de titel van het artikel nog eens, keek op de klok en SALTS ;-)
@27: persoonlijk zou ik onder mijn eigen naam niet snel wat schrijven. Uberhaupt niet. Ook geen positieve of neutrale opmerkingen. Niet omdat ik mijn mening niet kan verantwoorden, maar wel omdat ik er erg veel moeite mee zou hebben als de zus van de buurvrouw, de vage collega of de kennissen mij gaan volgen en daar conclusies aan verbinden, zonder dat ik de kans heb om dat recht te zetten omdat ik niet weet wie wat leest. Ik vind bv dat lang niet iedereen zomaar hoeft te weten op wat voor sites ik zit en dus nee, ik zou het niet schrijven ‘for the whole world to see’.
Maar ik zou elke mening die ik op internet heb geplaatst ook persoonlijk aan de betrokkenen durven te maken en toe te lichten, in woord en in geschrift met mijn naam eronder. En ik zou ze ook allemaal aan intimi durven te maken en toe te lichten. In dat opzicht heb ik zelf dus niet het idee dat het schrijven onder een psuedoniem iets te maken hoeft te hebben met hoe aanvaardbaar een reactie is.
… door een lichtgewicht als Boudewijn Pothoven. De goede man is 28, maar schrijft nog altijd als een pedant studentje. Hij blinkt vooral uit in een consistente productie van fantasieloos proza. Ik heb hem nog niet op een originele gedachte kunnen betrappen, laat staan een die de moeite van het overwegen waard was.
Sla ik dus ook over. Iets dat *kuch* sommige andere mensen *kuch* kennelijk ook beter zouden kunnen doen.
Maar waarom laat Sargasso z’n pagina’s vullen door dergelijke derde- en vierderangsschrijvers, vraagt u?
Omdat bloggen tijd en energie kost, mijn beste. En als je de tijd en energie wilt hebben van de besten, dan moet je daar doorgaans voor betalen. Max Molovich is een uitzondering. Waarom die nog geen column in het NRC heeft, is mij een raadsel.
Voor de rest, pfffffft.
Hé, maar de kolommen moeten vol, en de Volkskrant heeft Jan Bennink en Bert Brussen al weggekaapt! Holman schrijft al betaald voor het Parool en de Groene. En Max Pam komt zijn bed zelfs niet meer uit voor alles wat zelfs maar een paar tientjes onder het bedrag zit dat hij in 1988 nog verdiende.
Dus wat moet je dan, als blog waarvan de vaste lezers elkaar vertellen hoe het makkelijkst adblockers en cookiebusters kunnen installeren? Seksuele diensten aan gaan bieden? Betalen in natura?
@28 (en @33):
Ik zeg ook helemaal niet dat mensen onder hun eigen naam moeten reageren, maar misschien kan het geen kwaad als ze zouden doen alsof ze onder hun eigen naam reageren.
Hopeloos naïef natuurlijk, maar toch…
@27: Ik zou d’r geen enkel probleem mee hebben om zo onder m’n eigen naam te reageren. Zo erg is het namelijk niet wat daar staat, en voorzover ik kan zien is het ook nog eens *feitelijk* correct. Prove me wrong.
De reden dat ik onder pseudoniem reageer is heel simpel: niet iedere blogposter, commenter of lezer is mentaal even stabiel. Ik heb geen trek om m’n privemailbox volgestampt te krijgen met mail van de een of andere gast (m/v) die op die manier z’n gelijk wil halen, desnoods met een GS-posting erbij. En mijn baas heeft ook geen trek in dat soort mailtjes. En ik heb ook geen trek in twintig pizza’s aan de deur. Of om 2 uur ’s nachts te worden wakkergebeld door een of andere dronken lor.
Omdat bloggen tijd en energie kost, mijn beste.
Prediker: eerlijk gezegd vinnik ’t tempo van postings de laatste maanden wat aan de hoge kant. Het zou best wat minder mogen, en als dat soort baggerposters als Pothoven en ’trace’ de deur wordt gewezen, prima.
Allemachtig….
SALTS heb ik wel geleerd vandaag!
@7 heeft wel gelijk natuurlijk.
Vele reaguurders proberen hier hun gelijk te halen. Prima! In de meeste reacties kan van dit topic kan ik ook helemaal in vinden. Dat is niet zo vreemd, ik behoor zo langzamerhand ook al tot die sargasso-clan (what happend?).
Blijft wel de vraag: hoeveel geduld hebben we met relatieve nieuwkomers? Ook al komt hun topic provocerend over,
Als ik kijk naar post @32 van Maxm, dan is die lekker scherp.
Maar als je ‘m goed leest is ie ook ruw. En dat is ook weer jammer.
De vraag is: past die ruwheid bij Sargasso? Sargasso heeft een public image en de vraag is: wat willen we uitstralen?
Voor die mensen die het niet aardig vinden om een ‘doei-doei, zwaai-zwaai, tot-nooit-meer-ziens’-post te schrijven: dat is de enige juiste respons op een stukje van de strekking “jullie zijn allemaal kut en ik ben ervandoor”. Dat iemand de moeite neemt om zo’n lang verhaal te schrijven over zijn of haar vertrek, geeft aan dat het meer is dan alleen maar een vertrek:
Dit is aandachttrekkerij.
Nog één keer goed zeggen wat je vindt en er dan vandoor gaan. Inde hoop dat je vertrek iets teweeg brengt. Blijkbaar geef je toch wel iets om de mening van die mensen, want anders dan vertrek je gewoon. Het is zo iemand om de aandacht te doen. Ze komen ook niet zelden na een tijdje terug.
Ik word genoemd!
Dat zou best wel eens kunnen. Ik kan me de inhoudelijk argumentatie niet meer precies herinneren en ik vind het nu, terwijl ik lekker aan mijn biertje zit, teveel werk om het allemaal nog eens door te pluizen. Ik weet wel dat ik nog dacht ‘ah, ok, er zitten wat haken en ogen aan de inhoud artikel’ en vanwege mijn gebrekkige kennis over de details van het artikel, liet ik me graag informeren door alle reacties. Soms pas je dan je waardering aan. Avatar was de eerste keer echt fantastisch, maar de tweede keer dat ik naar de bios ging schaamde ik mij een klein beetje over mijn initiële enthousiasme.
Het is trouwens jammer dat reacties hier net iets te vaak op de vrouw spelen en ik vind het vervelend dat Trace op Sargasso daar een nare ervaring mee heeft gehad.
@39 Nee AltJohan, jij hoort er niet bij. Jij bent degene waar anderen die er wel bijhoren op kankeren.
@42 – Gepeste kindertjes maken natuurlijk wel deel uit van de groep. Anders zouden ze niet zo’n opvallende functie vervullen in de groepsdynamiek.
Dus Alt.Johan mag dan wel een kut-PVV’er zijn met pukkelige meningen en een groezelige manier om te onderbouwen; hij is en blijft wel ónze kut-PVV’er…
@gronk (24): gelijk
(23): Ik benijd je vermogen om dingen kernachtig neer te zetten (mij lukt het niet). Je levert namelijk wel nuance in (die je inmiddels met je overige reacties ruimschoots hebt weten aan te brengen), en ik wil zoiets meteen al doen :). Zoals ik -hopelijk- al had uitgelegd in mijn reactie, begrijp ik (prima zelfs) dat die eerste drie zinnen zowel qua lading als inhoud precies overbrengen hoe jij -en anderen met jou, zelfs ik ten dele- dit artikel lezen.
@43 Ja maar dat vind ik ook. Het liefste neem ik hem morgen mee naar Ponypark Slagharen.
@39 Goeie slotvraag. En eens met implicite antwoord. De ruwheid of op de man spelen in discussies leidt niet gauw tot nieuwe inzichten. De piemel op de tafel leggen en kijken welke langer is is geen kunst. Liever de kwaliteit van de post meten a.d.h.v een inhoudelijke discussie.
Nog een handige nadenk-tip voor Rob en Prediker. “Horen onze posts bij het publieke image wat voor Sargasso passend is?”
@47 Weet ik veel. Ik roep ook maar wat. Wat stel je toch diepzinnige vragen man.
Aanvankelijk, tijdens het lezen van de eerste alinea’s, had ik enige medelijden met Trace. Ik had haar stukken niet gelezen, en de reacties al helemaal niet, maar ik weet dat reageerders meedogenloos kunnen zijn, omdat ze vaak vergeten dat er een mensch van vleesch en bloedt achter dat toetsenbord zit. Mij interesseert het niet zoveel, ik vind het zelfs wel koddig als men mij probeert te vernederen, maar ja, ik ben dan ook een masochist die de tao bewandelt. Mijn Chinese vrienden noemen mij ‘de eend’, omdat alles van me afglijdt.
Hoe meer ik het stuk begon te lezen, hoe meer mij duidelijk werd dat de reageerders dit keer nu niet zo heel veel te wijten viel. Neem de passage over Rob, die gekapitteld wordt omdat hij zijn mening over een stukje herzag. Rob vond Cannabijstluiter aanvankelijk een ‘verfrissend’ stukje, maar na lezing van ettelijke reacties kwam hij op zijn mening terug. Volgens Trace had dit te maken met negative bias. Maar zou het niet gewoon zo kunnen zijn dat de reacties die op het stuk volgden de argumenten van Trace een voor een wisten kalt te stellen? Volgens Trace kwam de herziening van Rob doordat negativiteit eerder overtuigt dan positiviteit. Maar wellicht komt het eenvoudigweg doordat haar stuk niet zo overtuigend geschreven was, en haar argumenten niet steekhoudend genoeg. Echter, doordat zij de schuld geeft aan ‘negative bias’ hoeft ze haar eigen argumenten (weer) niet kritisch tegen het licht te houden. En die houding komt hooghartig over. Net zoals de goed bedoelde verzekering aan haar vriend A., dat hij moet bellen als hij door dat geblow van ‘m in de put zit, ook hooghartig overkomt. Want op een achteloze, terloopse manier laat ze nog eens merken dat haar mening over cannabis nog geen millimeter is opgeschoven.
En wat er zo persoonlijk is aan de aangehaalde reactie van ‘anoniem’, ontgaat mij ten enenmale. Tenzij je de kwalificatie ‘grenzeloos hypocriet’ persoonlijk neemt. Maar die was niet op de persoon gericht, maar op het stuk.
Wat ik zelf trouwens wel een beetje vervelend vind, is als mij aan de hand van een stukje de maat wordt gemeten. En ik in één of ander hokje wordt geplaatst waar ik mij totaal niet in thuis voel. Het is een onvermijdelijk gevolg, maar het heeft vaak iets frustrerends. Je kijgt zo’n, ho-maar-wacht-eens-evengevoel, maar je kan er zo goed als niks aan doen.
Ik denk ook dat dat het is wat Trace bijvoorbeeld stak aan de reactie van MaxM, daarin wordt ze in vrij scherpe woorden weggezet als een pedante en verwende snotneus die denkt dat ze met haar diploma meer rechten heeft dan een ander.
Ik sluit mij helemaal aan bij de eerste alinea van Max, @50. Mijn meest recente stuk kostte mij 5 a 6 uur om te maken, vervolgens word ik vanaf reactie 1 afgeslacht omdat ik een apple fanboy zou zijn. Totaal niet ter zake, leidde af van het punt dat ik probeerde te maken. Ja, het was goeddeels voor de grap, maar de mensen die dat doen moeten wel weten wat voor een effect het op de overige lezers heeft, en op de lust van de schrijver om het onderwerp nog wat dieper uit te graven.
Ik kan me voorstellen dat mensen dan denken van ‘rot maar op met dat blog’. Helaas is het mij al 9 jaar niet gelukt om dat ook daadwerkelijk te zeggen ;-).
Tja, dat is dan kennelijk hoe het op een flink aantal mensen overkomt. En niet één keer, maar bij meerdere stukken. Ook bij dit stuk.
Als Therese het vervelend vindt dat mensen haar op grond van haar stukjes afserveren als een pedante en verwende snotneus, kan ze natuurlijk de blaam voor die reactie bij de reaguurders leggen, maar ze zou zich ook de vraag kunnen stellen: goh, kennelijk kom ik in mijn stukken over als een pedant en verwend wicht: wat is het in mijn stukken dat die indruk wekt.
En dat zou dan weer aanleiding kunnen zijn om haar schrijfstijl op bepaalde punten wat aan te passen. Of niet natuurlijk: je kunt ook tot de conclusie komen dat die reaguurders dingen zien die er niet zijn; of dingen zien die er wel zijn, maar er maar genoegen mee zullen moeten nemen, en dat je je geen reet aantrekt van wat ze van je denken.
Therese kiest ervoor om zichzelf terug te trekken op haar eigen blog, waar ze hoopt alleen gelezen te worden door haar welgezinde lezers en waar ze volledige controle heeft over de reacties: als een reactie haar niet zint, kan ze die lekker blokkeren of in de digitale shredder prijsgeven.
Overigens voldoen een aantal van de reacties onder dat Cannabisdraadje en dat radicaliserende WO’ers-draadje inderdaad niet aan de regels voor het geven van feedback.
Maar welk reaguursel doet dat wel, zonder alsnog zalvend en neerbuigend over te komen? Zoals Inkwith Barubador in @1 al opmerkt: welcome to the internet! Waarop ik zou willen toevoegen: als je niet tegen kritiek kunt, dan moet je jezelf niet op een podium hijsen.
En laten we de dingen wel even in perspectief blijven zien. Als Therese de persoonlijke kritiek die zij te verduren kreeg al beschouwt als een vernederende ontgroening waarvoor reaguurders zich diep, diep zouden moeten schamen, dan valt wat Justin Bieber dagelijks vanuit alle hoeken van de wereld over zich uitgekotst krijgt op één lijn te stellen met de lijdensweg van Jezus Christus ter verzoening van de zonden der mensheid.
En laten we wel zijn: zoveel gewicht heeft het lijden van Justin Bieber gewoon niet.
Dé vraag is natuurlijk of Trace/Therese de reacties onder dit stuk leest.
Maar qua positieve noot: Wàt een plusjesparadijs zijn de reacties op dit artikel. Is iedereen het opeens met elkaar eens?
Interessant en vermakelijk draadje. Met dank aan Trace.
Ik moet zeggen dat me aanvankelijk een gevoel bekroop van ‘reacteurs krijgen kritiek en die slaan meteen hard terug’. Zoals bija iedereen die kritiek krijgt, meteen in de verdediging schiet (Trace incluis).
Desalniettemin niettegenstaande dat wil ik dit toeveoegen aan een discussie die al langer op in de virtuele openbare ruimte woedt en waar (vooralsnog) geen einde aan lijkt te komen:
1. Dat een blogger tegen grofheden moet kunnen is flauwekul. Dat een blogger scherp geformuleerde ‘feedback’ als grof leest is eveneens larie.
2. Nuance op 1: wie in de openbare ruimte zijn mond opentrekt, moet tegen een stootje kunnen. De vileine stoten zijn nooit leuk maar in de virtuele ruimte makkelijk te negeren. Op straat is dat wat anders.
3. M.b.t. tot de nicks: de argumenten dat men pseudo gaat omdat men geen zin heeft dat werkgever en kennissen de ware ID niet mogen weten is ook flauw. In ‘real life’ zien ze toch ook je smoel? Of hou je IRL altijd je mond?
Terzijde: ik heb voor een nick gekozen omdat het sterft van de Peters met dezelfde achternaam. Ik koos een nick die refereert aan het blog waarop ik ben begonnen.
4. Tot slot: gaat het zo schone, aloude adagium ‘wie schrijft, die blijft’ verloren?
Aha een meta-analyse over bloggen en reaguren!!11!!
Trace, je hebt het talent om discussie los te maken, je schrijft goed, dus ik zou zeggen: blijf hier schrijven en doe je voordeel met het commentaar waar je wat mee kan. Ga bij Max in de leer over hoe je ook een ‘eend’ kunt zijn.
@53: Iemand die zo’n stukkie schrijft leest de reacties.
@57: je hebt een punt – zoals velen dat hier hebben – maar of het aankomt is een tweede. Of Max haar leermeester wil zijn is een derde.
@53: Dat zou wel een smerige streek zijn. Maar inderdaad, ze hint er wel op (“Dat doe ik namelijk nooit”). Ach het zou ook weer niet de eerste verspilde tijd aan een oprecht bedoeld opbouwend epistel van een reactie zijn geweest, maar zo’n bloggedrag lokt natuurlijk wel “troll”reacties (niet lang over nadenken, eerst gewoon recht voor zijn raap schieten en pas onderbouwen als ernaar gevraagd wordt) uit. Dus in die zin misschien toch nog wat lering voor andere redactieleden?
PS semi offtopic begrijp ik uit #51 ook weer dat je zelf uit reacties op dat artikel ook geen lering hebt getrokken.
@56: Haha! Leef je nog? ik dacht dat je door het veranderende klimaat inmiddels het loodje had gelegd.. zo zie je maar weer, onkruid vergaat niet ;-)
Gemeenschapszin kweken 101: creëer een gemeenschappelijke vijand. Dat is precies wat Therese met dit stuk heeft gedaan hè? Door zowel de reaguurderscultuur in de commentsectie aan te vallen, als de gemeenschappelijke identiteit te dissen door Sargasso af te wijzen.
Dat laten de nuancebrigades natuurlijk niet op zich zitten…
Dan sluiten de rangen zich. Met z’n allen tegen Therese!!!! TROLOLOLO!
Maar als criminologe is ze natuurlijk een beetje sociologisch onderlegd en had zij dat uiteraard allang voorzien… Wie weet, deed ze het er wel om: ziet ze meteen haar gelijk bevestigd in de comments.
Of wellicht deed ze het alleen maar om de reaguurders terug te fokken en zit ze nu met zo’n grijns op d’r gezicht te genieten hoe wij hier met z’n allen over elkaar heen buitelen:
@41: There are no girls on the internet.
1 duit in zakje: Het is niet leuk om voor trol te worden uitgemaakt, en ik geloof dat de meeste sargasso-reageerders/-uurders dat ook niet zijn. Ik tenminste lees de reacties altijd graag: ze prikken schijnredeneringen altijd heel snel en doeltreffend door. Vaak lees ik zelfs eerst de reacties pas en dan pas de waanlink of het artikel. De kwaliteit van een weblog wordt gemeten aan de kwaliteit van de reacties, en die is gewoon heel goed. Dus als ik ook eens een veer in die collectieve reet mag steken, bij deze.
@51:
Precies de belangrijkste reden waarom ik hier niet meer blog.
Ook omdat mijn stukken vrijwel allemaal wel wat meer dan 5-6 uur werk kosten.
@64
Wat jammer is, want jouw blogs waren goed geresearched en bevatten informatie die je niet op andere plekken kon krijgen
@bismarck: Jij blijkbaar ook niet.
@51: Mijn meest recente stuk kostte mij 5 a 6 uur om te maken, vervolgens word ik vanaf reactie 1 afgeslacht omdat ik een apple fanboy zou zijn.
Oh mallerd, dat je denkt dat de reacties onder een stukje ook betrekking hebben op jouw verhaal. Reacties zijn op z’n best instemmend, een illustratie van eigen pedantheid danwel ‘kijk mij eens goed kunnen googlen’, of een teken van lolligheid (zie mij eens een leuke internetmeme oppikken). Daarnaast worden topics vaak gebruikt voor het uitvechten van aloude vetes (schrijf een stukje over wilders/moslims/religie en je hebt de usual suspects binnen, maar die nemen echt niet de moeite om op jouw verhaal te reageren; die zitten vooral hun eigen onderbuik te bevestigen).
Ik heb de tijd voor het schrijven van stukjes (wat ik niet al te vaak doe ) terug weten te brengen tot twintig minuten tot een half uur.
Dat is niet voldoende voor een degelijk, doorwrocht stuk tjokvol linkjes voor onderbouwing, maar als ik naar m’n eigen ervaring kijk: het is maar zelden dat ik de linkjes in een stuk aanklik. De enige reden dat ik dat zou willen doen is dat je soms een aantal mooie linkjes hebt waar je een stukje omheen zou willen schrijven. Maar het blijft lastig, want sommige verhalen schrijf je nu eenmaal niet in een half uurtje.
In het verleden had ik nog wel eens last van autistische kutkneuzen (dag harbl!) die iedere bewering zelf nog eens gaan zitten nagooglen en dan vanaf de zijlijn gaan zeiken dat ze het beter weten. Of ze vinden je bronnen ‘niet goed genoeg’. Of ze vinden dat wat je post niet overeenkomt met hun mening (‘iedereen weet toch dat de farmaceutische industrie slecht is!’) en dus is jouw posting stom. Of ze gaan zelf allerlei kwaliteitscriteria bedenken waaraan een posting zou moeten voldoen. Want dat vinden zij, en zij hebben ook een mening. Dat soort negatieve aandachtshoeren zijn knap vervelend, en wat mij betreft mogen dat soort lui doodvallen, met een eind hout krijgen, danwel geband worden.
Heerlijk, die strijdlust en vastberadenheid!
Als neutrale toeschouwer geniet ik er wel van, moet ik zeggen.
Mijn interpretatie; pure ironie.
@53, je moet overigens wel heel naïef zijn om te denken dat ze de reacties niet leest… dat geloof ik niet, namelijk)
Een tip voor Joost, Flip, gronk en anderen: schrijf je stukjes voor lezers, niet voor reaguurders.
Flip van Dyke: bij jou vind ik dat echt jammer! Want die stukken las ik graag, en wat 65 zegt: bevatten waardevolle info.
Een andere blogger die verdwenen is waarvan ik het erg jammer vind (en waarvan ik me heel goed kan voorstellen dat dat door de reacties kwam) is Lydia de Leeuw – die heeft me een partij rotzooi over zich heen gekregen.
En dat is natuurlijk wel zorgelijk – dat hier mensen kunnen worden weggepest, grotendeels omdat het onderwerp bepaalde lezers niet aanstaat. (En dan nog grotendeels door lezers die bovendien niet echt de doelstelling van Sargasso onderschrijven…)
@aynranddebiel: Helaas wijst onderzoek uit dat reacties ook invloed hebben op de lezers. zeker een eerste reactie.
Het stuk van Trace over academici die geen werk kunnen vinden is in het voetlicht van dit nieuwe stuk extra ironisch te noemen en de oorzaak des te duidelijker.
Dit is commentaar op inhoud en ja ik maak me cumulatief zorgen over het niveau van het onderwijs in Nederland.
@Inca: als je stukken schrijft over Israel/Palestina dan weet je dat in de onderbuik gaat zitten roeren. Dat zijn zaken waar mensen een Mening over hebben. Felle reacties zijn dan wel te verwachten, IMNSHO.
@64: jammer, Flip. Ik las je stukken hier graag…
Pseudoniem is niet anoniem.
De naam Kalief is terug te vinden in diverse blogs. Mijn burgerlijke standnaam is terug te vinden op vaktechnische sites en zo nu en dan in notulen. Het lezen van dat technische geneuzel geeft je geen dieper inzicht in mijn reaguursels. Dus wat heb je aan die naam?
Ik begrijp het wel, mensen willen anoniem blijven, het schreeuwt ook makkelijker als je niet te achterhalen bent, maar een beetje laf is het wel.
Waarom zou je een reaguurder willen achterhalen? Om aangifte te doen, zijn ruiten in te gooien, hem te stalken? Wie is hier nou de lafaard?
Zes-En-Zeventig!
@73: dat vind ik te makkelijk. Ten eerste geeft dat een selectie: de mensen met empathie, gevoel voor nuance, die zich wat aantrekken van mensen en menselijk leed worden door hun eigen gevoeligheid uit het debat geduwd. En uiteindelijk hou je alleen de schreeuwers die nooit naar de ander luisteren over (geen wonder dat het debat blijft ontsporen.)
Ten tweede is ‘het is een controversieel onderwerp’ natuurlijk een excuus van niks voor de zooi onbehoorlijkheid die Lydia de Leeuw over zich heen kreeg. Is gewoon niet aanvaardbaar.
@75- Neehee, oowwww, snap dat dan:
het gaat er niet om dat iemand anders zo nodig jou identiteit wil achterhalen, het gaat er wel om dat als jij zelf het idee hebt dat je in real-life afgerekend kunt worden op wat je hier allemaal uitbraakt, dat dit dan een gevoel van preventieve “schaamte” genereert, zodat je jezelf een beetje intoomt.
Zelfcensuur. Zoals je jezelf in het echte leven ook censureert (wanneer iemand voordringt bij de kassa, bijvoorbeeld), omdat je anders overkomt als een ongewassen, psychopathische aapmens.
@prediker: zelfcensuur werkt ook prima bij ongewassen, psychopathische aapmensen als Bert Brussen, niet?
@78, en die zelfcensuur werkt vervolgens wel prima om te voorkomen dat mensen in een falende organisaties hun mond opendoen over misstanden, omdat ze inderdaad in real-life worden afgerekend op hun mening. Ik denk aan Ryan Air, de vele klokkenluiders, de situaties zoals die geschetst worden bij diverse ziekenhuizen en verzorgingstehuizen, aan de situatie dat niemand een mond open durft te doen terwijl het hele dorp wist dat meneer X z’n vrouw aftuigde. Bang om je werk kwijt te raken, sociaal een paria te worden, of meneer X inclusief pitbull en honkbalknuppel aan je eigen deur te krijgen…
Zonder anonimiteit hadden we bv ook nooit de artikelen van de NS-meneer gehad.
Het wegzetten van anoniem als laf is ook een makkelijke manier om status quo in stand te houden. Het lijkt me stukken zinniger om gewoon lekker op inhoud en vorm te blijven veroordelen. Dan blijven de stukjes van Bert Brussen ondanks zijn eigen naam gewoon laf en kwalijk, en een heleboel reacties en artikelen hier op Sargasso ondanks hun anonimiteit niet.
Wat betreft pseudoniemen & beschaving, daar heeft Trace enigszins een punt: een schuilnaam zorgt wel degelijk voor meer onbeschofte reacties, je kunt reageren zonder consequentie. Op Sargasso zal dit echter niet zo’n probleem zijn.
Sargasso is een weblog/discussieforum waarbij interactie tussen auteur en reaguurder een grote motivatie voor bezoek is. Op een site als de Telegraaf of YouTube is dat niet het geval, daar is geen sprake van echte participatie waardoor er geen zelfselectie aan de poort plaatsvindt.
De telegraaf is een gezichtsloze entiteit, een weblog van formaat Sargasso, mits de kwaliteit een bepaald basisniveau heeft, is een gesprekspartner. Dat is niet de habitat van een reaguurder met een pseudoniem die voornamelijk tokkieSpeak uitbraakt.
Voor professionele “opiniemakers” gelden natuurlijk hele andere overwegingen om wel of niet anoniem te zijn dan voor ons gewone stervelingen die er nog een carrière naast hebben.
@81
Ik gebruik inderdaad een pseudoniem om andere dingen te kunnen zeggen dan ik onder mijn eigen naam zou doen, maar dat betreft dan vooral de inhoud, niet de vorm.
Dat wil zeggen, als ik onbehouwen overkom dan staat dat los van mijn identiteit. Het enige verschil is dat het in de kroeg gaat over de smaak van het bier, en op Sargasso over nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever.
LOL. Maar een keer eerder heb ik hier op Sargasso een groter kondtverhaal gelezen. ;)
@83
Wat ik vooral wil zeggen is dat reageren op Sargasso veel minder reactionair is vergeleken met reageren op een artikel in een willekeurig Nederlands dagblad en dat op beide platforms meestal gebruik wordt gemaakt van pseudoniemen.
Het is de niche en schaal die zorgt voor een hogere drempel wat betreft participeren.
“Terwijl mijn naam bovenaan het stukje staat en verwezen wordt naar mijn persoonlijke website”
Ehm… Boven cannabijsluiter stond de naam gastredacteur en werd verwezen naar een met name genoemde criminologe. Boven dit artikel staat de naam Trace. Ik moet naar je weblog om te zien, dat jij de criminologe bent, waarnaar je eerdere artikel verwijst, maar in dat geval wordt de volgende zinsnede op zijn minst merkwaardig: “Ik pretendeer namelijk geenszins hoogdravende wetenschappelijk verantwoorde artikelen te maken, welnee. Ik signaleer het nieuws, of iets wat ik nieuwswaardig acht, heb daar mijn mening over en zoek daar een theoretisch kader en wat bestaand onderzoek bij”. Je schrijft een artikel, verwijzend naar een criminologe, die je zelf blijkt te zijn, maar naar nu blijkt, mogen we daar niet uit af leiden, dat je daar geen wetenschappelijke bedoelingen mee had. Mijn reactie daar was toch echt geschreven vanuit de veronderstelling, dat je meende wel enige wetenschappelijke pretenties te hebben, juist doordat in de aanhef het autoriteitsprincipe aan werd geroepen. Een criminologe stelde de vraag.
Mijn reactie daar vind je misschien ook wel onaardig, maar was niet persoonlijk bedoeld. Ik stoorde me aan het feit, dat je je op je status als criminologe beriep, maar dat je artikel wetenschappelijk gezien flinterdun was.
Ik durf met enige zekerheid te zeggen dat Trace deze reacties niet zal lezen. Maar ze tonen wat mij betreft haar ongelijk aan: op Sargasso is trollen en zeiken in de reacties echt niet de standaard. Kritisch commentaar wel, maar niet onderbouwd gescheld is echt de uitzondering.
Dus een plusje voor alle reageerders in dit draadje.
Group hug!
*Wordt helemaal warm van binnen*
@87
Dus jij hebt 87+jes uitgedeeld?
Hahaha goed artikel! Het laat uitstekend zien dat, hoewel iedereen de wijsheid “Don’t feed the troll” kent, een echt goede troll altijd weer minstens 90 reacties kan uitlokken. Ik vind het een kunst. Er is een dunne lijn tussen “Jezus wat dom” en “Jezus wat dom het jeukt zo dat ikmoet krabben”.
@89 Nee joh, ben je mal. Daar zou ik acute RSI van krijgen. Ik dacht: ik doe het met één algemene uitspraak :).
Het is wel grappig dat wat Rob eerder is overkomen, namelijk een artikel best aardig vinden maar vervolgens door de comments er van overtuigd te raken dat het geen aardig artikel is, mij net overkomen is hier.
Wat ik wel heel erg vind is van Flip van Dyke te lezen dat hij vanwege de reacties hier niet meer blogt, en dat iets dergelijks zou gelden voor Lydia de Leeuw.
Zelf vind ik dat Sargasso na een enorme ontsporing van de comments rond Wilders/Breivik met het bannen van een aantal PVV liefhebbers en een aantal andere onaangename reaguurders een goede balans heeft gevonden, ik kan alleen maar hopen dat de laatste twee bloggers toch weer hun weg naar dit blog zullen vinden.
Ook leuk:
Poolse daklozen die in Den Haag rondzwerven worden massaal teruggestuurd naar hun eigen land. Alleen al in de afgelopen maanden zijn er veertig schooiers onder begeleiding naar Polen gegaan.
En deze dan:
Sinds vorig jaar zijn de swiebertjes, behalve tijdens de winterregeling, niet meer welkom bij opvanglocaties en winkeliers in de binnenstad klagen steen en been over een toenemend aantal bedelaars.
Ik wist niet dat Swiebertje tot soortnaam was gebombardeerd
Wat mij het meest tegenstaat in de Sargasso-comments is het volstrekte gebrek aan humor. Wat een zwartgalligheid! Niet.Te.Harden. Als ik mijn humeur wil verpesten moet ik vooral willekeurige comments gaan lezen, op een willekeurig stuk van een willekeurige schrijver.
@Trace: Je noemt mijn pseudoniem als een voorbeeld van anoniem reageren. Oud Zeikwijf is echter mijn schrijversnaam (ik ben notabene één van de schrijvers van deze site! En van AT5, toch een serieus partij zou je zeggen). Het is alles behalve anoniem reageren. Alles wat van of over mij verschijnt op het www (en dat is veel) komt onder de naam Oud Zeikwijf. Zo ook een behoorlijk aantal video’s, waar ik in close up te herkennen ben. Dus wat is het probleem? Dat men mijn burgerzaken identiteit niet kent? Dat de furieuse reaguurders die je noemt mijn huisadres (en die van mijn kinderen) niet kunnen vinden om mij fysiek met hun ongenoegen (of met hun lust) te confronteren? Van alle tijden waren schrijvers om goede redenen gewoon een pseudoniem te nemen. De laatste tijden worden wij, schrijvers met een pseudoniem, op een hoop gegooid met trollen.