ELDERS - De andere kant van een streng immigratiebeleid.
Kjeld Gaard-Frederiksen woont sinds vorig jaar met zijn Chinese vrouw Zhan Xu en de dertienjarige stiefdochter Yiming in Silkeborg (Jutland). Volgens de Deense immigratieregels moest Yiming een aanvrage voor gezinshereniging doen. Die aanvrage is door de immigratiedienst afgewezen. De dienst verwacht niet dat Yiming goed zal kunnen integreren en dat is in Denemarken een grond voor uitwijzing. Het meisje kreeg zeven dagen de tijd om het land te verlaten. Die beslissing is nu op het laatste moment een half jaar opgeschort.
Als Yiming niet zou mogen blijven, dan moeten we allemaal het land uit, zegt Gaard-Frederiksen, die ook nog twee zoons heeft uit een eerdere relatie. Hij vraagt zich af wat integratie in Denemarken betekent. Zijn stiefdochter zit op school, leert razendsnel Deens en krijgt alle steun van haar medeleerlingen, die onmiddellijk een petitie zijn gestart. Het hoofd van de school bevestigt dat Yiming volledig geïntegreerd is.
U wilde islamhervorming, u krijgt islamhervorming. En uit onverwachte hoek ook nog.
De Indonesische jeugdbeweging Ansor, de jongerenafdeling van de gematigd-conservatieve islamitische organisatie Nahdtlatoel Oelama, roept op tot het ontwikkelen van een nieuwe hermeneutiek, waarmee de bronteksten van de islam helemaal van voren af aan bekeken zouden moeten worden.
De beweging constateert dat de traditionele orthodoxie in haar visie op samenleving en politiek goeddeels in de Middeleeuwen is blijven steken. Daardoor lijken moslimradicalen en -extremisten nog wel eens de beste theologische papieren en de orthodoxie aan hun kant te hebben.
COLUMN - In 2003 stuitte ik op een man die op internet ijzerenheinig een discussie over polygamie voerde. Gaandeweg bleek zijn opvatting van polygamie nogal afwijkend te zijn: hij vond dat vrouwen – of eigenlijk, één vrouw in het bijzonder, laat ik haar M noemen – hem geen seks mochten weigeren, al hadden ze al jaren een relatie met een ander en taalden ze niet naar hem. Sterker, hij vond dat hij de vrouw in kwestie gerust zwanger mocht maken. Het was oneerlijk dat ze hem negeerde: als brugpieper was hij immers al verliefd op haar geweest, dat gaf hem toch rechten?
Hoe meer hij vertelde, hoe bezorgder ik werd. Hij leek een obsessieve stalker en meldde geregeld dat hij uit pure frustratie over M’s afstandelijkheid de boel bij hem thuis aan gort had geslagen. Toen hij zijn onwillige liefdesobject bij haar volle naam noemde, zocht ik uit wie ze was: gelukkig was haar naam ongewoon, en wist ik inmiddels waar ze woonde. Met enige schroom belde ik M op.
Jared Kushner, de schoonzoon van Donald Trump en praktisch diens rechterhand in het Witte Huis, zou tijdens een reeks bijeenkomsten aan de Russische ambassadeur hebben gevraagd of er een beveiligde communicatielijn tussen het overgangsteam van Trump en de Russische regering opgezet kon worden.
Amerikaanse inlichtingendiensten zouden volgens de Washington Post communicatie van de Russische ambassadeur in de VS, Sergeï Kislyak, hebben onderschept waarin deze het verzoek overbracht.
Deze nieuwe onthulling is de zoveelste aanwijzing dat het verkiezingsteam van Trump eerder onder een hoedje heeft gespeeld met de Russische overheid in het zwartmaken van Hillary Clinton.
OPINIE - Staatsgeweld is een blinde vlek bij academici, politici, journalisten en middenklassers die de status quo niet hoeven uit te dagen, en die ook niet zwart zijn. Zij weten niet tot welk geweld de staat overgaat als zij uitgedaagd wordt, ook in Nederland, schrijft David Hollanders.
De staat bezit het geweldsmonopolie en dus eindigt elk werkelijk politiek moment met geweld. Afgelopen zaterdag werden in het Van Gogh museum kunstenaars gearresteerd die protesteerden tegen sponsoring van het museum door Shell. In Spijkenisse werden begin 2017 demonstrerende feministen gearresteerd. Vreedzame anti-zwarte Piet demonstranten werden in 2016 te Rotterdam afgetuigd door politieagenten. Maagdenhuis-bevrijders werden in 2015 door stillen opgepakt en een week lang gevangen gezet. Een demonstrante werd tijdens de koningskroning in 2012 opgepakt. Soms wacht de staat overigens niet tot het politieke moment zich materialiseert. In 1997 werden aan de vooravond van de Eurotop te Amsterdam honderden mensen opgepakt die zouden kunnen demonstreren. Wie het zwaard opneemt tegen de staat – of ook maar zou kunnen opnemen – zal door het zwaard omkomen.
OPINIE - Vandaag is het de Dag van de Persvrijheid. Nederland scoort anders dan diverse omringende landen hoog in de jaarlijkse rapporten van monitoren op dit gebied. Maar ook hier worden journalisten bedreigd en geïntimideerd. En geweigerd bij persconferenties.
De Dag van de Persvrijheid, 3 mei, is elk jaar weer een moment om te rapporteren hoe het er voor staat met de vrijheid van de pers, van journalisten en media. Zowel de Press Freedom Index van Reporters Sans Frontières (RSF) als de Persvrijheidsmonitor van Freedom House en Free Press Unlimited rapporteren dit jaar een achteruitgang in democratische landen. RSF spreekt over een erosie van de democratie.
De Persvrijheidsmonitor begint met de constatering dat er nooit zoveel ophef is geweest over de Verenigde Staten en de persvrijheid als in het afgelopen jaar sinds Trump aan de macht kwam. Het is dan ook wel heel bijzonder om te zien hoe de nieuwe president zich, in strijd met de conventies van al zijn voorgangers, vervreemdt van de media en de journalisten. Het rapport citeert Trump: “I have a running war with the media. They are among the most dishonest human beings on earth.” En hij is helaas niet de enige die er zo over denkt.
Ook in andere landen met een op papier democratisch systeem waar autoritaire leiders aan de macht zijn gekomen (Hongarije, Polen, Turkije) breken politici met de traditie om de pers zoveel mogelijk te vriend te houden. Ook al wordt er overal achter de schermen vaak genoeg de banvloek uitgesproken over kritische journalisten, in de meeste democratische landen is de omgang met de pers over het algemeen beleefd tot vriendschappelijk. Een spannende, maar uiteindelijk redelijke verhouding tussen pers en politiek hoort ook bij de democratie en is in het belang van de burgers. Politici die de pers als vijand beschouwen en journalisten als intermediair willen uitschakelen vormen een gevaar voor het broodnodige openheid in het systeem. De politiek leider als ‘tribunist’ die uitsluitend rechtstreeks aan ‘het volk’ meedeelt wat hij zelf kwijt wil degenereert al snel in de richting van een stelsel dat we in Europa liever niet zien terugkeren.
OPINIE - De Nederlandse overheid verbiedt opnieuw een bijeenkomst met een ongewenste buitenlandse spreker op oneigenlijke gronden.
De Nederlandse overheid heeft opnieuw ingegrepen bij een bijeenkomst met een ongewenste buitenlandse gast. De burgemeester van Veldhoven verbood een conferentie in zijn gemeente waar een hoge functionaris van de Eritrese regering zou komen spreken op grond van de dreigende verstoring van de openbare orde. Hij kwam tot dit besluit na de demonstratie van tegenstanders van het Eritrese regime bij het conferentieoord. Zij belaagden de auto van een conferentieganger. Er waren ook signalen dat er later dit weekend nog meer demonstranten, zowel voor- als tegenstanders, konden worden verwacht. De organisatoren van de bijeenkomst spanden tevergeefs een kort geding aan. De burgemeester had geen minder zwaarwegende middelen om de openbare orde te handhaven, volgens de rechtbank.
De openbare orde is de enig mogelijke grond om in Nederland een vergadering te verbieden. Maar net als bij het verhinderen van een bijeenkomst van Nederlandse Turken met een Turkse minister enkele weken geleden lijken andere argumenten de doorslag te hebben gegeven bij het optreden van de overheid.
ELDERS - De Duitse minister van Justitie Heiko Maas (SPD) heeft een nieuw ontwerp ingediend voor een wet tegen haatzaaien en andere ongewenste uitingen op het internet.
De Netzwerkdurchsetzungsgesetz die nog voor de zomer zou moeten ingaan verplicht sociale media mogelijk strafbare inhoud direct te verwijderen op straffe van hoge boetes. De minister heeft in de tweede, versie van het wetsontwerp een groot aantal nieuwe ‘mogelijk strafbare’ uitingen opgenomen, ontleend aan al bestaande regels in de strafwet. Daaronder niet alleen haatzaaien, oproepen tot geweld en het voorbereiden van terroristische daden. Ook denigrerende opmerkingen over de Duitse president vallen er onder en de verspreiding van pornografie. De wet verplicht bedrijven die sociale media exploiteren ook inlichtingen te verschaffen over de identiteit van de gebruikers.
Mogelijk strafbaar zijn bijvoorbeeld uitingen die kunnen worden opgevat als valse informatie die de staatsveiligheid of de relaties met andere landen in gevaar brengt: Landesverräterliche Fälschung. In Duitsland kun je hiervoor zes maanden tot vijf jaar krijgen. De regering stelt nu voor dat mediabedrijven bij het vermoeden van dergelijk fake nieuws verplicht worden onmiddellijk dergelijke berichten te verwijderen.
De definitie van sociale media in de wet is zo vaag dat ook diensten als Whatsapp er onder zouden kunnen vallen. Een brede coalitie van organisaties uit de wereld van de journalistiek en de digitale media keert zich tegen de plannen van Maas. Het belangrijkste bezwaar betreft de ‘privatisering’ van de rechtspraak over de grenzen van de uitingsvrijheid.
OPINIE - En, heeft u zich al aangemeld bij het hedendaagse verzet? Volgens Elsevier-columnist Syp Wynia voltrekt zich onder onze neuzen de tweede grote cultuuroorlog en het volgende beslissende front zou volgens hem wel eens het Paasfeest kunnen zijn. Of Pinksteren, of Hemelvaart. Nou ja, een van die christelijke feestjes waarvan het gros van de mensen de betekenis van verhaspelt dus.
Geen Operatie ‘Market Garden’, maar Operatie Paasmarkt. Zoiets.
Menig Nederlander voelt volgens Wynia namelijk hoe sluipenderwijze stukje bij beetje onze vaderlandsche Leitkultur geërodeerd en weggespoeld wordt in een mix van cultuurrelativisme, weg-met-ons-mentaliteit, autochtone aanpassingsdrift en ‘identity politics’ die haaks staan op gezond volks chauvinisme en nationale trots op het eigen culturele erfgoed.
Allemaal de schuld van een monsterverbond van zelfhatende gutmenschen, moslimfluisteraars, gewiekste beroepsmoslims, islamitische reli-fundi’s en ondankbare zwartjoekels die naar Amerikaans voorbeeld praatjes krijgen. ‘Uppity negroes’ en lakeien van Ankara zijn erop uit onze nationale feestdagen te stelen! Nederlander, let op uw saeck!
Rechter bij de Hoge Raad (detail). Foto: suasso (cc)
COLUMN - Micha Kat is classicus en aangezien ik oudhistoricus ben, moeten we gemeenschappelijke kennissen hebben. Ik weet niet wie, want er is niemand die zich erop laat voorstaan met Kat bevriend te zijn. Jammer, want ook al wordt hij momenteel sterk geassocieerd met complottheorieën en aluhoedjes, hij heeft ook poëzie van de Romeinse dichter Ovidius vertaald en moet ooit veelbelovend zijn geweest.
Ergens is er echter iets verkeerd gegaan. Hij begon steeds vreemdere ideeën uit te dragen, die hem enkele keren voor de rechter brachten. De aan hem gewijde pagina op de Wikipedia is een catalogus van juridische conflicten, waaruit blijkt dat hij aanvankelijk alleen mensen aan het woord liet die de grenzen van het betamelijke overschreden maar later ook zelf te ver ging. Taakstraffen, dwangsommen, een gebiedsverbod, gevangenisstraffen: het is een deprimerend lijstje. Kat won overigens een door het NRC Handelsblad aangespannen zaak, maar of hij daarmee blij was, staat te bezien, aangezien de rechter oordeelde dat Kats uitlatingen niet serieus genomen konden worden.
