Terugkijken en vooruitkijken in crisistijd

Spanje neemt in Europa de koppositie van landen die getroffen zijn door het coronavirus over van Italië. Over de oorzaken en gevolgen van een epidemie. Het aantal bevestigde gevallen in Spanje is vertienvoudigd sinds de noodtoestand op 14 maart werd afgekondigd, terwijl het dodental woensdag hoger lag dan dat van China, met 738 doden op één dag. Heeft het land de crisis te lang veronachtzaamd? De Spaanse correspondent van The Guardian denkt dat de regering in het begin veel te laks is geweest met maatregelen. Tot half maart gingen voetbalwedstrijden met publiek gewoon door. Een Europese voetbalmatch in Bergamo in februari zou een belangrijke bron zijn geweest van de snelle verspreiding van het virus, zowel in Italië als in Spanje. Op 8 maart waren er massa's bijeen in sportstadia, conferentiecentra en op straat voor de viering van Internationale Vrouwendag. Drie dagen later reisden aanhangers van Atletico Madrid nog naar Liverpool om hun club daar in de verlenging te zien winnen van de Europese kampioen. Op 14 maart werd de noodtoestand uitgeroepen. Maar het gebrekkige Spaanse zorgsysteem heeft een grote uitbraak met inmiddels meer dan 4000 doden niet kunnen voorkomen. Midden in de crisis lijkt een poging tot verklaring van de omvang van de epidemie tamelijk voorbarig. Er is nog zoveel onbekend, horen we elke dag weer van de experts. Effecten van maatregelen zijn moeilijk te voorspellen. Verklaringen voor verschillen tussen landen zijn moeilijk te geven omdat er overal anders wordt geteld en het onmogelijk is alle factoren in het beeld te betrekken. Alle specificaties over de spreiding van het virus verdienen een disclaimer.

Door: Foto: calafellvalo (cc)
Foto: Boeddha (detail van een stupa in Jaulian, Pakistan) (c) Livius.org

Het commercieel succes van boeddhisme

, door

RECENSIE - ‘Een onwaarschijnlijk succes’,  zo noemt de NRC (van 25 maart) de verkoop van het boek Homo sapiens van de Israëlische auteur Yuval Harari. De krant zocht de auteur op, omdat het vervolg, Homo deus, ook uitstekend verkoopt. Wat is het geheim van deze boeken?

Harari is een mooi voorbeeld van een geconstrueerde bestseller-auteur. Geschapen door de commercie. Uitgevers zijn niet geïnteresseerd in kwaliteit, zoals Jona Lendering en ik onlangs constateerden. Uitgeven is handel, het gaat om de verkoopcijfers. Dus blijft men veilig rondhangen in de buurt van eerdere successen, of (zoals in dit geval) importeert men een buitenlands succes. Harari’s eerste boek, Homo sapiens, kon mij niet bekoren. In een recensie in De Volkskrant noemde ik het warrig, slordig geconstrueerd en vol feitelijke onjuistheden. (‘Feiten zijn heilig,’ zegt hij nu zowaar in de NRC.)

Toch was Homo sapiens een bestseller. Eerst in Israël, daarna in het Westen. Het succes in Israël deed uitgevers elders gretig toehappen, en zorgde ervoor dat ze flink investeerden in reclame. Succes schept succes, kortom.

Maar dat is niet het hele verhaal. Harari biedt ook troost.

De vraag is: waaróm werd Homo sapiens in Israël zo’n groot succes? Volgens mij zijn daarvoor twee oorzaken aan te wijzen. Ten eerste, in een regio die beheerst wordt door religieuze tegenstellingen en fanatiekelingen, gaat dit boek daar uitdrukkelijk niét over. Dat zal voor veel Israëlische lezers verfrissend zijn geweest. Daarnaast roept Harari de lezers op te berusten in de toekomst. We gaan een nieuw tijdperk in, waarin we bevrijd zijn van ons jachtige streven naar geluk en succes. Een dergelijk cultuurpessimisme raakt ongetwijfeld een diepe snaar in een land dat steeds dieper in zijn problemen lijkt weg te zinken. Maar blijkbaar ook daarbuiten.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.