Ongestoord Nederland

Ha, fijn, een nieuwe rechtse omroep. Dit keer wordt er eentje opgericht voor ‘Ongehoord Nederland', net als de vorige twee initiatieven. Je weet wel, dat Nederland dat al jarenlang in elke actualiteitenrubriek en elke krant mag vertellen dat zijn (ja, meestal zijn) verhaal niet gehoord wordt. Dat je iets niet mag zeggen, omdat de media links is en de politiek ook. Althans daar slaat de naam op, volgens de initiatiefnemers. Ik kan me moeilijk voorstellen dat ze niet ook hebben nagedacht over de andere betekenissen van het woord ‘ongehoord’. Zoals onbehoorlijk en onfatsoenlijk. Natuurlijk hebben ze dat. Wel intrigerend om te zien hoe je een racistische dogwhistle in je naam kan verwerken. Ja, wij zijn er ook voor jou, ‘rassenrealist’, ‘immigratierealist’, ‘klimaatrealist’ of wat voor een soort ‘realist’ dan ook. Maar goed, dat was zo ook wel duidelijk met oprichters als Joost Niemöller, Arnold Karskens en godbetert Ybeltje Berckmoes - die jarenlang in de Tweede Kamer ongehoord zat te wezen - aan boord. Want natuurlijk gaat het ze niet om kunnen zeggen wat ze willen zeggen. Want dat kunnen en doen ze al. Het belangrijkste is dat ze het kunnen zeggen zonder dat het consequenties heeft. Dat een interviewer, in plaats van een kritische vraag, gewoon instemmend knikt als wordt beweerd dat zwarte mensen meer verkrachten, en dat dat komt doordat ze zwart zijn. Dat we overspoeld worden door buitenlanders en dat het hier Eurabië wordt. Of dat klimaatverandering niet bestaat, of geen ramp is. Jezelf lekker kunnen wentelen in een feitenvrije, kritiekloze omgeving. Wat ongehoord Nederland werkelijk wil is een Ongestoord Nederland, van vreemde smetten vrij.

Door: Foto: Beverly & Pack (cc)

VVD-Kamerlid waarschuwt tegen ‘Eurabia’

Concreet voorbeeld van Ybeltje Berckmoes: een Nigeriaanse knul die hier een Nigeriaanse vrouw aan de haak slaat, twee kinderen verwekt, en dan de dienst uit gaat zitten maken terwijl zij zich een slag in de rondte werkt.

Nigeria is voor de helft christelijk, maar dat mag de pret niet drukken: dit betreft natuurlijk moslims, toch?

Ik denk dat we inmiddels wel mogen vaststellen dat de VVD het PVV-gedachtengoed steeds meer omarmt.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.