Dertien jaar jong: rondom de wereld in twee jaar

Laura Dekker gaat een rondreis rond de wereld maken. In haar eentje, per boot, en de tocht duurt twee jaar. Laura is dertien jaar. Ze is op een boot geboren en het zeilen zit haar in het bloed. In de papieren versie van het AD staat dat haar vader hoopt een volwassen vrouw terug te zien. Nederlandse meiden zijn te soft, en de wereld is hard. Dat zal haar klaarstomen voor het echte leven. Laura is een meisje van dertien dat doet wat alle kinderen doen, haar grenzen verleggen. En niet alleen nu. Op haar tiende ging ze al eens 6 weken alleen op pad en een paar maanden geleden zeilde ze alleen naar Engeland. Haar vader is een eikel. Een twee jaar durende wereldreis om een 'vrouw' van zijn dochter te maken. Twee jaar in haar eentje op een boot, op een leeftijd waarop belangrijke emotionele ontwikkelingen plaatsvinden die niet zomaar kunnen worden opgevangen door een internetverbinding en (onverwachte) tussenstops in vreemde havens. Begrijp me goed, kinderen moeten hun grenzen kunnen verleggen en er af en toe overheen gaan. Maar deze vader, die dit toelaat om zijn dochter - vroegtijdig - volwassen te laten worden, overdrijft. 'De wereld' is inderdaad hard, maar Nederland is niet 'de wereld', en al zeker niet voor kinderen. In Nederland groeien kinderen in relatieve beschutting op, en zo hoort het. Zo leren ze spelenderwijs het leven van volwassenes kennen, waarbij fouten gemaakt mogen worden. Deze vader stelt zijn kind moedwillig bloot aan gigantisch gevaren. Denk aan stormen en gevaarlijke havens waar je noodgedwongen moet aanleggen wegens averij, waarbij een fout direct kan leiden tot de dood. Dat is geen volwassenwordingsproces van je kind, maar onverantwoordelijk gedrag.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.