Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
PIEEEEP!
Theo Bor, baas van de Bond tegen Vloeken vindt dat vloeken en schelden op tv in Nederland, net als in de VS, moet worden weggepiept. Zijn uitspraken komen op het moment dat juist in de VS het vloek- en scheldverbod opnieuw wordt bekeken. Volgens de rechter daar is het verbod vaag en een onnodige beperking van de vrijheid van meningsuiting. Bor vindt dat onzin: “Wij staan ook achter vrijheid van meningsuiting, maar vloeken en schelden op tv kwetst christenen onnodig”.
Waarom schelden specifiek christenen zou moeten kwetsen is mij onduidelijk, maar Bor heeft zijn wetenschappelijk niet te verantwoorden conclusies al klaar: “Verbaal geweld mondt uiteindelijk altijd uit in fysiek geweld”. Aha, dus als ik maar vaak genoeg “godverdomme” roep sla ik iemand op z’n bek. Tegen zulke kleuterlogica kan niemand op.
Nee meneer Bor, vloeken helpt tegen pijn en vloeken helpt je stress te verminderen.
Daarnaast is het wegpiepen van scheldwoorden totaal onproductief. En om dat te illustreren een heel onschuldig Sesamstaat-filmpje. Of toch niet?
Bond tegen het vloeken-ergernissen
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag voor Rubenski, atheïstisch weblogger, over de Bond tegen het vloeken.
Wanneer je door de stationshallen van Amsterdam Centraal dwaalt, kunnen ze je niet ontgaan: de posters van de Bond tegen het vloeken. Vroeger werd opgeroepen om geen naprater te worden ? vloeken was kennelijk aangeleerd ? nu luidt de boodschap dat als er een vloek valt, er iets breekt. Persoonlijk wind ik me nogal op over deze betuttelende christenpropaganda. Oproepen tot respectvol taalgebruik, prima, maar hou het geloof er alsjeblieft buiten.
Het zou té makkelijk zijn om mijn persoonlijke frustraties en problemen met de christelijke boodschap van de Bond te verpakken in een venijnig stukje. In plaats daarvan belde ik de Bond op en stelde de directeur, Rijk van de Poll, enkele vragen. Wat wil de Bond nu precies? En komt de Bond ook op voor bijvoorbeeld gekwetste moslims?
Wat is de doelstelling van de Bond tegen het vloeken?
De Bond is in 1917 opgericht, en stelt zich tot doel om het vloeken te bestrijden. Onder vloeken wordt vooral verstaan het misbruiken van de naam van god. Deze naam is heilig en heeft veel betekenis voor gelovigen. Misbruik van de naam van god kwetst hen, iets wat voor veel ongelovigen vaak moeilijk te begrijpen is. De Bond probeert mensen te overtuigen dat sommige dingen die zij zeggen kwetsend kunnen zijn voor anderen. Om dit te bereiken geven wij voorlichting op scholen en organiseren wij postercampagnes.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.