Topvrouw gewenst

Het Europees parlement pleit voor meer topvrouwen. Uit oogpunt van eerlijkheid is dat logisch, maar leidt dit ook tot beter, ethischer bestuur? Het Europees Parlement maakt serieus werk van de ambitie meer vrouwen in topfuncties te benoemen, zo meldde het dagblad Trouw onlangs. De benoeming van de Luxemburger Yves Mersch tot directielid van de Europese Centrale Bank werd dan ook door het Europarlement vooralsnog tegengehouden. Reden: hij is een man. Nu valt het niet te ontkennen dat er aanzienlijk minder vrouwen in topfuncties werkzaam zijn dan mannen. Volgens cijfers van de Europese Unie is op dit moment 13,7 procent van de leden van de raden van bestuur in de 27 lidstaten vrouw. Dat percentage is absurd laag.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 08-11-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Vrouwenquotum

SaillantLOGOEen verplicht vrouwenquotum om meer vrouwen in topposities te krijgen werkt uiteindelijk contraproductief.

EU-commissaris Viviane Reding (Justitie), die van de Tweede Wereldoorlog, dreigt bedrijven met een wettelijke verplicht minimumaantal vrouwen in de Raad van Commisarissen (nu.nl / Welt.de). Reding wilt in 2015 tenminste 30% van de Raad van Commissarissen uit vrouwen bestaat. In 2020 moet dat zijn gestegen tot 40%. Als de EU-commissaris in 2011 nog geen verbetering ziet dan zal ze het afdwingen met een verplicht vrouwenquotum.

Positieve discriminatie is mijns inziens niet handig om achterstanden weg te werken. Los van het feit dat de gemiddelde ambitie en verwachtingen van een carrière voor mannen en vrouwen wel eens structureel zou kunnen verschillen, is het voor positief gediscrimineerd personeel vaak extra lastig om zich te bewijzen. De positief gediscrimineerden, oftewel: mensen die die plek niet hadden bereikt zonder een voorkeursbehandeling zullen eerder erop worden aangekeken als er fouten gemaakt worden. Het wekt argwaan en jaloezie in de hand.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Brussel pakt Roma-beleid Frankrijk aan

“Dit is een situatie waarvan ik dacht dat Europa die niet meer zou meemaken na de Tweede Wereldoorlog” stelt Eurocommissaris Viviane Reding (Justitie en Mensenrechten) vandaag in een persconferentie waarin Brussel de oorlog verklaart aan de Roma-uitzettingen in Frankrijk. Volgens Reding is het Roma-beleid van de Franse regering een schande. Ze reageerde hiermee op een uitgelekte brief waarin de Franse minister van Binnenlandse Zaken stelt dat de ontruimingen van de illegale kampementen in de eerste plaats tegen Roma als groep zijn gericht. Brussel zal binnen twee weken tegen Frankrijk een procedure bij het Europese Hof starten. Groepsstraffen in Europa dat mag niet. Ziet u de paniekogen in de PVV fractiekamer al?

Een historisch moment in de Europese geschiedenis. De Europese Unie toont waarom ze is opgericht: “dit nooit meer”. Dat Frankrijk als bakermat van de EU nu de toorn van deze Unie opzich heeft gelaten mag très ironique heten. Ter afsluiting nog een fraai beschaafd citaat van de Eurocommissaris in de taal die zich hier zo goed voor leent: “La commission est gardienne des traités, et cela est l’un des fondements de l’Union européenne” (LeMonde). Zo die zit!

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.