Links zuur? De zuurgraad van de Nederlandse politiek berekend

Het is tegenwoordig heel eenvoudig. Alles wat links is, is zuur. Punt. En alles wat je niet zint is links. Rechters, politici en kogels, links. En zuur. Maar hoe objectief is dat? Natuurlijk kan je zo'n blogje als GeenCommentaar makkelijk categoriseren. Je hoeft de voorpagina maar door te nemen, en het linkse vitriool spat van het scherm af. Simpel. GeenCommentaar is links. En zuur. Maar hoe zit dat eigenlijk met de politieke partijen? Dat is niet zo makkelijk te bepalen, toch? Hoe zuur zijn ze echt? GeenCommentaar besloot dat te onderzoeken door middel van een *kuch* op en top wetenschappelijke methode: Google. Vergelijk hoe vaak partijen voorkomen in combinatie met de termen blij, boos en woedend, bereken een coëfficiënt en je hebt de officieuze zuurgraad van de partijen. En wat blijkt?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.