Timmermans: Van Rompuy te weinig oog voor gebrek draagvlak EU
, door
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
De Arabische Revolutie als Europees miljardenproject
, door
ANALYSE - De EU schenkt een flinke som geld aan Egypte om de democratie aldaar te bevorderen. Maar president Morsi en zijn Moslimbroederschap hebben een heel ander beeld van democratie dan wij.
Vorige week maakte Herman van Rompuy, president van de Europese Raad bekend dat Europa vijf miljard Euro zal investeren in het Egyptische “democratiseringsproces.” Vanzelfsprekend won de PVV de strijd om de krantenkoppen die daarna losbarstte met “gotspe” “collaboratie met islamofascisten” en “antisemieten.” Met zulke strijdtaal concludeerden tegenstanders dat Geert don Quichot weer eens windmolens zag. En zo ging de kwestie snel voorbij zonder dat we veel wijzer werden over dit toch aardig gigantische bedrag. Een bedrag volgens de EU al dit jaar wordt uitgegeven. Of eigenlijk: weggegeven.
Europa transparant
In november had de Europese Raad bij monde van buitenlandchef Catherine Ashton al vijf miljard toegezegd tijdens haar bezoek aan Egypte. Dat geld werd later die maand onderdeel van discussie vanwege de zorgen om de onlusten in het land en de ongrondwettelijke maatregelen van president Morsi. Van Rompuy zei later dat hij over hetzelfde bedrag als dat van Ashton sprak. Dus er was niets nieuws onder de zon. Maar: Ashtons vijf miljard was puur bedoeld om de Egyptische economie te steunen. Van Rompuys vijf miljard is er voor het idealistische doel van het “democratiseringsproces.” Dus er is wel degelijk wat veranderd. Waarom weten we niet. Zoals we ook niet weten of het hier grotendeels leningen betreft of giften.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Proefballonnetje van Barnier
, door
Ik behoorde bij die groep naïevelingen die dacht dat met het Lissabon-verdrag de EU één president zou krijgen. Het bleek er één extra te zijn. Want naast president Van Rompuy die de europese toppen voorzit, hebben we nog steeds elk half jaar een nieuwe ‘presidency’ verzorgd door een EU lidstaat (nu Hongarije) en niet te vergeten president Barroso van de Europese Commissie. Dat is voor ons Europeanen al niet te doen, voor het buitenland is het al helemaal een potpourri, zeker als je op internationale fora, zoals de G20, zowel Van Rompuy, Barroso als een handvol Europese regeringsleiders ziet lopen. (En dan laat ik voor de ‘Hoge Vertegenwoordiger’ en de president van de eurolanden maar even buiten beschouwing.) Is dit nu het antwoord op Henry Kissingers beroemde vraag wie je moet bellen als je Europa aan de lijn wilt hebben?
Gelukkig hebben we eurocommissaris Michel Barnier (Interne Markt) nog. Gisteren (Europadag!) gunde hij de toehoorders van de Humboldt universiteit een kijkje in zijn Europese droom waarin één president zowel de Raad als de Commissie voorzit. Deze man of vrouw zou door de EU regeringen worden voorgedragen, en door een ‘congres’ bestaande uit Europees Parlement en nationale parlementariërs worden gekozen. Het zal de Europese democratie ten goede komen: de EU krijgt één ‘gezicht’ en die mogen ‘we’ nog kiezen ook.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.