KRAS | Tien jaar

In zijn diepste vezels was hij altijd een Unileverman gebleven. Of je nu een racist was of een mocro, een zelfbewuste homo of een hardwerkende suburbanite met een Opel en een doorzonwoning, zeep en margarine had je toch nodig - en hij was er om die aan de man te brengen. Niet omdat de marge op de Glorix en de Bertolli zo lekker aantikte, maar gewoon uit dienstbaarheid. En als het zo uitkwam, wilde hij ook best een xenofoob of multiculti-praatje met je aanknopen. Kwestie van fatsoen. Tien jaar had hij deze functie nu al, geduldig lachend, iedere roep om visie of leiderschap luchtig wegwuivend. De laatste tijd leek het gemor luider te klinken, maar uit de zetelwinst in de peilingen kon hij afleiden dat dit schijn was. De mensen wilden wel meer vezels en minder vet eten, maar als ze voor het schap stonden kozen ze toch de Magnum. Die rekende hij dan tevreden af, en als hij een wat strengere bui was, gaf hij het dringende advies ook eens aan rijstwafels te denken.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten
Foto: IFPRI -IMAGES (cc)

Afrika moet zelf voor zijn eten zorgen

, door

OPINIE -  ‘Afrika heeft grote agrobedrijven nodig,’ kopte het interview met Rabobank-analist Justin Sherrard  afgelopen dinsdag in Trouw. Jasper van Dijk en Eric Smaling, parlementariërs van de SP, hebben hun twijfels of grote multinationals wel zo goed zijn voor Afrika.

Het interview met Rabobank-analist Justin Sherrard (Trouw, 22 oktober) vestigt de aandacht op het groeiende handelstekort van Afrikaanse landen op het gebied van landbouwproducten. Op mondiale schaal is de scheefgroei inmiddels erg groot. Dat de (droge) landen van het Arabisch schiereiland forse netto importeurs zijn ligt voor de hand, maar ook China, Zuid-Korea en Japan geven jaarlijks per saldo tientallen miljarden dollars uit aan de import van landbouwproducten. De Verenigde Staten, Australië, Argentinië en Nederland staan nadrukkelijk aan de andere zijde van dit deel van de handelsbalans.

Het feit dat de savanne in Zuid-Amerika in snel tempo verandert in één groot sojaveld is voor een groot deel toe te schrijven aan de groeiende voedselbehoefte van China. Grote delen van Afrika lijken wat betreft landschap, regenval en bodemvruchtbaarheid op Zuid-Amerika en je zou ze inderdaad als ‘ongebruikt landbouwareaal’ kunnen betitelen, zoals Sherrard doet. De vraag is of Afrika gebaat is bij een zoete inval van de multinationals die Sherrard noemt. Met de regelmaat van de klok wordt namelijk melding gemaakt van schrijnende gevallen van landroof, waarbij grote arealen land op ruwe wijze worden omgetoverd tot plantages, met verwoesting van de bodemvruchtbaarheid en verdrijving van lokale bewoners tot gevolg.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-10-2022

Unilever ontploft, wat nu Albert Heijn?

, door

Hoe het toch kan verkeren. Nog maar een week of zeven geleden kwam AH met veel aplomb met een melding naar buiten: de kip in zijn schappen bleef afkomstig uit het “reguliere segment”–lees: plofkip. Het “alternatieve segment”–lees: minder mishandelde kip–zou volgens AH onvoldoende aanvoer garanderen om te kunnen voldoen aan de vraag van de vele kiplustige klanten van ’s lands grootste grutter. Ik noemde het destijds al kul, maar had geen idee hoe snel ik gelijk zou krijgen.

Eergisteren maakte namelijk voedingsgigant Unilever bekend te zullen stoppen met het verwerken van plofkippen. Vanaf 2013 worden de kipknakworsten van het bedrijf gemaakt van kippen die meer (buiten)ruimte hebben, een gezondere groeisnelheid hebben en vrijwel geen antibiotica krijgen. Andere producten volgen later.

Daarmee dreigt AH van een “reguliere kipverkoper” op heel korte termijn in een geïsoleerde zonderling te veranderen, die nog slechts in het schimmige dieronvriendelijke gezelschap verkeert van toko’s als McDonald’s, Olvarit en Struik. En–laten we eerlijk zijn–van het gros van de andere supers van Nederland.

Desondanks voor AH een bizarre situatie, dat in de versafdeling de slechtst mogelijke kip ligt, terwijl in de schappen met verwerkte voedselproducten de betere kip te vinden is. Benieuwd hoe de consumenten daarop reageren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Registratie octrooien geeft Nederlandse kenniseconomie onterecht hoge positie

, door

De Nederlandse economie zou internationaal hoog scoren op innovatie. Uit het het rapport Octrooitoppers van het Ministerie van Economie, Landbouw & Innovatie blijkt immers dat Nederland een aandeel van 3,6 % in de totale mondiale geoctrooieerde innovatie heeft. Over de negen topsectoren die door de politiek in een bevoorrechte positie worden gemanoeuvreerd ligt dat percentage zelfs nog iets hoger: 4,2%. In de sectoren voeding en high-tech is Nederland een ware wereldkampioen, daar claimt het respectievelijk 8,8 en 4,2% van alle geoctrooieerde innovatie. In Nederland -met haar hoogopgeleide bevolking- worden dus relatief veel ‘slimme dingen’ bedacht die de mensheid vooruit helpen, zou je uit bovenstaande cijfers kunnen concluderen. Of toch niet?

Neen, deze geoctrooieerde innovatie vindt hoofdzakelijk plaats bij multinationals: DSM, Unilever, Philips. Bedrijven met kantoren en laboratoria over de hele wereld. Dat deze octrooien uiteindelijk aan Nederland worden toegeschreven komt omdat het hoofdkantoor van deze multinationals in Nederland staat, iets wat voor Unilever zelfs nog valt te betwisten. Het economie-blog OnzeEconomie maakte een eenvoudig rekensommetje waar het keek naar de geografische verdeling van het personeel bij Nederlandse multinationals over haar buitenlandse vestigingen en kwam tot de conclusie dat maar een beperkt deel van geoctrooieerde innovatie kan worden toegeschreven aan de Nederlandse kenniseconomie. Veel van de Nederlandse octrooien, mogelijk de helft, zijn ‘ not invented here’.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Becel nog lang geen 50 jaar goed

, door

“Becel, al 50 jaar goed voor hart en bloedvaten”, jubelt Unilever in zijn reclame voor dit broodsmeerseltje. Maar de Reclame Code Commissie steekt een stokje voor de juichkreet. “Misleidend en onwaar”, luidt de uitspraak op een klacht van een consument.

De uitspraak (van 28 april jl.) is definitief, want de beroepstermijn van 14 dagen is inmiddels ruimschoots verstreken. Hoewel de Reclame Code Commissie een zgn. “autodisciplinair” orgaan binnen het reclamewezen is en als zodanig geen bindende uitspraken doet, is het wel zeker dat Unilever zich zal conformeren aan de aanbeveling om niet langer met de gewraakte slogan te adverteren.

Op zich een interessante casus. In de beginjaren van het product bevatte Becel een relatief grote hoeveelheid transvetten (ca. 7%). Volgens de huidige inzichten zijn transvetten nadelig voor hart en bloedvaten. Daarnaast bevatte Becel geruime tijd wel een grote hoeveelheid linolzuur (omega-6), maar weinig tot geen alfa-linoleenzuur (omega-3), terwijl sindsdien het inzicht is gegroeid dat een te grote inname van omega-6 de opname van het eveneens noodzakelijke omega-3 verhindert.

Becel verweerde zich met te stellen dat ook in de beginjaren Becel in elk geval gezonder was dan andere margarines, boter of reuzel en dat de claim relatief moet worden bezien. De RCC veegde dit verweer van tafel: beter betekent nog niet goed.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Kritiek op gokken met voedsel

, door

“One of the main things in food inflation is that it has attracted the speculators for short-term profit at the expense of people living a dignified life” (Telegraph)

Unilever CEO Paul Polman bekritiseert speculanten die de afgelopen jaren naar de voedselmarkt zijn getrokken en kortetermijnwinst maken, over de rug van de ‘gewone’ consument. Polman heeft onlangs gesproken met eurocommissaris Michel Barnier (interne markten) over de mogelijkheden om speculanten te verplichten om hun posities te openbaren. Speculatie in goederen drijft (onnodig) de prijs op en staat los van de factoren die werkelijk het aanbod danwel de schaarste beïnvloeden: voorraden, droogten en overstromingen. Bij hard commodities als goud, ijzer en zilver heeft dit (slechts) een indirect effect op het leven van mensen. Maar bij soft commodities als graan, koffie en soja heeft direct consequenties voor het dagelijks leven, met name voor mensen in ontwikkelingslanden die een relatief groot deel van hun inkomen kwijt zijn aan eten. Uit een onderzoek van de Universiteit Utrecht in opdracht van de Triodos Bank naar de koffiemarkt bleek dat sinds 2004 de prijsontwikkeling in toenemende mate door speculatie wordt bepaald. Voor andere soft commodities is dat niet veel anders. Het record dat in december werd gebroken is naast misoogsten door droogte en overstromingen dan ook voor een groot deel aan speculatie te wijten.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Consumer goods industry announces goal of zero deforestation in Cancun

, door

Hieronder staat het derde artikel van Sargasso gastblog: Mongabay.com. De Board of Consumer Goods Forum (BCGF) waar multinationals als Coca Cola en Unilever lid van zijn heeft op de klimaattop in Cancun toegezegd te streven naar nul ontbossing in 2020 bij de productie van o.a. soja, palmolie, vlees en papier. Het originele artikel staat hier. Met dank aan: Rhett Butler.

While governments continue to stall on action to cut greenhouse gas emissions worldwide, global corporations are promising big changes to tackle their responsibilities. The Board of Consumer Goods Forum (BCGF) has approved a resolution to achieve net zero deforestation by 2020 in products such as palm oil, soy, beef, and paper. Announced yesterday at the UN Climate Summit in Cancun, the BCGF has stated the goal will be met both by individual actions within companies and collective action, including partnerships with NGOs, development banks, and governments. With such giants as Walmart, Unilever, Carrefour, and General Mills, BCGF is made up of four hundred global consumer goods manufacturers and retailers totaling over $2.8 trillion in revenue.

“We are in Cancun to lend our support to this monumental but essential task of creating solutions that lead to a low-carbon world,” said Muhtar Kent, CEO of Coca-Cola and co-chair of the BCGF. “The initiatives that our industry announced today are good examples of the kind of bold and positive action that will be needed to move the needle in combating climate change.”

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Volgende