Twente Archives - Sargasso

Lijsttrekkers scoorden slecht in grote steden, Limburg en Twente

7 oktober 2012 , 08:00 , door Dimitri Tokmetzis

ANALYSE - In de grote steden, de Antillen, Limburg en Twente deden de lijsttrekkers het relatief gezien niet goed tijdens de afgelopen Tweede Kamerverkiezingen. Landelijk ging 81 procent van de stemmen naar een lijsttrekker, maar in deze gebieden kwamen de gezamenlijke kopstukken soms niet verder dan 70 procent.

Dat blijkt uit een analyse van de verkiezingsuitslagen per kandidaat per gemeente van 2010 en 2012. We hebben de stemmen voor alle lijsttrekkers bij elkaar opgeteld.

Ook de kiezers in Twente liepen duidelijk minder warm voor de lijsttrekkers dan de gemiddelde Nederlander. Gemeenten als Tubbergen (68 procent) en Haaksbergen (70 procent) zijn wat dat betreft exemplarisch voor de gehele regio. De meest voor de hand liggende verklaring ligt bij de VVD en het CDA. Een van de kopstukken van de liberale partij, Henk Kamp, komt namelijk uit Hengelo. Bij het CDA wist Pieter Omtzigt, die op een onverkiesbare 39ste plek op de kieslijst was gezet, veel stemmen te halen in Twente. Vooral Twentse afdelingen van het CDA hadden namelijk een campagne opgezet om Omtzigt te steunen. Met bijna 37.000 voorkeursstemmen haalde de CDA’er een zetel.

Ook valt op dat dezelfde regio in 2010 nog wel trouw was aan de lijsttrekkers. Een gemeente als Dinkelland, waar in 2012 slechts 71 procent van de mensen op de lijsttrekker stemde, zat in 2010 met 83 procent nog keurig rond het landelijk gemiddelde. Het eerder genoemde Tubbergen is de sterkst veranderde gemeente van Nederland. Hier stemde in 2010 eveneens 83 procent op een lijsttrekker. Daar is nu dus 15 procent vanaf.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Groot durven denken

3 mei 2010 , 13:00 , door Danny Jouwe

FC Twente is kampioen geworden door het lef om ondanks het feit dat je ‘uit de provincie komt’ toch groot te denken.

Twente wordt voorgesteld als een zuinige kampioen. Waar Ajax 106 doelpunten scoorde en 14 wedstrijden op rij won, was dat – o grootstedelijke verbijstering – nog niet genoeg. Twente schopte er slechts 63 in maar eindigde gewoon met een wedstrijdpuntje meer – ja bedankt, en we blijven gewoon nuchter hoor. Maar alleen maar nuchterheid is geen verklaring. Nuchterheid is namelijk helemaal niet schaars in Nederland.

Nee, het gaat om groter durven denken. Kijk maar eens naar enkele belangrijke feiten. In 2008 ging het Arke Stadion van zo’n 13.000 naar 24.000, ongeveer een verdubbeling. Er zijn uitbreidingsplannen naar 40.000 plaatsen en mocht dat WK van 2018 er komen dan heeft de gemeente Enschede zich alvast als kandidaat speelstad aangemeld, waarbij een van de eisen een stadion met minimaal 44.000 zitplaatsen is. En dan te bedenken dat er ooit mensen waren die zich afvroegen of ze dat Arke Stadion wel vol zouden krijgen. Ook schroomde FC Twente er niet voor om met het aantrekken van Steve McLaren gewoon de beste trainer in huis te halen die ze maar krijgen konden. Hoezo klein denken? En deze McLaren schroomde niet om op belangrijke momenten een in de begeleiding van topsporters ervaren sportpsycholoog te laten invliegen. En nee, zo gewoon is dit niet bij andere voetbalclubs in het land van ‘doe maar gewoon’.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomerquote – Heroïek en dynamiek

11 augustus 2008 , 10:00 , door Carlos

Het familiewapen van de Duponts was een op één poot staande vogel, terwijl het wapen van de Spenglers een geknotte stam was met een distel en een roos. Hollandse braafheid ja, bij Gabriella bestond het familiewapen uit een man te paard in volle galop die met één hand het afgehakte hoofd van een Ottomaan in de lucht hield en in het andere een kromzwaard. De bloedrruppels vlogen vanonderen het besnorde hoofd in het rond. Ik werd altijd vrolijk als ik haar familiewapen zag: een beetje heroïek en dynamiek, dat hielp je de dag door.

De wet van Spengler (Jaap Scholten) beschrijft de excentrieke familiegeschiedenis van Spengler-broers. De Spenglers waren ooit rijke textielindustriëlen uit het Twentse dorpje E. maar tegenwoordig rest vooral vergane glorie. Een van hen trouwt eind twintigste eeuw met de Roemeense Gabriella. Samen met deze post-aristocratische vrouw betrekt hij een oud familiehuis in het post-communistische Roemenië.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.