De laatste sigaret

Afgelopen week is de nieuwe tabakswet in Nederland ingegaan, de wet die akelige plaatjes op sigaretverpakkingen verplicht stelt. Wat weinig mensen weten is dat ook aan e-sigaretten via deze wet een streng regime is opgelegd: geen reclame, elke verwijzing naar ‘gezonder’ of zelfs ‘minder schadelijk’ moet worden vermeden, webshops moeten vette waarschuwingen naast hun dampwaren vertonen, enzovoorts. Verschillende dampwinkels in Nederland hebben het bijltje er al bij neergegooid. Intussen komt het ene na het andere positieve rapport over dampen van de persen.

Foto: Denni Schnapp (cc)

Verbod op gezond

COLUMN - De EU debatteert op 7 oktober over de e-sigaret. Moet die voortaan onder de tabakswet vallen, onder de medicijnwet, of – per amendement – wellicht onder de ‘gewone’ consumentenwet? De inzet van het debat: de verkoop van e-sigaretten beperken.

Maar dat is raar. De e-sigaret – gebruikers spreken overigens liever over een ‘verdamper’ – is honderd keer gezonder dan ouderwetse sigaretten.

Aan een verdamper komt geen verbranding te pas, alleen verhitting. Er zit geen tabak in, geen teer, noch een van de andere circa 400 toevoegingen die roken zo gevaarlijk maken. Wie dampt, verbruikt voornamelijk propyleen gycol, een vloeistof die volop in voedingsmiddelen en medicijnen zit. Ook de toegevoegde smaakstoffen zijn standaardproducten, uit en te na getest, en veilig bevonden.

Ja, in veel dampvloeistoffen zit nicotine. Maar nicotine sec – zonder tabak, zonder verbranding – is ongeveer even schadelijk als cafeïne. En koffie is niet onderhavig aan enige EU-richtlijn. Waarom zou je dampen dan wel aan stringente wetgeving onderwerpen?

Dampen onder de tabakswet laten vallen, is idioot: aan dampen komt immers juist geen tabak te pas. Dampen onder de geneesmiddelenwet laten vallen, is al even mal. Het betekent dat het gezondere alternatief aan strengere regels wordt gebonden dan de ouderwetse, ziekmakende tabak is. Bovendien behelst deze aanpak de dood van alle webwinkels die momenteel dampspullen verkopen. Zij zijn immers geen gecertificeerde apotheek.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Regiorechtspraak en rammelende wetgeving

Zit je met je dranklokaal per ongeluk in het norse noorden, dan wordt de kachel met je aangemaakt door het plaatselijk rechtscollege. Komen de asbakken in het larmoyante zuiden op de bar, dan is het victoria kraaien en word je als eenmanszaak tot tweemaal toe in het gelijk gesteld.rookverbod Tot zover dus de regiorechtspraak in dit landje. Één ding staat nu wel vast: de wetgeving tot handhaving van het rookverbod rammelt aan alle kanten.
En je hoefde geen briljant jurist te zijn om al bij de instelling van het rookverbod, juli vorig jaar, te voorspellen dat Ab Klink weer eens een staaltje van falend overheidsbeleid in de markt had gezet. De gang van zaken lijkt sterk op het paddoverbod, waarbij schimmels die spontaan in je tuin groeien ineens tot een veroordeling kunnen leiden wegens het bezit van illegale drugs.
Terug naar het rookverbod in de horeca. Of liever gezegd: de wettelijke eis in de Tabakswet dat het personeel rookvrij moet kunnen werken. Dus rookruimtes toegestaan. Voor eenmanszaken (die geen personeel hebben) is het in een apart besluit geregeld: daar moeten eigenaren een rookverbod instellen en handhaven. Het hof in Den Bosch stelt nu dat die eis niet op de Tabakswet is gestoeld. Kortom: Klink meet met twee maten en rechtbanken oordelen diametraal verschillend over de uitleg van die wetgeving…