Twitter, de stem van het volk?

Twitter wordt in de media vaak ingezet als een graadmeter voor publieke opinie. Maar geeft Twitter echt een goede indruk van de stem van het volk? Een statusupdate op Facebook, een tweet over je favoriete tv-programma, navigeren met Google Maps. Overal laten we een digitaal spoor achter, een spoor dat erg geliefd blijkt voor de media. Bijna elk live tv-programma betrekt Twitter in de uitzending om te laten zien “wat het publiek denkt”. Hoe komt het dat Twitter vaak gebruikt wordt om een verhaal te vertellen en kan je wel een verhaal op informatie van Twitter baseren? We zien het gebruik van Twitter vooral terug in programma’s met een entertainend doel, zoals bijvoorbeeld talentenjachten. Maar steeds vaker duikt Twitter-data ook op bij informatieve rubrieken. Zo was er tijdens de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen van de NOS regelmatig aandacht voor de tweets die betrekking hadden op de verkiezingen.

Door: Foto: Slava Murava Kiss (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Maar wat is je mening?

, door

Soms doe ik mee aan een enquête. Als het heel saai op het werk is en er geen moleculaire manipulaties gedaan kunnen worden die het einde der mensheid betekenen, maar er slechts projectvoorstellen geschreven moeten worden. Dan duw ik ter afwisseling graag mijn politiek-correcte elitaire linksekerkmening door de strot van de hardwerkende belastingbetaler.

Peil.nl, de huidige meningenmeetclub van klusjesmannenstalker Maurice de Hond, stelde mij onlangs deze vraag:

Vindt u het terecht dat de politie nog actie voert of moet men er nu slechts via onderhandelingen proberen uit te komen?

Mogelijke antwoorden:

– Ja
– Nee
– Weet niet/Geen mening

Ik heb er lang over nagedacht, maar ik denk dat ik eerst een tegenvraag moet stellen voor ik definitief kan antwoorden:

Is de vraag naar enquêtes om al die gratis krantjes en actualiteitenrubrieken te vullen zo groot, dat enquêtebureaus kunnen volstaan met broddelwerk of is deze vraag opgesteld door een slachtoffer van de Tweede Fase?

– Ja
– Nee
– Weet niet/Geen mening

Help me alsjeblieft.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.