Elf virusvrije landen

Op de dagelijkse ‘situation reports’ van de WHO zien we alle landen bijeen als slachtoffers van  het coronavirus. Alle landen? Nee, elf landen lijken de macabre dans te ontspringen. Het eerste rapport verscheen 21 januari en vermeldde vier landen (China, Japan, Zuid-Korea en Thailand) met in totaal 284 bevestigde gevallen en 6 overledenen. Met een gemiddelde van één per dag nam het aantal landen toe tot 30, totdat vanaf 25 februari het ineens een stuk sneller ging. Er kwamen tot 25 maart gemiddeld 6 landen per dag bij. De WHO had 190 landen en territoriale gebieden geregistreerd. Vanaf 25 maart vlakte de toename weer af tot zo’n 0,5 landen per dag. In mei zakte dat nog tot 0,1 per dag en met de bijschrijving van Lesotho op 14 mei staat de teller nu op 215 landen en territoriale gebieden. De enige landen die er nu (nog) niet bij staan zijn Kiribati, de Marshalleilanden, Micronesia, Nauru, Noord-Korea. Palau, Salomonseilanden, Samoa, Turkmenistan, Tuvalu en Vanuatu. Op twee landen na allemaal eilanden(groepen).

Door: Foto: Lisa (cc)
Foto: AK Rockefeller (cc)

Ode aan het onmeetbare

COLUMN - door Marcel Canoy

Het wordt tijd om het onmeetbare op het schild te heffen. Van onmeetbare dingen worden we vaak gelukkig; een gedicht, een lied, een aai over de bol of een gesprek. Jammer dat het onmeetbare vaak het kind van de rekening van boekhouders wordt. Boekhouders delen de lakens uit. Lakens die stinken naar cijfers.

Het onmeetbare kan in behoeftes voorzien die cijfers niet kunnen bieden. Eenzame ouderen willen een praatje, geen protocol. Mensen die buiten hun schuld in de financiële problemen komen willen gehoord en serieus genomen worden, geen vernederende sanering. Mantelzorgers willen rust en erkenning, geen standaard zorgplan waarin zij niet eens voorkomen.

Wie snapt het

Een pleidooi voor het onmeetbare is niet nieuw. Oscar Wilde stelde bijvoorbeeld al in 1892 dat een cynicus van alles de prijs weet, maar van niets de waarde. Elke kunstenaar snapt de waarde  van het onmeetbare sinds kunstenaars uitgevonden zijn. Zelfs Den Haag, het CPB en de meeste economen snappen het. Maar ze doen er te weinig mee.

Kennedy

Een politicus die de waarde van het onmeetbare inzag én er iets mee deed was Robert Kennedy:

…het bruto nationaal product houdt geen rekening met de gezondheid van onze kinderen, de kwaliteit van het onderwijs of het plezier in het spel. Het meet niet de schoonheid van poëzie, de kracht van het huwelijk noch de intelligentie van het publieke debat of de integriteit van ambtenaren. Het meet geen humor, moed en wijsheid, noch empathie of vaderlandsliefde. Het meet kort gezegd alles behalve de dingen die het leven waardevol maken.

Foto: Bas Bogers (cc)

Wanneer gaan er weer treinen rijden?

DATA - door Merlijn Staps.

Er gaat letterlijk geen dag voorbij zonder dat er ergens in Nederland een treinstoring is. Wanneer de treinen weer gaan rijden krijg je van de NS vaak niet te horen. Statistieken kunnen je wel helpen.

Wie regelmatig met de trein reist heeft het allemaal al eens meegemaakt. Seinstoring. Wisselstoring. Aanrijding met een persoon. Herstelwerkzaamheden. Hoewel 90% van de treinen op tijd rijdt, onthouden we vooral die keren dat het misgaat. Zoals die keer dat je uren op een station door moest brengen omdat er geen treinen rijden en een belangrijke afspraak miste.

Veel van de frustratie gaat hem zitten in gebrekkige communicatie. Wanneer er weer treinen gaan rijden, blijft meestal lang onduidelijk. Wel krijg je meestal snel de storingsoorzaak te horen. Vertelt dat je iets over hoe lang je nog moet wachten? Is een storing veroorzaakt door een defecte trein bijvoorbeeld sneller opgelost dan een seinstoring?

De website RijdenDeTreinen.nl houdt real-time alle verstoringen op het Nederlandse spoorwegnet bij. Dit zijn niet de “gewone” vertragingen van een trein die 5 of 10 minuten te laat is, maar grotere storingen waarbij het treinverkeer op een bepaald traject langer ontregeld is. Van de gemiddeld iets meer dan 10 dagelijkse storingen wordt bijgehouden waar ze door zijn veroorzaakt, hoe lang ze duren, en welke trajecten betrokken zijn.

Foto: Cyril Wermers (cc)

Hoge huurprijs door verhuring goedkoper segment

DATA - Eigenlijk is het een hondenbaan, die van ‘statisticus’. Zeker als het om woningmarktcijfers gaat. Ga maar na; NVM ligt al jaren onder vuur om de voor normale stervelingen onbegrijpelijke methodiek waarmee huizenprijzen worden berekend. Ook het CBS rekent zich suf aan de Prijsindex Bestaande koopwoningen, maar de meeste media hebben het liever over ‘de gemiddelde woningprijs’. Jammer alleen dat je aan een gemiddelde prijs he-le-maal niks hebt.

Ik moest daar afgelopen week aan denken, toen de cijfers van Pararius over de huurmarkt groot nieuws waren. Op basis van ‘het aanbod’ berekent Pararius de gemiddelde prijs van woonruimte. Of dit het onverhuurde of verhuurde aanbod betreft zie ik op de website niet zo snel terug.

Nu geloof ik direct dat wonen duurder wordt en zeker dat het duurder wordt om te huren. Immers willen ‘steeds meer‘ mensen huren. Maar met het berekenen van een simpel gemiddelde maken de onderzoekers / persberichtschrijvers van Pararius zich er wel heel makkelijk vanaf. Immers is de doorsnee lezer benieuwd of woningen duurder werden, niet of er verhoudingsgewijs meer dure woningen op de markt kwamen.

tehuurprkl

(bron: funda)

Precies dat is namelijk aan de hand – waar het aandeel beschikbare ‘goedkopere’ huurwoningen gestaag daalt, is afgelopen kwartaal een relatief forse stijging te zien van de beschikbare duurdere woningen. Deze twee factoren samen maken dat ‘de gemiddelde huurwoning’ in de ogen van Pararius dus duurder is geworden. In mijn ogen is vooral een groter deel van de goedkopere woningen bewoond geraakt, vanwege toegenomen vraag.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Grote borsten maken Sargasso populair

DATA - 10 jaar een website runnen, betekent ook 10 jaar statistieken verzamelen. Hoewel, in 2001 was dat vernuftige internet nog maar klein, bezoekers tellen leek toen nog niet zo belangrijk. Vanaf 2005 gelukkig wel. Ik ben eens in die cijferbrij gedoken, een vrolijkmakend klusje.

Sinds 2005 zit Sargasso in een lift die gestaag omhoog gaat. In oktober 2005 zaten we op 105.000 pageviews per maand. In augustus 2011 (onze drukste maand tot nu toe) waren dat er 403.000, een vervierdubbeling. De teller staat in totaal op 20 miljoen pageviews (en 10 miljoen unieke bezoekers).

Maar dat hadden er meer kunnen zijn. Veel meer! Op een aantal gedenkwaardige momenten begaf  de Sargassoserver het. De dag dat Sargasso twee Dutch Bloggies won bijvoorbeeld, op 11/12 maart 2006. 13 maart 2006 is daarom volgens de statistieken de drukstbezochte dag, met ruim 25.000 bezoekers. Vlak voordat Statcounter onze statisieken bij ging houden was er trouwens een nog grotere run op de site. NU.nl linkte toen uitgebreid naar een stuk van Sargasso. Geen journalist had namelijk zin om de Europese Grondwet helemaal uit te pluizen, Steeph vond dat wel de moeite waard en dat bleek wereldnieuws. Na 10 minuten begaf de sever het. Ten burelen van Sargasso wordt gespeculeerd dat we toen we 60.000 bezoekers per uur hadden kunnen hebben. Als, als, als…

Uw levensverwachting na Rutte I

Onze levensverwachting stijgt maar door, meldt het CBS. Voor pasgeborenen nam de verwachting sterk toe, voor 65-plussers uiteraard wat minder. Maar ook onder de ouderen is een stijgende trend waar te nemen. De kans dat een 65-plusser 100 wordt is de afgelopen tien jaar verdubbeld.
Goed om te lezen, want zo weten we ook of er een kans is dat het nog wat wordt met de vergrijzing.

DATA - Die kans op vergrijzing is één van de redenen waarom kabinet Rutte zo dapper bezuinigt. Het kabinet is er van overtuigd zo aan een solide toekomst te bouwen.  Die overtuiging had elk kabinet wel. Laten we eens de statistieken van het CBS naast de tijdlijn van de na-oorlogse kabinetten leggen..We zien dan dat er een continu stijgende lijn is, die echter wel wat dipjes en perioden van lage groei vertoont. Voor de details: ga naar dit exceldocument.

De levensverwachting steeg na kabinetten Beel I en  Drees I. De eerste jaren van wederopbouw leek een positieve invloed te hebben op de levensverwachting. Maar in de navolgende kabinetten, Drees II en III, stagneert de stijging. Bij mannen wat langer, dan bij vrouwen.
Voor vrouwen steeg de levensverwachting sterk onder de kabinetten De Quay en Marijnen. Maar voor mannen zag het er een stuk beroerder uit. Zulke dipjes zagen we ook onder de kabinetten De Jong en Biesheuvel. Pas onder Den Uyl steeg de levensverwachting voor mannen en vrouwen gestaag, een verschijnsel dat daarna alleen nog voorkwam onder Van Agt I, Kok I en Balkenende II en IV.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland – België: 7-1

Wat iedereen kan vaststellen: Nederland scoort op menig gebied stukken beter voor zijn mensen dan België. Dit volgens een Belgisch pdf-rapport. Voor een van Nederland houder als ik: prima nieuws, maar misschien moeten jullie Nederlanders die menen dat een fusie tussen een gedeelte België en het eigen land een goed idee is, toch maar weer eens op de zakjapanner gaan roffelen. Overigens is de pdf zelf een smulfeessie voor de tabellovers onder u.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nog even, en de dikkepraat begint weer

Deze eerste week van het jaar is traditioneel de tijd van de goede voornemens. Je kunt besluiten te stoppen met roken, wat aardiger te zijn voor de buren of wat minder tijd voor je werk en wat meer voor je gezin te nemen. Voornemen nummer één blijkt echter al sinds jaar en dag hetzelfde: afvallen, als we tenminste de marktonderzoekers mogen geloven. De dieetindustrie lijkt ook een goed voornemen te hebben: daar zoveel mogelijk een slaatje uit slaan. 

Meestal mogen we na de feestelijkheden nog één weekje bijkomen, en dan beginnen de onderzoeken weer over elkaar heen te rollen, over hoe veel te dik we onszelf wel niet vinden  en hoeveel we wel niet willen afvallen. En omdat de mens een kuddedier is, tijgen we in dichte drommen richting sportschool, schaffen we het zoveelste afvalboek aan (een term die een leuke en vaak maar al te ware dubbelzinnigheid in zich draagt) en houden we in de buurtsuper de ogen open voor de stickertjes “Ik kies bewust” of andere klavertjes. Want “we” zijn te dik en daar moeten “we” snel iets aan doen.

Het mooiste voorbeeld van hoeveel te dik we dan wel zijn volgens de enquêtes van de dieetbusiness kregen we twee jaar geleden. Op 8 januari 2008 slingerde msn.nl onder het motto ‘Frisse Start’ het bericht de wereld in dat Nederland collectief liefst 318.470 kilo wilde afvallen. Tientallen media namen het bericht over, zodat je er niet naast kon kijken. Meestal stond de term ‘318 ton’ in een vette kop. Logisch: 318 ton, het was me nogal niet niks.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende