De invloed van de spindoctors

Met het vorige week zondag gepresenteerde Haagse Fluisteraars van Nieuwspoortvoorzitter en VN-columnist Max van Weezel hebben we binnen een jaar de beschikking over twee publicaties die de maakbaarheid van de Haagse politiek van binnenuit beschrijven. Waar Joris Luyendijk zich in zijn Je hebt het niet van mij, maar… vooral richtte op de invloed van lobbyisten en media op de ´vierkante kilometer rond het Binnenhof`,  lijkt Van Weezel in de PA´s (politiek adviseurs) een grote bedreiging van een zuiver politiek spel te zien, en bovendien één van de oorzaken voor de val van Balkenende IV. Aan de hand van onder meer gesprekken met hoofdrolspelers toont hij hoe de politieke communicatiesector zich in de laatste jaren als een inktvlek over het Binnenhof heeft verspreid. Na een korte inleiding waarin hij een aantal kabinetten en kabinetsformaties uit de afgelopen vijftig jaar behandelt, komt hij via de kabinetten-Balkenende I, II en III, al snel uit bij het meest recente samenwerkingsverband tussen CDA en PvdA (22 februari 2007 – 20 februari 2010). Juist in dit kabinet is de rol en invloed van de politiek adviseurs het duidelijkst zichtbaar.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 24-10-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spindoctors: Nederland loves Mark Rutte!

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Chris Aalberts, dat eerder verscheen op zijn eigen weblog.

Mark Rutte (Foto: Wikimedia Commons/Nick van Ormondt)

Nog even en we hebben na een eeuw weer een liberale premier: Mark Rutte. De man werd al meerdere keren afgeschreven: hij won ooit nipt de lijsttrekkersverkiezingen van de VVD, en moest bij Rita Verdonk’s vertrek uit de VVD een flinke partijcrisis bezweren. Zijn peilingen waren altijd zeer beroerd, maar nu is hij terug. Hij overtuigt niet alleen de VVD-partijelite, maar ook heel Nederland. Mark is jong, vlot, belezen, kundig en charismatisch. Hij zal Nederland wel door de economische crisis leiden, en grote groepen Nederlanders geloven daarin, harde ingrepen in de sociale zekerheid of niet.

Job Cohen
Wat jammer nou voor Job Cohen. Hij was een alom gerespecteerd burgemeester en de hoop van Nederland, toen hij twee maanden geleden werd aangekondigd als nieuwe PvdA-leider. Heel Nederland zuchtte van verlichting dat een nieuwe leider was opgestaan. Een grote golf van enthousiasme overspoelde Nederland en internet, waar sociale netwerksites als paddenstoelen uit de grond schoten om Job in zijn overwinningstocht naar het torentje te ondersteunen. Na acht jaar Balkenende had Nederland op dit moment gewacht: verlossing.

Maar nu is alles ineens anders: Mark lijkt met de eer te gaan strijken en Job lijkt plotseling een slechte keus. Job kent zijn cijfers niet, en maakt daar in debatten ongemakkelijke grapjes over. Job daagt Wilders bij een televisiedebat uit, om datzelfde debat vervolgens van hem te verliezen. Job hakkelt en struikelt over zijn eigen woorden, wordt boos op Wilders, en past elke keer zijn programma aan, waar hij vervolgens weer spijt over moet betuigen. Al met al niet erg vreemd dat Nederland binnen twee maanden helemaal klaar is met Job.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.