Bos met whiskey

Een week geleden ging de telefoon. Niet mijn mobiele toestel, maar het zwarte plastic kastje dat aan het uiteinde zit van onze vaste lijn. Ik hoor het geluid zo zelden dat ik altijd even moet nadenken welk apparaat mijn aandacht probeert te trekken. Ik nam op en noemde mijn naam. Er volgde een korte stilte, een toon, en toen een vrouwelijke computerstem die vertelde dat iemand een sms-bericht had gestuurd naar dit nummer. Ze las het nummer op van de afzender. Ik herkende het niet, maar dat zegt weinig. Het enige nummer dat ik uit mijn hoofd ken is dat van mijn ouders, omdat ik dat al dertig jaar bel. Al bel ik het vaker niet, zo hebben mijn ouders wel eens opgemerkt.            Als twintiger belde ik ongeveer met de frequentie van de Elfstedentochten. Tijdens een van die gesprekken vroeg mijn vader of ik een foto wilde opsturen, zodat ze zouden weten hoe ik er uitzag. Dat vond ik een redelijk verzoek, maar het bleek een grapje te zijn. De computerstem werkte hakkelend het sms-bericht af. Alleen flarden kon ik volgen. Er was een “we” die in het bos lekker aan de whisky zaten en alles was goed. Toen werd de lijn verbroken. Ik vroeg mijn vrouw of ze iemand kende die in het bos aan de whisky zat. Ze keek me aan alsof ik haar een moord in de schoenen probeerde te schuiven. Een paar dagen later ging weer de telefoon. Opnieuw de stilte gevolgd door de computermevrouw. Het nummer herkende ik nog steeds niet. Deze keer kon ik niets volgen van de korte boodschap. Ik voelde een lichte paniek. Iemand probeerde hier te communiceren. Waarschijnlijk niet met ons, maar toch. Ik wist echter geen manier om het bericht te laten herhalen. Vandaag ging weer de telefoon. Nu hoorde ik: “Hallo lieverds, we zijn weer veilig geland. We zien jullie zondag bij pappa’s verjaardag.” Dat was het dus. Ouders die hun kinderen probeerden te bereiken, vanuit een bos met whisky. Ze hebben geen antwoord van hun kinderen gehad. En dat was precies wat ze hadden verwacht, vermoed ik.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Netneutraliteit

[qvdd]

Wordt het amendement volgende week aangenomen, dan zijn we het eerste land in Europa dat open en vrij internet in de wet vastlegt. Dat betekent dat het verboden wordt voor internetaanbieders om specifieke diensten, zoals internettelefonie, te blokkeren of er extra geld voor te vragen. Een aanbieder moet altijd het hele internet aanbieden. Dat zorgt voor voor keuzevrijheid van de gebruiker en geeft het innovatie bedrijven een eerlijke kans.

Bits of Freedom is blij, want netneutraliteit wordt waarschijnlijk bij wet vastgelegd. Providers kunnen straks geen extra geld gaan vragen voor het gebruik van bijvoorbeeld Whatsapp (een online smsvariant, die zo goed als geen dataverkeer veroorzaakt).
Er zal nu geen wirwar van verschillende, onvergelijkbare abonnementen ontstaan. Voor grootverbruikers zal het uiteindelijk waarschijnlijk even schrikken worden, want er zal vast wél een soort van rekeningrijden worden ingevoerd: afrekenen per gigabyte.

Nu is het alleen nog zaak dat mensen leren wat bijvoorbeeld een gigabyte is en weten wat ze ongeveer gebruiken. Dat kan bijvoorbeeld met het gratis programma networx, dat bijhoudt hoeveel informatie je verstuurt en ontvangt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mobiele netneutraliteit is mooi, maar…

KPN gaat bepaalde internetdiensten voor mobiele abonnementen afsluiten. Mooi. Ja, ik snap dat dit gevaarlijk kan zijn voor de algemene netneutraliteit en dat dit uiteindelijk kan betekenen dat alleen grote partijen nog toegang hebben tot het internet.

Aan de andere kant, bij een provider als T-mobile betekent netneutraliteit op dit moment dat ik ’s middags de grootste moeite heb om mijn email op te halen. Ja, T-mobile heeft een capaciteitsprobleem en dat is hun eigen schuld, maar als iedereen zich zou beperken tot het bezoeken van websites en email, zouden er veel minder problemen zijn. Netneutraliteit is mooi, maar dan wel op netwerken waar geen of weinig capaciteitsproblemen zijn. En mobiele netwerken zijn een stuk kostbaarder dan vaste netwerken.
Op een netwerk dat zo onder druk staat is het blokkeren van bepaalde diensten niet meer dan begrijpelijk. Maar als ik dan kijk naar wat KPN wil gaan blokkeren bekruipt me toch het gevoel dat het ze niet om de gebruikservaring gaat. Dat het telefoniebedrijf Voip en youtube-achtigen wil gaan blokkeren kan ik inkomen vanuit bandbreedte-oogpunt, maar ook messaging moet eraan geloven. Ja, je leest het goed, voor je msn-berichtjes – en waarschijnlijk ook pingetjes – van hooguit een paar tekens moet je straks een extra “zwaar” abonnement kopen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zondagvondsten | SMSje vanuit de aardebuik

Een grottenjongen van 16 stuurt een sms vanuit de buik der aarde, and guess what: het is een diepterecord. Het lijkt op een enorm groot wolwiel, en het is nog een beetje te groot om in de backpack doorheen nauwe doorgangetjes te sleuren, maar toch: een uitvinding is het!
Mary had a little lamb” klonk de eerste fonograaf en “testing, testing” de eerste telefoon. Onze Alexander bedacht “Happy” – ook voor uitvinders zijn het tenslotte hedonistische tijden. Way to go, 16 jarige Alexander! Verover de wereld met je zondagvondst!

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende