Kunst of kinderporno?

Een relletje in Engeland: daar was het voor 95% van de internetgebruikers niet mogelijk om een wikipedia-pagina te zien met daarop de cover van het album "Virgin Killer" van de Scorpions. De cover zou volgens de Engelse IWF (Internet Watch Foundation) kinderporno zijn. En doordat deze organisatie de pagina op een blacklist plaatste, verdween het plaatje van het Engelse internet. De resulterende ophef zorgde er echter voor dat het meer verspreid raakte dan ooit, en de organisatie haalde de pagina weer van de lijst, "in light of the length of time the image has existed and its wide availability". Maar de organisatie blijft bij haar oordeel dat het hier - mogelijk - om kinderporno gaat. Een interessante discussie, want waar trek je de grens? Is de albumhoes van Nevermind potentiële kinderporno? En Van Halen's Balance? En "echte" kunst, zoals dit akkefietje in Australië?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.