Twee coups en waarom de laatste mislukt is

De couppoging in Turkije vertoont overeenkomsten met de eerdere staatsgreep door het Egyptische leger in 2013. Evert te Winkel vraagt zich af waarom die destijds wel gelukt is, en de huidige Turkse coup niet. We kunnen inmiddels wel vaststellen dat de Turkse coup d’ êtat mislukt is. De enige mogelijke uitkomst hiervan is een AK-partij die de touwtjes nog strakker in handen krijgt, waarmee toch al autoritaire tendensen versterkt worden. Ik lees bij sommigen op Twitter dat Erdoğan die poging tot een staatsgreep zelf heeft geïnitieerd om zo zijn machtspositie te versterken. Ik durf niets uit te sluiten, al vergt zo’n plan wel heel veel planning en geheimhouding. Voor mij vielen een aantal verschillen op met de coup in Egypte in 2013 tegen toenmalig president Mohamed Morsi en die verschillen kunnen deels de mislukking van de staatsgreep verklaren.

Quote du Jour | Ambassadeur

We should throw their ambassador the hell out of the United States of America

Na een gezellig onderhoud met Donald Trump dacht de Turkse president Erdogan kennelijk dat hij alles kon maken en stuurde twee van zijn bodyguards af op demonstranten buiten de Turkse ambassade in Washington. Helaas werd het allemaal gefilmd en ontstaken Amerikaanse politici, onder wie John McCain, in woede. ‘This is America. This is America.’ Trump zelf heeft er nog niet over getwitterd.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Poging tot staatsgreep Turkije

Laagvliegende straalvliegtuigen, bruggen die zijn afgesloten door het leger, social media en de staatstelevisie zijn afgesloten.

Volgens de Turkse premier, Binali Yildirim, gaat het echter maar om een klein groepje ‘muiters’ binnen het leger, en is de regering nog steeds in controle over het staatsapparaat.

Yildirim says “it would be wrong to call it a coup” but that there has been an attempt by “part of the military”.

He describes it as an “illegal attempt” to seize power.

Turkey would never allow any “initiative that would interrupt democracy”, he said, and promised the perpetrators “will pay the highest price”.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

30 dagen cel voor beledigen Erdoğan Willem-Alexander

NIEUWS - Nu.nl:

Een 44-jarige man uit Kampen is door de rechter veroordeeld tot een celstraf van dertig dagen voor het beledigen van koning Willem-Alexander. De helft van het aantal dagen is voorwaardelijk.

 Volgens de rechtbank in Zwolle maakte de man zich schuldig aan opzettelijke belediging van het staatshoofd. Hij maakte de koning op Facebook uit voor “moordenaar, verkrachter en een dief”.

Ook plaatste hij een bewerkte foto van een executie van terreurgroep Islamitische Staat, waarop het hoofd van gevangene was vervangen door dat van Willem-Alexander.

De man hoeft overigens niet de cel in omdat hij veertien dagen in voorarrest heeft gezeten.

Quote du jour | Satire

Vrijheid van meningsuiting, satire en ordinair schelden zijn synoniemen geworden. En dat levert dan hoogstandjes op als: Erdogan is een jongenshoertje / geitenneuker / pedofiel. […]

Sinds Erdogan anderhalf jaar geleden aantrad als president, zou het Turkse Openbaar Ministerie al het duizelingwekkende aantal van 2000 mensen hebben aangeklaagd voor belediging. Dat zijn meerdere mensen per dag. Toch is deze man nergens in Europa zo populair onder Turken als in ons land. Dat geeft stof tot nadenken. Dat kan door grapjes te maken over de penis van Erdogan, het kan ook door er serieuzer en scherper over te debatteren.

Vergeef me mijn onpopulaire mening, maar ik heb het redelijk gehad met mensen die de vrijheid van meningsuiting misbruiken om te beledigen zonder doel. Dat is zonde. Het besmeurt namelijk een vrij essentieel onderdeel van een vrije democratie. Daarin moet je alles en iedereen kunnen bekritiseren, ook – nee, júíst – als dat pijn doet. Maar kritiek hebben is iets wezenlijks anders dan ordinair schelden zonder verder een punt te maken.

Voorzitter Piratenpartij Berlijn opgepakt wegens belediging Erdogan

Bruno Kramm, toetsenist van het het gothic-industriële muziekduo Das Ich en tegenwoordig voorzitter van de piratenpartij Berlijn, poogde tijdens een manifestatie tegenover de Turkse ambassade uiteen te zetten hoe het in twijfel trekken van de seksuele geaardheid en potentie van machthebbers een manier van de machtelozen was om die machthebbers in hun hemd te zetten.

Zodra hij echter een regel uit het gedicht ‘Smähkritik’ van Jan Böhmermann citeerde, greep de politie in. Böhmermann wacht een rechtszaak wegens belediging van een bevriend staatshoofd, omdat hij op de Duitse publieke televisie een gedicht voordroeg vol groteske seksuele beledigingen aan het adres van de Turkse president, daarmee illustrerend wat in Duitsland verboden was (en meteen ook waarom zo’n verbod archaïsche flauwekul is).

De Turkse regering klom uiteraard direct in de gordijnen (vooral ook omdat dit op de Duitse staatstelevisie was uitgezonden) en eiste rechtsvervolging. Iets waarin de Duitse regering bewilligde; Bondskanselier Merkel zelf gaf toestemming Böhmermann te vervolgen.

In Duitsland heerst inmiddels het gevoel dat Berlijn naar de pijpen van Ankara danst, om de vluchtelingendeal met Turkije maar niet in gevaar te brengen. De EU heeft medewerking van het land nodig om de vluchtelingenstroom naar Griekenland te stelpen, zo redeneert menigeen, en daarvoor mag kennelijk best een satiricus opgeofferd worden.

Turks consulaat Rotterdam roept op namen beledigers Erdogan door te geven

Het Turkse consulaat in Rotterdam heeft Turken in Nederland opgeroepen ”beledigers” van president Recep Tayyip Erdoğan aan te geven bij het consulaat.

In een mail dat naar tientallen Turkse organisaties in Nederland is gestuurd roept het consulaat op ”beledigende” en ”denigrerende” opmerkingen aan het adres van president Erdoğan, Turkije en/of het Turkse volk die de organisaties via de mail hebben ontvangen of op social media zijn tegengekomen, te melden aan het consulaat met vermelding van de namen van de ”beledigers” via het mailadres ”[email protected]”. Dat kan tot het einde van de middag vandaag, aldus het consulaat.

Dit mag je dus in Duitsland niet zeggen

Wat is dat toch met dictatortjes, dat ze geen kritiek kunnen velen?

Dat de Turkse president Erdogan in eigen land journalisten en intellectuelen bij bosjes op laat pakken als ze zijn beleid bekritiseren of zijn corruptie blootleggen, is al erg genoeg.

Dat de greep van de dictator van de Bosporus nu ook gevoeld wordt in het hart van Europa, is echter onduldbaar.

Maar we hebben hem nodig om ons honderdduizenden vluchtelingen van het lijf te houden, hè?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Volgende