Closing Time | Can’t Seem To Make You Mine

https://www.youtube.com/watch?v=3EnjB99B04k The Seeds, door Muddy Waters werden ze de Amerikaanse Rolling Stones genoemd. Waarschijnlijk omdat de snerende voordracht van Sky Saxon deed denken aan die van Mick Jagger. Maar waar The Rolling Stones waren voortgekomen uit de blues, waren The Seeds meer garagerock. De zanger, Sky Saxon, had een traject achter de rug van doo-wopbandjes en soul. Maar toen kwamen de hippies en de psychedelica en de klassieker: Can’t seem to make you mine. De wanhoop en het liefdesverdriet van een tiener, getoonzet op een aanstekelijke orgelpartij. Can’t seem to make you mine, is ontelbare malen gecoverd, onder andere door The Ramones , Alex Chilton en Johnny Thunders. The Seeds nu? Alleen de toetsenist Daryl Hooper, met bloemen op z’n keyboard, leeft nog en is een origineel bandlid. Gitarist Jan Savage, en drummer Rick Andridge en Sky Saxon zijn overleden.

Door: Foto: Ted (cc)

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Jon Hopkins

, door

Het nieuwe album van Jon Hopkins duurt even lang als een ketamine-high. Anticiperend op een tijdperk waarin psychedelische drugs wel legaal zijn voor (therapeutisch) gebruik, onderzoekt Hopkins met Music for Psychedelic Therapy wat voor muziek kan zorgen voor een goede trip. Er is nogal wat muziek te vinden dat deze claim maakt dat ik absoluut links zou laten liggen, maar gezien Hopkins’ eerdere reputatie op gebied van elektronische muziek waagde ik me er toch aan. Mijn trip report: het zou ook onder ketamine wel eens therapeutisch kunnen werken.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour

Quote du Jour | over paddo’s en de oorsprong van goedheiligmannen

, door

QUOTE - Around the year 280AD, the figure of Saint Nicholas, a fourth-century Greek bishop and gift-giver of a Christian community in the ancient town of Myra, begins to emerge. As the story goes, he was brought up in a wealthy family, lost both of his parents as a young man, and used his inheritance to help the poor and sick. He famously is said to have helped the poor father of three marriageable daughters who could not afford their dowries. To save them from a life of prostitution, which was a common fate for unmarried women in the third century, he dropped three sacks of gold down their father’s chimney late one night, making him the patron saint of prostitutes – probably don’t tell that one to your kids on Christmas Eve.

Closing Time | Fred van Zegveld

, door

Fred van Zegveld had een Hammond orgel en daar was hij zo blij mee dat hij het instrument achter zijn naam op de albumhoes zette. Op zich geen gek idee, want het Hammond orgel is een nogal dominant instrument, waarmee ieder deuntje vanzelf een nerveuze, psychedelische textuur krijgt. Zoals dat hierboven. Voor de liefhebber: hele album. Fred treedt overigens nog altijd op, meestal met accordeon, als de helft van Duo Galantis, vertolkers van het Rotterdamse levenslied.