Krijgen we ons land nog terug?

Je kan iemand met een Ruttiaans geheugen het niet kwalijk nemen dat door vergetelheid soms wat dingen er bij in schieten. We moeten ook niet vergeten dat een minister-president onmenselijk veel aan zijn hoofd heeft. Dat kan nooit allemaal in de grijze cellen worden opgeslagen. Zou Rutte ‘de Nederlander’ vergeten zijn? Een brutale journalist wilde dat weten op de laatste persconferentie na de ministerraad. Hagens (SBS): Ziet u zichzelf nog als de premier die problemen oplost? Rutte: Dat is in ieder geval mijn ambitie, ja. Hagens: En als je kijkt naar de afgelopen twaalf jaar kun je ook zeggen dat u problemen veroorzaakt. Rutte: Ook, ongetwijfeld, als je bestuurt gaan er ook dingen niet goed, zeker. Maar ik ben ook trots op heel veel dingen die wel bereikt zijn. Hagens: Ik denk namelijk dat het een patroon is waarbij de burger, de Nederlander, vergeten wordt. Bent u het daarmee eens? Rutte: Nee. Nee er is niemand in de politiek die zegt ‘we gaan de Nederlander vergeten’ In de discussie die volgt doet de journalist een tot mislukken gedoemde poging Rutte zo ver te krijgen dat hij erkent eerder probleemmaker dan probleemoplosser te zijn. Hagens: Als je kijkt naar de afgelopen twaalf jaar kun je ook zeggen dat u problemen veroorzaakt. Rutte: Ook, ongetwijfeld, als je bestuurt gaan er ook dingen niet goed, zeker. Maar ik ben ook trots op heel veel dingen die wel bereikt zijn. Wat nog niet is bereikt, is de grote belofte die Rutte deed bij het aantreden van zijn eerste kabinet. Mocht hijzelf het vergeten zijn: de beelden zijn er nog. Op 3 minuut en 40 seconden spuit hij het roemruchte Ten derde gaan we de doelstellingen bereiken door dit land terug te geven aan de hardwerkende Nederlanders Een jaar later herhaalt hij het nog maar eens. De VVD werd, landelijk gezien, de grootste partij bij de Provinciale Statenverkiezingen. In het feestgedruis (zie op 3 minuut 04) belooft hij stellig We gaan er voor zorgen dat we dit prachtige land weer teruggeven aan de Nederlanders Nu was dat niet bijster origineel. In 2002 liet de LPF (Lijst Pim Fortuyn) dit in de statuten vastleggen: Artikel 2. De vereniging heeft ten doel: de burgers van Nederland intensief te betrekken bij en te laten participeren in allerhande vormen van openbaar bestuur en maatschappelijke organisaties, kortom: het land terug te geven aan de mensen in het land. Of het nou mensen, hardwerkenden of Nederlanders zijn, ‘het land en de burgers’ wordt het mantra van rechtspopulistische politici. In 2005 schrijft Geert Wilders een Onafhankelijkheidsverklaring en noteert: Ik wil die elite daarom ook op andere fronten bestrijden. Ik wil dit land teruggeven aan zijn burgers. Het is helemaal niet vreemd dat Rutte jaren later preludeert op dat thema. Hij heeft het geleerd van Wilders. Vandaag mag Rutte aan de Tweede Kamer vertellen hoe het nou zit met die gewiste sms’jes. Grote verrassing: Rutte herinnert zich een van de gewiste berichten. Zo schiet me ineens een sms’je te binnen waar ik mijn adviseurs vroeg of het een goed idee was de slogan ‘het land terug aan de Nederlanders’ te introduceren. Het antwoord was: ja, doe maar. Jammer dat die sms’jes zijn gewist. U begrijpt: dat gaat dus niet door. Zo zal het niet gaan. De Kamerleden zullen weer hun hoofden stoten tegen een betonnen muur van stoïcijnse excuusjes en ontkenning. Debat na debat over het ene ongeluk na het andere. Het lijstje kan iedereen nu wel dromen: Groningen en het gas, stikstofdossier, toeslagenaffaire, wooncrisis, falend asielbeleid. En dat alles omdat Rutte vergeet dit land terug te geven aan de mensen. Of was dat van meet af aan de bedoeling? -o-o-o- De discussie tussen journalist Sam Hagens (SBS) en Rutte zie je hier:  Het is dat we er mee zijn gestopt, maar ook dit (de sms-affaire) zou toegevoegd kunnen worden aan het oprutten-dossier.

Foto: Trolley Problem !Original McGeddonVector Zapyon, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons

Trein in de Maas

COLUMN - Een klassieke ethische hersenkraker is het trolleyprobleem. Stel dat je een stuurloos geworden trein ziet aanstormen op een spoor dat zich verderop in tweeën vertakt. Jij staat precies bij de wissel. Op het rechtdoor gaande spoor liggen vijf mensen gekneveld, als in een slechte western – ze kunnen niet weg. Rijdt de trein ongehinderd door, dan zal hij ze alle vijf doden.

Op het aftakkende spoor, dat alleen gebruikt kan worden wanneer jij de wissel omzet, ligt maar één iemand gekneveld. Er is geen tijd om de mensen verderop te bevrijden, je hebt maar een paar seconden.

Daar sta je. Wat doe je? Je kunt ingrijpen. Als je niets doet en verstijfd van schrik toekijkt, zullen er vijf mensen sterven. Kies je voor ingrijpen en voor the lesser evil, en probeer je te zorgen dat er maar één sterft?

In de loop der tijd zijn er allerlei varianten op dit gedachtenexperiment verzonnen. EenVandaag stuitte vorige week op de klimaatversie ervan: op het eerste spoor staat nu iemand die gewoon kan wegwandelen, maar dat koppig weigert, en die het spoor liever eigenhandig omgooit naar dat waarop vijf geknevelden liggen.

Bij Kessel, aan de Maas, dreigde het water afgelopen vrijdag tot een hoogte van 20,5 meter te stijgen. In 1995 hadden ze daar de 19,75 meter gehaald, en toen had het water 30 cm op de weg achter de dijk gestaan, die pal voor de huizen loopt.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: De behoefte aan gezag en richting

[qvdd]

De behoefte aan gezag en richting is een van de meest onderschatte problemen van deze tijd

Christien Brinkgreve, hoogleraar sociale wetenschappen, Universiteit Utrecht.

De Groene Amsterdammer heeft 200 wetenschappers uit mens- en maatschappijwetenschappen gevraagd wat volgens hun – deskundig – oordeel de grootste problemen zijn van deze tijd. 75 Wetenschappers hebben gereageerd. Hieruit heeft een panel de 10 grootste problemen gedestilleerd. Probleem nummer 1 is het gemis aan richting en houvast. Veel mensen hebben behoefte aan autoriteit en gezag, een leider met “overzicht en overwicht” maar ook aan hoop en richting.

De 9 andere problemen zijn:

2: De minachting voor feiten
3: De opkomst van Azië
4: De overheid als probleem
5: De uitputting van de aarde
6: Het gebrek aan mentale veerkracht
7: De kloof tussen de elite en het volk
8: De gevolgen van een wereld zonder grenzen
9: De afstand tussen jong en oud
10: Doorgeschoten marktdenken

Het meest overschatte probleem is volgens de deskundigen overigens de immigratieintegratie.

Wat denkt U dat het grootste probleem is van Nederland?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen: opkomst, opkomst, opkomst

Debat in het Senaat (Foto: Flickr/Minister-president)

Op 2 maart zijn er Statenverkiezingen, die bepalend zijn voor de samenstelling van de Senaat. Die is weer cruciaal voor het goedkeuren van door het minderheidskabinet goedgekeurde wetten. Dus voor het kabinet Rutte-1 hangt heel wat van die verkiezingen af: in de Eerste Kamer moet een meerderheid komen. Voor de oppositie geldt dat zij dat juist moeten zien te voorkomen. Voor alle partijen geldt dat de hele zaak draait om de opkomst, want de Statenverkiezingen interesseren kiezers bar weinig.

VVD
Mark Rutte (Foto: Kaj Leers)En dat is meteen het grote probleem voor premier Rutte, want qua opkomst is hierdoor veel onzeker. Hij wil dat zijn VVD, coalitiepartner CDA en gedoogpartner PVV met elkaar een meerderheid behalen in de Eerste Kamer. Zo belangrijk is dat voor de stabiliteit van zijn minderheidskabinet dat Rutte in een interview in een tijdschrift de kiezer opriep om op één van de coalitiepartijen te stemmen. (De PVV wordt op dit blog gewoon als een stille coalitiepartij omschreven, zoals een stille vennoot.) Maar hij heeft een probleem: de VVD, het CDA en de PVV zijn concurrenten van elkaar. Net als op links, is op rechts het waterbed-syndroom van toepassing: als je op het midden van een waterbed met je vinger drukt, vloeit het water alle kanten uit.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Eurocrisis

[qvdd]

We staan voor een existentiële crisis. Iedereen moet nu samenwerken om de eurozone te redden. Want als de eurozone niet overleeft, dan de Europese Unie ook niet.

De Europese president Herman Van Rompuy waarschuwt dat de eurozone in een ‘overlevingscrisis’ zit. Portugal maakte afgelopen weekend bekend dat het misschien de euro verlaat, terwijl ook de situatie in Ierland problematisch blijft. Ierland heeft een ultimatum gekregen van de Europese Unie om een reddingsplan van de EU of het IMF te aanvaarden, volgens de Britse krant The Guardian.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen: partijen en hun uitdagingen

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Kaj Leers, met een beschouwing van de uitdagingen en problemen van de partijen.

Nederland mag over enkele maanden weer naar de stembus om een nieuwe regering te kiezen. Het slagveld ligt er nu nog maagdelijk en bloemrijk bij, maar is wel totaal overhoop gegooid nu de PvdA uit het kabinet gestapt is. Sommige partijen moeten hun strategie fors bijstellen. De contouren van het nieuwe slagveld zijn duidelijk.

Geen twijfel: de verkiezingen van 2010 gaan over twee zaken. Ten eerste de bezuinigingen. Die moeten er komen, daar is iedereen het over eens. Zoals ik hier schreef is de keuze straks als vanouds tussen links en rechts. Het vallen van het kabinet betekent dat de PvdA de vrijheid heeft om zichzelf terug te trekken in het linkse kamp, terwijl het CDA hetzelfde kan doen in het rechtse kamp.

De tweede zaak is onmiskenbaar de factor Wilders. Maar in tegenstelling tot wat Wilders zelf het liefst doet – zich afzetten tegen linkse partijen – zijn het de rechtse partijen en de SP die het meest van hem te duchten hebben.

SP

Agnes Kant heeft het moeilijk. Ze heeft op sociaal-economische onderwerpen een stevige concurrent in Geert Wilders, die veel kiezers van haar afsnoept. Wilders heeft veel sociaal-economische SP-punten overgenomen. Tegen zijn verbale geweld kan Kant moeilijk op, ook al omdat Wilders ook op sociaal-cultureel terrein kiezers bij haar weghaalt met zijn stevige standpunten inzake moslims en criminaliteit. Kant kan nu niet dezelfde standpunten gaan huldigen. Wil ze kiezers teruglokken van het Wilders-kamp, dan loopt ze het gevaar teveel naar links te moeten overhellen om nog aantrekkelijk te zijn voor meer gematigde kiezers van de PvdA en Groenlinks. Een manier om dat te voorkomen is door te proberen coalities te sluiten met die partijen, zoals Halsema nog voorstelde in 2006 (het ‘kopje koffie’ met Bos). Op die manier kan Kant nog proberen de verschillen met de PvdA en Groenlinks te minimaliseren.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

OV-chip drama dendert voort

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, ditmaal een stuk ons per mail toegezonden door Erik van Luxzenburg.

De automatische scanners in het OV (Foto: Flickr/Mark Wubben)

Op Emerce staat een artikel over NXP, de nationale chipproducent uit Nijmegen die Nederland in de vaart der volkeren zou stuwen met een state of the art chip voor onze openbaar vervoersbedrijven. De oude strippen- en treinkaartjes zouden verdwijnen en de OV-reiziger zou voorzien worden van een pasje, formaat kredietkaart, waarin de zogenaamde Mifare Classic chip in verwerkt is. Deze chip geeft de mogelijkheid om op afstand langs een tolpoortje te lopen en automatisch af te rekenen voor je reis. Om dit project voortvarend aan te pakken werd er een apart bedrijf opgericht: Trans Link Systems (TLS), waarin de verschillende grote OV aanbieders een aandeel namen. Het hele project werd gesteund door de overheid, maar verder zou de overheid zich er niet mee bemoeien, hooguit de rekening betalen. Hier wil ik niet ingaan op de technische kant van de beveiliginglek, maar op de rare bokkensprongen van de betrokken partijen en de risico’s voor ons gedwongen gebruikers.

Kraak
Alles leek koek en ei met het OV-chip project tot begin dit jaar enkele onderzoekers uit Duitsland aantoonden dat de Mifare chip te kraken was. In april werd deze kraak gevolgd door een studie van de Radboud Universiteit Nijmegen. Deze studie stak een spaak tussen de wielen van het hoge snelheidsproject “OV-chipkaart” genaamd. Er werd ontdekt dat de de chip met huis-tuin-en-keuken middelen te kraken was zonder dat de pas in handen van de kraker hoefde te zijn.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.