City Mayors neemt Aboutaleb titel ‘Beste burgemeester’ af

Organisatie vermoedde al vals spel. Het gonsde al even van de geruchten, maar nu bevestigt een woordvoerder van de organisatie van de jaarlijkse race voor de beste burgemeester ter wereld het ook: Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam moet zijn titel inleveren. Desgevraagd licht Matteo Malle Fratse, woordvoerder van de organisatie, toe: "Toen de heer Aboutaleb door de eerste ronde heen kwam was dat opmerkelijk, maar nog niet alarmerend. Je ziet wel vaker dat burgemeesters een goede dag hebben, dus zoiets kan gebeuren. Het gaat die ronde dan ook meer om strategie dan snelheid. Maar het (gedeeld, red.) winnen van de finaleronde deed meer wenkbrauwen fronsen. Vanaf het begin waren er al signalen dat er iets niet klopte". De woordvoerder doelde daarmee op diverse hindernissen op het parcours die voor een kandidaat meestal het einde van de race betekenen, zoals een dikke brief van de VN over Rotterdams woonbeleid dat mogelijk mensenrechten zou schenden. Fratse: "Inderdaad, normaliter struikelt een kandidaat daarover, of verliest op zijn minst kostbare seconden". Maar Aboutaleb leek het niets te doen. Nadat informatie over het uiteenslaan van de Woonopstand in Rotterdam van afgelopen zondag de organisatie bereikte besloot het de beelden van de race nogmaals te bekijken: "Zoiets doet een winnaar van deze trofee gewoonweg niet. Een vreedzame demonstratie zou een winnende burgemeester zonder 'hulp' van buiten met twee vingers in zijn neus tot een goed einde moeten kunnen brengen", aldus een driftig met zijn vingers quotende Fratse, "Het kan daarom bijna niet anders dan dat Aboutaleb tijdens de race van ongeoorloofde middelen gebruik heeft gemaakt". Er werden onafhankelijke experts bijgehaald en die bevestigden: Aboutaleb deed het niet alleen. "Het is subtiel, maar op de ingezoomde beelden blijkt duidelijk dat Aboutaleb wordt geholpen door iemand uit het publiek, iemand met een VVD-petje op". En inderdaad, deze helpt hem behendig om de VN-brief te ontwijken. Fratse: "Wij kunnen dan ook niet anders dan hem de titel ontnemen". De organisatie feliciteert Burgemeester Philippe Rio van Grigny, Frankrijk, met de titel die hij nu niet meer met Aboutaleb hoeft te delen. Zijn snelste tijd blijft staan: 3 minuut 12 en 10 honderdste van een seconde, nét geen Europees record.

Bescherming tegen politiegeweld onder druk

Terwijl de politie onder vuur ligt vanwege geweldsincidenten, staat de Eerste Kamer op het punt om in te stemmen met een wetsvoorstel dat de rechtspositie van agenten wél verbetert, terwijl de rechtspositie van burgers niet verbetert.

Controle Alt Delete vraagt aandacht voor een wetsvoorstel waarover de Eerste Kamer morgen gaat stemmen, over het gebruik van geweld door onder meer de politie. De wet Geweldsaanwending opsporingsambtenaren beoogt de rechtspositie van de agenten te verbeteren door aan het Wetboek van Strafrecht een specifieke strafuitsluitingsgrond toe te voegen voor opsporingsambtenaren “die geweld hebben toegepast in de rechtmatige uitoefening van hun taak en zich daarbij aan de regels hebben gehouden, bijvoorbeeld geweldsinstructieregels.” Bij overtreding van de geweldsinstructie komt een maximumstraf van drie jaar gevangenisstraf te staat, waar dat nu nog maximaal 15 jaar is voor doodslag.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Karen Eliot (cc)

Politiegeweld in Nederland (2): fundamentele vragen

Nederland demonstreert tegen racistisch politiegeweld, terwijl het kabinet politiegeweld lichter wil bestraffen. Gisteren schreef ik over de gebrekkige cijfers van politie en OM over politiegeweld. Vandaag: twee fundamentele vragen voor de verdere behandeling van het wetsvoorstel ‘Geweldsaanwending opsporingsambtenaar’ dat nu bij de Eerste Kamer ligt.

De Tweede Kamer heeft in oktober 2019 een wetsvoorstel aangenomen om de vervolging van politiegeweld te wijzigen; de Eerste Kamer moet er voor de zomer over beslissen. Het uitgangspunt van de wijziging is dat meer recht gedaan moet worden aan de ‘bijzondere positie’ van politieagenten wanneer zij geweld gebruiken.

Het wetsvoorstel werd in de afgelopen week controversieel – zie voor meer achtergrond en kritiek bijvoorbeeld de artikelen van Controle Alt Delete, Lilith Magazine en Oneworld. Terecht stelt Controle Alt Delete dat behandeling van het wetsvoorstel opgeschort zou moeten worden totdat duidelijk is hoe de gewijzigde geweldsinstructie – met ruimere bevoegdheden voor het gebruik van de taser, rubberkogels, pepperspray en het vuurwapen – eruit gaat zien.

De Eerste Kamerfracties van D66, VVD, SP, GroenLinks, PvdA en PvdD lieten gisteren weten nieuwe vragen te gaan stellen aan minister Grapperhaus over het wetsvoorstel. Ik hoop dat ze ook meer fundamentele vragen stellen, zoals: (1) Verantwoordt de politie zich voldoende?, en (2) Waarom gebruikt de politie geweld?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De diepe wortels van het politiegeweld in de VS

ANALYSE - De protesten in de VS over de moord van George Floyd door een politieagent worden beantwoord met nog meer politiegeweld. John Oliver gaat in een speciale aflevering in op de diepe wortels van institutioneel racisme en politiegeweld in de VS. Een zeer goede uitleg met historische context waaruit duidelijk wordt dat er vele schuldigen zijn in het handhaven van de status quo. Zowel Republikeinen als Democraten hebben op dit onderwerp vuile handen gemaakt. Daarnaast spelen de machtige politievakbonden een invloedrijke en kwalijke rol waardoor het zeer lastig is om politiegeweld te bestraffen.

Zeer de moeite waard om te bekijken en op je in te laten dringen. En vergeet vooral niet de laatste minuut te kijken.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Tim Dennell (cc)

Politiegeweld in Nederland (1): gebrekkige verantwoording

Nederland demonstreert tegen racistisch politiegeweld, terwijl het kabinet politiegeweld lichter wil bestraffen. Wat weten we eigenlijk over politiegeweld? De cijfers van politie en OM zijn zeer onvolledig en andere cijfers wijzen op een aanzienlijke discrepantie tussen praktijk en registratie. Morgen deel 2: wat er schort aan het wetsvoorstel.

Terwijl in de VS, in Nederland en elders wordt gedemonstreerd tegen racistisch politiegeweld, wil ons kabinet een lagere straf voor agenten die buitensporig politiegeweld toepassen. In plaats van vervolging voor algemeen geweld (doodslag of mishandeling) moeten agenten in de toekomst bij voorkeur vervolgd worden – als ze al worden vervolgd – voor ‘schending van de geweldsinstructie, waarop een maximumstraf van drie jaar gevangenisstraf staat, aanzienlijk lager dan maximaal 15 jaar voor doodslag. Terecht worden hierover kritische vragen gesteld, waarover morgen meer.

Wat opvalt in het wetsvoorstel is dat er geen cijfers worden opgevoerd over het gebruik van (buitensporig) geweld door de politie, alsof de feiten daarover volstrekt irrelevant zijn. Cijfers over politiegeweld zijn nodig om te controleren of de politie verantwoordelijk omgaat met het geweldsmonopolie. Bij het publiceren van het aantal interne meldingen van geweldstoepassingen in 2018 zei politiechef Frank Paauw daarover: “Het is absolute noodzaak om goed te kunnen duiden hoe vaak, waarom en op welke wijze de politie geweld toepast. Om verantwoording af te leggen aan de maatschappij, maar – minstens zo belangrijk – om van te leren.”

Foto: cool revolution (cc)

Rot als een mispel

COLUMN - ‘Hou op tegen demonstranten te zeggen dat ze vreedzaam moeten betogen. Vertel de politie dat zij terughoudend moeten zijn,’ schreef iemand op Twitter. De Amerikaanse agenten, gehuld in uitrustingen waarop de gemiddelde Nederlandse soldaat in oorlogsgebied jaloers kan zijn, hielden enorm huis. Zelfs in de dagen dat ik aan de buis gekluisterd de Arabische Lente volgde, in 2011, heb ik niet zoveel politiegeweld gezien. Gistermiddag waren er al honderd incidenten vastgelegd waarin de politie de pers te lijf ging, meestal doelgericht: er werd met rubberen kogels op hen geschoten, ze werden omver geslagen, ze werden gearresteerd.

En dat was godbetere de pers.

Hoe erg moet het eraan zijn toegegaan bij de protesteerders?

Er waren beelden van zwarte mensen die met grof geweld uit hun auto werden gesleurd, nadat een politieman eerst hun banden had lek gestoken. Van politiewagens die op mensenmassa’s inreden. Van knielende mensen waar de politie op afstormde. Van vluchtende mensen die in de rug werden aangevallen. Mensen die rustig ergens stonden en omver werden geschopt. Een dozijn agenten die met hun vuisten op iemand inbeukten. Iemand die door een agent tegen de trottoirband werd getrapt. Allemaal mensen die niets anders deden dan ergens staan. Het geweld van de politie was excessief.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: French Embassy in the U.S. (cc)

Gewend aan politiegeweld

COLUMN - Onze vaste buitenlandredacteur is t/m 10 augustus op reces. We vullen het gat met wat ons elders in het nieuws is opgevallen.

Heel de wereld kijkt gespannen naar Frankrijk waar de Tour de France president Marcon onder vuur ligt omdat een van zijn lijfwachten illegaal demonstranten heeft gemept en Macron hem aanvankelijk de hand boven het hoofd heeft gehouden.

Er loopt nu een onderzoek, de president maakte iets van verontschuldigingen, ontsloeg de lijfwacht, maar het blijft afwachten of de positie van Macron gevaar loopt. Ons viel echter een opmerking van Stefan de Vries op, in een artikel voor RTL Nieuws:

Fransen zijn zo gewend aan politiegeweld, dat niemand aanstoot nam aan het gemep op zich

Nu lijkt dat niet vreemd. Er was ook amper ophef over een meppende toeschouwer die bij de Tour de France een klap uitdeelde aan wielrenner Froome. Maar mocht het al zo zijn dat ‘losse handjes’ tot het cultureel erfgoed der Fransen behoort, gewelddadig machtsmisbruik is minstens zo ernstig als het machtsmisbruik waar de Franse president nu van wordt verdacht.

En ja, Fransen zijn gewend aan politiegeweld.

Amnesty International heeft de Franse politie al jaren in het vizier (o.a. in 2009 en 2017), omdat in ieder geval de politie zelf geweld, ook waar het niet nodig is, heel gewoon lijkt te vinden.

Volledige vonnis Jerry King Luther Afriyie (aka Kno’ledge Cesare)

Jerry Afriyie werd vanochtend in hoger beroep veroordeeld wegens verzet bij arrestatie tijdens een door de burgemeester van Gouda verboden demonstratie.

Eerder was Afriyie vrijgesproken van alle aanklachten. Het Hof gaat in dat oordeel niet mee. Volgens het Hof had de burgemeester legitieme redenen om de demonstratie tegen Zwarte Piet te verbieden; was de aanhouding derhalve wettig, en had Afriyie zich dus niet mogen verzetten tegen arrestatie.

Op social media is er nogal wat commotie om en verwarring over de uitspraak. Vandaar dat we linken naar het vonnis zelf, zodat iedereen voor zichzelf kan nalezen wat daar nu wel en niet in staat.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Volgende