Gigaplofkippenfabriek rukt op

Pluimveehouder Marcel Kuijpers is er heilig van overtuigd dat zijn gigaplofkippenfabriek, met 1,1 miljoen kippen en vleeskuikens op één locatie langs de A73 in het Limburgse Grubbenvorst, kleinschalig, duurzaam en diervriendelijk is. Het grootste pluimveebedrijf van Nederland huisvest naast 74 duizend broedkippen, een broederij en een miljoen vleeskuikens ook een eigen slachterij en een bio-energiecentrale. Een gesloten systeem, waar nauwelijks meer een mens aan te pas komt. Niet echt goed voor de werkgelegenheid dus. Een duurzame revolutie volgens Kuijpers. Vervoer per vrachtwagen kan achterwege blijven. De vleeskuikens schuiven na zes weken vetmesten via een lopende band zo het slachthuis in. Door het gesloten systeem is ook de weerstand van de kuikens hoger, worden ze minder vaak ziek en is er geen antibiotica meer nodig. De kippenstront en het slachtafval leveren biogas en waardevolle grondstoffen als kalium, nitraat en fosfaat. Met de duurzaamheid zit het wel goed bij Kuijpers Kip. Nu nog de kleinschaligheid en diervriendelijkheid. Is er volgens Wakker Dier geen extremere vorm van intensieve en grootschalige pluimveeteelt denkbaar, kippenboer Kuijpers beschouwt het integreren van een kippenstal, slachterij en bio-energiecentrale op nauwelijks 150 meter van elkaar juist als schaalverkleining. Het is maar hoe je het ziet. Wakker Dier ziet het in ieder geval anders en tekende beroep aan tegen de vergunning van de gigastal bij de Raad van State. Hier zal Wakker Dier ook bepleiten dat dierenwelzijn toch wel iets anders is dan een honderd meter lange gang met zes etages van twintig plofkippen per vierkante meter. Dat de kippen niet meer vervoerd hoeven te worden is positief, maar volgens woordvoerder Sjoerd van de Wouw niet meer dan gerommel in de marge.

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Het systeem, weetjewel

OPINIE - Twee berichten uit de Trouw van gisteren:

Rabobank ziet af van fiscale aftrek Libor-boete

De Rabobank ziet vrijwillig af van de mogelijkheid om de bijna 775 miljoen euro boete die het kreeg opgelegd voor de manipulatie van het Libor-rentetarief fiscaal te verrekenen. ‘Het volledige bedrag komt dus ten laste van de Rabobank’ […]

Maar dan:

Jumbo: spotjes van Wakker Dier doen pijn

Supermarktketen Jumbo heeft veel last van de radiospotjes van Wakker Dier, waarin consumenten worden opgeroepen ‘geen vreselijke plofkip meer te kopen’ bij Jumbo. Toch is de supermarkt niet van plan om te stoppen met de verkoop van goedkoop vlees, zegt topman Frits van Eerd […]

Van Eerds vindt het goed voor de bewustwording van het publiek dat veel mensen zich druk maken over goedkoop vlees. Hij is echter niet van plan om het uit de schappen te halen. ‘Beleid is beleid. Vlees met een laagste-prijsgarantie is een belangrijke succesfactor voor ons.’

Is de Jumbo-consument eventjes gewetenlozer dan de Rabo-bankier? Het lijkt er wel op.

Misschien is dit een aardige gelegenheid om te benadrukken dat bankiers in eerste instantie doorgaans geen winstgeobsedeerde sociopaten zijn, maar dankzij institutionele druk (targets, bonussen, bedrijfscultuur etc.) wel winstgeobsedeerde sociopaten worden – althans in professioneel opzicht.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Rob van Hilten (cc)

Damherten: afknallen en opeten

JACHT – Valse sentimenten liggen ten grondslag aan het verzet tegen afschieten van damherten in de Amsterdamse waterleidingduinen.

In de Amsterdamse waterleidingduinen zitten zoveel damherten dat ze op forse schaal verhongeren. De remedie ligt voor de hand: afknallen en opeten. Dat is snel, efficiënt, diervriendelijk en duurzaam. Toch hikt de gemeente Amsterdam al jaren aan tegen deze beslissing.

Zelfbenoemde dierenvrienden liggen dwars. Alles is beter dan dat de dieren door mensenhand direct om het leven gebracht worden. Liefst moet het probleem vanzelf weggaan, maar anders moet het buiten het zicht van de Amsterdamse gemeenteraad opgelost worden. Toppunt van absurditeit is de gedachte dat je de damherten zou moeten vangen, transporteren naar Oost-Europa en dan uitzetten in een gebied met lekker veel roofdieren (en jagers – Roemenen hebben op dit vlak minder valse sentimenten). Na alle stress van de verplaatsing gaat een aanzienlijk deel van de dieren alsnog dood, maar Nederlandse beslissers kunnen hun handen in onschuld wassen.

Er is in sommige opzichten weinig verschil tussen de plofkipconsument die niet wil weten waar zijn vlees vandaan komt, en de dierenvriend die herten liever laat verhongeren of gruwelijk aan hun einde komen in de kaken van een wolf dan instemmen met de jacht. Beiden kijken liever weg dan dat ze de realiteit onder ogen zien (de PvdD ziet dit uiteraard anders). De prioriteit ligt bij de eigen gemoedsrust, niet bij het dierenleed.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Afschrijvingen | Negatieve reclame

COLUMN - Waarom zien we eigenlijk niet veel meer negatieve reclame?

Het gaat lekker met die campagne van Wakker Dier tegen de plofkip. Vanaf 1 januari worden radio, TV, krant, social media bestookt met als doel Albert Heijn en Jumbo de plofkip te doen vervangen door kip met minimaal één ‘Beter Leven’-ster, net zoals McDonald’s en Johma dat al gaan doen. Het is Wakker Dier’s grootste campagne ooit, en de oorlogskas schijnt bomvol te zitten, dus het zou moeten lukken. Het woord ‘plofkip’ is in ieder geval definitief toegetreden tot ons vocabulaire.

Ik heb me altijd afgevraagd waarom er niet veel meer negatieve reclames zijn in Nederland. En dan bedoel ik reclames waarin de feitelijk negatieve kanten van een product worden belicht door een concurrent of door een ideële organisatie, zoals Wakker Dier. Zouden we als consument niet veel betere keuzes maken?

Wat Wakker Dier doet, mag gewoon. In 2010 bepaalde de Reclame Code Commissie nog dat Wakker Dier over de kiloknallers van C1000 op de radio mocht zeggen: ‘geen stro, geen daglicht, geen ruimte, geen fratsen.’ De kritiek van Wakker Dier was feitelijk voldoende onderbouwd. Ook andere klachten werden afgewezen, omdat de boodschap van Wakker Dier gewoon klopte.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wanneer stopt AH met zijn schaamtekip?

Het kan soms hard gaan. Berichtte ik hier nog maar een week geleden over de ontploffing bij Unilever, vandaag komt het nieuws binnen dat ook de verwerkers Struik en Olvarit de plofkip definitief in de ban doen. Olvarit, dat een dergelijke stap naar eigen zeggen toch al van plan was, is volgend jaar over op diervriendelijker gefokte kippen, Struik is zelfs over een half jaar al zo ver. Dat is mooi nieuws en wat mij betreft laat het vooral de macht van de consument zien. U dus.

Maar vóór we de vlag uitsteken: één partij hebben we nog niet gehoord. En dat is bepaald niet de kleinste en mogelijk zelfs ’s lands grootste kippenschuiver: Albert Heijn. Albert Heijn verklaarde nog maar twee maanden geleden dat overstappen op diervriendelijker gefokte kippen geen optie was. De grootgrutter beweerde met droge ogen dat er daar namelijk niet genoeg van konden worden ingekocht om aan de vraag te voldoen. Nee, het reguliere segment (AH’s eufemisme voor vlees van mishandelde dieren) bood veel meer zekerheid. Bovendien kan AH het zo voor de klant lekker goedkoop houden. Want dat willen u en ik allemaal, weet AH heel zeker.
De vraag is op dit moment hoe lang AH nog kan volhouden met zijn schaamtekip regulier te zijn. Na de overstap van Olvarit en Struik zijn ze meer dan ooit een rariteit geworden. Of eigenlijk zelfs een antiquiteit. Een overblijfsel uit vroeger tijden, toen we meenden dat uitbuiting en mishandeling eigenlijk best konden als het maar goed voor de portemonnee was.
Foto: copyright ok. Gecheckt 06-10-2022

Unilever ontploft, wat nu Albert Heijn?

Hoe het toch kan verkeren. Nog maar een week of zeven geleden kwam AH met veel aplomb met een melding naar buiten: de kip in zijn schappen bleef afkomstig uit het “reguliere segment”–lees: plofkip. Het “alternatieve segment”–lees: minder mishandelde kip–zou volgens AH onvoldoende aanvoer garanderen om te kunnen voldoen aan de vraag van de vele kiplustige klanten van ’s lands grootste grutter. Ik noemde het destijds al kul, maar had geen idee hoe snel ik gelijk zou krijgen.

Eergisteren maakte namelijk voedingsgigant Unilever bekend te zullen stoppen met het verwerken van plofkippen. Vanaf 2013 worden de kipknakworsten van het bedrijf gemaakt van kippen die meer (buiten)ruimte hebben, een gezondere groeisnelheid hebben en vrijwel geen antibiotica krijgen. Andere producten volgen later.

Daarmee dreigt AH van een “reguliere kipverkoper” op heel korte termijn in een geïsoleerde zonderling te veranderen, die nog slechts in het schimmige dieronvriendelijke gezelschap verkeert van toko’s als McDonald’s, Olvarit en Struik. En–laten we eerlijk zijn–van het gros van de andere supers van Nederland.

Desondanks voor AH een bizarre situatie, dat in de versafdeling de slechtst mogelijke kip ligt, terwijl in de schappen met verwerkte voedselproducten de betere kip te vinden is. Benieuwd hoe de consumenten daarop reageren.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.