Recensie Zomergasten met Pieter Waterdrinker

Het is voor het eerst dat ik, op verzoek, een hele uitzending van Zomergasten heb uitgezeten. En dat met een gast die ik eigenlijk niet kende, behalve van het journaal. Maar ik moet zeggen dat ik best heb genoten. Pieter Waterdrinker is een goede verteller en een buitengewoon sympathieke man. Empathisch is het woord dat al een tijdje door mijn hoofd zingt. Een Russisch spreekwoord dat Pieters vrouw graag gebruikt is: Hij schrijft zoals hij ademt, en hij ademt zoals hij schrijft. Mooi en passend. Want hij blijft graag dicht bij zichzelf als hij schrijft, hij verzint geen hele nieuwe werelden of omstandigheden maar put uit eigen ervaring. Of, zoals hij het zelf zegt, uit de dampkring van zijn eigen bestaan. (Nee, ik ga het niet hebben over Janine, daar zijn de meningen over verdeeld maar die doen totaal niet ter zake.)

Door: Foto: Zomergasten_2018_waterdrinker.jpg

Zomergasten 2018 met Pieter Waterdrinker

NIEUWS - Vanavond een ooit ten onrechte veroordeelde schrijver in VPRO’s Zomergasten. Pieter Waterdrinker. In zijn Zomergastenprofiel zegt hij:

In mijn leven, in mijn werk, in mijn literatuur staat altijd één ding centraal: de mens en zijn vaak bizarre lot op deze aardbol.

Nou, daar kan hij over meepraten. Bijvoorbeeld omdat hij in 1999 werd veroordeeld tot een geldboete omdat een van zijn personages in zijn roman ‘Danslessen’ een antisemitische opmerking maakte. Dat personage had precies dezelfde naam en functie als de burgemeester van Zandvoort, die een klacht indiende.

Dat leidde dus tot die boete, maar in hoger beroep werd Waterdrinker vrijgesproken.

Dat het Openbaar Ministerie tot vervolging is overgegaan is miraculeus. Er was immers jurisprudentie. Eerder waren Gerard Reve en Willem Frederik Hermans vrijgesproken omdat de rechter begreep dat een roman een verzinsel is en dus geen echte belediging kan bevatten die serieus moet worden genomen.

En daarmee komen opnieuw op Waterdinkers ervaringen als “mens en zijn vaak bizarre lot op deze aardbol”. Want 20 jaar na zijn debuut, elf romans en vier nominaties voor literatuurprijzen verder, lijkt het er op dat hij maar niet zo wereldberoemd Reve en Hermans gaat worden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Verhaal | Pieter Waterdrinker

Voor de podcast Het Verhaal praat Monique Huijdink met schrijvers over hun boek, in deze aflevering met Pieter Waterdrinker over zijn inmiddels tiende boek Poubelle, een urgente roman die de dilemma’s van deze tijd blootlegt.

Waterdrinker schildert in deze roman een ontluisterend portret van het zwalkende en verwende Europa en de hedendaagse condition humaine.

Deze podcast is ook te beluisteren via iTunes en Stitcher.

Waterdrinker werd voor verschillende literaire prijzen genomineerd onder meer voor de Libris Literatuurprijs voor zijn boek Lenins Balsem en zijn werk is vertaald in het Engels, Duits en Russisch.

Hij woont afwisselend in Moskou en Sint-Petersburg en is naast schrijver ook freelance correspondent Rusland voor onder meer de Telegraaf.

Monique Huijdink is tekstschrijver. Ze heeft tevens een thriller op haar naam staan over de intriges achter de schermen van de Tour de France.