Wetteren een jaar na de ramp

De trein- en giframp in Wetteren (B) van 4 mei 2013 wordt dit weekend herdacht. Giftreinen blijven overal voor onrust zorgen. In de nacht van 4 mei 2013 ontspoorde even buiten Wetteren, een dorp ten oosten van Gent, een goederentrein die chemicaliën vervoerde. De Nederlandse machinist reed twee keer zo hard als de ter plekke toegestane snelheid. Enkele ketelwagens met acrylonitril vlogen in brand. Pas later op de dag bleek dat het bluswater vergiftigd was. Het riool was ernstig verontreinigd en giftige dampen drongen door in huizen en op straat. Een man overleed, zeventien mensen moesten in het ziekenhuis worden opgenomen wegens ademhalingsklachten. In totaal zijn bijna 2000 mensen geëvacueerd. De laatsten mochten pas weer na drie weken naar huis. Ook de land- en tuinbouw in de omgeving werd getroffen door gif in het grondwater. Een jaar later is het onderzoek naar de oorzaak en omstandigheden van de ramp nog niet definitief afgerond. In hoeverre de inwoners zijn  blootgesteld aan giftige stoffen moet worden vastgesteld aan de hand bloed- en urinestalen die vorig jaar zijn afgenomen. Maar die zijn tot op heden nog niet geanalyseerd terwijl ze normaal gesproken niet meer dan een jaar bewaard kunnen worden, al zou dat in dit geval geen probleem zijn. Hoe dat onderzoek gaat aflopen is dus nog hoogst onzeker. De resultaten zullen overigens geen afdoende antwoord kunnen geven op de vraag naar toekomstige gezondheidsrisico's, zo was van tevoren al aangekondigd. Wetteren zal toch wel meer opheldering blijven eisen, zeker na een tweede bijna-ongeluk in september vorig jaar.

Door: Foto: wikipedia

Noodkreet Brabantse ziekenhuizen

We gaan plat en hebben hulp nodig“, kopt de NOS boven het bericht dat Brabantse ziekenhuizen de toestroom coronapatiënten niet aan kunnen.

Paar citaten uit het artikel:
We hebben het ziekenhuis moeten ombouwen naar een plaats waar alleen nog maar coronapatiënten worden opgevangen“, zegt de medisch coördinator van het Bernhoven-ziekenhuis in Uden. Er worden al patiënten vanuit Uden verplaatst naar andere ziekenhuizen in de buurt. Maar dat gaat al bijna niet meer.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De bestuurderscarrousel

Iedereen wil het mooie paard vooraan (Foto: Flickr/Ribo Photography)

Een nieuwe, onregelmatig terugkerende -laten we zeggen ongeveer eens in de drie maanden- rubriek op Geencommentaar: de bestuurderscarrousel. In Nederland worden immers nog altijd een hoop bestuurders los van verkiezingen benoemd. En hoewel de volksvertegenwoordiging daar een steeds grotere greep op krijgt, is er nog steeds een belangrijke rol voor de rokerige achterkamertjes waarin de grote mideenpartijen er onderling voor zorgen dat ze allemaal goed vertegenwoordigd zijn. Dat maakt het speculeren naar potentiele burgemeesters en commissarisen van de koningin een leuk kroegspelletje, en dus ook een leuk GCspelletje. Reaguurders worden vooral opgeroepen hun eigen voorspellingen in de groep te gooien.

In deze eerste aflevering van de bestuurderscarrousel hebben we twee CvK’s in de aanbieding (Brabant en Drenthe) en één grote stad (Groningen).

Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant:
Qua politieke kleur is dit niet zo’n spannende kandidatuur: de CvK van Noord-Brabant is namelijk sinds liberaal Jhr. Paulus Jan Bosch van Drakestein in 1894 het stokje doorgaf altijd een CDA’er (of een van diens voorgangers) geweest. Het CDA is in Brabant met afstand de grootste partij. Bovendien voelt het CDA zich met PvdA’ers op het burgemeesterspluche in vier van de vijf grote steden al ernstig benadeeld. Die zullen dus vasthouden aan Brabant. De enige partij die op grond van Brabantse en Nederlandse verhoudingen een claim zou kunnen maken is de SP, die dat principieel niet doet. Jammer misschien, want als bekendste Brabantse en binnenkort werkloze politicus zou Jan Marijnissen een mooie kandidaat kunnen zijn.

Welke CDA’er dan? De laatste jaren geven Brabanders er blijk van graag bestuurders te willen die gewoon gezellig meehossen met carnaval. Met andere woorden: Brabanders. Een redelijke kandidaat zou dan ook veteraan-kamerlid Wim van de Camp kunnen zijn, maar die gaat al naar Brussel. Zijn collega Cisca Joldersma (woonachtig in Tilburg) zou misschien wat kunnen zijn, al heeft die weinig bestuurservaring en, erger nog, is ze gereformeerd. Een waarschijnlijker kamerlid is misschien Ger Koopmans, die weliswaar Limburger is, maar dat is toch bijna hetzelfde. Bovendien heeft hij nauwe banden met de boerenlobby (varkens!).

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.