Kunst op Zondag | De grens over

We passeren straks de 365-dagen grens. Voor wat volgt krijgen we één  dag meer. Hopelijk zien we u aan die kant van de grens weer. Voor nu, bij wijze van ansichtkaart met onze groet bij de jaarwisseling: "Wie wil dat de wereld blijft zoals die is, die wil niet dat ze blijft", citaat van de schrijver/dichter Erich Fried. Te zien bij de East Side Gallery, een restant van de Berlijnse Muur, een grens die in 1989 aan diggelen ging. Gemaakt in 1990 door graficus/schilder Monika-Elisa Budzinski. In 2009 gerenoveerd door Shamil Gimayev, van wie ook bij de East Side Gallery ‘Wir sind ein Volk’ is te zien. De muurschildering net het citaat van Fried was eerder te zien bij Kunst op Zondag 'De muur', waar behalve de Berlijnse Muur ook de Amerikaanse en Palestijnse muur voorbij kwamen. De wereld was één grens kwijt, maar kreeg er meerdere voor terug.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Virtuele muur

Nederland gaat een virtuele muur bouwen aan de grens met België en Duitsland. Vluchtelingen die over de muur klimmen worden subiet terug gestuurd naar waar ze vandaan kwamen. België duwt ze terug naar Frankrijk, Duitsland naar Oostenrijk, net zo lang tot ze terug zijn in Griekenland, waar ze het verder maar uitzoeken. Of we kijken ome Erdogan nog een keer lief aan met een kruiwagen vol euro’s voor onze genoegzame buikjes. Die man heeft tenslotte ook kosten aan Syrië.

U voelt allicht aan uw water dat er enige onbenoemde haalbaarheidsaspecten zitten aan dit ambitieuze idee van de Nederlandse regering. Dat gebeurt wel vaker als een land een plan bedenkt waarbij het zijn problemen kosteloos afwentelt op een ander land. We bouwen een muur en iemand anders gaat ervoor betalen. Het klinkt reuze aantrekkelijk, maar als je de factuur stuurt blijkt het toch altijd net wat gecompliceerder uit te vallen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Trump wil 20% importheffing op alle Mexicaanse goederen om muur te betalen

De export van Mexico naar de VS bedroeg vorig jaar richting de 300 miljard dollar. Dat zou vele malen het bedrag dat nodig is opleveren, maar Trump houdt rekening met 20 miljard per jaar, wat een afname van 2/3e van de import vanuit Mexico zou betekenen. Dat zou een grote klap voor de Mexicaanse economie zijn.

Update: Het wordt nu “een van de opties” genoemd. Man, als je Trump z’n uitspraken al niet kan geloven… En zoals GBH al aangeeft worden er een aantal zuidelijke Amerikaanse staten hard geraakt door zo’n regeling.

Foto: pollenoid (cc)

Kunst op Zondag | De muur (2)

Tot hier en niet verder. Dat is de boodschap van de muren die we vorige week lieten zien. Diezelfde muren werden door kunstenaars voorzien van geheel andere boodschappen. Wereldwijd is er zo genoeg werk voor kunstenaars, want er zijn nogal wat van dat soort muurtjes.

Van een andere orde zijn muren die ook van historische betekenis zijn, maar dan meer als geschiedkundig naslagwerk. In Los Angeles, toch al rijk aan betekenisvolle muren, is er behalve de Great Wall of Los Angeles, ook de Great Wall of Crenshaw. De eerste heet officieel “The History of California”, de laatste heet eigenlijk Our Mighty Contribution, ook bekend als The Crenshaw Wall en recentelijk gerestaureerd.

Enkele memorabele delen van de Great Wall of LA.

Ter herinnering aan de Zoot suit riots (1943). Om niet te vergeten. Niet te vergeten = als ‘nooit weer’ en niet als ‘dat gaan we vandaag nog eens doen’.
cc Flickr Gareth Simpson photostream Zoot Suit Riots

En de leukere dingen der geschiedenis.
cc Flickr Gareth Simpson photostream Great Wall of LA The birth of rock & roll

Ook in de Crenshaw Wall zit muziek…..


cc Flickr ATOMIC Hot Links The Wall on Crenshaw 2

…. als één van de verworvenheden die gedwongen en vrijwillige “immigranten” hebben bijgedragen aan wat “made America great” heet te zijn.
cc Flickr ATOMIC Hot Links The Wall on Crenshaw

Tot nu toe hebben we het gehad over muren van behoorlijke lengte en enigerlei historische betkenis. Verdienen de talloze muren zonder die meerwaarde geen plaats in Sargasso’s virtuele galerie?

Foto: Márcio Cabral de Moura (cc)

Kunst op Zondag | De muur

Naar mate geschiedenis voortschrijdt zijn er steeds minder mensen die bij ‘de muur’ onmiddellijk denken aan het Koude Oorlog beton en prikkeldraad dat Berlijn in Oost en West verdeelde. Daarentegen zijn er duistere krachten in de wereld bezig het fenomeen ‘de muur’ levend te houden, met een retoriek die in de Koude Oorlog niet had misstaan.

In Berlijn is ‘de muur’ afgebroken en restanten zijn een toeristische bezienswaardigheid. Vooral de East Side Gallery, een stuk muur dat na de val van ‘De Muur’ door kunstenaars van ruim honderd muurschilderingen werd voorzien. Waaronder deze:

Dmitri VrubelMy God, Help Me to Survive This Deadly Love, 1990.
cc Flickr Walt Jabsco photostream My God, Help Me to Survive This Deadly Love

U zag de ‘broederskus’ van Leonid Brezjnev (staatshoofd van de voormalige Sovjet-Unie) en Erich Honecker (staatshoofd van de voormalige DDR). Staatshoofden schudden meestal handjes, maar er wordt wel degelijk ook gekust.

Of is dit een nepkus?

De kussende Trump is op de muur gezet door de Australische street art kunstenaar @lushsux, die ook verantwoordelijk is voor de Trump afgebeeld op de Israëlische West Bankmuur. De prent refereert aan Trumps bezoek aan de Klaagmuur in Jeruzalem.

De maker van het filmpje was in de veronderstelling dat de roemruchte Banksy de maker van de prent was. Banksy heeft wel het een en ander op die grensmuur staan.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Quote du Jour | Water uit Mexico

“I was there, and I know the hurdles we had to overcome to assure them we weren’t manipulating the system. … We are dependent on the Mexicans trusting us. It’s an enormous diplomatic issue.”

Patricia Mulroy van het Brookings Institute was betrokken bij moeizame onderhandelingen tussen de VS en Mexico over het water in de grensrivieren. Een fors deel van Texas, bijvoorbeeld, is afhankelijk van water uit de Rio Grande. De vraag is hoe je zorgt dat het water blijft komen als Donald Trump zijn muur gaat bouwen (die overigens minstens vijftien miljard dollar meer kost dan hij beweert, aldus een aannemer die verstand heeft van zulk soort zaken in hetzelfde artikel).

Foto: Riccardof (cc)

45 jaar Occupy Palestine

Deze maand is het 45 jaar geleden dat de Zesdaagse Oorlog plaatsvond. Die oorlog leidde tot de bezetting van de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem, de Gazastrook en de Golan Hoogvlakte door Israël. Een overzicht van actuele berichten over de gevolgen van de bezetting op het leven van de Palestijnen.

Deze week gaf Israël voor het eerst toe dat het tussen 1967 en 1994, toen de Palestijnse Autoriteit opgericht werd, aan een kwart miljoen Palestijnen hun burgerrechten ontnomen heeft. De Israëlische mensenrechtenorganisatie Hamoked deed vorig jaar een beroep op de Freedom of Information Act en kreeg deze week eindelijk antwoord: tussen 1967 en 1994 werd 108.878 Palestijnen het burgerschap ontnomen. Eerder wees een vergelijkbaar informatieverzoek al uit dat het leger op de Westelijke Jordaanoever het burgerschap van 140.000 Palestijnen introk. Hetzelfde geldt voor 14.000 inwoners van Oost-Jeruzalem. Alles bij elkaar een kwart miljoen Palestijnen.

De intrekking vond plaats op basis van twee criteria: iemand verbleef voor langer dan zeven jaar in het buitenland, of hij was niet aanwezig tijdens de volkstellingen die het leger in de Gazastrook hield in 1981 en 1988. Voldeed iemand aan een van beide criteria, dan leidde dat automatisch tot een ‘ceased residency status’. Dat intrekken gebeurde volledig automatisch, zonder de betrokkenen te horen, zonder individuele beoordeling, zonder bekendmaking ook. Hamoked stelt dat het intrekken van de burgerschapsstatus in de Bezette Palestijnse Gebieden in strijd is met het internationaal recht.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.