Kerken wensen Mugabe dood

Kerken in heel Afrika gaan op 25 januari bidden of God niet spoedig Robert Mugabe tot zich wil nemen, de president van Zimbabwe, het land waar het altijd nog erger kan. Volgens de kerken is Mugabes taaiheid een belangrijke oorzaak van de ellende. Ze verwijten andere landen en zichzelf gebrek aan daadkracht. De 'Africa Day of Prayer and Fasting for Justice in Zimbabwe' moet ook daar verandering in brengen. Ondertussen is in Zimbabwe zelf sprake van een politieke impasse. Leden van de oppositie verdwijnen nog altijd op grote schaal, terwijl de onderhandelingen over het delen van de macht zo vast zitten als een muur. De regering heeft gedreigd met nieuwe verkiezingen. Het aantal choleradoden ligt inmiddels boven de duizend. Het is de dreiging van cholera die in buurland Zuid-Afrika alle alarmbellen heeft doen afgaan. Militair ingrepen is geen taboe-onderwerp meer, al vindt de vermoedelijke nieuwe president Jacob Zuma, een verklaard tegenstander van Mugabe, dat nog een stap te ver, omdat van een oorlogssituatie geen sprake is. De vraag is hoe lang nog. De hyperinflatie treft ook de onderste gelederen van het leger. Meldingen van muiterij en plunderingen nemen toe. De moordaanslag een paar dagen geleden op luchtmachtcommandant Perence Shiri, een neef van Mugabe, kon niet onmiddellijk geplaatst worden. De regering wees naar buurland Botswana waar oppositieleden guerrillatraining zouden krijgen, maar het land ontkent. Zimbabwe glijdt verder en verder.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Akkoord in Zimbabwe – wat nu?

Leeg stembureau bij geboycote presidentsverkiezingen (Foto: Flickr/Sokwanele-Zimbabwe)

Dictator Robert Mugabe en de eigenlijke president Morgan Tsvangirai zijn het eens geworden over het delen van de macht in Zimbabwe. Er komt een staadsraad van zes mensen waarin zij met elk twee aanhangers zitten. Daar zal de ultieme macht liggen. Scepsis overheerst echter of Mugabe werkelijk de macht wil delen of slechts wacht tot het economisch beter gaat voor hij Tsvangirai alsnog met geweld buitenspel zet.

De inflatie zit op 11.000.000 procent per jaar. Nu de centrale bank het gebruik van buitenlandse valuta eindelijk toestaat, kan die tot stand gebracht worden. De hongersnood blijft, maar ngo’s mogen slechts onder stricte voorwaarden helpen. Meer en meer wordt het vee afgemaakt, omdat er toch geen voer is. Tabak is dood. Bloemen leven nog een beetje.

Niet alleen de productie is dus geïmplodeerd, maar ook de productiemiddelen zijn verwoest. Zelfs als de buitenlandse hulp en investeringen weer komen, wordt het zwaar om de economie aan de praat te krijgen. De vraag is of een regering van nationale eenheid, die vooral intern een machtsstrijd zal voeren, daartoe in staat is. Alleen al politieke rust kan de economie echter een oppepper geven.

Een betere economie zal het leven van Tsvangirai’s arme achterban verlichten, maar het grote geld zal vermoedelijk belanden bij de corrupte kliek rond Mugabe. Het lijkt een catch22 voor Tsvangirai: gaat het slecht met de economie dan bewijst hij zijn volk geen dienst, maar gaat het goed dan bewijst hij zijn volk ook geen dienst, omdat het de kansen voor Mugabe op politiek overleven vergroot. Tsvangirai heeft anderhalf jaar om zijn Houdini-kwaliteiten te bewijzen. Dan zijn er weer verkiezingen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Wie is er hier de baas?

“I am not in Mr Mugabe’s government; I am in an inclusive government. I can?t be demoted by one principal without the other principals agreeing.”

Nelson Chamisa, de woordvoerder van Zimbabwes premier Morgan Tsvangirai, is door president Robert Mugabe vervangen als minister van telecommunicatie. Chamisa las over zijn ontslag in de krant. Ondertussen groeien de geruchten dat er een schaduwregering is die de werkelijke macht in het land heeft.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.