Feminisme

Feminisme is niet achterhaald, maar meer nodig dan ooit. Gedurende de afgelopen anderhalf jaar ben ik geleidelijk feminist geworden. Daarvoor was ik expliciet géén feminist; gelijke kansen bestonden al en we hoefden nou toch zeker niet de ongelijkheid om te draaien en vrouwen superieur te achten, meende ik. Inmiddels zie ik in dat ongelijkheid nog bestaat en dat feminisme niet draait om een vermeende superioriteit van vrouwen. Ik denk niet dat ik met deze blog fundamentele inzichten zal toevoegen aan de feministische literatuur. Ik wil gewoon wat voorbeelden met u delen. Een paar dagen geleden las ik deze blog op Vrij-Zinnig. De auteur haalt een onderzoek aan naar de afmetingen van vrouwelijke karakters in tekenfilms. Uit deze analyse blijkt dat 58 procent van de vrouwelijke tekenfilmfiguren letterlijk onmogelijk dunne tailles hebben. Bovendien zijn vrouwelijke figuren veel uniformer dan mannelijke figuren; die laatste komen in alle vormen en maten. Met die bevindingen nog voor in mijn hoofd, ging ik vrijdag naar de bioscoop. Daar kwam ik de set filmposters tegen die hierboven te zien is.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.