Persconferentiepoëzie

De wekelijkse persconferentie na de ministerraad mag ondertussen wel de persconference van Rutte gaan heten. Totaalkunst. Een woordendans rond de hete brij. Puur poëzie door de kracht van herhaling. De laatste persconferentie was weer zo’n voorbeeld. Niet voor de eerste keer probeerde een van de journalisten bij Rutte een bekentenis te ontlokken dat hij een van de oorzaken is dat het vertrouwen in de politiek naar de knoppen is. Vorig jaar, 13 mei, waren we getuige van het spel tussen Sam Hagens (SBS) en Rutte: Hagens: "Ziet u uzelf nog als de premier die problemen oplost?" Rutte: "Dat is in ieder geval mijn ambitie, ja." Hagens: "Want als je kijkt naar de afgelopen twaalf jaar kun je ook zeggen dat u problemen veroorzaakt." Rutte: "Ook, ongetwijfeld. Als je bestuurt gaan er ook dingen niet goed, zeker. Maar ik ben ook trots op heel veel dingen die wel bereikt zijn." Hoe dat verder ging kunt u hier terugzien. Afgelopen vrijdag was het weer feest. Ook nu provoceerde een journalist van SBS (Merel Ek) de “opperbaas” (Ruttes eigen woorden) van Nederland. Merel Ek opende het bal met: Meneer Rutte, voelt u zich verantwoordelijk voor het vertrouwen in de politiek in Nederland? Rutte was meteen geïrriteerd: Dat soort algemene vragen die gaan naar een vraag die u wilt stellen. Stel gewoon de vraag. Want dit zijn van die open deuren. Ja natuurlijk voel ik mij verantwoordelijk voor het vertrouwen in de politiek in Nederland. Dat is toch logisch, ik bedoel… laten we nou op zo’n vrijdagmiddag ook een serieuze persconferentie hebben. Ik vind het geen serieuze vraag. Na nog wat gekissebis komt het gesprek op gang en vraagt Ek: (…)denkt u dat u een van de redenen bent dat het vertrouwen in Nederland zo laag is in de politiek? Zoals Ek haar collega Hagens herhaalt, zo herhaalt Rutte ook zichzelf: Ongetwijfeld. Wat later in het gesprek wil Ek toch een bekentenis van Rutte en dan wordt hij uiteindelijk echt woest. Ek: “(…)u denkt niet dat u een van de oorzaken bent bijvoorbeeld, neem even een ander ding, het 1 april debat, wissen van Sms’jes, dat soort dingen, dat het wantrouwen zo groot is op dit moment?” Rutte: “Wacht even, het 1 april debat heb ik een fout gemaakt. Ik zei ‘ik heb het niet over’…” Ek: “U zegt ‘het is een optelsom’.” Rutte: “Ja, sorry maar als je ‘m noemt, dan moet ik ook even de kans hebben uit te leggen wat er speelde voor de kijker. Op 1 april…” Ek: “Nou dat weten ze denk ik nog wel.” Rutte: “Wil je het antwoord?” Natuurlijk wil ze het antwoord en Rutte riedelt zijn gebruikelijke aalgladde ‘mea culpa’, nu over zijn aandeel in het ‘Omtzigt functie elders’-bedrog. En hij is helemaal klaar met de gewiste sms’jes: Dus we kunnen wel steeds, en dat accepteer ik, dat is uw goed recht, al die dingen blijven terughalen en optellen en zeggen zie je wel die Rutte die belazert alles, maar dat is gewoon niet waar. Ek herinnert Rutte er aan dat het onderwerp ‘het vertrouwen in de politiek’ is. Ook daar heeft Rutte wel genoeg van. Ek: "Nee ja maar het gaat niet daarom, het gaat meer om het feit dat het vertrouwen zo laag is in de politiek." Rutte: "Ja maar als u het steeds herhaalt dan wordt het ook niet groter, nu moet u wel de dingen…" Ek: "O ja nee nu ligt het bij mij dat ik dit soort dingen blijf oprakelen." Rutte: "Nee maar u kunt wel een klein beetje helpen door misschien niet die sms’jes er weer bij te halen, want dat is echt onzin, dat is echt onzin." Dat is echt onzin, dat is echt onzin. Het rollenspel met Merel Ek en Mark Rutte is hier te bekijken.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Patroon Rutte

COLUMN - Het lijkt een trend te worden: op de persconferenties na de ministerraad stelt de pers de persoon van Rutte verantwoordelijk voor alle hoofdpijndossiers waar het kabinet een oplossing voor moet zien te vinden.

Dat begon bijvoorbeeld op de persconferentie van 1 april (we schreven er hier over). Journalist Leendert Beekman (BNR) vroeg, tot chagrijn van Rutte, hoe de nieuwe bestuurscultuur in Ruttes gedrag tot uiting kwam.

Beekman vroeg: “We zouden een nieuwe Mark Rutte zien?” En Ruttes geheugen rammelde: “Nou, ik heb niet die citaten precies voor ogen”.

13 mei

Op de persconferentie van 13 mei (zie ook ons verslag) werd Rutte opnieuw, nu wat scherper, gevraagd naar zijn verantwoordelijkheid in relatie tot alle problemen. We citeren:

Sam Hagens (SBS): Ziet u uzelf nog als de premier die problemen oplost?
Rutte: Dat is in ieder geval mijn ambitie, ja.

Hagens: Want als je kijkt naar de afgelopen twaalf jaar kun je ook zeggen dat u problemen veroorzaakt.
Rutte: Ook, ongetwijfeld. Als je bestuurt gaan er ook dingen niet goed, zeker. Maar ik ben ook trots op heel veel dingen die wel bereikt zijn.

Hagens: Als u dat rijtje opnoemt, wat het beleid heeft veroorzaakt aan problemen: toeslagenschandaal, Groningen, jeugdzorg, volgens mij ziet u het allemaal als losstaande incidenten toch?
Rutte: Nou, dat kun je zo zwart/wit niet zeggen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Halfvol halfleeg

COLUMN - We beginnen inmiddels een beetje te wennen aan de ‘nieuwe bestuurscultuur’. Mark Rutte lijkt zijn draai daar helemaal in gevonden te hebben.

Stond hij jarenlang te boek als de eeuwige optimist voor wie het glas altijd halfvol is, nu trekt hij soms een serieus gezicht en is zelfs bereid toe te geven dat een glas ook wel eens halfleeg kan zijn. Op de laatste persconferentie na de ministerraad  demonstreerde hij zijn nieuwe bestuurdersstijl.

Halfvol

Over de aanstelling van een nationaal coördinator die de sancties op Rusland moet stroomlijnen, stelt een journalist dat “het eigenlijk niet gelukt is om het zelf te doen, als kabinet?”
Hier wil Rutte, oude gewoontegetrouw toch iets zonnigs tegenover zetten.

Ja, daar wil ik zeggen het is wel een genuanceerder beeld dan dat. Er gebeurt heel veel wel

De journalist probeert het nog een keer met “Maar volgens mij was de conclusie van het debat gisteren ook: het loopt nog niet echt lekker”. Rutte laat zich op de eenmaal ingeslagen weg niet van het padje brengen:

Volgens mij was de conclusie het kan echt beter nodig, absoluut. En tegelijkertijd, ook hou staande want er gebeurt heel veel

Halfleeg

Foto: Fotomovimiento (cc)

Cynische ruilhandel

Een heel fatsoenlijke politieke afspraak”. Zo noemde afgelopen vrijdag Rutte het plan om 50 minderjarige alleenstaande asielzoekers en 50 asielzoekers in gezinsverband met minderjarige kinderen over te nemen van Griekenland.

Een dag eerder maakte staatssecretaris Broekers-Knol bekend (“Iedereen die dit ziet, vindt dit vreselijk”) dat er hiervoor ruimte is “omdat er minder mensen via herplaatsing naar Nederland komen door de gevolgen van het coronavirus”.

Met andere woorden: Nederland vangt geen één vluchteling meer op dan oorspronkelijk begroot.

Ineens moest ik denken aan een persconferentie van een jaar geleden. Er waren alweer wat vluchtelingen verdronken in de Middellandse Zee. “Vreselijk. Echt verschrikkelijk”, zei Rutte. Om vervolgens dit ‘humanitair ongeval’ te bestempelen tot “het cynische businessmodel van die bootjessmokkelaars”.

Een jaar later, nu dus, reageert het kabinet op “de brand in het kamp en de verschrikkelijke situatie die zich daarmee voordoet” met een cynisch stukje boekhoudkunde.

Zoals we vorig jaar schreven: het is ‘niet meer dan een cynische politiek model’. Misselijkmakend.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Steven Miller (cc)

Persconferentie na de campingraad

COLUMN - Minister-president Rutte gaf vrijdag 10 juli nog één keer een persconferentie na de wekelijkse ministerraad. Is het kabinet nu echt op zomerreces?

Het blijft natuurlijk druk, druk, druk in het kabinet. Het zou aardig zijn te weten hoe de vakantie er voor de bewindslieden uit zal zien. Helemaal boeing is natuurlijk welk kabinetslid gaat vliegen naar welk buitenlandse vakantiebestemming.

Oh, wacht…  Wat lezen we nu? Om paraat te blijven wegens de coronacrisis, de nationale identiteitscrisis (er is geen – ik herhaal: geen!- racisme in dit land) en de ‘laat-de tractor-niet-stikken’-crisis heeft het kabinet haar tenten opgezet op veld 13 van camping Boschlust.

Hier een pre-view van de wekelijkse campingraad.

Minister 1: “Shit! Crisis!”
De MP: “Wat? Alweer één?”
Minister 1: “Ja, mijn luchtbed is lek”.
Minister 2: “Welja, een lek! Dat kunnen we er nog wel bij hebben”.

De MP: “We? Ik dacht dat we afgesproken hebben dat ieder zijn eigen verantwoordelijkheid heeft?”.
Minister 1: “Ik heb dat luchtbed anders wel van jou gekregen”.
De MP: “Maar ik heb het niet lek gemaakt. Je bent er vast met je puntige ellebogen doorheen gegaan”
Minister 1: “Pardon? Je beschuldigt me van ellebogenwerk?”.

De MP: “Je begrijpt best wat ik bedoel”.
Minister 4: “Nee MP, we hebben eigenlijk nooit begrepen wat je bedoelt. Leg eens uit”.
Minister 2: “Ja, nou je het zegt. Wordt het niet eens tijd voor wat duidelijkheid?”
Minister 3: “Precies! Vertel maar eens waarom we nou in de regen moeten zitten”.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

50 jaar persconferentie

COLUMN - Eindelijk had Rutte op de wekelijkse persconferentie na de ministerraad iets leuks te melden: het fenomeen bestaat 50 jaar.

Afgelopen vrijdag was de verjaardag. Rutte gaf snel en kort een stukje geschiedenis weg: 16 januari 1970 was de eerste, onder kabinet Piet de Jong. Rutte zelf had er al 250 (of is het 280?) op zitten. In die beginperiode vonden grote maatschappelijke veranderingen plaats, waarbij geleidelijk aan behoefte aan transparantie ontstond.

“Daar zitten we tot op de dag van vandaag mee.”

Die opmerking zullen we nu maar even niet aan nadere analyse onderwerpen.

Alsof het afgesproken werk was, begonnen de journalisten niet door te vragen over die transparantie. Men had kunnen refereren naar het aantal keren dat Rutte antwoordde niets te kunnen zeggen over bepaalde vragen. De pers begon eerst de actualiteiten te bevragen, waar Rutte uiterst transparant op reageerde.

De ambassadeur van de V.S. had een oproep gedaan om geen vergunning te geven aan ASML om een chipmachine aan China te verkopen. Rutte: “Ja, ik ga nooit in op vragen over specifieke bedrijven omdat dat natuurlijk vertrouwelijk is.”

Over KLM-vluchten boven Irak: “Nee, ik heb daar vorige week antwoord op gegeven.”
Over de affaire met de kinderopvangtoeslag (Rutte zou maandag met Hoekstra in Rijswijk 250 mensen hierover toespreken): “Ik ga eerst maandag een met mensen in gesprek. Ik wil niet over die zaak hier heel veel zeggen.”
Over de Citrix-malaise: “daar is vandaag Ferd Grapperhaus (…)Het lijkt mij goed dat u zich even bij hem meldt.”

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Rutte heeft het zwaar

COLUMN - Het was afgelopen vrijdag een verschrikkelijk zware persconferentie na de ministerraad, met “de verschrikkelijke ramp met een toestel van Ukrainian international airlines, in Iran” en “de jaarwisseling met de verschrikkelijke brand in Arnhem”.

In dat kader ook: “echt verschrikkelijk, schandalig, hoe sommige mensen zich gedragen tegenover de mensen, de hulpverleners die voor ons allemaal in deze samenleving belangrijk werk doen”.

Tot slot memoreerde Rutte Australië: “…die beelden de afgelopen week : verschrikkelijk, echt. Als je kijkt naar het aantal mensen wat om het leven is gekomen, 24, is natuurlijk verschrikkelijk.

Kortom, zo besloot Rutte zijn inleiding: “Dus drie zware onderwerpen. Niks vrolijks.

Een minuut gepaste stilte om de slachtoffers van de drie tragedies te gedenken was op zijn plaats geweest, maar het was een persconferentie, waar het de bedoeling is dat er wat wordt gezegd, wat wordt gevraagd en wat wordt geantwoord.

En dan is het altijd weer leuk te zien hoe Rutte op zo’n bijeenkomst naar een climax toewerkt.

Van het onderwerp ‘Vuurwerk’….
…. en dat noem ik die grote zwijgende meerderheid die (…) de hond op tijd een zenuwpilletje geeft

… naar de vliegramp in Iran en wat hij daarover met zijn Canadese collega heeft besproken…
Ja, weet je het lastige is. Hij heeft er zelf een paar dingen over gezegd die ik hem verteld had in de persconferentie, die kan ik herhalen, maar verder wil  ik ook niet gaan. Want ja, dan wordt zo’n een cursus, hoe ga je om met zo’n vreselijke ramp

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Ruttes stille meerderheid

COLUMN - Wij probeerden in 2018 de zwijgende meerderheid op te sporen, maar het was een vergeefse zoektocht. Op de laatste persconferentie na de ministerraad liet Rutte weten die meerderheid nu gevonden te hebben. Met betrekking tot de agressie jegens hulpverleners tijdens jaarwisseling, zei hij:

En ik denk dat daarmee de normen van wat wij met zijn allen in dit land maatschappelijk aanvaardbaar vinden, of in ieder geval de grote zwijgende meerderheid in dit land maatschappelijk aanvaardbaar vindt, dat die normen opnieuw zijn overschreden bij de laatste jaarwisseling.

Wat die zwijgende meerderheid nu exact ervan vindt en welke normen die groep er precies op na houdt zal onbekend blijven (typisch kenmerk voor een stille club), maar het is treurig dat hulpverleners zo weinig merkbare steun van de burgers krijgen.

Dat wil zeggen: als we kijken naar de magere resultaten van een aantal petities over dit onderwerp (cijfers per 12 januari, 11:26 uur; kalenderdata geven datum van sluiting aan).

7 december 2019: Blijf van onze hulpverleners af – 24 ondertekeningen
5 december 2019: Hogere straffen bij aanvallen van hulpverleners – 44 ondertekeningen

Ook eerder bleken maar weinig mensen bereid petities tot steun voor hulpverleners te ondertekenen.
9 december 2016 (ingetrokken): Betere CAO voor hulpverleners – 8 ondertekeningen
29 november 2016: Stop agressie tegen hulpverleners – 1.076 ondertekeningen
31 december 2011 (ingetrokken): Meer veiligheid voor dienstverleners – 713 ondertekeningen

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Ruttes 2019-lijstje

COLUMN - Het blijft om meerdere redenen, waarvan vermaak er zeker één is, aardig om de letterlijke tekst van de persconferentie na de ministerraad tot u te nemen. De laatste voor het kerstreces was ook de moeite waard.

Natuurlijk, enige treurnis om het verlies van collega Snel, zullen hem enorm missen, en ja, nu de Hoge Raad heeft bevestigd dat er vlot klimaatmaatregelen moeten komen, komen ze er ook, nee, kan niet zeggen welke, het doel is dat doel te halen, omdat de rechter dat zegt, dat wil zeggen we doen ons uiterste best, ik zeg u, stap voor stap, en ach, ik herhaal me een beetje, maar iedere partij in het pensioenakkoord mag vervolgens op onderdelen daarvan van alles vinden en het is niet handig is dat ik daar dan steeds op reageer.

Waarschijnlijk van arremoede besloot een van de journalisten het gesprek dan maar wat te verluchtigen met de 2019 jaarvraag:

U begon uw verhaal met een soort eindejaarboodschap. Ik dacht: dat biedt mij goed de gelegenheid om u te vragen, heel open: wat is er nou dit jaar gebeurd, wat is nou het belangrijkste, wat blijft u onthouden van dit jaar wat u over 10 jaar nog mensen vertelt. Van nou, dat was nou eens 2019.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Rutte beantwoordt geen sportvragen

COLUMN - Was er tijdens het wekelijkse ritueel met Rutte en pers nog iets opzienbarends te vernemen? Niet echt, dus u kunt weer over tot de orde van de dag.

Dat is meestal wat er gebeurt na de persconferentie na de vrijdagse ministerraad. De pers probeert een kijkje op het achterste van Ruttes tong te krijgen, de MP geeft geen krimp, hij ligt tenslotte niet in de stoel van de tandarts.

Het blijft om meerdere redenen, waarvan vermaak er zeker één is, aardig om de letterlijke tekst van die persconferentie tot u te nemen. Die tekst is natuurlijk vlot opgekrabbeld, snel ingetikt en rap publiek gemaakt, want de dienstdoende notulist wil op vrijdagmiddag ook wel op tijd naar huis.

Die laatste zin is geen controleerde waarheid, het is mijn idee van hoe zo iets zou kunnen gaan.

Maar wat moeten we denken van dit stukje uit de persconferentie, toen er vragen waren gesteld over de kwestie van de fouten die de Belastingdienst heeft gemaakt met kindertoeslagen?

VRAAG
Maar als u in de krant leest: er was een jongen die 19 jaar is, hier gebogen, getogen en al weken in een Amsterdamse cel zit, wat denkt u dan? Hoe kan dit?

RUTTE
Ik beantwoord geen sportvragen. Want ik weet niet alle details van die zaak nu. Dus ik ga niet op een zaak nu in.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende