Hulspas weet het | Heerlijk wegdromen bij kleine scheetjes

Het was me het Marsweekje wel! U kunt het onmogelijk hebben gemist: er zijn organische moleculen op Mars! Dus wie weet is er wel leven op Mars! Iedereen was er vol van. In elk geval op de wetenschapsredacties her en der én bij NASA. De aanstichter van al deze heisa. Wat is er dan ontdekt? Het goede nieuws draaide om een stukje steen dat uit de Marsgrond is gevist door de Marslander Curiosity. Die lander is eigenlijk een grote mislukking want Curiosity moest in de Marsgrond gaan boren. Als er leven is, zo luidt de heilige overtuiging, dan zit dat verborgen in de grond want de zonnestraling aan het Marsoppervlak is niet te harden. Bij gebrek aan atmosfeer. Goed, dus kreeg Curiosity (die al zes jaar op Mars staat) een boor mee. En die brak. Het mogelijke Marsleven was in een KRAK! onbereikbaar geworden. Gelukkig slaagden NASA-nerds erin om die tool toch nog, als een lam armpje, te gebruiken om nét ietsje onder het oppervlak te frotten. En zo kwamen ze aan die steen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Closing Time | Een groter probleem

Prachtig zo’n Marslanding. Maar Houston, ‘We’ve Got A Bigger Problem Now’.

U hoorde de Dead Kennedys met hun eigen variant op “California Über Alles”, in 1979 door de Dead Kenneydys gelanceerd als kritiek op Jerry Brown, destijds gouverneur van California.

Na wat tussenstations (als burgemeester, als procureur-generaal en ook nog even verkiesbaar voor het presidentschap) is meneer Brown weer gouverneur van California.

Wat de Dead Kennedys in 1979 nou precies tegen de Democraat Brown hadden is wat vaag.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: NASA HQ PHOTO (cc)

Naar Mars, of in de diepvries!

COLUMN - Jaren geleden opperde een Amerikaanse kennis bloedserieus dat het heus verstandig was als ik mezelf tijdig zou laten invriezen. Ik had immers MS, en je wist maar nooit hoe die ziekte zich bij mij zou ontwikkelen. Zonde als ik nog meer invalide zou raken, toch? Over honderd jaar was er vast een geneesmiddel voorhanden; als ik tegen die tijd werd ontdooid, kon ik wellicht van mijn ziekte worden bevrijd. Hoe ik hem na die opmerking heb aangekeken, weet ik niet precies meer, maar het moet een blik vol afgrijzen zijn geweest.

Hoe kóm je op het idee: werkelijk iedereen van wie je houdt op de gok achter je laten, en helemaal in je up – bovendien in een maatschappij die je niet kent, en waarin al je vaardigheden, verworvenheden en kennis volslagen irrelevant zijn geworden – wakker worden en dan solitair denken dat je herboren bent? Leven doe je met anderen, en zonder inbedding in het weefsel van de maatschappij, je geliefden en je interesses om je heen resteert alleen een bar naakt bestaan.

Datzelfde afgrijzen bekruipt me telkens wanneer Elon Musk en consorten hun plannen ventileren voor kolonies op Mars. De aarde verwarmt, het klimaat verhit, het leven hier wordt onleefbaar als we niets doen – komaan, laten we dan maar verhuizen, en ons met een zeer select groepje op Mars vestigen. Beginnen we daar gewoon overnieuw.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Hulspas weet het | De ruimte als speeltje

COLUMN - Dus gaan we naar de maan. Vicepresident Pence heeft het afgelopen donderdag bekendgemaakt, tijdens een bijeenkomst van de National Space Council. Een slapende club die nu plotseling wakker gekust werd om duidelijk te maken dat Trump méér is dan een boze twitteraar. Hij heeft een visie: de maan. Volgens Pence zullen er ‘binnen afzienbare tijd’ weer mensen op de maan lopen. Tot meerdere eer en glorie van Donald Trump. Of de NASA haar plannen maar wil aanpassen.

Niets is gevaarlijker voor een organisatie dan een reorganisatie. En de NASA strompelt eigenlijk al een halve eeuw van de ene naar de andere reorganisatie. Ooit geschapen om een man op de maan te zetten, zonk zij ruim voordat dat doel was bereikt als in een identiteitscrisis. Na de historische maanlanding van juli 1969 volgden nog een aantal reprises van die vlucht, terwijl de leiding op zoek ging naar een tweede leven. What next? Opdoeken die handel? Alle kennis aan de straat? Het werd eerst Skylab, een ruimtestation opgebouwd uit oude onderdelen, gevolgd door de Space Shuttle die heen en weer moest naar de ISS. De shuttle trok echter vooral de aandacht door de slachtoffers die het maakte.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Life on Mars?

Eigenlijk is er op deze plek al voldoende aandacht aan leven, werken, meningen, overlijden en invloed van David Bowie besteed. Collega Prediker maakte bovendien al een mooie reeks met covers, zoals deze. Welbeschouwd is er geen geldige reden om hier opnieuw aandacht aan Bowie te besteden.

Maar!

De ESA heeft besloten een sonde naar Mars te sturen, de ExoMars, en een door de Britten gebouwd karretje zal daar op de Rode Planeet, nog meer dan eerder robots, op zoek gaan naar leven. U mag meedenken over de naam van het voertuig. Hier vindt u meer informatie en het lijkt me, eerlijk gezegd, een totale no brainer dat de Britse Marsrover geen andere naam mag krijgen dan “David Bowie”.

Foto: copyright ok. Gecheckt 08-11-2022

De vlucht vooruit: op naar Mars!

COLUMN - Ergens in de jaren 2030 gaan we mensen naar Mars brengen. Althans, als het aan Elon Musk en zijn ruimtevaartbedrijf SpaceX ligt. Ook Obama ziet het wel zitten. Volgens hem is het niet alleen goed voor de vooruitgang op het gebied van energie, geneeskunde, landbouw  en kunstmatige intelligentie, maar ‘we zullen profiteren van een beter begrip van onze omgeving en onszelf.’ Dit berichtte Trouw afgelopen vrijdag. Je kunt je afvragen wat marsreizen aan beter begrip opleveren over onze eigen omgeving en onszelf. Maar goed, wie verre reizen doet kan in ieder geval veel verhalen.

Het grootste probleem is trouwens niet om op Mars te komen. Je bent wel een maand of zeven onderweg, maar mag aannemen dat er tijdens de reis voor vertier en afwisseling gezorgd wordt. In tegenstelling tot een luxe cruise in de Caraïben is de eindbestemming echter niet een tropisch luxe ressort. Trouw schrijft: ‘De zon schijnt er krachtig genoeg om de temperatuur bij de evenaar overdag draaglijk of zelfs aangenaam te maken.’ Maar aangezien er nauwelijks sprake is van een atmosfeer kan de temperatuur ’s nachts tot wel tot min 100 graden Celsius zakken.
Niet zómaar een minpuntje dus.

Verder bestaat die atmosfeer voor 95 procent uit CO2 en aangezien mensen geen planten zijn, is ze niet geschikt om in te ademen. Pioniers zullen daarom moeten leven onder kunstmatige koepels of in ondergrondse ruimten en alleen in drukpakken naar buiten kunnen komen.
Zo bezien begint de mens dan weer van voor af aan als ‘holbewoner’.
Met drukpak, dat dan wel; holbewoner twee- of misschien wel driepuntnul.

Foto: copyright ok. Gecheckt 28-09-2022

De marsmannetjes komen ons redden

Ze waren kennelijk nog niet “gezond” genoeg, de Marsen. Nadat de fabrikant nog geen anderhalf jaar geleden de hoeveelheid verzadigd vet in het energierijke hapje spectaculair verminderde, is het nu alweer tijd voor de volgende stap in het charme-offensief: begrenzing op slechts 250 calorieën. Nou, daar heb je wat aan. U zegt?

Ah, hoeveel calorieën er dan voorheen in een Mars zaten? Nee, inderdaad, dat zeggen ze er weer niet bij. Daar mogen we zelf achteraan.

Welnu, een Mars woog tot nu toe 51 gram. Bij 448 kcal per 100 g kwam dat dus tot nog toe op… eh… 228,5 calorieën per stuk.

Kijk, dat rekent dan weer géén van die nieuwsmedia die dit persbericht zo gretig overnamen u voor. Dat wordt overgelaten aan die enkele eetschrijver die niet genegen is zaken voor zoete koek te slikken en zélf even de zakjapanner trekt.
De algemeen directeur van de GGD, Laurent de Vries, was in elk geval uit het meer goedgelovige hout gesneden. Hij twitterde op 16 februari enthousiast “Mars stopt met suikerbommen. Dat is toevallig: ik heb vanmiddag een gesprek met Mars: zeer actueel!”.

Zeer actueel en zeer opmerkelijk. Dezelfde De Vries sprak er kort voordien schande van dat Minister Schippers op de thee ging bij de tabakslobby, maar als directeur van de GGD op bezoek bij een snoepfabrikant van wie je de fabeltjes kritiekloos slikt, dat kan natuurlijk best.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Volgende