Brief aan Jolande Sap

Geachte mevrouw Sap, Afgelopen week was ongetwijfeld een van de turbulentste weken uit de Nederlandse parlementaire geschiedenis. Niet alleen viel deze week het kabinet, maar de scherven die dat opleverde, werden nog dezelfde week weer geplakt. Ik kan me niet voorstellen dat dat al eens eerder is gebeurd. Dankzij kordaat optreden van Jan Kees de Jager, Alexander Pechtold, Arie Slob en u, staan we er opeens misschien wel beter voor dan een week geleden. De Kunduzcoalitie, tot voor kort een naam met een zure bijsmaak van mislukking, veranderde en passant in een geuzennaam. Hulde! Laat ik beginnen te zeggen dat het goed is dat er een akkoord ligt. Ongeacht de inhoud. Na al onze grootspraak ten opzichte van landen met een te hoog begrotingstekort zouden we natuurlijk episch voor lul staan als we zelf de boel niet rond zouden krijgen. Bovendien zou het wel eens het verschil tussen trippel A en dubbel A kunnen zijn, wat weer een hoop rente op staatsobligaties scheelt. Wát er precies in het akkoord staat, doet veel minder ter zake. Critici hebben volgens mij gelijk als ze zeggen dat de houdbaarheidsdatum ervan, 12 september is.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.