Ruzie op de set van Morning Joe

Bill Kristol poseert graag als het intellectuele geweten van conservatief Amerika, degene die de mantel van William F. Buckley heeft opgenomen. Hij is tevens medestichter van the Project for a New American Century, verzorgde in die hoedanigheid mede de ideologische munitie voor de neoconservatieve regering van George W. Bush, en ontdekte Sarah Palin voor John McCain (een geweldige vonst, vond 'ie destijds zelf). Inmiddels is 'ie zich doodgeschrokken over Trump, al wil 'ie nog steeds niet toegeven dat Trump de natuurlijke uitkomst is van krachten die de Republikeinse partij al decennialang heeft lopen bespelen, noch zijn eigen rol daarin. In het politieke ontbijtprogramma van ex-senator Joe Scarborough (Republikein, maar centristisch) en Mika Brzezinski (de dochter ván) barst Kristol bijna in huilen uit, zo geterd is 'ie dat zijn gastvrouw hem niet weg laat komen met het frame dat de verkiezing van Trump een uitglijder van de partij is. De presentatoren nemen hem echter niet in dank af dat hij hen voor de voeten werpt zelf ook stroop om Trumps mond gesmeerd te hebben, toen het nog leek dat hij aan het winnen was (want je wil zo'n gast niet teveel afstoten, dan komt 'ie niet meer in je show). Scarborough reageert als een wesp gestoken, maar helaas voor hem zijn er audio-opnamen van hoe ze een onderonsje hebben met Trump voorafgaand aan een van hun shows, in Februari 2016. Trump is dan nog uitermate tevreden met de wijze waarop ze hem neerzetten, en instrueert hen zelfs niet al te scherpe vragen te stellen. Zo werkt dat dus in medialand, als je een politicus bent die iedereen in de media aan tafel wil hebben. En achteraf is niemand verantwoordelijk.

Door:

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Israël verliest vrienden op rechts

Joe Scarborough is geen linkse jongen.

Integendeel, de voormalige Republikeinse parlementariër en presentator van Morning Joe (MSNBC) houdt er in de regel stevig rechtse meningen op na.

Desalniettemin haalde hij afgelopen donderdag fel uit naar Israël, dat zich volgens hem ‘stompzinnig’ gedraagt door lukraak te bombarderen en zo dood en verderf onder Palestijnse burgers te zaaien.

They blew up a market, a popular market place yesterday. They blew up a UN school. (…) The United States of America… we cannot be associated with this if this continues.

Als je het zo bont maakt dat je zelfs pro-Israëlische republikeinen verliest, wordt het toch eens tijd om je achter de oren te krabben.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.